Logitech G302 Daedalus Prime MOBA Gaming Mouse

In deze review bespreek ik zowel de G402 als de G302, de bovenstaande samenvatting is van toepassing op de G302, Voor de het overzicht van de G402 zie de review hier.



Review: Logitech G402 Hyperion Fury & G302 Daedalus Prime

- Inleiding
- Specificaties
- Uitpakken
- Software
- Arx Control App
- In de Praktijk
- Sensor / Prestaties
- Conclusie

Productpagina G402 @ Logitech
Productpagina G302 @ Logitech



Als je overweegt een nieuwe muis te kopen dan zal de naam Logitech toch de eerste, of in elk geval één van de eerste namen zijn die in je op komt. Het merk is praktisch synoniem voor randapparatuur, en is geliefd bij vele gamers, thuisgebruikers en kantoorgebruikers. Het was in feite een kwestie van tijd voordat een Logitech muis aan bod zou komen in een review.

Toch wordt het nog wat mooier, want niet één maar twee Logitech muizen konden worden getest: De G402 Hyperion Fury, en de G302 Daedalus Prime. Beide game muizen (het zijn tenslotte G-series muizen) maar wel met beide een heel andere insteek. Nu zullen die beide namen vast iets moois betekenen, maar iedereen weet dat als het antwoord op de vraag “wat is Hyperion Fury / Daedalus Prime” niet op de eerste drie pagina’s van een Google search niet naar voren komt dat simpelweg niemand het weet. Wat wel duidelijk is is de doelgroep: De G402 is volgens Logitech de snelste muis ter wereld, en de G302 richt zich op MOBA gamers; “multiplayer online battle arena” games zoals o.a. League of Legends, DOTA, of Heroes of the Storm.

De G302 kost je normaliter een tientje of vijf, de G402 normaliter een tientje meer.



De specificaties en features van de G402 van de Logitech website:



De specificaties en features van de G302:



Beide muizen tonen een hoop gelijkenissen. Beide komen met een 2 jaar garantie, een softwarepakket, en werken op Windows Vista, 7, 8 en 8.1. Beide komen met “On-the-fly” DPI switching knoppen, en de primaire switches (links-rechts knoppen) hebben een 20 miljoen click rating, dat is echt bovengemiddeld in deze prijsklasse, al wordt de specificatie van de secundaire knoppen niet gegeven. Wat uniek is aan de G302 is dat Logitech daar een "Metal Spring Button Tensioning System" heeft ingebouwd, oftewel een soort metalen veer die de knop een stukje extra stevigheid en een vlottere bounce moet geven. Uiteraard hebben beide muizen een polling rate van 1 ms.

Het eerste opvallende verschil zit hem in de afmetingen. De G402 is aanzienlijk groter en zwaarder dan de G302, al zegt dat meer over de compactheid van de G302 want de G402 is in alle opzichten een gemiddeld afgemeten en gewogen muis. Daarnaast heeft de G302 6 programmeerbare knoppen en de G402 8.

Hoewel Logitech (net als vele andere merken) een beetje vaag doet over de exact gebruikte sensor en ze ‘hun’ sensor mooie namen geven is het niet heel lastig om de techniek te achterhalen. De sensor van beide muizen vinden hun basis bij de Avago AM010 sensor, een sensor met een redelijke reputatie op gebied van acceleratie, jitter, prediction, etcetera, en een maximale DPI van 4000 (Wat in de praktijk echt meer dan zat is, ik blijf van mening dat al die extreem hoge DPI’s vooral marketing blaat zijn). Het is echter ook een sensor die bekend staat om een beperking wat betreft de maximale tracking snelheid. Hoewel die ca 3 meter / seconde tracking nauwkeurigheid eigenlijk enkel voor een handje vol extreem veeleisende (low-sense) gebruikers een issue kan zijn is het idee wel frappant, want de G402 wordt tenslotte verkocht als de snelste muis ter wereld. Dit is waar Logitech hun “Fusion Engine” toepast om te zorgen dat deze ‘beperking’ niet langer van toepassing is. Klinkt spannend, moeten we straks maar aan de tand gaan voelen.



Logitech tref je aan in praktisch alle fysieke en virtuele winkels, dus de verpakking moet uiteraard aanspreken. Dat lijken ze ook te doen, al valt wel op dat de verpakkingen erg compact zijn (scheelt veel in de transportkosten, zeker bij aantallen die Logitech verkoopt), en ook dat ze licht aanvoelen.





Waarom het licht aanvoelt wordt al snel duidelijk, want in de verpakking zien we slechts een eenvoudig stukje plastic rondom de muis, en een korte handleiding waarin weinig meer staat dan “plug in dat ding en download de software hier”. Een duidelijke kostenbesparing en het mist een beetje de verwennerij die ik elders eerder wel heb gezien, maar aan de andere kant: het voldoet toch?



Eerst even een kijkje naar de G302. Logitech stond toch jarenlang bekend om hun klassieke palm-grip muizen zoals de MX500 en MX518. De G302 is echter een heel ander beestje, een korte muis met een smalle basis en brede heupen, oftewel een echte claw- of fingertip grip muis. Palm-grippers zullen er niet warm van worden, maar zij komen straks nog aan de beurt. Opvallend zijn het gladde scrollwiel, de DPI schakelaar aan de bovenzijde, en de twee duimknoppen aan de linkerkant: Oftewel een muis voor rechtshandigen ondanks dat de vorm symmetrisch lijkt. De grotendeels gladde (nou ja, kunststof gript ook een beetje natuurlijk) materialen maken een eenvoudige maar keurige indruk, en aan de zijkanten zien we een apart patroontje welke straks in actie gaat komen: de G302 heeft namelijk een erg leuke LED feature.







De G402 is een flink contrast naast de G302.







Ondanks dat de naam (of eigenlijk het typenummer) enige relatie wel zou doen vermoeden zijn het echt andere beestjes. De G402 lijkt spontaan een futuristisch ruimteschip waarbij de combinatie van glanzende en matte stukken kunststof voor een meer opvallend effect zorgen. De vorm is wat agressiever, en duidelijk groter. Hoewel de visuele gelijkenissen met de klassiekers zoals de M518 ver te zoeken zijn is de basisvorm in veel opzichten echter niet gek anders. Oftewel de G402 is een meer traditionele palm-grip muis in gebruik, en de meer extreme uitstraling zit vooral in de details. De linkerkant van de G402, waar de duim en linkerkant van de handpalm rust is een wat zachter soort kunststof welke zoals je misschien kan zien wat minder vlot liet schoonmaken. De G402 heeft net als de G302 het “G” logo duidelijk zichtbaar (deze licht ook op), maar een verder opvallende LED-feature ontbreekt. Ook de G402 heeft twee duimknoppen en een glad scrollwiel, en heeft daarnaast nog twee extra knoppen aan de linkerkant van de primaire knop.

















En wederom nog even naast elkaar.







Iets waar Logitech traditioneel goed in is is het maken van software. De Logitech Gaming Software, die je overigens voor alle muizen gebruikt, ziet er dan ook gelikt uit. Hij herkent uiteraard welke muis is aangesloten, en geeft dan de opties die van toepassing zijn. We beginnen met de G402.

In het hoofdscherm gebeurt er niet gek veel. Je ziet je muis (mocht je nog niet weten hoe die er uit ziet), de optie om profielen te laden of op te slaan in de muis zelf, en onderin de knoppen naar verschillende schermen.



In het eerste scherm kan je je DPI waardes naar wens instellen (in stappen van 80 DPI), waar je kan kiezen tussen 1 of maximal 5 verschillende instellingen om vlot tussen te schakelen via de DPI switches. Ook kan je de DPI-shift instellen, oftewel de “Sniper” feature waarbij de DPI inzakt zolang als je die knop vast houdt. Klik je vervolgens op een knop, dan kan je de functie uiteraard aanpassen.







Ook de verlichting kan worden aangepast. Zowel de helderheid, iets wat echt top is in een wereld met tig soorten randapparatuur die altijd verlicht blijven, als het breathing effect. Op de laagste stand knippert deze meen ik één keer per 3 jaar, op de snelste stand kan ik het amper volgen. Ook de optie om hem uit te schakelen, of dit na een bepaalde tijd van inactiviteit automatisch te laten doen is aanwezig.



Een feature die enkel op de G402 aanwezig is is de Fusion Engine. Deze zorgt er voor dat de muis sneller wordt dan de 2.7m/s beperking van de AM010 sensor (Af en toe staat 3.0 vermeld, maar 2.7 lijkt de werkelijke beperking). Over de ‘beperking’ van de AM010 sensor en de ervaring met de Fusion engine kom ik zo terug, maar in dit scherm kan je in elk geval je IPS of muissnelheid testen.



In het ‘Heat Map’ scherm kan je wat statistieken naar voren toveren over je gebruik, waaronder hoeveel clicks je per minuut maakt, en welke knoppen je het meeste gebruikt. Best leuk natuurlijk.



Vervolgens kan je nog wat instellingen van de software zelf aanpassen, waaronder ook profielen. Als je je afvraagt wat Arx Control is, lees dan door.



De software bij de G302 is praktisch hetzelfde, met uitzondering van de afwezigheid van de Fusion Engine.










Deze muizen komen niet alleen met software, maar ook met een ‘App’. Deze app is beschikbaar voor iOS en Android, zowel voor telefoon als tablet, maar helaas vallen Windows Phone gebruikers buiten de boot. Ik laat de telefoon app zien, de tablet variant is vergelijkbaar.

In de App, welke verbinding moet maken met de Logitech Gaming Software, toont als eerste games welke je hebt verbonden met de software en dan kan je per activiteit een aantal. Gezien deze screenshot op de laptop is gedaan (waar geen games op staan) is hij een beetje saai, maar je kan het vergelijken met de schermpjes op de G15 toetsenborden ‘van vroeger’ en uiteraard de meer recente varianten daarvan. Sommige Logitech toetsenborden hebben bijvoorbeeld een plekje om je telefoon te plaatsen. Zo kan (afhankelijk van de applicatie) bepaalde informatie weergeven.





Bij PC Stats kan je de huidige status van je hardware bekijken: CPU load en snelheid, GPU load en snelheid en werkgeheugen gebruik.



Een sterke praktische toepassing is de mogelijkheid om je DPI instellingen via je telefoon aan te passen en op te slaan, zonder dat je uit je game hoeft. De balkjes per DPI instelling zijn eenvoudig te schuiven met je vinger, en that’s it.





Ook kan je je telefoon gebruiken als afstandsbediening voor je film of muziek. De functionaliteit is uiteraard ietwat beperkt, maar het is een leuke extra.



Net als de DPI instellingen kan je ook je button-instellingen on-the-fly (Zonder je game te verlaten) aanpassen. Ook zeker geen onaardige optie.



Net als de desktop software werkt de app uitstekend. Zoals ik al zei, Logitech heeft als ‘gigant’ zijn software goed op orde, iets wat kleinere fabrikanten soms laten afweten.




In het verre verleden was ik een trouwe Logitech klant. Net als de halve wereld had ik een MX500 (Heeeerlijk, had er laatst nog één in de hand), een MX518 (Heerlijker), en de luxere draadloze varianten als de wat serieuzere werk-muizen: De MX700 wat in feite een draadloze MX500 was, en één van mijn favorieten: De Logitech G7 Carbon. Al die muizen gingen jaren mee, en als ze al aan vervanging toe waren kwam dat doordat ik ze zo veel gebruikte dat een upgrade vanuit een hygiënisch oogpunt wel mocht. De enige muis die de meerdere verhuizingen in de laatste jaren heeft overleefd (lees: die niet kwijt is geraakt) is de G7 Carbon, die nog uitstekend functioneert maar niet meer geschikt is voor foto’s.

Het eerste verschil wat je merkt met de nieuwe generatie Logitech muizen in je handen, uitgaande van het feit dat je hun golden oldies hebt gebruikt, is dat er duidelijk een kostenbesparing heeft plaatsgevonden. Zowel in de dikte van de materialen als in de accessoires (in het geval van de G402 en G302: welke accessoires?). Nu zegt dat he-le-maal niets over de levensduur of de werkelijke kwaliteit op de lange termijn, maar het verschil met de muis uit 2005 (toegegeven, die G7 was meen ik ook 100 euro) is absoluut voelbaar. Ik moet hierbij wel een kanttekening maken dat tegenwoordig meer vraag is naar lichte muizen voor gaming doeleinden, ik kan het lastig beoordelen.

Daarmee wil ik niet zeggen dat er iets mis mee is. Sterker nog, even los van het feit dat ze wat lichter aanvoelen tegenwoordig krijg je niet de indruk dat er op korte termijn wat mis mee zal gaan; het voelt lichter maar niet direct kwetsbaar, en wat afwerking betreft ziet alles er tip-top in orde uit. De concurrentie van Logitech liet in het verre verleden vaak veel te wensen over wat bouwkwaliteit betreft, en tegenwoordig is de markt juist verzadigd met degelijke gamemuizen. Zowel de G302 als de G402 mogen zich daar tussen mengen, maar waar Logitech in het verleden praktisch geen concurrentie zou hebben is dat beeld nu wel anders.

Beide muizen moeten nu dus overtuigen op eigen kracht, en kunnen niet langer teren op het feit dat ze van ‘het’ muizen merk komen. Maar enkel een dwaas zal de ervaring en kennis van Logitech onderschatten, en zodra je de muis in beweging brengt komt ook duidelijk naar voren dat deze muizen doordacht zijn. Ze glijden beide uitstekend, de bekende Omron switches zijn ook populair met een goede reden (prettige feedback, hoorbare click), en de materialen van beide muizen voelen prettig onder de vingers. Het scrollwiel is relatief licht, mist iets definitie in de scroll-stapjes, maar is duidelijk gemaakt om de massa aan te spreen. Oftewel, Logitech mag dan wat grijze haren hebben, een muisje maken gaat ze toch aardig af.

De 'Metal Spring Button Tensioning System' van de G302 die de 20 miljoen click Omron switch, en nogmaals normaliter zie je 'slechts' 5 tot 10 mil rated switches in deze prijsklasse, ondersteund is overigens wel voelbaar. Hij voelt niet noemenswaardig zwaarder aan (zelfs als je ze naast elkaar legt), maar je zou kunnen zeggen dat het een ietwat meer mechanische feel heeft dan een traditionele Omron switch. Voor alle duidelijkheid: Veruit de meeste game muizen maken gebruik van Omron Switches, vaak aangevuld met TTC switches voor niet-primaire knoppen. Huano's zijn een alternatief maar zie je vooral in wat meer niche muizen zoals Zowie. De feedback of de debounce voelt tevens wat vlotter of steviger aan, en het voelt allemaal best goed, echter verwacht ik persoonlijk niet dat het je game-prestaties zal beinvloeden. Aangezien fanatieke gamers van MOBA games, of bijvoorbeeld StarCraft II extreem veel clicks maken is een muis met een 20 miljoen click rating best een interessante overweging, maar of je je met niet fancy-spring-ondersteunde 20 mil Omron zoals in de G402 dan opeens zorgen moet gaan maken voor dergelijk gebruik zet ik wel vraagtekens bij.

Hoewel de G402 een wat futuristische uitstraling heeft is de vorm gewoon in echte Logitech stijl: een praktisch klassieke palm-gripper om het grote publiek aan te spreken. Vooral in middelgrote en kleine handen voelt de muis als gegoten, en de vorm en materialen van de zijkanten maken hem geschikt voor low-sense waarbij de muis regelmatig wordt opgetild, als wat hogere DPI waardes. Kunststof voelt allemaal prettig en zweet amper, het materiaal bij de duim voelt iets zachter aan en hoewel dit wat gevoeliger is voor stof en vuil maakt het desondanks een erg prettige indruk. Knop posities voelen ook goed uitgekiend aan, waarbij zowel grote als kleine handen geen problemen hadden met het gebruik van alle functies, zonder dat de knoppen in de weg zitten en onbedoelde activaties tot gevolg hebben.

In mijn ervaring merk ik dat de meeste palm grip muizen zich op de internationale markt richten, waar de gemiddelde hand maat toch wat kleiner is dan bij de gemiddelde Nederlander. Dit gaat ook op voor de G402, maar de lange knoppen en uitgestrekte vorm zorgt dat dit in de praktijk bij alle behalve de meest extreme handen weinig opvalt. Voor de aller kleinste (kinder)handjes zal de voorste knop (G6) bij de wijsvinger misschien wat strekken zijn, en mensen met echte kolenschoppen zullen de G402 nipt te laag vinden om de hand echt goed te vullen al gaat dat voor de meeste muizen wel op. Met mijn ietwat bovengemiddelde hand (20.5cm lang, ca 10cm breed) was het meer dan prima muizen met de G402, hij mist iets volume (hoogte aan de achterzijde) om je echt tot een palm-grip te forceren (wat echt grote muizen wel doen), maar het blijft een prima muis voor bovengemiddelde handen met een hybride palm-grip. Desondanks is de vorm van de G402 een veilig all-round advies, en mensen met extreme handen zullen ongetwijfeld reeds bekend zijn met hun specifieke wensen.

De G302 is een totaal ander beestje, want deze compacte claw- of fingertip muis zal alles behalve de kleinste kinderhandjes echt kunnen vullen. Hoewel de materialen gelijkwaardig aanvoelen zorgen de kleinere oppervlaktes voor een iets meer solide feel, wat ook goed past bij dit soort muizen waar toch vaak ‘stevig’ mee wordt omgesprongen. De G302 is niet te vergelijken met traditionele Logitech muizen (Vandaar dat ik hem ook naast de G402 zet) , en vooral geschikt voor mensen die zich volledig bewust zijn van het feit dat zij een dergelijke grip gebruiken.

Voor wat meer informatie over grip stijlen kan je een kijkje nemen bij mijn Tweakblog hier over - Link -

Ik vind het wel een uitdaging om te zien wat hier nu specifiek “MOBA” aan is. Iedereen die genoeg heeft aan de primaire knoppen en het muiswiel, en wie de compacte vorm aanspreekt, zou deze muis kunnen gebruiken zou je denken. Daarnaast zijn er genoeg MOBA gamers die wel gewoon een palm grip gebruiken. De grote vraag zal vooral zijn of de hoeveelheid knoppen voldoen voor je doeleinden, en of je inderdaad een kleine muis wilt.

Na wat langer gebruik moest ik even bewust stil gaan staan bij het feit dat ik een productervaring aan het schrijven was. De uitstraling van beide muizen is wel wat opvallend, maar in gebruik zijn het muizen waar je na korte tijd al niet meer bij stil staat dat je ‘iets nieuws’ in je handen hebt (mits je de relevante grip comfortabel kan toepassen, wel zo handig dat ik zelf alle grip stijlen aardig combineer). Lastig te verwoorden, maar het zegt iets over het feit dat Logitech nog altijd muizen maakt die vlot erg natuurlijk aanvoelen, hou hierbij wederom wel rekening met het feit dat de G302 echt alleen aan te raden is als je bewust een compacte muis wilt en daar prettig mee kan werken.

De muizen met de LEDs in actie:










Nu wordt het interessant: De meeste voorgaande (in mijn reviews) muizen maakten namelijk gebruik van sensoren die in tal van andere modellen ook te vinden waren zoals de Avago ANDS-9800 laser of de 3090 en 3310 optische sensor. Ook de sensoren in de Logitech G302 en G402 komen uit de stal van Avago, echter de gebruikte AM010 optische sensor, welke in zowel de G302 als de G402 zit, lijkt enkel gebruikt te worden door Logitech. Tevens frappant is het feit dat deze sensor ook terug te vinden is in de Logitech G100S, die bij vlagen voor slechts 25 euro in de winkel ligt. Oftewel een dure sensor lijkt het in elk geval niet te zijn.

Mocht je denken dat dat invloed heeft op de ervaring dan heb je het verkeerd. De AM010 houdt zich namelijk uitstekend stand op bekende irritatiepuntjes zoals jitter of predition. Er lijkt simpelweg geen sprake van te zijn, uiteraard is jitter op hoge DPI lastig te beoordelen omdat elke miniscule beweging een aantal pixels verplaatsing tot gevolg heeft, maar op handelbare DPI is er overtuigend geen sprake van. Acceleratie lijkt vrijwel geheel afwezig op lagere DPI waardes tot zeker 1600 DPI, en op hogere waardes is het resultaat ook overtuigend: Er lijkt een heel minimale afwijking te zijn enkel bij de G302, maar enkel bij dusdanig snelle bewegingen dat de maximale snelheid van de AM010 een rol speelt. Daarover straks meer. Gezien acceleratie vooral van belang is bij low-sense gamers die hoge snelheden bereiken kan ik acceleratie afschrijven als een non-issue.

Direct na het in gebruik nemen van deze muis moet je toegeven dat hij bijzonder prettig aanvoelt, en tevens dat ‘pure’ optical-sensor gevoel heeft wat je ook terug vindt bij de Avago ADNS-3090, 3310, etcetera. Het is gewoon een soepele ervaring die niet direct onder doet voor de sensoren die reeds als perfect bekend staan.

Bij nader testen kom je er wel achter dat de lift-off distance van de AM010 hoger is dan de 3090 en 3310 zoals we die in recente implementaties hebben gezien. Hoewel het lastig is exact te meten wat de LOD is kom ik op een afstand tussen de 3mm en 4mm, deze is tevens niet aan te passen bij deze sensor. Op sommige oppervlaktes vind er nog enige tracking plaats op 3mm, op andere weer niet. (Overigens heeft Hardware.info een zeer exacte meting van 2.95mm gedaan). Dit is noemenswaardig hoger dan bepaalde implementaties van de 3090 en 3310, maar aan de andere kant denk ik niet dat het iemand behalve de meest kritische LOD fanaten zal opvallen.

De keerzijde is wel een uitstekende tracking. Nu heb ik zelf met de 3090 en 3310 geen problemen ervaren (en ik heb inmiddels een ruime collectie muismatten), maar er zijn hier en daar wel wat ervaringen gedeeld door anderen waarbij die sensoren gevoeliger bleken bij bepaalde oppervlaktes. Een hogere LOD zorgt in de regel voor minder gevoeligheid op dat vlak, en ook bij gebruik van minder ideale oppervlaktes kon ik geen problemen ervaren.

De AM010 sensor komt echter met een inherente beperking: bij bewegingssnelheden boven de 2.7m/s kan de sensor het niet meer bijbenen. In de G402 lost Logitech dit probleem op door een gyroscoop toe te passen, welke het registreren van snelheden boven 2.7m/s op zich neemt. Ik kan niets anders zeggen dan dat dit in de praktijk uitstekend werkt. Waar de G302 het simpelweg niet trekt als je dergelijke snelheden haalt blijft de G402 accuraat, en er is geen transitie om van te spreken. Een indrukwekkende prestatie.

Om te bepalen of die ‘beperking’ een issue is moet je natuurlijk een idee hebben van hoe snel 2.7m/s is. Dat haal je niet door op medium (1200-2300 bijvoorbeeld) DPI even snel naar de hoek te bewegen om je tegenstander te selecteren in de MOBA games, of tijdens het spelen van RTS games. Het zijn voornamelijk de gamers die first person shooters (FPS) spelen op zeer lage sensitivity levels (denk <800 of nog lager) op giga muismatten (je weet wel, die absurde dingen van 50, 70, of zelfs 100cm breed) die wel snelheden boven de 2.7m/s zullen, en dan nog hebben we het over de uitschieters binnen hun gamesessies. Dan hebben we het over gamers die praktisch hun hele muismat nodig hebben om een 360 graden rondje te draaien, dus kijk gerust eens hoeveel centimeter jij nodig hebt voor een volledig rondje.

Nu wil ik die gebruikers niet in een hoekje drukken, want die gasten stellen serieuze eisen aan hun muis en het zijn vaak ook de gamers die op een hoog niveau spelen. Het is geen kleine doelgroep in absolute aantallen, maar blijft het een flinke minderheid van het totaal aantal gamers. Het lijkt een veilige opmerking dat als je geen idee hebt of je 2.7m/s haalt met je muis de kans bijzonder groot is dat het antwoord op die vraag “nee” zal zijn en dat de beperking van de G302 dus niet relevant is. Hoe dan ook, hou er rekening mee.

De enige resterende vraag in mij was wat nu de toegevoegde waarde is voor de gebruiker van de AM010 boven de 3090, de 3310, of bijvoorbeeld de 3366 in de G502. Hoewel de AM010 veel moois, of voor veel gebruikers zelf praktisch perfectie laat zien kan ik geen goed antwoord bedenken op die vraag. Een klein deel valt te verklaren dat Logitech een mainstream merk is en met hun giga afzet is het cruciaal dat er geen issues optreden op tal van oppervlaktes (waar de 3090 en 3310 dus wat gevoeliger kunnen zijn), maar het grootste deel lijkt toch een overweging vanuit kosten of supply oogpount te zijn. De AM010 is duidelijk goedkoper, en misschien heeft Logitech er gewoon een grote toevoer van. Waar de Logitech G400 echt de betere sensor had dan de G500, is het bij de nieuwe generatie toch anders: Als je niet op de centjes kijkt biedt de sensor uit de G402 geen voordelen boven de G502 ondanks het label “de snelste muis ooit”.

















Ik zei het eerder al: Logitech kan wel een muisje bouwen. Hoewel hun prestaties tegenwoordig meer onder druk staan van de concurrenten dan jaren geleden valt er echt wat voor deze twee muizen te zeggen. Wel moet worden gezegd dat Logitech af en toe wel heel opvallend in de kosten heeft gesneden met bijvoorbeeld compacte en eenvoudige verpakkingen zonder ook maar enige extra’s zoals een stickertje, extra glijders, of een hoesje voor transport. Ook in het materiaal is het wat dunner dan het vroeger was, maar dat kan nog worden toebedeeld aan het feit dat lichtere muizen tegenwoordig populairder zijn. Wat Logitech traditioneel in orde heeft is de software, en dat is hier ook zeker weer het geval: zowel de desktop software als de bijbehorende app is uitstekend.

De G402 presteert werkelijk uitstekend en de vorm lijkt bedoeld om het grote publiek aan te spreken. Hij mist iets body (en een pink-rest) wat de G502 bijvoorbeeld wel heeft en is misschien ietwat klein voor de trotse eigenaren van kolenschoppen, maar dat gaat voor de meeste game muizen wel op. De muis voelt niet kwetsbaar of breekbaar, en de materialen voelen ook prettig in de hand, maar je merkt wel dat de kunststoffen wat dunner en lichter zijn (lees: een ietwat plasticky feel) dan Logitech in het verleden liet zien. De sensor voelt praktisch perfect aan met enkel een iets hogere (maar praktisch m.i. nog prima) lift-off-distance als kanttekening, de switches zijn echt dik in orde met hun 20 miljoen click rating, en hoewel de futuristische uitstraling wat extremer is dan wat we in het verleden van Logitech zagen is het toch een keurig en aantrekkelijk beestje om te zien. Hoewel de AM010 sensor geen voordelen lijkt te hebben boven bijvoorbeeld de 3310 of 3366 is het Logitech gelukt om te overtuigen met hun gyroscoop implementatie om de beperkingen van de AM010 sensor geheel teniet te doen; oftewel de G402 kan wat prestaties betreft met de top mee. Al met al gewoon een heerlijke muis die direct natuurlijk aan voelt als je eerder Logitech game muizen hebt gehad.

Waar de G402 herkenbaar Logitech is komt de G302 een beetje onverwacht uit de hoek. Deze kleine muis is bedoeld om gebruikers van claw- of fingertip grips aan te spreken (een kleinere doelgroep dan de ‘palm’ G402), en met die grips in het achterhoofd is het ook zeker een lekker muisje. Nogmaals: je zal wel heel bewust op zoek moeten zijn naar een dergelijke kleine muis. Ook hier krijg je een ruim voldoende stukje kwaliteit (hij voelt met de kleinere afmetingen toch een stukje steviger dan zijn grotere broer), en wederom een praktisch perfecte sensor ervaring. Er is bij deze muis wel sprake van een iets ‘beperkte’ maximale tracking snelheid. Dit is voor het gros van de gamers echt een non-issue, maar zal de ultra low-sense fanaten van First person shooters toch niet kunnen bekoren. Voor die low-sense gamers die zich wel aangetrokken voelen tot de G302 vorm en afmetingen is de G303 met de geweldige 3366 sensor een optie, maar dan betaal je wel 20 euro meer. Iets wat voor de mid tot high-sense gamers, MOBA gamers, of andere niet-FPS gamers geen verschil zal maken en dus de extra kosten niet waard is. Ik vermoed dat de prijs van sub 50 euro toch een belangrijke factor is bij het overwegen van de G302, dus de keuze is wel begrijpelijk. Wel erg leuk aan de G302 is de LED feature welke een heel tof effect heeft op je muismat, aantrekkelijk is hij zeker.

Twee muizen die een aanbeveling dus zeker verdienen. De G302 als een niche product met een kleine kanttekening die slechts in specifieke gevallen van toepassing is, en de G402 als ‘klassieke’ Logitech game muis die mij in gebruik toch direct wist te overtuigen. Hoewel de concurrentie tegenwoordig sterk is staan de muizen hun mannetje. Nu zullen er veel mensen zijn die toch primair naar Logitech zullen kijken bij de aanschaf van hun nieuwe muis, en die klanten hoeven zich dus ook zeker geen zorgen te maken over hun eventuele aanschaf van de G402 of G302. Daarnaast heeft Logitech een (in mijn ervaring) uitstekende afhandeling van garantiekwesties en geeft hun lange ervaring met het produceren van muizen een stukje zekerheid dat ook deze muizen goed in elkaar zullen zitten. Dat klinkt een beetje saai, maar een Logitech muis hoort ook een beetje een veilige keuze te zijn. Gelukkig doet dat niets af aan het feit dat ze beide ook zeker ‘erg goed‘ te noemen zijn.


Enkele hogere res fotos voor de liefhebber, klikken voor de volledige versie:

.
Vind je deze review leuk dan zou ik een leuke reactie hieronder natuurlijk erg waarderen, dit geeft de motivatie om door te gaan met deze reviews, maar uiteraard is kritisch commentaar ook zeer welkom. Kijk anders ook eens bij mijn andere reviews; ik vind het leuk ze te maken, maar natuurlijk ook om ze te delen!

Terug naar boven