Bowers & Wilkins P7 (Zwart)

Dit is mijn eerste review, aanvullingen, verbeteringen en vragen zijn dus zeer welkom. Dan beloof ik dat er uiteindelijk een complete review staat.

Foto's worden 6-12-2014 toegevoegd.

De gebruiker

First things first: Ik ben geen audio expert. Dit is de eerste hoofdtelefoon van meer dan vijftig euro die ik ooit heb aangeschaft. Ik ben 24 jaar jong en heb mijn oren volgens een recente gehoortest in het geheel nog niet verpest, snel dat volume omhoog gooien dus.
Bekijk mijn last.fm profiel als je eens wilt zien wat ik zoal beluisterd heb met m'n P7.
Omdat ik graag een hoofdtelefoon wil voor onderweg ben ik gegaan voor een gesloten design.
Alvorens ik de P7 heb gekocht heb ik onder andere de Sennheiser momentum, en Bowers & Wilkins P5 beluisterd. Het is uiteindelijk de P7 geworden op basis van draagcomfort, uiterlijk en een in mijn oren beter geplaatst geluidsbeeld ten opzichte van de Momentum, en een gedetailleerder geluid plus over ear design in plaats van on ear design ten opzichte van de P5. Ik vind beiden op basis van mijn ± 30 minuten durende luistersessies wel degelijk aanraders voor mensen die de P7 te duur vinden, als je uitspraken mag doen op basis van zo'n korte luistertijd.

Uitpakken

Je koopt een Bowers en Wilkins P7 in een eenvoudige zwarte doos, met daarin buiten de P7 een luxe opberghoes, een extra kabel zonder headset en volume knoppen, 3.5 mm jack naar 6.3 mm jack adapter, en een boekje met anekdotes over de geschiedenis van Bowers en Wilkins. Een leuke extra is een gratis lidmaatschap van drie maanden op de Society of Sound, waarmee je meer dan dertig door B & W uitgekozen albums kan downloaden op 24 bit FLAC of 16 bit ALAC formaat.


Bouwkwaliteit

Een belangrijke reden om tot koop van de P7 over te gaan is voor mij de materiaalkeuze en afwerking. Er is enkel gebruik gemaakt van premium materialen: schapenleer voor de contactoppervlakken en buitenkant, geborsteld aluminium en metaal voor het grote geheel. Geen spoortje plastic te bekennen. Een nadeel is dat de geborsteld aluminium buitenplaat met logo krasgevoelig is. De aluminium constructie ziet er niet sterk uit, maar is dat wel. Het voelt allemaal zeer stevig aan en kan tegen een stootje.
De P7 is op te vouwen, maar blijft vrij groot. Er is een luxe ogende opberghoes meegeleverd waar hij in opgevouwen toestand in past.

De oorkussentjes zijn afneem- en vervangbaar en zitten vastgeklikt op twee stevige magneten. Wel zo handig mochten ze kapot gaan of als je ze wil schoonmaken. Het wekte verbazing op om te zien dat het magneten waren: De kussens voelen in het geheel niet los of wiebelig, ik dacht dat ze vastgelijmd zouden zijn.

De standaard kabel is er 1 met een 2.5 mm plug aan de koptelefoon kant en een 3.5 plug aan de andere kant. Er zit een microfoon in, waardoor de P7 als headset te gebruiken valt. De ook aanwezige volume knoppen werken alleen als de koptelefoon verbonden is met een Apple apparaat. De microfoon en de aan/uit knop werken wél op Android en Windows. Ik ken niemand in mijn omgeving met een Blackberry, daar blijven we nog even in het ongewisse.
De kabellengte is met 1.2 meter aan de korte kant. Het is meer dan voldoende van broekzak naar hoofd, maar wie zijn muziekbron liever in zijn sokken stopt zal bij een gangbare lichaamslengte op zoek moeten gaan naar een andere kabel.

Draagcomfort

Hier kan ik kort over zijn: Na goed passen en meten is die subliem, ik vergeet dat ik hem op heb, dat is toch wel het grootste compliment dat je een hoofdtelefoon kan geven denk ik. Het is een secuur werkje om hem goed af te stellen, maar daar krijg je wel iets voor terug.
Het is voorstelbaar dat je oren behoorlijk warm worden als je hem langere tijd binnenshuis of buiten winters Nederland draagt, gezien ze mijn oren nu heerlijk afschermen van de kou buiten. Binnenshuis heb ik nog niet langer dan een uur achtereen geluisterd, en had ik hier geen last van. Ik zal binnenkort mijn speakers eens laten voor wat ze zijn en een langere periode luisteren om hier m'n ervaring over te kunnen ventileren.

Geluid

Ik vind het lastig om op een juiste manier te verhalen over de geluidsweergave, gezien mijn gebrek aan ervaring met andere high end koptelefoons en het feit dat ik nog maar net kom kijken in de muziekwereld.

Laat ik beginnen met een minpunt: De kwaliteit van de geluidsopname maakt behoorlijk uit. Bij het luisteren naar een 128kbs mp3 formaat verkrachte versie van Gojira's 'From the Sky' moest ik diep van binnen een klein beetje heel hard huilen. Ik had niet verwacht dat het verschil tussen een lossless versie en een gecomprimeerde variant zo groot zou zijn. (dit hoorde ik minder op mijn cheap ass Sony XB300)
(Als je al je muziek via spotify streamt en je hebt geen ervaring met 16 bit 44.1khz of betere kwaliteit (in combinatie met goede hardware) zou ik tegen je willen zeggen dat je HET VOORAL NIET UIT MOET PROBEREN, je wil niet meer terug, en zal aan de bak moeten met het aanleggen van een nieuwe muziekbibliotheek. )

Verder ben ik vooral heel erg positief over de geluidskwaliteit. Mijn muziekbibliotheek herbergt bijna alles tussen brutal deathmetal en dreampop, en het valt me op dat de P7 een behoorlijke allemansvriend is. 't Is natuurlijk geen studiomodel, maar dit is verreweg het meest neutrale model dat ik ooit beluisterd heb. De bas is precies, en lekker stevig, maar niet overdreven. Of dit een min- of pluspunt is, hangt van je smaak af. Ik vind het een verademing na de enorme logge bas van mijn voorganger.
Daarbuiten ben ik echt lyrisch over de helderheid en dynamiek. Elk instrument en elke zanglijn heeft zijn eigen plaats, maar het wordt nergens klinisch. Daar moet ik overigens bij vermelden dat ik sterk het idee heb dat mijn P7 dynamischer is gaan klinken nadat hij een tijd gespeeld had. Dat ietwat klinische had hij in het begin wel. Het kan zijn dat ik mezelf voor de gek houd omdat ik gelezen heb dat sommige speakers een inwerk tijd hebben, maar ik hoop toch dat ik nuchter genoeg ben om te horen wat ik hoor en niet wat ik wil horen.

De P7 biedt geen actieve Noise-cancelling. Hij sluit echter aardig wat geluid af. Meer dan voldoende om niets te missen van de muziek, maar ook weet niet zo veel dat je in het geheel niets meekrijgt van toeterende vrachtwagens en brandalarmen. Andersom is dat niet helemaal zo. Zolang je hem op je hoofd houdt zal het niet snel storend worden, maar er komt toch wel een beetje geluid naar buiten.

De kwaliteit van de microfoon is aardig. Hij bied prima, helder geluid voor een telefoongesprek binnenshuis. Op de fiets naast een drukke weg wordt het wat onduidelijker, maar blijft het allemaal nog steeds verstaanbaar. Ik krijg het tot nu toe niet voor elkaar om hem als microfoon te gebruiken in Skype of Teamspeak. Dit ligt waarschijnlijk aan mijn gebrek aan computerskills (ik ben het type dat per ongeluk Windows weet te verwijderen), maar wil het wel even vermelden.

Conclusie

De Bowers & Wilkins P7 bied een gedetailleerd, dynamisch geluid met een aanstekelijke bas en weet een prachtig uiterlijk te koppelen aan een hoge bouwkwaliteit. Of je voor vierhonderd euro geen betere geluidskwaliteit kan krijgen? Zeker weten, maar ook met een gesloten ontwerp? Ik weet het niet, vraag het mensen met verstand van audio en test het vooral zelf in de winkel ( En koop hem daar ook, niet vervolgens de scumbag uithangen en hem twee tientjes goedkoper online bestellen). Ik denk dat de P7 een heel eind komt, en dat hij qua bouwkwaliteit geen concurrentie te dulden heeft.