De Eizo ColorEdge CG277 is een zeer goed voorbeeld van diminishing returns. Het is een zeer goed scherm, dat duidelijk is toegespitst op gebruik in de grafische industrie, maar het is niet helemaal vrij van gebreken en de prijs is hoog en daardoor alleen interessant voor de echte grafische professional.
Pluspunten
Hardwarematige kalibratie met Eizo ColorNavigator software
5 jaar garantie met on-site omruiling en gelijkwaardige vervangende monitor
Zeer uitgebreide en goed gekalibreerde instelmogelijkheden voor witbalans, gamma en kleurbereik
Lage input lag
Uitstekende afwerking en bouwkwaliteit
Actieve uniformiteitscorrectie > zeer goede uniformiteit in DUE Uniformity stand
Ingebouwde kalibratiesensor
Goede scaler met standen voor 1:1 pixel mapping en behouden van beeldverhouding bij weergeven non-native resoluties
Minpunten
Contrast in DUE Uniformity stand aan de lage kant
Ghosting met overdrive uitgeschakeld, overshoot met overdrive ingeschakeld
Backlight bleeding
IPS glow en rood-groen kleurzweem wanneer zwart beeld onder een (extreme) hoek wordt bekeken
Zeer hoog energieverbruik vergeleken met vergelijkbare schermen
Eindoordeel
5 van 5 sterren (Uitstekend)
De Eizo ColorEdge CG277 is een zeer goed voorbeeld van diminishing returns. Het is een zeer goed scherm, dat duidelijk is toegespitst op gebruik in de grafische industrie, maar het is niet helemaal vrij van gebreken en de prijs is hoog.
De Digital Uniformity Equalizer (DUE) zorgt voor een goede tot zeer goede uniformiteit op vrijwel het gehele scherm in DUE Uniformity stand, er van uitgaande dat het scherm gebruikt wordt voor grafische toepassingen. De uniformiteit is zelfs uitmuntend als je het vergelijkt met het gemiddelde beeldscherm van tegenwoordig.
Ook zonder gebruik te maken van de Eizo ColorNavigator software voor hardwarematige kalibratie kan de CG277 worden gebruikt met een goed gekalibreerd kleurbereik, witbalans en gammacurve. Het OSD biedt hiervoor zeer veel goed afgestelde mogelijkheden, waaronder 7 veel gebruikte kleurstandaarden voor de grafische industrie.
De CG277 onderscheidt zich ook van andere schermen door de uitstekende bouwkwaliteit en afwerking. Dat Eizo vertrouwen heeft in de kwaliteit blijkt ook uit de 5 jaar on-site garantie die standaard op het scherm wordt gegeven, inclusief het paneel en de backlight. Er wordt zelfs 5 jaar garantie gegeven op de helderheid en kleur en het eerste jaar worden 0 pixeldefecten gegarandeerd (daarna ISO 9241-307 pixeldefectklasse I).
Een zeer handige en tijdbesparende feature van de CG277 is de ingebouwde kalibratiesensor en de ondersteuning voor automatische en volledig autonome herkalibratie. Hierdoor kan het scherm zichzelf buiten kantooruren herkalibreren, zodat er onder werktijd nooit gewacht hoeft te worden op een kalibratie.
Helaas is ook de CG277 niet vrij van enkele gebreken. Zo is de contrast ratio in de DUE Uniformity stand (beste optie) aan de lage kant met een gemiddelde van 921:1. Dit is met soft-proofing geen probleem, vanwege het zeer beperkte dynamisch bereik van drukwerk, maar vooral met videobewerking kan dit een duidelijke beperking zijn, zeker met een standaard als DCI die van 2000:1 uit gaat. De DUE Brightness stand biedt ook geen goed alternatief, want in die stand is de helderheiduniformiteit van lichte kleuren ronduit slecht.
Naast de vrij hoge helderheid van zwart (met als gevolg het lage contrast) is de uniformiteit van zwart ook niet geweldig. Linksboven heeft het scherm duidelijk last van backlight bleeding en als een zwart scherm onder een hoek wordt bekeken is er duidelijk sprake van een rood-groen-kleurzweem.
Verder is de overdrive functionaliteit slecht geïmplementeerd. Er kan alleen gekozen worden tussen aan of uit, wat in de praktijk neerkomt uit kiezen tussen overshoot/dark trailing of ghosting. Dit zal met het bewerken van stilstaand beeld geen probleem vormen, maar vooral met HFR video kan dit zeer hinderlijk zijn.
Of de CG277 het geld waard is hangt helemaal van de gebruiker af. Voor iedereen die niet werkzaam is in de grafische industrie is het waarschijnlijk de investering niet waard. Is het je werk, dan kunnen de handige en tijdbesparende functies van de CG277 en de hogere nauwkeurigheid zeker de flinke meerprijs waard zijn. Dit is ook hoe Eizo er zelf tegenaan kijkt: de CG modellen zijn voor de echte professional, de CX modellen voor de prosumer en de CS modellen voor de serieuze amateur.
Als eindoordeel geef ik de CG277 nog net een zeer goed, met een rapportcijfer van een 8,5. Als het contrast, de uniformiteit van zwart en ghosting aangepakt zouden worden zou het echt een uitstekend scherm zijn.
Het reviewen van topmodel uit de Eizo ColorEdge serie is iets dat ik al heel lang een keer wilde doen. Vooral in de drukwerkindustrie / fotografiewereld zijn de Eizo ColorEdge CG schermen al jarenlang de absolute top en ook in de filmindustrie zijn de Eizo beeldschermen erg populair. Al wordt er in de filmindustrie ook veel gebruik gemaakt van nog veel duurdere referentiebeeldschermen die in prijs kunnen oplopen tot boven de $35k, zoals bijvoorbeeld de Sony BVM-X300 en Dolby PRM-4220.
Vooral de CG modellen uit de ColorEdge serie behoren tot de duurste normaal verkrijgbare beeldschermen die er zijn, maar met dezelfde panelen als die je terug vindt in veel goedkopere schermen van merken als Dell, HP, iiyama en LG. Ik was erg benieuwd waar dat grote verschil in prijs vandaan kwam en dat ik wilde ik graag voor mezelf uitvinden. Ik was ook erg benieuwd naar de zogenaamde Digital Uniformity Equalizer, want ik zie op Tweakers erg vaak klachten over de uniformiteit van beeldschermen voorbij komen, bijvoorbeeld in de Dell UltraSharp serie topicreeks. Verder had ik ook nog nooit een beeldscherm gereviewd met hardwarematige kalibratie.
Begin september, toen m'n review van de AOC q2770Pqu achter de rug was, heb ik daarom voor het eerst in ruim twee jaar contact opgenomen met een fabrikant om te vragen of ze een sample wilde opsturen voor een review. Eizo heeft toen eind september de CG277 toegestuurd en ik heb dit scherm vervolgens 4 maanden kunnen gebruiken en testen. Gedurende die periode stond het scherm 250 uur aan, waarvan natuurlijk een deel opwarmtijd en ook normaal gebruik, maar verreweg het grootste deel echt testen is (en dan was er nog niks verwerkt en nog geen woord geschreven).
Hoewel ik minder verschillende onderdelen heb getest als voor m'n review van de q2770Pqu heb ik een groot aantal onderdelen wel veel uitgebreider getest. Voornamelijk doordat de CG277 veel meer instelmogelijkheden heeft, zowel vanuit het OSD als door de toevoeging van de Eizo ColorNavigator 6 software. Daardoor is het alsnog, en met een flinke marge, de meest uitgebreide review die ik ooit van een product gedaan heb. Met ongeveer zes keer zoveel testresultaten als dat ik voor de q2770Pqu review had.
Dit vormde een behoorlijke uitdaging, want zelfs na het verhogen van het tekenlimiet naar 256k in september kwam m'n review van de q2770Pqu alsnog aardig in de buurt van dat limiet (ca. 213k tekens). Het verwerken van zes keer zoveel data binnen dat limiet kostte daardoor de nodig moeite. Ik heb geprobeerd om alle analyses zo interessant en relevant mogelijk te houden. Bedenk wel dat dit een zeer specialistisch scherm dat voornamelijk gebruikt zal worden door professionals met veel ervaring met foto-/videoworkflows en kalibratie. De review is daar ook op aangepast en zal minder algemene uitleg bevatten dan m'n review van de q2770Pqu.
Deel I van deze review bevat de onderdelen die ik normaal in een beeldschermreview zou zetten. Dit gedeelte is vergelijkbaar met eerdere beeldschermreviews die ik geschreven heb. De reden dat dit nu is ondergebracht in een apart gedeelte is dat deze review eigenlijk bestaat uit twee reviews: de review van de CG277 op zichzelf en de review van de Eizo ColorNavigator 6 software.
De ColorNavigator software vormt een integraal geheel met de CG277, maar bevat zoveel functionaliteit dat het is ondergebracht in een eigen gedeelte. Te meer omdat het voor een groot deel ook van toepassing is op andere Eizo ColorEdge beeldschermen.
Eizo is een vrij kleine speler op de beeldschermmarkt, maar al zo'n twee decennia lang één van de grootste en bekendste fabrikanten van beeldschermen voor de grafische industrie. Vrijwel iedereen die in de grafische industrie werkt zal bekend zijn met de naam Eizo en veel van hen zullen hun werkzaamheden ook uitvoeren op beeldschermen van Eizo.
De roots van Eizo liggen bij Hakui Electric Corporation, opgericht in Hakui, Japan in 1968. Een OEM van zwart-wittelevisies. Tien jaar later betrad Eizo de gaming markt door tabletop video arcadegamemachines te fabriceren. Er werd onder andere een Eizo tabletop gebruikt voor de bekende arcadegame Space Invaders.
Het Eizo zoals we het nu kennen, als fabrikant van high-end beeldschermen met het bekende Eizo logo, begon in 1996. Toen nog in het CRT tijdperk bracht Eizo ook al beeldschermen uit die specifiek waren toegespitst op gebruik in de grafische industrie, zoals de Eizo FlexScan T96x modellen, met de T966 als topmodel in oktober 2002.
Met de overgang van CRT naar LCD van 2002 tot 2004 waren er veel professionals die niet tevreden waren met de nauwkeurigheid van de weergave op LCD schermen en daarom bij CRT bleven. Als antwoord daarop kwam Eizo met de Eizo ColorEdge serie: 's werelds eerst serie LCD monitoren speciaal toegespitst op de grafische industrie. De ColorEdge-serie werd op de PAGE 2003 expo in Japan geïntroduceerd in februari 2003 en een maand later op CeBIT 2003 in Hannover, met de CG18 en CG21 als eerste modellen in deze serie.
In september 2004 kwam Eizo vervolgens met het eerste beeldscherm dat de Adobe RGB kleurruimte bijna volledig kon afdekken (98,5% in CIE 1931 xy): de ColorEdge CG220 met het Mitsubishi AA222ZA01 S-IPS paneel.
Sindsdien heeft Eizo meerdere innovatieve beeldschermen uitgebracht in de ColorEdge-serie. In totaal zijn er nu 28 beeldschermen uitgebracht in deze serie. De Eizo ColorEdge CG277 behoort tot de laatste generatie en is het huidige topmodel. In november kondigde Eizo wel al een nieuw topmodel aan, de CG318-4K, maar dat scherm is pas vanaf april verkrijgbaar.
Om een beter beeld te geven van hoe de CG277 getest is wordt in dit onderdeel alle voor de review gebruikte testapparatuur genoemd en voor sommige tests wordt ook een uitleg gegeven van de testmethode. De methodes wijken namelijk af van eerdere beeldschermreviews die ik geschreven heb, door zowel een toename in kennis als door uitbreiden of vervangen van de testapparatuur.
Aanvullende uitleg
Alle tests zijn uitgevoerd op volledig scherm in de standaard modus van 2560x1440 @ 60 Hz, waarbij het scherm via DisplayPort was aangesloten op de videokaart, tenzij anders aangegeven. Alle tests waarbij er met een colorimeter, spectrofotometer of camera aan het scherm werd gemeten werden in een donkere kamer uitgevoerd en kreeg het scherm minimaal een uur de tijd voor om op te warmen.
Met uitzondering van de uniformiteitstest en de checkerboard contrasttest zijn alle metingen met de X-Rite i1Display Pro en i1Pro in het midden van het scherm uitgevoerd. Voor de tests met de i1Display Pro die in het midden van het scherm werden uitgevoerd was de i1Display Pro bevestigd op een statief.
Voor alle tests met de Canon EOS 600D, en ook alle productfotografie, was de camera bevestigd op een statief.
Uniformiteit
Voor de uniformiteitstests zijn positioneringsrasters gemaakt voor zowel de i1Pro als de i1Display Pro. Dit om te bepalen waar er gemeten moest worden. De metingen met de i1Display Pro waren vooral voor zwart, waar de i1Pro niet nauwkeurig genoeg voor is, en voor het controleren van de helderheid van de metingen met de i1Pro bij wit.
De rasterdimensies zijn bepaald op basis van het actieve deel van het scherm (596,7 x 335,7 mm), de relevante afmetingen van de i1Pro en i1Display Pro en de eis om zowel horizontaal als verticaal een oneven aantal meetpunten te hebben, zodat er echt een midden is en dit niet uit de omliggende waarden geïnterpoleerd moet worden.
Afbeelding 1: relevante afmetingen van X-Rite i1Display Pro voor bepalen rasterdimensies uniformiteitstest
Afbeelding 2: relevante afmetingen van X-Rite i1Pro voor bepalen rasterdimensies uniformiteitstest
Voor de i1Display Pro is gekozen voor een raster van 13 x 9 meetpunten, wat neerkomt op 117 meetvlakken van 45,9 x 37,3 mm. Hierdoor kon elk vlak, behalve de vier hoekvlakken, in het midden worden gemeten (door bij de vlakken langs de zijranden de i1Display Pro een kwartslag te draaien). De i1Display Pro heeft een sensoropening met een diameter van 27 mm, er werd daardoor 1/3 van het oppervlak van elk meetvlak gemeten.
Voor de i1Pro is gekozen voor een raster van 19 x 11 meetpunten, wat neerkomt op 209 meetvlakken van 31,4 x 30,5 mm. Hierdoor was het niet mogelijk de vlakken langs de rand in het midden te meten (afwijking van 9,2 mm in de hoeken, 6,8 mm langs de boven- en onderrand en 6,3 mm langs de zijranden), maar dat nadeel woog niet op tegen het voordeel van een hogere nauwkeurigheid op de rest van het scherm. De i1Pro heeft een sensoropening van 4,5 mm, dus er werd 1/60 van elk meetvlak gemeten.
Voor de punten die niet langs de rand liggen is de positienauwkeurigheid in zowel horizontale als verticale richting ± 2 mm voor beide apparaten.
Gezien het grote aantal meetpunten duurden deze tests een stuk langer dan andere tests, wat negatieve gevolgen kan hebben voor de nauwkeurigheid vanwege drift. Om deze reden heeft het scherm ruim 4 uur warmgedraaid voordat deze tests werden uitgevoerd.
De CCT werd berekend met de McCamy formule. Voor het berekenen van de kleurverschillen in dE werd gebruik gemaakt van een aangepaste versie van de Excel dE calculator van ChromaPure. De intensiteitsplots en simulaties zijn gemaakt in Matlab. Voor een uitgebreidere uitleg van het proces achter de simulaties zie dit topic.
Kijkhoeken
Voor de kijkhoeken test werd een foto weergegeven met FastPictureViewer Po 1.9 en gefotografeerd met de Canon EOS 600D. Deze is eerst recht van voren gefotografeerd als referentie en vervolgens met dezelfde belichtingsinstellingen (ISO-waarde, relatief diafragma en sluitertijd) en slecht mininieme verschillen in brandpuntsafstand en focusafstand ook vanuit een hoek van 45° van zowel boven, onder, links als rechts. De resulterende foto's zijn bijgesneden, samengevoegd en geschaald in Adobe Photoshop CS5 Extended, maar zijn verder onbewerkt.
Witbalans
Voor het berekenen van de CCT is voor de modi naar kleurtemperatuur van 7500 - 10000 K gebruik gemaakt van de Hernández-Andrés, Lee en Romero methode, voor alle andere modi is de McCamy methode gebruikt.
Voor de RGB-balanscurves is de relatieve helderheid van de primairen berekend voor het doelwitpunt en de relevante kleurruimte. Vervolgens is hetzelfde gedaan voor de gemeten witpunten en de waarden van de RGB-balanscurves worden dan verkregen door de relatieve helderheid van de primairen voor de gemeten witpunten te delen door die voor de doelwitpunten.
Het berekenen van de relatieve helderheid van de primairen op basis van de chromaticiteit van de primairen en de XYZ waarden van het witpunt is in Matlab gedaan met behulp van een aangepast versie van de formules voor het omzetten van RGB naar XYZ (bron: Bruce Lindbloom).
Hierbij is voor de onderstaande witpunten gebruik gemaakt van de XYZ-waarden volgens ASTM E308-01 (bron: Bruce Lindbloom):
D50 - 5000K stand
D55 - 5500K stand
D65 - standen:
6500K
SMPTE-C
EBU
Rec. 1886
Rec. 709
sRGB
Adobe RGB
D75 - 7500K stand
Voor de overige witpunten zijn de XYZ-waarden berekend op basis van de chromaticiteit (xy-waarden). Voor de standen naar kleurtemperatuur is daarvoor eerst de chromaticiteit berekend met de formules voor het berekenen van de chromaticiteit van een CIE D-series Illuminant op basis van de CCT daarvan (bron: Bruce Lindbloom). Hiervoor was eerst gebruik gemaakt van de CIE converter van ledtuning.nl, maar de eerste resultaten lieten zien dat het niet om Planckian witpunten (zoals black body radiator) ging, maar om CIE Illuminant D-series witpunten.
Input lag
Voor het testen van de input lag werd een iiyama Vision Master Pro 451 (A902MT) 19" CRT monitor gebruikt als referentie. Deze was aangesloten op de videokaart door middel van VGA met behulp van een DVI-I naar VGA adapter. De monitor draaide in kloonmodus met CG277 op 2560x1440@60Hz. Om deze resolutie mogelijk te maken op de CRT monitor werd gebruik gemaakt van Custom Resolution Utility 1.1.2. De timers van SMTT werden vervolgens zo gefotografeerd dat alle timers op beide schermen op de foto stonden. De foto's werden gemaakt met een sluitertijd van 1/400 seconde. Omdat de reactietijden ook deel uitmaken van de totale vertraging is de input lag getest voor elke overdrive modus. Per modus zijn 100 foto's gemaakt om te vergelijken.
Voor het evaluatieproces van de metingen verwijs ik naar pagina 29 van de SMTT handleiding.
De featureset van de CG277 is helemaal toegespitst op de grafische industrie en is zeer uitgebreid. Zo heeft de CG277 een actieve uniformiteitscorrectie die daarnaast ook fungeert als helderheidsstabilisatie om een nauwkeurige weergave te kunnen garanderen, waar dan ook op het scherm. Ook beschikt het scherm over een ingebouwde kalibratiesensor, zodat het scherm gekalibreerd kan worden zonder externe kalibratiehardware. Een ander zeer interessant voordeel van de ingebouwde sensor, is dat het scherm zichzelf kan herkalibreren wanneer het niet gebruikt wordt. Het is wel mogelijk om het scherm met externe kalibratiehardware te kalibreren vanuit de Eizo ColorNavigator software en de ingebouwde sensor kan ook gecorreleerd worden met een externe sensor. Bijvoorbeeld voor als de hele afdeling één sensor moet gebruiken als referentie, zodat iedereen hetzelfde ziet op het scherm.
De CG277 beschikt over alle gangbare digitale beeldingangen: DisplayPort, DVI en HDMI. Alleen de DisplayPort ingang en de DVI-D dual link ingang ondersteunen de native beeldmodus van 2560x1440 pixels bij een vernieuwingsfrequentie van 60 Hz. Over de HDMI ingang gaat het scherm niet verder dan 1920x1200 bij 60 Hz. De native resolutie wordt wel ondersteund, maar bij een vernieuwingsfrequentie van 30 Hz.
De DisplayPort ingang ondersteunt ook 4K signalen, zowel UHD 4K (3840x2160) als Cinema 4K (4096x2160). Deze signalen worden dan automatisch teruggeschaald. Doordat de DisplayPort aansluiting versie 1.1a is, wordt voor de resoluties maximaal een frequentie van 30 Hz ondersteund.
Het gebruikte IPS paneel heeft een groot kleurbereik dat veel gangbare kleurruimtes helemaal of bijna helemaal afdekt. De CG277 heeft dan ook ingebouwde standen voor DCI, sRGB, Adobe RGB, Rec. 709, Rec. 1886, SMPTE-C en EBU. Daarnaast biedt het OSD een haast oneindige hoeveelheid instelmogelijkheden om handmatig een doel te bepalen. Zo is de witbalans naast de eerder genoemde standen ook instelbaar van 4000 - 10.000 K in stappen van 100 K en gamma kan worden ingesteld van 1,6 tot 2,7 in stappen van 0,1.
Het aantal mogelijkheden is nog groter als gebruik wordt gemaakt van de Eizo ColorNavigator software voor hardwarematige kalibratie. De primaire kleuren en het witpunt kunnen handig worden ingesteld met xy-coördinaten (CIE 1931 xyY) tot op vier decimalen. Gamma is instelbaar van 1,00 tot 2,60 in stappen van 0,01 en ook L* gamma wordt ondersteund. Daarnaast is het ook mogelijk om een gamma LUT als CSV-bestand in te laden, zodat het mogelijk is om gammacurves te gebruiken met een niet constante gammawaarde, zoals sRGB en Rec. 1886. Het is ook mogelijk om een kalibratiedoel te maken op basis van een bestaand ICC-profiel of op basis van een meting van bijvoorbeeld papier, omgevingslicht of een ander beeldscherm.
Na het kalibreren kan de kalibratie ook gevalideerd worden op basis van aanwezige kleurprofielen van gangbare kleurstandaarden. Het is hierbij ook mogelijk om te verifiëren of de kalibratie voldoet aan CMYK-standaarden. De Eizo ColorNavigator maakt hiervoor gebruik van Adobe Photoshop (CS of later) of Adobe Acrobat Professional (8.0 of later, 7.0 voor Windows) wat grotendeels automatisch wordt aangestuurd (een aantal instellingen moeten handmatig worden gedaan). Na validatie kan van het resultaat ook een zeer uitgebreid rapport gegenereerd worden in PDF-formaat.
Garantie
De CG277 komt standaard met 5 jaar garantie. Deze garantie wordt voor Eizo schermen gekocht in de Benelux, Duitsland en Oostenrijk verzorgd door Eizo servicepartner UNISERV GmbH in Duitsland (overige Europese landen hebben andere servicepartners). Hier zit on-site omruiling en een gelijkwaardige vervangende monitor bij inbegrepen.
De garantie geldt zoals bij alle recente Eizo ColorEdge schermen voor het hele scherm, inclusief het LCD-paneel en de backlight (bij oudere ColorEdge schermen was de garantie op die onderdelen 3 jaar), maar is beperkt op 30.000 branduren. In de praktijk zal dat eigenlijk nooit een probleem vormen, want 30.000 uur is 3,42 jaar non-stop. Om daar in minder dan 5 jaar doorheen te gaan moet het scherm gemiddeld genomen meer dan 16 uur en 26 minuten per dag aan staan.
De recente Eizo ColorEdge CG modellen hebben ook 5 jaar garantie op de helderheid en kleur, maar alleen als het scherm op een helderheid van 120 cd/m² of lager gebruikt is en met een witbalans met een CCT van 5000 - 6500 K. Deze garantie is beperkt op 10.000 branduren. Met standaard professioneel gebruik kom je daar niet aan in 5 jaar:
werkweek van 40 uur x 47 weken per jaar x 5 jaar = 9400 uur.
Die 47 weken is uitgaande van 25 vakantiedagen per jaar. Dit soort schermen zal je niet zo snel zien op flexplekken, dus als je niet aanwezig bent zal het scherm waarschijnlijk ook niet gebruikt worden.
Als je er van uit gaat dat je iets eerder aanwezig bent, iets later weg gaat, af en toe het scherm tijdens de lunchpauze aan laat staan en af en toe overwerkt, waardoor het scherm gemiddeld 8,5 uur per werkdag aan staat, kom je vrijwel exact aan die 10.000 uur.
Verder heeft de CG277 1 jaar een 0 pixeldefecten garantie, daarna geldt de ISO 9241-307 pixeldefectklasse I norm (zie voor uitgewerkt voorbeeld daarvan het garantiegedeelte van de q2770Pqu review) .
Schaling en interpolatie
De schaling en interpolatie is getest voor alle door de CG277 standaard ondersteunde resoluties over DisplayPort. Steeksproefgewijs zijn een aantal resoluties ook over DVI en HDMI (PC modus) getest, maar dit gaf dezelfde resultaten.
Het OSD biedt drie opties voor het schalen van niet native resoluties over DisplayPort, DVI en HDMI in de PC modus:
Stand
Functie
Full
Schaalt de resolutie op naar volledige hoogte en breedte
Normal
Geeft resolutie 1:1 weer
Enlarged
Schaalt resolutie op naar volledige hoogte en/of breedte met behoud van beeldverhouding
Tabel 4: standen van scaler in CG277
HDMI in de Video modus heeft andere opties en deze opties zijn ook afhankelijk van het soort signaal: HD of SD. Hoe de scaler in de praktijk omgaat met resoluties in deze modus is niet getest.
Stand
Functie
HD signalen
Enlarged
Schaalt resolutie op naar volledige hoogte en/of breedte met behoud van beeldverhouding
Dot by dot
Geeft resolutie 1:1 weer
SD signalen
Auto
Schaalt resolutie op naar volledige hoogte en/of breedte met behoud van beeldverhouding
4:3
Geeft resolutie in 4:3 beeldverhouding weer met zwarte balken links en recht, 16:9 wordt gecomprimeerd
Letterbox
Schaalt resolutie op naar volledige breedte en cropped beeldverhoudingen hoger dan 16:9 aan de boven- en onderkant
16:9
Geeft resolutie in 16:9 beeldverhouding weer, 4:3 wordt uitgerekt
Tabel 5: standen van scaler in CG277 voor HDMI Video
De resultaten van de scalertest voor DisplayPort modus staan in de onderstaande tabel. Deze resultaten zullen zeer waarschijnlijk hetzelfde zijn voor DVI en HDMI in de PC modus.
Resolutie
(HxV)
Full
Normal
Enlarged
weergegeven
als resolutie
scaling
factor (H)
weergegeven
als resolutie
scaling
factor (H)
weergegeven
als resolutie
scaling
factor (H)
800x600
2560x1440
3,200
800x600
1,000
1920x1440
2,400
1024x768
2560x1440
2,500
1024x768
1,000
1920x1440
1,875
1280x720
2560x1080
2,000
1280x720
1,000
1920x1080
1,500
1280x768
2560x1152
2,000
1280x768
1,000
1920x1152
1,500
1280x800
2560x1200
2,000
1280x800
1,000
1920x1200
1,500
1280x960
2560x1440
2,000
1280x960
1,000
1920x1440
1,500
1280x1024
2560x1440
2,000
1280x1024
1,000
1800x1440
1,406
1360x768
2560x1080
1,882
1592x900
1,171
1912x1080
1,406
1360x1024
2560x1440
1,882
1592x1200
1,171
1912x1440
1,406
1366x768
2560x1080
1,874
1600x900
1,171
1920x1080
1,406
1440x900
2560x1200
1,778
1600x1000
1,111
1920x1200
1,333
1600x900
2560x1080
1,600
1600x900
1,000
1920x1080
1,200
1600x1200
2560x1440
1,600
1600x1200
1,000
1920x1440
1,200
1680x1050
2304x1440
1,371
1728x1080
1,029
2304x1440
1,371
1792x1344
1920x1440
1,071
1920x1440
1,071
1920x1440
1,071
1800x1440
1800x1440
1,000
1800x1440
1,000
1800x1440
1,000
1856x1392
1920x1440
1,034
1920x1440
1,034
1920x1440
1,034
1920x1080
2560x1440
1,333
1920x1080
1,000
2560x1440
1,333
1920x1200
2560x1440
1,333
1920x1200
1,000
2304x1440
1,200
3200x1800
2132x1200
0,666
1600x900
0,500
2132x1200
0,666
3840x2160
2560x1440
0,667
1920x1080
0,500
2560x1440
0,667
4096x2160
2560x1440
0,625
1920x1080
0,469
2560x1350
0,625
= resolutie wordt niet in de juiste beeldverhouding weergegeven
= resolutie wordt wel in de juiste beeldverhouding weergegeven
= resolutie wordt wel in de juiste beeldverhouding weergegeven en de scaling factor is gunstig
Tabel 6: schaling en interpolatie
Tabel 5 laat zien dat de situatie niet zo simpel is als wordt geschetst in Tabel 4. Hoe een resolutie wordt geschaald in een bepaalde stand verschilt per resolutie, maar bij de meeste resoluties gedraagt het scherm zich zoals verwacht, of komt het resultaat daar erg dicht bij in de buurt.
De Full-stand is hier de uitzondering, want bij 12 van de 22 resoluties wordt niet de volledige hoogte of breedte gebruikt, en bij 7 van die 12 klopt de beeldverhouding dan alsnog niet. In de Normal-stand wordt alleen 4096x2160 niet in de juiste verhouding weergegeven, wellicht dat dat komt doordat het de enige resolutie is met een beeldverhouding breder dan 16:9. In de Enlarged-stand wordt elke resolutie in de juiste verhouding weergegeven, maar daar zie je weer minder gunstige scaling factors in de meeste gevallen.
De groene modi zijn het interessants, want daar wordt de resolutie in de juiste verhouding weergegeven en heb je een gunstige scaling factor, wat zorgt voor een correcte weergave met goede interpolatie. Een gunstige scaling factor (anders dan 1) heeft een teller en noemer lager dan 5 en heeft een teller die 1 hoger is dan de noemer of andersom, oftewel:
Het EDID (Extended Display Identification Data) is een stukje informatie dat is opgeslagen op een EEPROM, dat de videokaart laat weten welke weergavemodi het scherm over die aansluiting ondersteunt. Het EDID verschilt vrijwel altijd per aansluiting en in het geval van de CG277 verschilt het ook nog eens per modus van de aansluiting.
De CG277 beschikt over drie aansluitingen en deze hebben de volgende modi:
DisplayPort:
Normal
Wide
4K
DVI:
Dual Link (DL) Normal
Dual Link (DL) Wide
Single Link (SL)
HDMI:
PC
Video
Voorbeelden van het EDID voor drie van bovengenoemde aansluitingen / modi staan in de onderstaande tabel. Een verdere uitleg van de verschillen tussen deze modi is te vinden onderaan de tabel.
EDID
DisplayPort EDID - Normal modus
Monitor Model name............... CG277
Manufacturer............. Eizo
Plug and Play ID......... ENC2545
Serial number............ 20561014
Manufacture date......... 2014, ISO week 4
Filter driver............ None
-------------------------
EDID revision............ 1.4
Input signal type........ Digital (DisplayPort)
Color bit depth.......... 10 bits per primary color
Color encoding formats... RGB 4:4:4
Screen size.............. 600 x 340 mm (27,2 in)
Power management......... Standby, Suspend, Active off/sleep
Extension blocs.......... None
-------------------------
DDC/CI................... Not supported
Color characteristics
Default color space...... Non-sRGB
Display gamma............ 2,20
Red chromaticity......... Rx 0,680 - Ry 0,310
Green chromaticity....... Gx 0,210 - Gy 0,700
Blue chromaticity........ Bx 0,147 - By 0,054
White point (default).... Wx 0,313 - Wy 0,329
Additional descriptors... None
Standard timings supported
720 x 400p at 70Hz - IBM VGA
640 x 480p at 60Hz - IBM VGA
800 x 600p at 60Hz - VESA
1024 x 768p at 60Hz - VESA
1600 x 1200p at 60Hz - VESA STD
1280 x 1024p at 60Hz - VESA STD
1280 x 960p at 60Hz - VESA STD
1920 x 1080p at 60Hz - VESA STD
EDID revision............ 1.4
Input signal type........ Digital (DisplayPort)
Color bit depth.......... 10 bits per primary color
Color encoding formats... RGB 4:4:4, YCbCr 4:4:4, YCbCr 4:2:2
Screen size.............. 600 x 340 mm (27,2 in)
Power management......... Standby, Suspend, Active off/sleep
Extension blocs.......... 1 (DID-EXT)
-------------------------
DDC/CI................... Not supported
Standard timings supported
720 x 400p at 70Hz - IBM VGA
640 x 480p at 60Hz - IBM VGA
800 x 600p at 60Hz - VESA
1024 x 768p at 60Hz - VESA
1600 x 1200p at 60Hz - VESA STD
1280 x 1024p at 60Hz - VESA STD
1280 x 960p at 60Hz - VESA STD
1920 x 1080p at 60Hz - VESA STD
1920 x 1200p at 60Hz - VESA STD
EDID revision............ 1.3
Input signal type........ Digital
Color bit depth.......... Undefined
Display type............. RGB color
Screen size.............. 600 x 340 mm (27,2 in)
Power management......... Standby, Suspend, Active off/sleep
Extension blocs.......... 1 (CEA-EXT)
-------------------------
DDC/CI................... Not supported
CE video identifiers (VICs) - timing/formats supported
640 x 480p at 60Hz - Default (4:3, 1:1)
720 x 480i at 60Hz - Doublescan (4:3, 8:9)
720 x 480i at 60Hz - Doublescan (16:9, 32:27)
720 x 480p at 60Hz - EDTV (4:3, 8:9)
720 x 480p at 60Hz - EDTV (16:9, 32:27)
1920 x 1080i at 60Hz - HDTV (16:9, 1:1)
1280 x 720p at 60Hz - HDTV (16:9, 1:1)
1920 x 1080p at 60Hz - HDTV (16:9, 1:1)
720 x 576i at 50Hz - Doublescan (4:3, 16:15)
720 x 576i at 50Hz - Doublescan (16:9, 64:45)
720 x 576p at 50Hz - EDTV (4:3, 16:15)
720 x 576p at 50Hz - EDTV (16:9, 64:45)
1920 x 1080i at 50Hz - HDTV (16:9, 1:1)
1280 x 720p at 50Hz - HDTV (16:9, 1:1)
1920 x 1080p at 50Hz - HDTV (16:9, 1:1)
1920 x 1080p at 24Hz - HDTV (16:9, 1:1)
1920 x 1080p at 25Hz - HDTV (16:9, 1:1)
1920 x 1080p at 30Hz - HDTV (16:9, 1:1)
NB: NTSC refresh rate = (Hz*1000)/1001
CE vendor specific data (VSDB)
IEEE registration number. 0x000C03
CEC physical address..... 1.0.0.0
Supports AI (ACP, ISRC).. No
Supports 48bpp........... No
Supports 36bpp........... Yes
Supports 30bpp........... Yes
Supports YCbCr 4:4:4..... Yes
Supports dual-link DVI... No
Maximum TMDS clock....... 225MHz
CE colorimetry data
xvYCC709 support......... No
xvYCC601 support......... No
sYCC601 support.......... No
AdobeYCC601 support...... No
AdobeRGB support......... Yes
Metadata profile flags... 0x00
CE video capability data
CE scan behavior......... Always underscanned
IT scan behavior......... Always underscanned
PT scan behavior......... Always underscanned
RGB quantization range... Selectable (via AVI YQ)
YCC quantization range... Not supported
Tabel 7: EDID van diverse aansluitingen en modi
De cursieve onderdelen in het DisplayPort EDID voor de Normal modus in de bovenstaande tabel zijn hetzelfde voor elke aansluiting en modus en zijn daarom niet herhaald in het DisplayPort EDID voor de 4K modus en het HDMI EDID voor de Video modus.
Het EDID van de DVI-D DL Normal modus komt vrijwel volledig overeen met dat van de DisplayPort Normal modus, met als enige verschillen de EDID revision en Color bit depth. De DVI-D SL en HDMI PC modi lijken heel sterk op de DVI-D DL Normal modus, met als enige verschillen de Video bandwith en Native/preferred timing. Deze modi hebben een bandbreedte van 160 MHz en ondersteunen daardoor maximaal 2560x1440 op 30 Hz. De hoogste ondersteunde resolutie bij een vernieuwingsfrequentie van 60 Hz is 1920x1200.
Het verschil tussen DVI-D DL Normal en DVI-D DL Wide is dat in de Wide modus vernieuwingsfrequenties ondersteund worden van 23 - 61 Hz, in de Normal modus is dat alleen 59 - 61 Hz. Bij DisplayPort zie je hetzelfde verschil tussen de twee verschillende modi, alleen komt er dan nog bij dat in de Wide modus ook YCbCr 4:4:4 en YCbCr 4:2:2 signalen ondersteund worden.
Voor het weergeven van video, met name vanaf niet-computer bronnen, kan het nuttig zijn als het scherm kan draaien op de frequentie van de bron. Dit is getest over HDMI (Video modus) en DisplayPort (Wide modus), omdat deze aansluitingen allebei YCbCr 4:4:4 en YCbCr 4:2:2 videosignalen ondersteunen. Over deze aansluiting en in die modi ondersteunt de CG277 frequenties van 23 - 61 Hz.
De CG277 heeft frame sync support voor de frequentiebereiken van 23,75 - 30,5 Hz en 47,5 - 61,0 Hz. Alle gangbare video frame rates tot 60 Hz vallen binnen die bereiken (zie onderstaande opsomming) en geven een correct beeld zonder artefacts op zowel de standaard resolutie van 2560x1440 (alleen getest op DP) als op 1920x1080. Zonder een oscilloscoop met fotosensor is het echter vrijwel onmogelijk om vast te stellen of het paneel ook daadwerkelijk op deze frequentie draait.
23,976 Hz
24 Hz
25 Hz
29,97 Hz
30 Hz
47,952 Hz
48 Hz
50 Hz
59,94 Hz
60 Hz
Testen met de frame skipping test op testufo.com in Google Chrome werkte alleen voor de frequenties in gehele Hertz (die werden allemaal goed weergegeven). Synchroniseren op de frequenties met decimalen ging niet goed (ook niet in Firefox of Internet Explorer), daar kan dus niet over gezegd worden of ze goed worden weergegeven.
De uniformiteit van een beeldscherm is een belangrijk aspect in het bereiken van een nauwkeurige en natuurgetrouwe weergave. Een scherm kan nog zo perfect gekalibreerd zijn en goed presteren in het midden, als de uniformiteit waardeloos is, dan is de uiteindelijke weergave ook waardeloos. De uniformiteit is des te belangrijker, doordat deze in vrijwel geen enkel geval gekalibreerd kan worden. Als de uniformiteit niet goed is, dan is het vaak meteen einde verhaal; een nauwkeurige weergave is niet mogelijk.
De Eizo ColorEdge CG277 is één van de weinige uitzonderingen op de regel dat uniformiteit niet gekalibreerd kan worden. Dit scherm beschikt namelijk over een actieve uniformiteitscorrectie: de zogenaamde Digital Uniformity Equalizer (vanaf nu aangeduid met DUE).
De DUE Priority kan worden ingesteld op twee standen vanuit het Optional Settings menu (een soort tweede OSD): Uniformity (default) of Brightness. De handleiding van de CG277 zegt het volgende over deze twee standen:
Uniformity:
Makes the brightness and color of the whole screen uniform. The brightness of a high graduation area is also corrected so it is uniform. Select this setting to prioritize the uniformity over the levels of the brightness and contrast in the high gradation area.
Brightness:
Makes the brightness and color of the whole screen uniform without changing the maximum brightness and contrast ratio. The brightness of a high gradation area is not corrected. Select this setting to prioritize the levels of the brightness and contrast over the uniformity in the high gradation area.
Uniformiteit in de DUE Brightness stand
Door eerst te kijken naar de uniformiteit met de DUE in de Brightness stand is goed te zien hoe goed de DUE werkt in de Uniformity stand en ook hoe groot de correcties zijn die gemaakt moeten worden. De resultaten in deze stand zijn namelijk op z'n minst opmerkelijk te noemen, daar de uniformiteit in deze stand erg slecht is. Iets wat je niet zou verwachten in een scherm zoals de CG277.
De intensiteitsplots in afbeelding 30 en 31 en de waarden in het eerste gedeelte van tabel 8 laten zien dat de helderheiduniformiteit van wit in deze stand erg slecht is.
Vrijwel alle grote paneelfabrikanten hanteren een 3x3 uniformiteitsmeting, waarbij het minimum 75% moet zijn van het maximum. De locatie van de meetpunten op het scherm is daarbij zoals in afbeelding 35. Interpoleren van de 19x11 uniformiteitsmeting met de i1Pro (waarbij rekening is gehouden met de foute positie langs de randen, zoals uitgelegd in de tekst onder afbeelding 2) naar deze meetpunten geeft een minimum dat 80,0% van het maximum is met bicubic interpolatie en 79,4% met lineaire interpolatie. In beide gevallen dus nog wel boven de 75%. Als er echter meer meetpunten waren gebruikt, die ook tot dichter langs de rand doorgaan, zoals in de 19x11 test, dan zou dit paneel niet voldoen aan die specificatie van 75% min / max en had het paneel niet door de kwaliteitscontrole mogen komen (of in ieder geval niet als klasse A paneel of beter).
Daarnaast is die 75% min / max norm is al heel erg ruim. Rond D65 geeft dat al een kleurverschil van 6,4 dE2000 als de de kleuruniformiteit perfect is. In de praktijk is dat nooit het geval, zeker niet als de helderheid zulke grote afwijkingen vertoont, en dan is een kleurverschil van 8,0 dE2000 goed mogelijk.
Een voorbeeld van hoe dit er in de praktijk uit zou kunnen zien is afbeelding 36. De twee RGB-combinaties in die afbeelding hebben een kleurverschil van 8,0 dE2000 als je uitgaat van een kleurbereik gelijk aan de sRGB kleurruimte, een witpunt gelijk aan D65, een gamma van 2,2 en 8 bit kleurdiepte per kanaal.
Afbeelding 36: kleurverschil van 8,0 dE2000 in zowel harde als vloeiende kleurovergang (sRGB, D65, gamma 2,2 en 8 bpc)
Helderheiduniformiteit van zwart
De uniformiteit van zwart is voor het grootste deel best wel goed, maar het paneel heeft wel duidelijk last van backlight bleeding langs de bovenrand, waar de helderheid 66,57% hoger is dan in het midden. De resultaten in tabel 8 geven een andere indruk, maar bij zwart zijn grotere afwijkingen acceptabel om dezelfde perceptuele uniformiteit te krijgen. Beeldschermen die veel last hebben van backlight bleeding kunnen zelfs afwijkingen hebben van ruim boven de 100%.
Contrastuniformiteit
De contrastuniformiteit is net als de uniformiteit van zwart best wel goed voor het grootste deel van het scherm, ook hier gooit de hoek linksboven roet in het eten. Daar daalt de contrast ratio tot een zeer magere 544:1, nauwelijks meer dan de helft van het gemiddelde. Op drie kwart van het scherm is het contrast echter hoger dan 1000:1.
Tabel 9: kleuruniformiteit vergeleken met het midden in de DUE Brightness stand
De kleuruniformiteit van de CG277 is in de Brightness stand gelukkig al een heel stuk beter dan de helderheiduniformiteit. De Correlated Color Temperature (CCT) is een goede indicatie voor de veelvoorkomende blauw-geel kleurzweem. Er van uitgaande dat het verschil in x (van de CIE 1931 xy-coördinaten) redelijk vergelijkbaar is met het verschil in y (helling van CIE Illuminant D-series locus rond D65 is 1,0) presteert een scherm hier zeer goed als de CCT op elk punt van het scherm binnen een marge van -100 K tot +115 K ten opzichte van het midden ligt. Bij de CG277 is dat in deze stand voor 78% van de meetpunten het geval en 94% van de meetpunten vallen binnen de marge van goed.
Uit de CCT kan alleen niet worden afgeleid of er sprake is van een groen-magenta kleurzweem. Dit komt echter ook veel minder voor dan een blauw-geel kleurzweem. Hierdoor is de CCT alsnog een goede indicator voor de kleuruniformiteit.
Dat de kleuruniformiteit goed is wordt nog eens bevestigd door te kijken naar de kleurverschillen als de verschillen in helderheid genegeerd worden en er alleen wordt gekeken naar de verschillen in chromaticiteit. De maximum kleurafwijking ten opzichte van het midden is dan 2,60 dE2000 en de gemiddelde afwijking is dan 1,02 dE2000. Beide zijn slechts een fractie van de echte kleurverschillen, wat aantoont dat het kleurverschil vrijwel uitsluitend wordt veroorzaakt door de verschillen in helderheid.
Afbeelding 41 en 42 zijn een simulatie van de uniformiteit, 41 zonder interpolatie en 42 met interpolatie. Net als afbeelding 36 zijn ook deze afbeeldingen op basis van een kleurbereik gelijk aan de sRGB kleurruimte, een witpunt gelijk aan D65, een gamma van 2,2 en 8 bit kleurdiepte per kanaal.
Op de meetdata is een Bradford chromatic adaptation toegepast naar D65 (op basis van het midden). Doordat het midden ook het helderste punt was kon dit vervolgens worden gemapped naar RGB [255; 255; 255]. Het midden komt dus overeen met de achtergrond van deze pagina, waardoor meteen goed te zien is hoe groot de verschillen langs de rand zijn.
Afbeelding 41: DUE priority Brightness - simulatie van gemeten uniformiteit (i1Pro)
Afbeelding 42: DUE priority Brightness - simulatie van gemeten uniformiteit (i1Pro) met bicubic interpolatie
De CG277 komt met een zogenaamd Uniformity Data Sheet at Shipment. Daarop is zoals de naam aangeeft terug te vinden hoe de uniformiteit van het scherm was in nieuwstaat. Linksboven worden ook de limieten genoemd waar de prestaties van het scherm binnen moeten vallen.
Afbeelding 43: Eizo uniformity datasheet
Helderheiduniformiteit
Afbeelding 44: DUE priority Uniformity - helderheiduniformiteit van wit (i1Pro) - afwijking ten opzichte van midden
Percentage binnen ±10% marge ten opzichte van midden
64%
Contrast
Minimum contrast ratio
632:1
Gemiddelde contrast ratio
964:1
Percentage hoger dan 1000:1
33%
Percentage binnen ±10% marge ten opzichte van gemiddelde
84%
Percentage binnen ±10% marge ten opzichte van midden
68%
Tabel 10: uiterste afwijkingen in helderheid in de DUE Uniformity stand
Helderheiduniformiteit van wit
Afbeelding 44 en 45 laten meteen al duidelijk zien dat de helderheiduniformiteit van wit in deze stand een heel stuk beter is dan in de Brightness stand. In de Brightness stand valt 46% binnen de marge van ±10%. In de Uniformity stand is dat 97%, maar wat meer is, 81% valt zelfs binnen de marge van ±2,5%. Een ruim tien keer zo groot deel als in de Brightness stand.
Helaas is de DUE er ook in deze stand niet tot in staat om het hele scherm binnen de ±10% marge te krijgen. Aan de linkerkant blijft er bovenin een rand over waar de helderheid meer dan 10% lager is dan in het midden. Dat is erg jammer, maar de CG277 doet het hier waarschijnlijk alsnog beter dan vrijwel elk ander scherm. De resultaten lijken alleen slechter, doordat er veel dichter bij de rand is gemeten dan door paneelfabrikanten, beeldschermfabrikanten en andere reviewers wordt gedaan door het veel grotere aantal meetpunten. Een grid van 6x4 of 5x5 is al hoger dan gemiddeld, laat staan 19x11.
Interpoleren van de resultaten naar de meetpunten in het 5x5 grid dat door Eizo wordt gebruikt geeft een bereik van -8,81% tot +1,40% ten opzichte van het midden met bicubic interpolatie en -8,37% tot +1,55% met lineaire interpolatie. Dat is een stuk groter bereik dan gespecificeerd wordt op het Uniformity Data Sheet at Shipment (-3,0% tot +1,7%), maar het ligt nog wel ruim binnen de marge. Het verschil kan wellicht verklaard worden door slijtage van de backlight. Het geteste exemplaar leek bij ontvangst 0 branduren te hebben, maar waarschijnlijk is de timer daarvoor gereset in een Service Menu. Gezien de conditie van de doos van de CG277 en het aantal verzendstickers ging het namelijk niet om een nieuw exemplaar.
Helderheiduniformiteit van zwart
Gemiddeld genomen is de uniformiteit van zwart in de Uniformity stand juist slechter dan in de Brightness stand. De grootste negatieve afwijking is ook groter, maar de grootste positieve afwijking is wel een stuk kleiner. Dat laatste weegt in de meeste gevallen wel op tegen de iets grotere gemiddelde afwijking en grootste negatieve afwijking, maar toch is het enigszins teleurstellend. De grootste positieve afwijking, het gevolg van backlight bleeding, is ook nog steeds vrij groot met +43,00% en daardoor nog duidelijk zichtbaar (zie ook afbeelding 48 van de backlight bleeding). Op dit vlak had de CG277 toch echt beter moeten presteren.
Contrastuniformiteit
Los van het feit dat het contrast als geheel flink afneemt in de Uniformity stand is een groot nadeel van deze stand ook dat de contrastuniformiteit veel slechter is. Er is in deze stand eigenlijk nergens een groot oppervlak op het scherm met een uniform contrast. Welk deel je ook pakt, er zitten altijd "gaten" in waar de afwijking een stuk groter is. Dit kan hinderlijk zijn bij het bewerken van contrastrijke afbeeldingen of video, vooral wanneer dit op volledig scherm wordt gedaan.
Door de veel betere helderheiduniformiteit in deze stand is het nu gemiddeld genomen juist de kleuruniformiteit die het grootste aandeel heeft in het totale kleurverschil. Alleen bij de maxima heeft de helderheid nog wel een groter aandeel, wat te wijten is aan de donkerdere rand links op het scherm.
De kleuruniformiteit is alsnog wel beter geworden, maar de vooruitgang is hier lang niet zo groot als bij de helderheid. Dat komt voornamelijk doordat de kleuruniformiteit in de Brightness stand al erg goed was. Als de verschillen in helderheid genegeerd worden en er alleen wordt gekeken naar de verschillen in chromaticiteit, dan is de maximum kleurafwijking ten opzichte van het midden 2,51 dE2000 en de gemiddelde afwijking 1,01 dE2000. Dat is een verwaarloosbaar verschil ten opzichte van de respectievelijk 2,60 dE2000 en 1,02 dE2000 die het in Brightness stand was.
Als er wordt gekeken naar de kleurtemperatuur (CCT) dan zijn de verschillen iets groter. In deze stand valt 99% van het scherm binnen de marges van goed, alleen de hoeken linksboven en rechtsonder vallen er net buiten. Op 85% van het scherm is de kleuruniformiteit op basis van de CCT zelfs zeer goed.
Simulatie van uniformiteit
Net als voor de Brightness stand is ook voor deze stand een simulatie van de uniformiteit gemaakt. Afbeelding 57 is een simulatie zonder interpolatie en 58 met interpolatie.
Een belangrijk verschil tussen het interpreteren van deze simulaties en het interpreteren van de simulaties van de uniformiteit in de Brightness stand (afbeelding 41 en afbeelding 42) is dat bij deze simulaties het midden niet gelijk gesteld kon worden aan wit (RGB [255; 255; 255]). Dit komt doordat het midden in deze stand niet het helderste punt op het scherm is.
Als het midden wel gelijk gesteld zou worden aan wit, dan zouden alle punten die helderder zijn dan het midden clippen. Hierdoor lijkt de uniformiteit langs de randen slechter dan dat het in werkelijkheid is door de witte achtergrond van deze pagina.
In beide simulaties is het midden gelijk aan RGB [250; 250; 250], dat is 4,26% donkerder dan RGB [255; 255; 255].
De kijkhoeken zijn goed op de CG277, zoals je ook mag verwachten van een beeldscherm met een IPS paneel. De kleur- en gammaverschuivingen zijn erg klein onder een hoek. De helderheid van wit neemt wel behoorlijk af onder een hoek, vooral in verticale richting. Dit geldt niet voor heel erg donkere kleuren, die worden juist iets lichter. Bij elkaar zorgt dat er voor dat het contrast onder een hoek een stuk lager ligt dan wanneer het scherm recht van voren wordt bekeken.
Off angle glow
De IPS paneeltechnologie, en ook paneeltechnologieën die vergelijkbaar zijn in opbouw zoals AU Optronics AHVA en Samsung PLS, laten vaak een lichte gloed zien wanneer een zwart scherm onder een hoek wordt bekeken. De CG277 is hier jammer genoeg geen uitzondering op en doet het hier zelfs slecht. De toename in helderheid van een zwart scherm onder een hoek valt mee, maar er is wel duidelijk een rood-groen kleurzweem te zien. Het verloop hiervan is afhankelijk van de richting van waaruit het scherm wordt bekeken, zo gaat het van rood naar groen als het scherm van boven wordt bekeken, maar van groen naar rood wanneer het scherm van linksboven wordt bekeken. De precieze oorzaak van de kleurzweem en waarom deze richtingsafhankelijk is, is niet duidelijk.
Eizo specificeert alleen een contrast ratio voor de Brightness stand van de DUE, namelijk 1000:1. Ook de maximum helderheid van wit wordt alleen voor deze stand gespecificeerd, met een helderheid van 300 cd/m².
De helderheid en het contrast is getest voor elke 10 cd/m² als OSD instelling over het hele bereik (50 - 300 cd/m²). Tabel 12 geeft een samenvatting van de resultaten. De helderheid en het contrast zijn zo lineair dat het geen toegevoegde waarde had om alle resultaten op te nemen. De volledige resultaten zijn wel af te lezen uit afbeelding 63 - 65.
Helderheidsinstelling
Helderheid van wit (cd/m²)
Helderheid van zwart (cd/m²)
Contrast
50
48,23
0,0459
1050
100
96,95
0,0923
1051
150
146,1
0,1386
1054
200
195,6
0,1847
1059
250
244,7
0,2302
1063
300
294,9
0,2767
1066
Gemiddelde
1057
Gemiddelde toename in helderheid per helderheidsinstelling
0,9842
9,201·10-4
Tabel 12: DUE Brightness helderheid- en sequentieel contrastmetingen
Afbeelding 63: DUE priority Brightness - helderheidsbereik van wit
Afbeelding 64: DUE priority Brightness - helderheidsbereik van zwart
Afbeelding 65: DUE priority Brightness - contraststabiliteit
De maximum helderheid van 300 cd/m² wordt net niet gehaald, maar dat is geen probleem, want dit scherm zal voornamelijk in het bereik van 80 tot 120 cd/m² gebruikt worden. Het gespecificeerde contrast van 1000:1 wordt op elke helderheidsinstelling gehaald, met een minimum van 1050:1.
De backlight wordt overigens in beide standen van de DUE gedimd door middel van PWM met een frequentie van 17,8 kHz volgens de review van PRAD. Dit komt vrij goed overeen met de 18 kHz die door Eizo gespecificeerd wordt op de productpagina van de CG277 op de Japanse Eizo website. PWM met een dergelijke frequentie zal in de praktijk nooit een probleem zijn of als storend worden ervaren.
Gemiddelde afname in contrast vergeleken met DUE Brightness priority
12,87%
Gemiddelde toename in helderheid per helderheidsinstelling (t/m 269 cd/m²)
0,9987
1,074·10-3
Tabel 13: DUE Uniformity helderheid- en sequentieel contrastmetingen
Afbeelding 66: DUE priority Uniformity - helderheidsbereik van wit
Afbeelding 67: DUE priority Uniformity - helderheidsbereik van zwart
Afbeelding 68: DUE priority Uniformity - contraststabiliteit
De DUE verbetert de helderheiduniformiteit door de backlight feller te laten branden en vervolgens de lichtere plekken in beeld donkerder te maken. Op dit exemplaar moet de backlight 11% feller branden, wat er voor zorgt dat de hoogste helderheidsinstelling in de DUE Uniformity stand 269 cd/m² is. Vanaf 270 cd/m² wordt de geselecteerde helderheidsinstelling in het OSD weergegeven in magenta in plaats van wit (zie afbeelding 107), wat betekent dat de helderheidsinstelling te hoog is en deze helderheid niet gehaald kan worden. Het resultaat hiervan is ook terug te zien in afbeelding 66 en 67: vanaf 269 cd/m² blijft de helderheid constant.
De manier waarop de DUE de uniformiteit verbetert heeft ook gevolgen voor het contrast. Gemiddeld genomen is dat in deze stand 12,87% lager dan in de Brightness stand. Dit lagere contrast zal bij fotobewerking in de meeste gevallen geen probleem vormen, vooral niet met soft proofing aangezien het contrast van drukwerk veel lager is dan van een beeldscherm. Bij videobewerking kan het lage contrast echter wel een probleem zijn, 921:1 is dan erg laag. Vooral voor DCI is dit een nadeel, want die standaard gaat uit van een contrast van 2000:1.
De helderheidsinstelling in het OSD schaalt overigens perfect lineair met de daadwerkelijke helderheid: 1 cd/m² lager in het OSD is ook echt 1,0 cd/m² lager op het scherm. De helderheid heeft alleen wel een offset van -0,9 cd/m², dus in de praktijk zal de helderheidsinstelling in het OSD één stand hoger gezet moeten worden.
De witbalans kan vanuit het OSD ingesteld worden op de volgende standen:
4000 K - 10000 K in stappen van 100 K
Native
Adobe RGB
sRGB
EBU
Rec. 709
Rec. 1886
SMPTE-C
DCI
User
De User stand is vrij instelbaar door middel van RGB-gains en is daarom niet getest, want kalibratie is alleen getest met de Eizo ColorNavigator software. De standen voor kleurtemperatuur in Kelvin zijn getest per 500 K. Deze standen liggen overigens niet op de Planckian locus (black body radiator), maar op de CIE Illuminant series-D locus. Hierdoor is 5000 K eigenlijk CIE Standard Illuminant D50, 6500 K is dan D65, etc.
De kleurtemperatuur (CCT in Kelvin) van al deze standen voor 25%, 50%, 75% en 100% grijs is terug te vinden in de onderstaande tabel. Voor de gemiddelden zijn alleen de resultaten van 25% tot en met 100% grijs gebruikt (in stappen van 5%), doordat de kleurtemperatuur van grijswaarden lager dan 25% grijs eigenlijk altijd zeer grote afwijkingen vertoond en daardoor een vertekend beeld geeft. Voor de stand Native is de kleurtemperatuur van die stand bij 100% grijs als referentie genomen, doordat die stand vanzelfsprekend geen echte referentie heeft.
witpunt
referentie
25%
50%
75%
100%
gemiddelde
25-100% / 5%
4000 K
4002
4184
4093
4083
4070
4100
4500 K
4503
4698
4625
4596
4591
4621
5000 K
5003
5232
5154
5125
5115
5146
5000 K (i1DP mc)
5003
5237
5153
5119
5102
5138
5500 K
5503
5762
5645
5627
5613
5652
5500 K (i1DP mc)
5503
5759
5667
5632
5621
5662
6000 K
6003
6181
6162
6139
6136
6160
6000 K (i1DP mc)
6003
6298
6197
6159
6160
6189
6500 K
6504
6769
6674
6647
6660
6669
6500 K (i1DP mc)
6504
6763
6637
6613
6631
6645
7000 K
7004
7107
7179
7179
7168
7186
7500 K
7504
8032
7741
7739
7708
7778
8000 K
8004
8454
8294
8257
8268
8305
8500 K
8505
8928
8817
8802
8797
8830
9000 K
9005
9350
9285
9291
9282
9301
9500 K
9505
9948
9837
9811
9813
9848
10000 K
10006
10487
10296
10301
10329
10357
Native
7169
7290
7194
7159
7169
7188
DCI
6306
6558
6469
6441
6452
6464
SMPTE-C
6504
6729
6703
6679
6687
6693
EBU
6504
6894
6729
6692
6701
6732
Rec. 1886
6504
6761
6740
6697
6709
6722
Rec. 709
6504
6742
6734
6701
6713
6717
sRGB
6504
6828
6748
6696
6704
6733
Adobe RGB
6504
6927
6717
6701
6708
6735
Tabel 14: kleurtemperatuur (CCT in Kelvin) van de witbalansmodi
Deze resultaten laten zien dat de kleurtemperatuur bij elke stand iets te hoog is. Het kan zijn dat dit met opzet is gedaan, om te compenseren voor de onvermijdelijke drift waar elk scherm last van heeft. Overigens valt de kleurtemperatuur in vrijwel elke stand voor 25% tot en met 100% grijs binnen de marges van wat kan worden gezien als goed. Daarnaast is de kleurtemperatuur in te stellen in stappen van 100 K, dus er kan ook nog altijd voor worden gekozen om de kleurtemperatuur dan één tot drie standen lager te zetten.
Verder moet er bij gezegd worden dat de afwijkingen in de onderstaande tabel nog binnen de nauwkeurigheidsmarge zouden vallen van de i1Pro. Het is echter onwaarschijnlijk dat de afwijkingen echt zo groot zijn, aangezien zowel colorimeters als spectrofotometers het nauwkeurigst zijn rond wit en de grootste afwijkingen laten zien bij zeer verzadigde kleuren.
Witpunt / CCT (K)
Afwijking
Witpunt / CCT (K)
Afwijking
4000 K
±40 K
7500 K
±170 K
4500 K
±50 K
8000 K
±200 K
5000 K (D50)
±65 K
8500 K
±230 K
5500 K (D55)
±85 K
9000 K
±260 K
6000 K
±105 K
9500 K
±295 K
6500 K (D65)
±125 K
10000 K
±330 K
7000 K
±145 K
DCI
±100 K
Tabel 15: mogelijke afwijking van de CCT (K) van de i1Pro
Op basis van het gemeten witpunt, het referentie witpunt en de primairen van het kleurbereik kunnen de RGB-balanscurves berekend worden. Deze curves geven de helderheid van de primairen weer als percentage van de helderheid die ze zouden moeten hebben zodat wit gelijk is aan het referentie witpunt.
Voor de witbalansmodi naar kleurtemperatuur en voor de Native modus is gebruik gemaakt van het kleurbereik zoals dat is gemeten in de Native stand. Voor de witbalansmodi met een witpunt volgens een kleurstandaard is gebruik gemaakt van het kleurbereik volgens die standaard (dus niet het gemeten kleurbereik in die standaard).
Voor de Native stand is het referentie witpunt gelijk gesteld aan het witpunt van 100% grijs in die stand.
Afbeelding 71: RGB-balanscurves deel I - 4000 K t/m 5500 K (i1Display Pro met correctie)
Afbeelding 74: RGB-balanscurves deel IV - witbalansmodi met een witpunt volgens een kleurstandaard
Voor alle RGB-balanscurves geldt eigenlijk hetzelfde: teveel blauw en te weinig rood. De witbalansmodi naar kleurtemperatuur lijken het hier beter te doen, maar dat komt voornamelijk door het grotere kleurbereik. Bij de witbalansmodi volgens een kleurstandaard wordt het kleurbereik beperkt, hierdoor zijn grotere verschillen in helderheid van de primairen nodig om hetzelfde verschil in witpunt te bereiken. Een goede metafoor hiervan is hefboomwerking: als de arm groter is, dan is de kracht kleiner om tot hetzelfde moment te komen. De arm is hier het kleurverschil tussen het witpunt en de primairen, en de kracht is de helderheidsverhouding van de primairen.
De helderheid van alle grijswaarden tussen zwart en wit in wordt bepaalt door de gammawaarde en de helderheid van wit. Het gamma van de CG277 kan vanuit het OSD ingesteld worden op de volgende standen:
1,6 - 2,7 in stappen van 0,1
Adobe RGB
sRGB
EBU
Rec. 709
Rec. 1886
SMPTE-C
DCI
Omdat de uniformiteitstest liet zien dat de Uniformity stand van de DUE de beste stand is, is gamma in de Brightness stand alleen getest voor de gammamodi op basis van een gammawaarde. De gammamodi volgens een kleurstandaard zijn alleen in de Uniformity stand getest.
De onderstaande afbeelding laat zien wat het effect van de gammawaarde is op de helderheid van de grijswaarden.
Afbeelding 75: visualisatie van het effect van de gammawaarde op de helderheid van de grijswaarden
(bij weergave op beeldscherm met gamma 2,2)
Afbeelding 76: DUE priority Brightness - resultaten gammamodi met constante gammawaarde
De bovenstaande afbeelding laat duidelijk zien dat de gammamodi vrij nauwkeurig zijn van 25% grijs tot en met 100% grijs, maar dat vooral bij modi met een hoge gammawaarde de donkerdere grijswaarden een veel lagere gammawaarde hebben. De reden hiervoor is het voorkomen van black crush: grijswaarden dicht bij zwart worden weergegeven als zwart.
Afbeelding 77: DUE priority Brightness - vergelijking contrastlimiet met RGB grijswaarden per gamma modus
Als de gammawaarde constant zou blijven, dan zouden alle grijswaarden waarvan de helderheid op basis van die gammawaarde onder het contrastlimiet valt worden weergegeven als zwart (black crush). Bij een gammawaarde van 2,7 zou dat al het geval zijn bij grijswaarde [20; 20; 20] of 7,8% grijs. Om voor een vloeiende overgang te zorgen moet de gammawaarde dan al rond 20% grijs dalen, zoals ook is terug te zien in afbeelding 76.
Tabel 16: helderheidsfout constante gamma targets in DUE Brightness stand
De gammamodi van gamma 1,6 - 2,3 zijn voor het grootste deel zeer goed, maar bij 2,2 en 2,3 begint het verschil tussen de daadwerkelijke gammawaarde en de gewenste gammawaarde al redelijk groot te worden in de schaduwtonen. Voor een gamma van 2,4 of hoger is een scherm nodig met een hoger contrast. De DCI standaard heeft een gammawaarde van 2,6 en gaat uit van een contrast van 2000:1, maar dat is al heel erg krap (vergelijkbaar met 620:1 bij gamma 2,2). Voor een gammawaarde van 2,6 of hoger is een contrast van minimaal 5000:1 aan te raden.
Afbeelding 78: DUE priority Uniformity - resultaten gammamodi met constante gammawaarde
De resultaten in deze stand verschillen nauwelijks van de resultaten in de DUE Brightness stand. Zelfs aan de kant van zwart is het verschil klein, ondanks het duidelijk lagere contrast. Hierdoor geldt ook voor deze stand dat de gammamodi zeer goed zijn voor grijswaarden vanaf 25%. Vooral voor de modi vanaf 2,4 en hoger laten de schaduwtonen erg grote verschillen zien.
Afbeelding 79: DUE priority Uniformity - vergelijking contrastlimiet met RGB grijswaarden per gamma modus
De gammamodi volgens een kleurstandaard die de CG277 ondersteunt zijn in te delen in twee groepen:
Constante gammawaarde
Adobe RGB
DCI
EBU
SMPTE-C
Variabele gammawaarde
sRGB
Rec. 709
Rec. 1886
De Rec. 1886 standaard is hier in nog een bijzonder geval. Bij de Rec. 709 standaard en sRGB standaard is de gammawaarde wel variabel, maar de curve verloopt altijd hetzelfde. Bij de Rec. 1886 standaard is dat niet het geval, daar hangt het af van de contrast ratio. Bij een oneindig contrast heeft de curve een constante gammawaarde van 2,4, maar bij lagere contrastwaarden daalt de gammawaarde. Dit verschil is klein aan de kant van wit, maar erg groot aan de kant van zwart.
Afbeelding 80: DUE priority Uniformity - resultaten gammamodi naar kleurstandaard met constante gammawaarde
De gammamodi in de bovenstaande afbeelding verschillen nauwelijks van de gammamodi op basis van een gammawaarde met dezelfde waarde. Een uitzondering hierop is de EBU modus, deze heeft namelijk een gammawaarde van 2,35 en is dus niet te selecteren op basis van gammawaarde.
Afbeelding 81: DUE priority Uniformity - resultaten gammamodi naar kleurstandaard met variabele gammawaarde
De Rec. 1886 modus is niet goed geïmplementeerd op de CG277. De gammawaarde verschilt namelijk nauwelijks van de gamma 2,4 modus. Er is dus uitgegaan van een oneindig contrast. De grijze curve geeft aan hoe de Rec. 1886 gammacurve zou moeten lopen op dit scherm op basis van een contrast van 920:1. Door deze foute implementatie is de toegevoegde waarde van deze modus nihil.
De sRGB gammacurve en de Rec. 709 gammacurve komen wel zeer goed overeen met de referentiecurves.
Het valt waarschijnlijk op hoe sterk de sRGB referentie gammacurve en de Rec. 1886 920:1 gammacurve overeen komen. Dit komt doordat beide curves een vergelijkbare functie hebben en dezelfde exponent gebruiken (2,4). Op het lineaire deel van de sRGB gammacurve bij zwart na komen de twee overeen als bij de Rec. 1886 gammacurve wordt uitgegaan van een contrast van 1199,32:1.
De Rec. 709 heeft wel een vergelijkbare functie, maar met een exponent van 2,22. Deze gammacurve is duidelijk bedoeld voor content met een zeer laag dynamisch bereik van niet veel meer dan 7 stops.
Afbeelding 82: DUE priority Uniformity - gamma referentiecurves voor kleurstandaarden met variabele gammawaarden
De bovenstaande afbeelding laat goed zien hoe laag de gammawaarde is in de buurt van zwart voor deze standaarden. De Rec. 1886 curve voor een contrast van 920:1 loopt zelfs van 1,20 tot 2,26. Hierdoor wordt RGB-waarde [1;1;1] maarliefst 346 keer helderder weergegeven dan wanneer de gammawaarde over het hele bereik gelijk zou zijn aan 2,26.
Het instellen van het kleurbereik kan volgens dezelfde kleurstandaarden als witbalans en gamma, daarnaast is het natuurlijk ook mogelijk om het volledige kleurbereik te gebruiken in de Native stand.
Native
Adobe RGB
sRGB
EBU
SMPTE-C
DCI
Rec. 709
Rec. 1886
Het kleurbereik van de CG277 dekt alle kleurruimtes van de bovenstaande standaarden bijna volledig af. Alleen bij de DCI standaard is er sprake van een merkbaar verschil, al hangt dat sterk af van de gebruikte referentie, want in het CIE 1976 u'v' chromaticiteitsdiagram wordt ook deze kleurruimte bijna volledig afgedekt.
In de onderstaande tabel is ook de dekking van Pointer's gamut opgenomen. Het Pointer's gamut is een benadering van alle kleuren die gerealiseerd kunnen worden met subtractieve kleurmenging, dat wil zeggen: kleuren die door objecten gereflecteerd kunnen worden. Dat is een subset van de kleuren die gerealiseerd kunnen worden met additieve kleurmenging: kleuren direct van een lichtbron. De afdekking van het Pointer's gamut door het kleurbereik van een scherm is interessant voor drukwerk, het geeft namelijk een vrij goed beeld van hoe groot deel van de kleuren dat gedrukt kan worden ook door het scherm kan worden weergegeven. Wide gamut beeldschermen kunnen veel meer kleuren weergeven dan met drukwerk gerealiseerd kunnen worden, maar beeldschermen hebben moeite met verzadigde geeltinten en azuur-/cyaantinten.
Het kleurbereik van de CG277 ingesteld op één van de kleurstandaarden komt in vrijwel alle gevallen zeer goed overeen met de kleurruimte van die standaard. De blauwe primair laat wel bij alle standen, behalve SMPTE-C, een zichtbare afwijking zien, maar nog steeds binnen een marge van wat kan worden gezien als goed. De enige kleurruimte die niet goed wordt weergegeven is de DCI kleurruimte. Dat is voornamelijk te wijten aan de dekking van de DCI kleurruimte door het kleurbereik van de CG277. Met 91,8% (voor dit exemplaar) is die te laag voor een goed weergave. Dat is meestal pas mogelijk vanaf zo'n 96% dekking.
Er zijn overigens vrijwel geen schermen die het hier beter doen. Dat komt doordat de DCI kleurruimte een erg lastige kleurruimte is om weer te geven doordat de rode primair vrijwel monochroom 615 nm is. Het is goed mogelijk dat hier in de komende jaren verandering in komt, want met de Quantum Dot Enhancement Film (QDEF) technologie is het wel mogelijk om schermen te maken die de volledige DCI kleurruimte afdekken. Het is daarmee ook al mogelijk om bijna de hele Rec. 2020 kleurruimte weer te geven.
Afbeelding 90: vergelijking Adobe RGB standaard met Adobe RGB modus
Het signaalvoorbeeld in afbeelding 103 laat goed zien hoe een kleurovergang met overshoot kan verlopen. De gemeten reactietijd is de tijd tussen de twee gele markeringen, dat zijn de momenten waar de curve respectievelijk de +10% en -10% (percentage van b) markeringen snijdt. In dit geval is dat 4,9 ms. Dat het de tijd tussen de +10% en -10% markeringen is (bij een rise overgang, andersom bij een fall overgang), is een standaard die is afgesproken. In dit geval is de echte reactietijd (tijd tussen de rode markeringen) al zo'n 40% hoger met 6,9 ms.
Vervolgens schiet de curve door boven het gewenste niveau (overshoot) wat resulteert in een halo. Het percentage overshoot is a / b · 100%, dat zet m'n collega Simon ook altijd in z'n reviews op TFT Central, wat al uniek is. Maar wat nog ontbreekt is de tijd tussen de paarse markeringen: de tijd dat de halo zichtbaar is. In dit geval is dat 37 ms.
De opgegeven reactietijd voor deze overgang is dus 4,9 ms (en 42,5% overshoot), maar als je kijkt naar de totale tijd die het kost vanaf het moment dat het scherm begint met de overgang naar het gewenste niveau, totdat het gewenste niveau ook daadwerkelijk is bereikt en stabiel blijft, dan is dat 44 ms, zo'n 9 keer langer dan die 4,9 ms.
Het voorbeeld is van een 0-200-0 overgang (als 8 bit grijswaarde), waarbij de RGB 200 grijswaarde voor 5 frames wordt weergegeven op 60 Hz. Van die 5 frames wordt het alleen de laatste 2 frames goed weergegeven, als het maar 1 frame zou duren, zou de curve precies bij de piek van de overshoot al beginnen met de overgang terug naar 0. Het beeld is dan eigenlijk nooit correct. Voor een echt goed beeld met snel bewegende beelden, zoals games of HFR video, moet het gemiddelde van de echte reactietijden (rode markering) van alle overgangen lager zijn dan de helft van de frametijd en het maximum lager dan de frametijd zonder enige overshoot.
Met PixPerAn en een camera is het niet mogelijk om nauwkeurig de reactietijden te meten, daar is echt een oscilloscoop met een fotoprobe voor nodig. Maar het geeft wel een idee van de traagste reactietijden en de hoeveelheid overshoot. Met genoeg foto's krijg je uiteindelijk een redelijk nauwkeurig percentage voor elk soort resultaat, de duur van een bepaald soort resultaat is dan gelijk aan dat percentage keer de frametijd. Hoe daar vervolgens de reactietijd en overshoottijd uit gehaald kunnen worden is het best uit te leggen door een tijdlijn te maken van de resultaten:
Afbeelding 104: tijdlijn van ghosting
Als je kijkt naar frame 3 dan zie je dat die eerst een volledige cyclus het nieuwste frame is (N), vervolgens wordt het een ghost (G) zodra frame 4 er is en blijft dat nog een tijdje en zelfs wanneer frame 5 er al is, is frame 3 nog steeds zichtbaar in de vorm van een halo (H).
N = gelijk aan frametijd: 17 ms
G = 50% + 34% van een frametijd: 14 ms
H = 34% + 16% van een frametijd: 8 ms
Met overdrive uitgeschakeld kom je op dezelfde manier op de volgende resultaten:
N = 17 ms
G = 29 ms
Vooral die 29 ms met overdrive uitgeschakeld lijkt heel lang, maar overgangen kunnen zonder overdrive dan ook erg traag verlopen, zeker wanneer de gewenste waarde bijna bereikt is. De onderstaande afbeelding is daar een goed voorbeeld van. Dat is een 0-50-0 overgang op de Eizo Foris FG2421, waarvan het 0-50 deel met de ±10% standaard al 44 ms in beslag neemt, de echte reactietijd is zelfs zo'n 95 ms.
Afbeelding 105: 0-50-0 overgang op Eizo Foris FG2421 (uit TFT Central review)
Hoe de resultaten van de PixPerAn test van de CG277 zich verhouden tot gestandaardiseerde metingen is lastig te zeggen. Maar in de praktijk kwam het duidelijk neer op kiezen tussen ghosting of overshoot. Met overdrive uitgeschakeld zag je al duidelijk ghosting bij het snel bewegen van de muis of het scrollen door een pagina. Video op de standaard frame rate van 23,976 fps ging wel prima, maar bij HFR video zal dit wel een probleem vormen, om van gamen maar niet te spreken.
Met overdrive ingeschakeld was er duidelijk sprake van overshoot. Dit was vooral goed zichtbaar hier op het forum als je door een pagina scrolde: van de zwarte tekst naar de achtergrondkleur schiet door naar wit. Ook met video op 23,976 fps was het al zichtbaar. In de praktijk was het daarom fijner om te werken met overdrive uitgeschakeld, maar het was beter geweest om een mildere vorm van overdrive te hebben die minder last had van overshoot.
De zuivere input lag van een beeldscherm is de tijd vanaf het moment dat het signaal de videokaart uit komt tot het moment dat het signaal via LVDS of eDP naar de paneelelektronica wordt gestuurd. Vervolgens heb je nog te maken met de verwerkingstijd van de paneelelektronica voordat het paneel begint het beeld op te bouwen.
Deze tijden zijn erg lastig te meten en bovendien niet echt interessant. Veel interessanter is om te weten hoe lang het duurt vanaf het moment dat het signaal de videokaart uit komt totdat het ook daadwerkelijk wordt weergegeven op het scherm, wat ook gedeeltelijk afhankelijk is van de reactietijden van het paneel. Deze tijd kan nauwkeurig worden gemeten met SMTT 2.
Overdrive modus
Input lag (ms)
Off
10,2
On
9,1
Tabel 22: input lag
De CG277 is nog verrassend snel voor een scherm met zoveel elektronica, met een vertraging van iets meer dan een half frame (bij 60 Hz). Nou is het onwaarschijnlijk dat een CG277 veel gebruikt zal worden om op te gamen, maar een lage input lag is eigenlijk altijd wenselijk. Een andere toepassing waarbij een lage input lag interessant is en die ook toepasselijker is voor de CG277 is videobewerking, en dan met name bij het synchroniseren van audio met video.
Eén van de aspecten waar de CG277 zich het meest onderscheidt van vergelijkbare schermen is het OSD, of eigenlijk de mogelijkheden die het biedt. De instelmogelijkheden zijn haast eindeloos (om nog maar niet te spreken van het aantal permutaties). Om een idee te geven: de CG277 heeft in totaal 70 witbalansmodi, op de meeste schermen zijn dat er 5 tot 8. Een ander mooi voorbeeld is de verlichting van de OSD knoppen en power indicator, de helderheid daarvan is in te stellen op 7 verschillende niveau's en kan ook volledig worden uitgeschakeld.
Het OSD biedt ook geavanceerde CMS functies, zoals RGBCMY HSL-correcties, zodat het scherm ook perfect kan worden ingesteld voor videobronnen. Wanneer de CG277 is aangesloten op een PC die draait op Windows of Mac OS X is het overgrote deel van de functies die het OSD biedt echter overbodig, doordat er dan veel beter gebruik gemaakt kan worden van de Eizo ColorNavigator 6 software.
De CG277 heeft een erg hoog energieverbruik als je dit vergelijkt met andere actuele 27" 2560x1440 beeldschermen. Waar de andere schermen rond de 20 tot 25 W zitten bij een helderheid van 120 cd/m² verbruikt de CG277 hier met 39,7 W (DUE Priority Uniformity) ongeveer het dubbele. Het komt daarmee zelfs behoorlijk dicht in de buurt van het verbruik van de eerste generatie 27" 2560x1440 beeldschermen met CCFL backlighting, zoals de Dell UltraSharp U2711. Opvallend is ook dat het verbruik uitgeschakeld hoger is dan in stand-by.
Het hoogst gemeten verbruik is 70,3 W bij een helderheid (OSD instelling) van 269 cd/m² (het maximum voor dit exemplaar in de DUE Uniformity stand).
Het hogere verbruik is voor een deel te wijten aan de DUE. Om het beeld uniform te maken worden lichtere plekken in het beeld donkerder gemaakt. Om te zorgen dat de uiteindelijke helderheid van het geëgaliseerde beeld niet lager uitvalt dan de gewenste helderheid moet de backlight dan dus feller branden.
Een deel van de resultaten staat in de onderstaande tabel. De volledige resultaten zijn af te lezen uit afbeelding 136 voor DUE Priority Uniformity en afbeelding 137 voor DUE Priority Brightness.
Afbeelding 136: energieverbruik naar helderheid in de DUE Uniformity stand
Afbeelding 137: energieverbruik naar helderheid in de DUE Brightness stand
Doordat het energieverbruik in beide standen voor zowel zwart als wit vrijwel perfect lineair schaalt met de helderheid kan het energieverbruik ook gemakkelijk als een lineaire functie worden geschreven.
DUE Priority Uniformity:
Pwit = 0,178 · LOSD + 22,56
DUE Priority Brightness:
Pwit = 0,151 · LOSD + 22,89
In deze formules is P het opgenomen vermogen (W) en L de helderheid (cd/m²) als OSD instelling. In de DUE Uniformity stand neemt het verbruik 17,7% meer toe per cd/m² dan in de DUE Brightness stand. Dat is iets meer dan op basis van de resultaten van de uniformiteitstest verwacht zou mogen worden. Het verschil kan verklaard worden door het verbruik van de DUE zelf.
De kwaliteit van de CG277 begint al met de verpakking. Toen de doos bezorgd werd was meteen al duidelijk dat dit niet zomaar het eerste de beste scherm is. Vergeleken met andere schermen van dit formaat is de doos uitzonderlijk groot en zwaar, met een gewicht van 17,6 kg en twee keer het volume van de q2770Pqu verpakking of anderhalf keer het volume van de U2711 verpakking.
Hetzelfde geldt voor het scherm zelf. Het scherm is een stuk dikker en zwaarder dan andere schermen uit dezelfde generatie, maar straalt wel degelijkheid en kwaliteit uit. Het scherm staat zeer stabiel en geeft niet mee bij het aanzetten of het bedienen van het OSD. De precieze constructie is niet bekend, doordat het scherm niet gedemonteerd mocht worden van Eizo, maar de constructie is in ieder geval stevig en de afwerking is perfect.
Hoewel het niet meteen een garantie is voor goede kwaliteit is het ook een goed teken dat zowel de ontwikkeling, productie als kwaliteitscontrole door Eizo zelf wordt gedaan in Japan. Al decennia lang heeft elektronica uit Japan de reputatie een betere kwaliteit te hebben dan elektronica uit andere Aziatische landen en meestal werd die reputatie ook waargemaakt. De CG277 doet ook denken aan audio-/video-apparatuur uit de jaren '80 van de grote Japanse merken: groot en zwaar, maar built to last.
De Eizo ColorNavigator 6 is zonder twijfel de interessantste feature van de CG277. Met deze software is het mogelijk om de CG277 hardwarematig te kalibreren. Het scherm wordt dan naast een beeldaansluiting ook op de computer aangesloten via USB. Over die USB verbinding kan de ColorNavigator software vervolgens de ingebouwde 16 bit 3D LUT programmeren op basis van de gemaakte instellingen en de metingen van de (ingebouwde of externe) kalibratiesensor. De correctie wordt dan dus door het scherm zelf toegepast, in plaats van door de videokaart.
Dit heeft als groot voordeel dat de correctie minder afhankelijk is van de applicatie. Bijna elke content gaat uit van een witpunt met een chromaticiteit gelijk aan die van CIE Standard Illuminant D65 en de meeste content gaat uit van een gammawaarde van 2,2 (of een functie die vrij goed benaderd kan worden door een constante gammawaarde van 2,2). Doordat de correctie door het scherm wordt uitgevoerd maakt het niet meer uit of een applicatie color managed is, de correctie wordt altijd uitgevoerd. Hierdoor is het ICC-profiel alleen nog maar nodig voor het kleurbereik bij de meeste content als je naar D65 en gamma 2,2 kalibreert.
De weergave is dan in veel gevallen al een stuk beter, doordat in ieder geval de witbalans en gammacurve eigenlijk altijd goed zijn. Het verschil was vooral goed merkbaar in browsers. Op de Dell U2711 en AOC q2770Pqu zagen afbeelding in Chrome, Firefox en Internet Explorer er allemaal weer anders uit, op de CG277 zagen ze er in elke browser hetzelfde uit. Het geeft een compleet andere gebruikerservaring en je ziet meteen hoeveel dingen nog niet goed worden weergegeven als je alleen een zogenaamde softwarematige kalibratie hebt.
Een andere interessante bijkomstigheid van hardwarematige kalibratie is dat je het kleurbereik hardwarematig kan verkleinen. Met een softwarematige kalibratie vertelt het ICC-profiel dat bij de kalibratie is gegenereerd aan de applicatie wat het kleurbereik van het scherm is, als dat een color managed applicatie is en de content een kleurprofiel heeft toegezewen kunnen de kleuren van de content worden gemapped naar de kleuren van het scherm. Met hardwarematige kalibratie kan je echt het kleurbereik van het scherm zelf instellen, zolang de primairen van dat kleurbereik maar binnen het native kleurbereik vallen. Het scherm kan zich dan bijvoorbeeld hetzelfde gedragen als een scherm dat native een kleurbereik gelijk aan sRGB heeft.
Door dit soort zaken werkt hardwarematige kalibratie in de praktijk veel beter dan softwarematige kalibratie. Color management wordt er een heel stuk gemakkelijker van en daarnaast heb je ook veel meer garantie dat de weergave correct is, vooral in niet color managed applicaties.
Er zijn standaard al drie kalibratiedoelen ingesteld in de Eizo ColorNavigator software na installatie:
Photography
Printing
Web design
Het startscherm, waarbij iedere keer één van deze drie profielen is geselecteerd, is te zien in de onderstaande afbeeldingen.
Afbeelding 138
Afbeelding 139
Afbeelding 140
Naast het gebruiken van deze standaard kalibratiedoelen is het natuurlijk ook mogelijk om zelf kalibratie doelen aan te maken. Dit kan door in het startscherm op de knop [Create a new target...] te klikken. Vervolgens zijn er vier mogelijkheden om een kalibratiedoel te creëren:
Voor de meeste mensen zal de optie om een kleurprofiel in te laden (Load a profile) de interessantste optie zijn. Hiervoor is namelijk alleen maar een kleurprofiel nodig van bijvoorbeeld een kleurstandaard, zoals Adobe RGB, sRGB of DCI-P3. In afbeelding 141-152 wordt het hele proces doorlopen.
Afbeelding 141
Afbeelding 142
Afbeelding 143
Afbeelding 144
Afbeelding 145
Afbeelding 146
Afbeelding 147
Afbeelding 148
Afbeelding 149
Afbeelding 150
Afbeelding 151
Afbeelding 152
Deze functie is getest met kleurprofielen van de onderstaande kleurstandaarden:
Tabel 24: kleurtemperatuur (CCT in Kelvin) van de kalibratiedoelen op basis van profiel laden
De resultaten in de tabel laten zien dat de kleurstandaarden zo een stuk beter worden benaderd dan wanneer de overeenkomstige stand vanuit het OSD wordt gekozen. Het is overigens verwonderlijk dat de kleurtemperatuur nog steeds te hoog is. Door de resultaten van de uniformiteitstest te interpoleren naar de locatie van de ingebouwde kalibratiesensor kon namelijk worden vastgesteld dat te kleurtemperatuur daar 76 K hoger is dan in in het midden. Op basis daarvan zou verwacht mogen worden dat de kleurtemperatuur in het midden juist te laag is. Het kleurverschil tussen het midden en de locatie van de ingebouwde kalibratiesensor is overigens 0,59 dE2000.
Waarschijnlijk is de oorzaak een verschil in meetwaarden tussen de ingebouwde kalibratiesensor en de voor deze test gebruikte X-Rite i1Pro spectrofotometer, waarbij er wel van uit kan worden gegaan dat de i1Pro nauwkeuriger is.
Hoe dan ook vallen de witbalans curves in vrijwel alle gevallen binnen de marges van wat gezien kan worden als zeer goed. Om een nog beter resultaat te krijgen is het aan te raden om gebruik te maken van de sensor correlation functie.
Afbeelding 153: CCT (K) voor kalibratiedoelen op basis van profiel laden
Afbeelding 154: RGB-balanscurves voor kalibratiedoelen op basis van profiel laden
Ook aan de RGB-balanscurves is te zien dat nu beter wordt voldaan aan de kleurstandaarden dan wanneer er voor de overeenkomstige optie in het OSD wordt gekozen. SMPTE-C en EBU laten iets grotere afwijkingen zien en zitten daardoor rond de grens tussen goed en zeer goed, maar de overige vier zijn nagenoeg perfect.
Gamma
Ook de gammawaarden zijn op dezelfde manier getest als in Deel I (onderdeel Gamma).
Afbeelding 155: gammacurves voor kalibratiedoelen op basis van profiel laden voor kleurstandaarden met constante gammawaarde
De gammacurves voor kalibratiedoelen met een constante gammawaarde zien er vrijwel hetzelfde uit als wanneer voor de standaard opties vanuit het OSD wordt gekozen. Vooral voor DCI is er vrijwel geen verschil. EBU, Adobe RGB en SMPTE-C zijn ook vrijwel hetzelfde, maar doen het nu net iets beter van 80% tot 95% grijs.
Afbeelding 156: gammacurves voor kalibratiedoelen op basis van profiel laden voor kleurstandaarden met variabele gammawaarde
Hier is duidelijk de kracht te zien van [Load a LUT file] optie zoals te zien op afbeelding 146. Op deze manier is het namelijk mogelijk om gammacurves te maken met een variabele gammawaarde. Dergelijke gammacurves zijn veel beter geschikt voor LCD schermen, die eigenlijk altijd een vrij beperkt dynamisch bereik hebben. Dat is ook duidelijk te zien, want de referentiecurves worden bijna perfect benaderd.
De resultaten in tabel 26 zijn vrijwel zonder uitzondering iets slechter dan van de overeenkomstige standaard ingestelde modi die vanuit het OSD geselecteerd kunnen worden (zie voor resultaten daarvan tabel 20), maar de verschillen zijn erg klein. De grotere kleurfouten komen door grotere afwijkingen in kleurtint. De afwijkingen in verzadiging zijn nagenoeg gelijk. Het zou goed kunnen dat dit wordt veroorzaakt door het kleurverschil van 0,59 dE2000 tussen het midden van het scherm en de locatie van de ingebouwde kalibratiesensor, of door afwijkingen van de kalibratiesensor.
Afbeelding 157: vergelijking DCI standaard met DCI kalibratiedoel
Afbeelding 162: vergelijking Adobe RGB standaard met Adobe RGB kalibratiedoel
Afbeelding 163: uitgebreide metingen kleurbereik in ChromaPure voor ondersteunde kalibratiedoelen profiel laden
De voor deze review gebruikte ChromaPure kalibratiesoftware is voornamelijk bedoeld voor het kalibreren van TV's en thuisbioscopen en biedt daarom extra mogelijkheden voor kleurstandaarden die veel worden gebruikt voor het masteren van videocontent. De DCI, SMPTE-C, EBU en Rec. 709 standaarden konden daardoor uitgebreider worden getest voor dit onderdeel. Naast de primaire kleuren, zijn ook de secundaire kleuren getest. Dit is niet alleen voor 100% verzadiging gedaan, maar ook voor 25%, 50% en 75%. De vierkantjes zijn de gewenste resultaten, de rondjes de meetresultaten.
SMPTE-C en EBU doen het allebei heel erg goed. De DCI kalibratie loopt tegen de limieten van het scherm, maar daarnaast laat rood ook erg grote afwijkingen zien in verzadiging bij 25%, 50% en 75%. Die zijn allemaal flink oververzadigd, wat opmerkelijk is, aangezien 100% rood juist onderverzadigd is.
Bij Rec. 709 laten 25%, 50% en 75% rood ook grote afwijkingen zien, maar daar zijn ze juist onderverzadigd.
Door op het scherm voor het aanmaken van een nieuw kalibratiedoel te kiezen voor de optie "Enter manually" kan een kalibratiedoel volledig handmatig ingesteld worden. Zoals te zien was in afbeelding 141-152 kan dat ook als voor "Load a profile" wordt gekozen, alleen is dan alles al ingevuld op basis van het geladen profiel en is het dus niet nodig om aanpassing te maken (het kan echter wel).
Afbeelding 164: Eizo ColorNavigator 6 - create new target - enter manually
De mogelijkheden die Eizo ColorNavigator biedt voor het handmatig instellen van een kalibratiedoel zijn nagenoeg eindeloos. Zo kunnen het witpunt en de primairen op vier decimalen nauwkeurig worden ingesteld als x en y chromaticiteitscoördinaten (CIE 1931 xyY). Voor de primaren wordt geen bereik gespecificeerd, maar voor het witpunt geldt zowel voor x als voor y een bereik van 0,2400-0,4500. Het laagst mogelijke witpunt op de Planckian locus (black body radiator) is dan 2824 K. De CIE Standard Illuminant D serie gaat niet zo laag, de laagste CCT op een CIE gestandaardiseerd witpunt geeft CIE Illuminant A (emulator is van gloeilamplicht) met 2856 K. Het hoogst instelbare witpunt ligt rond de 1,0 · 105 op basis van de Hernández-Andrés, Lee en Romero methode voor kleurtemperaturen van 50-800 kK. Alle voor praktische toepassingen denkbare witpunten vallen dus binnen dit bereik. Rond D65 / 6500K kan het witpunt ingesteld worden tot op een nauwkeurigheid van zo'n 6 K.
Met gamma heb je nog uitgebreidere mogelijkheden. Zo kan de gammawaarde voor de hele curve op twee decimalen worden ingesteld op een constante waarde van 1,00-2,60. Daarnaast heb je de mogelijkheid voor L* gamma, waarmee de helderheidscurve verloopt zoals in de CIELAB kleurruimte. Maar een gammacurve kan ook als LUT worden geïmporteerd in de vorm van een CSV-bestand, wat oneindig veel mogelijkheden geeft. Hiermee kan gekalibreerd worden naar kleurstandaarden met een variabele gammawaarde; zoals sRGB, Rec. 709 en Rec. 1886. In dat CSV bestand zet je de genormaliseerde helderheid voor elke 8-bit grijswaarde op een nieuwe regel. De eerste regel is dus de genormaliseerde helderheid van zwart en de 256e regel is de genormaliseerde helderheid van wit (wat altijd 1,00 is). Het maken van deze bestanden is het makkelijkst in Excel, maar vereist wel enige kennis van de werking van gammacurves en de formules voor het genereren van die curves.
Kalibratiedoel
(kleurbereik)
Witpunt
Gammacurve
Helderheid wit (cd/m²)
DCI BT.1886 App1
DCI (x=0,314 y=0,351)
BT.1886 Appendix 1
CR 2000:1
50
DCI 2.6
DCI (x=0,314 y=0,351)
2,6
50
SMPTE-C 2.2
D65
2,2
100
EBU 2.2
D65
2,2
100
EBU 2.35
D65
2,35
100
Rec. 709 2.35
D65
2,35
100
Rec. 709 BT.1886 Ann1
D65
BT.1886 Annex 1
CR 1000:1
100
sRGB 2.2
D65
2,2
120
sRGB LUT
D65
sRGB
120
Adobe RGB 2.2
D65
2,2
120
Adobe RGB BT.1886 App1
D65
BT.1886 Appendix 1
CR 287,9:1
160
Native 2.2
D65
2,2
120
Tabel 27: handmatig ingestelde kalibratiedoelen
Het Adobe RGB BT.1886 App1 kalibratiedoel is hier nog een bijzonder geval. Het is namelijk het enige kalibratiedoel waarbij de helderheid van zwart was ingesteld. De Adobe RGB specificatie specificeert een helderheid van wit van 160 cd/m², een helderheid van zwart van 0,5557 cd/m² en een gammawaarde van 2,19921875. Met deze waarden zou je alleen een flinke black crush krijgen. RGB waarden \[0;0;0] t/m \[19;19;19] (oftewel 0,00% t/m 7,45% grijs) zouden allemaal hetzelfde worden weergegeven.
Om tot een beter geschikte gammacurve te komen en tegelijkertijd de "Load a LUT file" optie te testen is er daarom voor gekozen om een gammacurve te maken op basis van de BT. 1886 Appendix 1 standaard met de bovengenoemde parameters en daar een LUT bestand van te maken.
Tabel 28: kleurtemperatuur (CCT in Kelvin) van de handmatig ingestelde kalibratiedoelen
De handmatig ingestelde kalibratiedoelen presteren nog iets beter dan de kalibratiedoelen op basis van een kleurprofiel. In de meeste gevallen is de witbalans zelfs nagenoeg perfect. Opvallers in negatieve zin zijn de DCI kalibratiedoelen wanneer deze worden gemeten met de i1Display Pro. Ondanks de meter correction (mc) op basis van de i1Pro in ChromaPure is de i1Display Pro nog steeds niet in staat om de witbalans nauwkeurig te meten. De oorzaak daarvan is dat de i1Display Pro de neiging heeft om de hoeveelheid rood te onderschatten in de gemeten kleur als de rode primair sterk verzadigd is. De reden dat er ook met de i1Display Pro (met meter correction) werd gemeten is dat de i1Pro niet goed is in het nauwkeurig meten van erg donkere kleuren, waar in sterke mate sprake van was door de lage helderheid van wit en de hoge gammawaarde. Dit is ook goed te zien aan de DCI kalibratiedoelen gemeten met de i1Pro. Onder de 40% zijn deze een stuk minder stabiel dan de andere met de i1Pro gemeten kalibratiedoelen.
Afbeelding 165: CCT (K) voor handmatig ingestelde kalibratiedoelen
Afbeelding 166: RGB-balanscurves deel I - handmatig ingestelde kalibratiedoelen
Afbeelding 168: gammacurves voor handmatig ingestelde kalibratiedoelen met constante gammawaarde - deel I
Afbeelding 169: gammacurves voor handmatig ingestelde kalibratiedoelen met constante gammawaarde - deel II
Ook hier zien de gammacurves voor kalibratiedoelen met een constante gammawaarde er vrijwel hetzelfde uit als wanneer voor de standaard opties vanuit het OSD wordt gekozen. Al is de nauwkeurigheid hier wel iets hoger.
Afbeelding 170: gammacurves voor handmatig ingestelde kalibratiedoelen met variabele gammawaarde
De kalibratiedoelen met variabele gammawaarde laten wederom zien dat de CG277 hier veel beter presteert dan wanneer het scherm is gekalibreerd naar een gammacurve met constante gammawaarde. Vooral de DCI en Rec. 709 curves zijn vrijwel perfect.
De helderheid van wit en zwart zijn voor elk kalibratiedoel in dit onderdeel gemeten om te zien hoe nauwkeurig de ingestelde helderheid na kalibratie wordt benaderd en hoeveel het contrast afneemt door de kalibratie.
Kalibratiedoel
Helderheidsinstelling (cd/m²)
Helderheid van wit (cd/m²)
Helderheid van zwart (cd/m²)
Contrast
Native 2.2
120
116,39
0,1321
881
DCI 2.6
50
48,95
0,0545
897
DCI LUT
50
48,44
0,0545
888
SMPTE-C 2.2
100
96,90
0,1165
832
EBU 2.2
100
97,52
0,1169
835
EBU 2.35
100
97,44
0,1169
834
Rec. 709 2.35
100
97,39
0,1168
834
Rec. 709 LUT
100
97,32
0,1169
833
sRGB LUT
120
116,27
0,1397
832
sRGB 2.2
120
116,30
0,1397
832
Adobe RGB 2.2
120
117,24
0,1401
837
Adobe RGB LUT
160
154,97
0,5345
290
Gemiddeld contrast (excl. Adobe RGB LUT)
849
Tabel 30: helderheid- en sequentieel contrastmetingen per handmatig ingsteld kalibratiedoel
De helderheid valt bij elke kalibratiedoel iets te laag uit. De grootste afwijkingen zijn te vinden bij de kalibratiedoelen SMPTE-C 2.2, sRGB LUT en Adobe RGB; bij alle drie valt de helderheid 3,1% lager uit dan ingesteld. Rond D65 komt dat overeen met een kleurfout van 0,7 dE2000.
Het is overigens opmerkelijk dat de helderheid lager uitvalt, want op basis van het verschil in helderheid van het scherm tussen het midden en de positie van de kalibratiesensor zou een helderheid 1% hoger dan ingesteld verwacht mogen worden. Aan de andere kant valt de helderheid eigenlijk altijd lager uit dan ingesteld bij kalibratie. Dit zie je ook terug bij kalibreren met de X-Rite i1Display Pro colorimeter of i1Pro spectrofotometer in de i1Profiler software. Het verschil tussen de ingebouwde kalibratiesensor en de i1Display Pro colorimeter die voor deze test is gebruikt zou ook aan het verschil kunnen bijdragen.
De afname van het contrast is acceptabel, al doen alleen de DCI kalibratiedoelen en het Native kalibratiedoel het hier echt goed. Bij de overige kalibratiedoelen zie je een contrast van rond de 833:1. Dat is toch weer 9,5% lager dan wat de CG277 gemiddeld haalt in de ongekalibreerde contrasttest (zie tabel 13). Kijk je alleen naar het bereik van 80 - 120 cd/m² in de ongekalibreerde contrasttest, dan is het in de gekalibreerde test nog steeds 8,9% lager.
De resultaten in tabel 31 zijn zeer vergelijkbaar met de resultaten in tabel 26 van de test met kalibratiedoelen op basis van een kleurprofiel laden. Het is echt stuivertje wisselen welke methode het beter doet. Wederom wordt SMPTE-C het nauwkeurigst weergegeven en DCI het minst nauwkeurig.
Afbeelding 171: vergelijking DCI standaard met DCI 2.6 kalibratiedoel
Afbeelding 172: vergelijking DCI standaard met DCI LUT kalibratiedoel
Afbeelding 183: uitgebreide metingen kleurbereik in ChromaPure voor ondersteunde handmatige kalibratiedoelen
Vergeleken met de resultaten in Afbeelding 163 zijn de resultaten in afbeelding 183 duidelijk beter. Tabel 31 liet zien dat de primaire kleuren niet beter of slechter zijn met handmatig ingestelde kalibratiedoelen dan met kalibratiedoelen op basis van een kleurprofiel laden, maar dat geldt zoals in afbeelding 183 te zien is duidelijk wel voor 25%, 50% en 75% verzadigde varianten van die primaire en secundaire kleuren.
SMPTE-C en EBU zijn nauwelijks veranderd, maar net een fractie beter gemiddeld genomen. DCI laat met gamma 2.6 nog steeds dezelfde fouten zien, maar met een gammacurve op basis van een LUT bestand gaan vooral de primaire kleuren een stuk beter en dan met name rood. Beide Rec. 709 kalibratiedoelen doen het ook een stuk beter dan het Rec. 709 kalibratiedoel op basis van profiel laden.
Een zeer handige functie van de Eizo ColorNavigator software is de mogelijkheid om de kalibratie te valideren. Na het kalibreren kies je een validatiedoel op basis van een op de computer aanwezig kleurprofiel van een kleurstandaard (het leek er op dat kleurprofielen van kalibraties niet werden ondersteund). Vervolgens wordt er gekeken of een selectie kleuren binnen dat profiel goed worden weergegeven op de CG277 met de actieve kalibratie.
Het is hierbij ook mogelijk om te verifiëren of de kalibratie voldoet aan CMYK-standaarden. De Eizo ColorNavigator maakt hiervoor gebruik van Adobe Photoshop (CS of later) of Adobe Acrobat Professional (8.0 of later, 7.0 voor Windows) wat grotendeels automatisch wordt aangestuurd (een aantal instellingen moeten handmatig worden gedaan). Na validatie kan van het resultaat ook een zeer uitgebreid rapport gegenereerd worden in PDF-formaat.
Een kalibratie met de Eizo ColorNavigator software kan niet alleen gevalideerd worden, maar kan ook worden aangepast. Dit kan door vanuit het [Advanced ˅] dropdownmenu te kiezen voor Adjust manually.
Zoals de naam al suggereerd moet dit handmatig gedaan worden en het aanpassen gebeurt dan ook niet op basis van metingen (althans niet vanuit de Eizo ColorNavigator software). De aanpassingsmogelijkheden bestaan uit een helderheidscorrectie, een RGB-witpuntscorrectie en een HSL-correctie voor de primaire en secundaire kleuren.
Doordat dit heel erg lijkt op de manier waarop TV's gekalibreerd worden is dit onderdeel daarom getest op basis van metingen en daarop gebaseerde aanwijzingen van de ChromaPure kalibratiesoftware, in plaats van op het oog. Na de aanpassing is de kalibratie opnieuw getest in ChromaPure in de Advanced Color Management module, het resultaat daarvan is te zien in afbeelding 201.
De Eizo ColorEdge CG277 is een zeer goed voorbeeld van diminishing returns. Het is een zeer goed scherm, misschien wel het beste scherm voor de grafische industrie zonder uit te wijken naar echte referentie beeldschermen, maar is het ook goed genoeg voor de prijs van ruim twee duizend euro? Dat is een vraag die lastig te beantwoorden is.
Van alle normale 27” schermen met een resolutie van 2560x1440 in de Pricewatch is de CG277 het duurst. Alleen beide versies van het Wacom Cintiq 27QHD tekentabletscherm zijn duurder. De HP DreamColor Z27x kost minder dan de helft en heeft vrijwel hetzelfde paneel en biedt ook hardwarematige kalibratie. Hetzelfde geldt voor de Dell UltraSharp U2713H die zelfs drieënhalf keer goedkoper is dan de CG277. Het verschil zit hem in de uitvoering. Op papier zijn de schermen vrijwel gelijk aan elkaar, maar de Eizo doet het overal net even beter en biedt veel meer extra's.
De CG277 biedt een extreem uitgebreide featureset. Een zeer welkome feature is de Digital Uniformity Equalizer (DUE); een actieve uniformiteitscorrectie die tegelijkertijd de helderheid stabiliseert. Dit zorgt voor een goede tot zeer goede uniformiteit op vrijwel het gehele scherm (in DUE Uniformity stand), er van uitgaande dat het scherm gebruikt wordt voor grafische toepassingen. De uniformiteit is zelfs uitmuntend als je het vergelijkt met het gemiddelde beeldscherm van tegenwoordig.
Ook zonder gebruik te maken van de Eizo ColorNavigator software voor hardwarematige kalibratie kan de CG277 worden gebruikt met een goed gekalibreerd kleurbereik, witbalans en gammacurve. Het OSD biedt hiervoor zeer veel goed afgestelde mogelijkheden, waaronder 7 veel gebruikte kleurstandaarden voor de grafische industrie.
De CG277 onderscheidt zich ook van andere schermen door de uitstekende bouwkwaliteit en afwerking. Dat Eizo vertrouwen heeft in de kwaliteit blijkt ook uit de 5 jaar on-site garantie die standaard op het scherm wordt gegeven, inclusief het paneel en de backlight. Er wordt zelfs 5 jaar garantie gegeven op de helderheid en kleur en het eerste jaar worden 0 pixeldefecten gegarandeerd (daarna ISO 9241-307 pixeldefectklasse I).
Een zeer handige en tijdbesparende feature van de CG277 is de ingebouwde kalibratiesensor en de ondersteuning voor automatische en volledig autonome herkalibratie. Hierdoor kan het scherm zichzelf buiten kantooruren herkalibreren, zodat er onder werktijd nooit gewacht hoeft te worden op een kalibratie.
Helaas is ook de CG277 niet vrij van enkele gebreken. Zo is de contrast ratio in de DUE Uniformity stand (beste optie) aan de lage kant met een gemiddelde van 921:1. Dit is met soft-proofing geen probleem, vanwege het zeer beperkte dynamisch bereik van drukwerk, maar vooral met videobewerking kan dit een duidelijke beperking zijn, zeker met een standaard als DCI die van 2000:1 uit gaat. De DUE Brightness stand biedt ook geen goed alternatief, want in die stand is de helderheiduniformiteit van lichte kleuren ronduit slecht.
Naast de vrij hoge helderheid van zwart (met als gevolg het lage contrast) is de uniformiteit van zwart ook niet geweldig. Linksboven heeft het scherm duidelijk last van backlight bleeding en als een zwart scherm onder een hoek wordt bekeken is er duidelijk sprake van een rood-groen-kleurzweem.
Verder is de overdrive functionaliteit slecht geïmplementeerd. Er kan alleen gekozen worden tussen aan of uit, wat in de praktijk neerkomt uit kiezen tussen overshoot/dark trailing of ghosting. Dit zal met het bewerken van stilstaand beeld geen probleem vormen, maar vooral met HFR video kan dit zeer hinderlijk zijn.
Om terug te komen op de vraag "is de CG277 goed genoeg voor de prijs van ruim twee duizend euro?":
Dat hangt helemaal van de gebruiker af. Voor iedereen die niet werkzaam is in de grafische industrie is het waarschijnlijk de investering niet waard. In dat geval kan beter worden gekozen voor goedkopere alternatieven, zoals de ColorEdge CS en CX modellen, vergelijkbare schermen van NEC of bijvoorbeeld de eerder genoemde HP DreamColor Z27x.
Is het je werk, dan kunnen de handige en tijdbesparende functies van de CG277 en de hogere nauwkeurigheid zeker de flinke meerprijs waard zijn. Zoals in de Inleiding al werd gezegd is de CG277 het topmodel uit de ColorEdge serie, een beter scherm dan dit voor de grafische industrie wordt lastig zonder uit te wijken naar nog veel duurdere echte referentie beeldschermen. Daarnaast is de prijs zeker te relativeren. Een professionele fotograaf heeft al snel een professionele full-frame body met 16-35/2.8, 24-70/2.8 en 70-200/2.8 objectieven (of bijvoorbeeld een vergelijkbare set primes). Een dergelijke kit van Nikon of Canon kost toch zeker zo'n €8500. Met accessoires als flitsers, filters, statieven, battery grip, accu's, tassen, etc. loopt dat vervolgens op tot ruim boven de €10.000. De €2049 waar de CG277 op dit moment voor in de Pricewatch staat is daar prima mee in verhouding, daar het toch een zeer belangrijk onderdeel is in je complete setup.
Vergeleken met een complete professionele videocamerasetup op basis van bijvoorbeeld de Sony F65, ARRI Alexa XT Studio of RED Epic Dragon is de prijs van de CG277 zelfs haast verwaarloosbaar.
Dit is ook hoe Eizo er zelf tegenaan kijkt: de CG modellen zijn voor de echte professional, de CX modellen voor de prosumer en de CS modellen voor de serieuze amateur.
Als eindoordeel geef ik de CG277 nog net een zeer goed, met een rapportcijfer van een 8,5. Als het contrast, de uniformiteit van zwart en ghosting aangepakt zouden worden zou het echt een uitstekend scherm zijn.
De Dell UltraSharp U2713H lijkt op papier vrijwel gelijk aan de CG277. Beide schermen gebruiken vrijwel hetzelfde paneel (een versie van LG Display LM270WQ3), beide schermen bieden hardwarematige kalibratie en beide schermen hebben uniformiteitscorrectie. Zoals ook in de conclusie staat zit het verschil in de uitvoering.
Op de Dell UltraSharp schermen werkt de uniformiteitscorrectie bijvoorbeeld lang niet altijd even goed en soms zelfs helemaal niet (zie reviews op TFT Central). Daarnaast heeft de uniformiteitscorrectie op de Dell UltraSharp schermen een aantal vervelende beperkingen, zo is het niet mogelijk om de uniformiteitscorrectie te gebruiken in de gekalibreerde sRGB en Adobe RGB modi en de modi voor hardwarematige kalibratie, daarnaast is op de meeste exemplaren ook de helderheid vergrendeld met de uniformiteitscorrectie aan, waardoor de helderheid veel te hoog is.
De U2413 en U2713H hebben beide ook een stuk lager contrast en de U2713H heeft een veel hogere input lag (volgens TFT Central reviews). Dit zijn slechts enkele voorbeelden. De CG277 doet het op veel vlakken gewoon beter.
Maar het grootste verschil is waarschijnlijk de featureset, de Eizo ColorNavigator 6 software bijvoorbeeld biedt echt veel meer functionaliteit dan de Dell UltraSharp Color Calibration Solution, de twee zijn echt totaal niet te vergelijken zo groot is het verschil.
Dus waarom koop je dit scherm? Omdat als professional in de grafische industrie een groot deel van die extra functionaliteit ook echt toegevoegde waarde heeft (welk deel verschilt per functie, maar alles is wel voor een beroep nuttig). Verder valt er te leven met de dimishing returns: het scherm is beter en je wilt gewoon een zo nauwkeurig mogelijk beeld hebben, dat het dan een veelvoud kost is acceptabel. Als een grote klus hierdoor sneller is afgerond is het ook snel terug verdiend, helemaal als het betekent dat je dan niet iets opnieuw moet doen doordat het de eerste keer niet goed genoeg was.
Ik denk dat het onderstaande deel uit de conclusie het ook vrij goed verwoord:
Om terug te komen op de vraag "is de CG277 goed genoeg voor de prijs van ruim twee duizend euro?":
Dat hangt helemaal van de gebruiker af. Voor iedereen die niet werkzaam is in de grafische industrie is het waarschijnlijk de investering niet waard. In dat geval kan beter worden gekozen voor goedkopere alternatieven, zoals de ColorEdge CS en CX modellen, vergelijkbare schermen van NEC of bijvoorbeeld de eerder genoemde HP DreamColor Z27x.
Is het je werk, dan kunnen de handige en tijdbesparende functies van de CG277 en de hogere nauwkeurigheid zeker de flinke meerprijs waard zijn. Zoals in de Inleiding al werd gezegd is de CG277 het topmodel uit de ColorEdge serie, een beter scherm dan dit voor de grafische industrie wordt lastig zonder uit te wijken naar nog veel duurdere echte referentie beeldschermen.
Wat zijn de consequenties wanneer je een plaatje/video/whatever aflevert waarvan de kleuren "net niet" kloppen? Als je je "net niet" foldertjes naar de drukkerij stuurt of toont op "normale" schermen, zie je toch nooit het verschil meer?
Die zijn er inderdaad nauwelijks. Het uiteindelijke beeldscherm waar een foto of video op bekeken wordt heeft een veel grotere invloed op de nauwkeurigheid van de weergave.
Met het bekijken van drukwerk is het heel erg afhankelijk van het licht waarin het wordt bekeken. Als het scherm waar de content op gemaakt is gekalibreerd is naar een witpunt van D65 ziet het drukwerk er goed uit in zonlicht, maar gloeilampen en halogeenlampen zitten rond de 2700-3000 K en geven daardoor een veel geliger resultaat.
Tenzij het speciale daglichtlampen zijn hebben spaarlampen, TL-buizen en ook LED-lampen een erg slechte Color Rendering Index, dus ook daar zal het drukwerk er dan niet uitzien zoals bedoeld. Een eindgebruiker zal een boek of tijdschrift niet lezen in een gekalibreerde light booth. Wederom is dus het scherm waar de content op gemaakt is veel minder van belang dan de uiteindelijke omstandigheden waaronder het wordt bekeken.
Maar in de grafische industrie zitten veel puristen en daarnaast heb je te maken met de eisen en wensen van klanten. Als je als drukker bezuinigd op je schermen met een iets lagere nauwkeurigheid als gevolg kan het zijn dat het drukwerk niet overeen komt met wat de klant voor ogen had en die gaat dan volgende keer naar de concurrent.
Het schrijven valt nog heel erg mee, ik zou haast zeggen dat dat zo gedaan is. Meeste tijd zit in het uitvoeren van de metingen en het verwerken van alle testdata. Dat verwerken waren redelijk wat Excel-bestanden vol met formules voor nodig en enkele honderden regels code in VBA en Matlab.
Vooral de onderdelen Uniformiteit en Witbalans zit heel veel werk in. Voor een deel ook doordat ik een groot deel heb moeten herschrijven op basis van een nieuwe manier van verwerken. De methodes die ik had gebruikt voor m'n review van AOC q2770Pqu bleken voor een aantal onderdelen namelijk volkomen ongeschikt, doordat het dan veel te lang zou worden. Een onderdeel als Witbalans of Gamma zou bijvoorbeeld al 140k tekens zijn voor de CG277 als ik het op dezelfde manier zou verwerken als bij de q2770Pqu.
Verder krijg je er ook de nodig handigheid in. Zo schreef ik eerst alle formules met de hand, maar voor m'n laatste paar reviews maak ik ze gewoon in Excel en zet ik ze vervolgens om naar UBB-code door handig gebruik te maken van de find & replace functionaliteit in Word.
Een tabel zoals tabel 6 bestaat uit zo'n 5000 tekens en heel wat cellen, maar ik doe er hooguit een paar minuten over om zo'n tabel te maken.
Een schatting van het aantal uur is lastig te maken, maar dat zal wel ergens rond de 400 tot 500 uur liggen. Hoe lang het heeft geduurd is af te leiden uit het Voorwoord: eind september de CG277 ontvangen, gisteravond online gezet (halverwege maart), dus vijfenhalve maand.
Zoveel respect. Ik hou er zeer van dat het geheel perfectionistisch gedaan is. Niet de kantjes ervan afgelopen of afgeraffeld. Zelfs grammaticaal sexy . Dank voor deze review en hoop meer van dit niveau tegemoet te kunnen zien.
Heb ook even gespiekt naar een paar andere reviews van je. De hoeveelheid tijd en liefde die je erin steekt druipen er vanaf. Een verrijking van de Tweakerssite.
Die heb ik nog niet eerder gehoord... Hoe zou je je schrijfstijl omschrijven? "grammaticaal sexy..."
Het zal overigens wel een tijdje duren voordat ik weer een review van dit kaliber kan afleveren. Ik heb ook nog geen beeldschermen op het oog die ik nu echt heel graag zou willen testen. De NEC PA322UHD, Eizo ColorEdge CG318-4K en de eergisteren aangekondigde HP DreamColor Z32x lijken me allemaal wel interessant, maar niet interessant genoeg om zoveel tijd in te investeren.
Eigenlijk wacht ik nu een beetje op the next big thing. Die hele resolutierace vind ik niet zo heel interessant. Ik hoop vooral om HDR dit jaar nog op computerbeeldschermen (van onder de €3500) te gaan zien.
Verder irriteert het mij al jaren dat er teveel ondersteuning is voor oude hardware, wat innovatie in de weg zit. Zo zitten we al sinds de CRT schermen vast aan een kleurdiepte van 8 bits per kleurkanaal. Het hebben van een end-to-end 10 bits workflow is nog steeds vrijwel niet te doen. Er zijn bijna geen applicaties die het ondersteunen: Adobe Photoshop (sinds CS6) is zo ongeveer de enige. Videokaartdrivers voor de GeForce en Radeon kaarten hebben zeer beperkte ondersteuning er voor, terwijl de hardware het prima aan kan. En er zijn maar weinig panelen die native 10 bit kunnen draaien. Vrijwel altijd is het gewoon 8 bit + FRC.
RGB is ook zo'n mooi voorbeeld. Dat is zit helemaal vastgebakken in alles, waardoor we er bijna niet meer vanaf komen. Het is al lang mogelijk om schermen te maken met 5 subpixels per pixel, maar het is lastig om daar goed gebruik van te maken als de data RGB is. Je kan dat wel omzetten, maar om met RGB een groter kleurbereik af te dekken dan met RYGCB zal de RGB data een kleurruimte moeten gebruiken met imaginaire primairen (zoals ProPhoto RGB of ACES RGB).
Wat ik graag zie is een echte alleskunner, maar een dergelijk scherm zou dan op een aantal vlakken zeer innovatief moeten zijn. AU Optronics was met het M270DAN02.3 paneel (dat in de Acer XB270HU wordt gebruikt) in ieder geval een interessante weg ingeslagen, door meer aan te sturen op een alleskunner (1440p, IPS en 144 Hz).
LCD kan op veel vlakken best wel goed presteren, maar dat lukt eigenlijk nooit in één scherm. Het is best wel triest dat zo'n 11 à 12 jaar na het einde van het CRT-tijdperk de CRT nog steeds de betere alleskunner is.
Je bedoelt de kleurzweem die je ziet als het scherm onder een hoek wordt bekeken? Wanneer het scherm recht van voren wordt bekeken is er namelijk geen sprake van een kleurzweem en tot ±30° is het verwaarloosbaar. Pas bij extreme hoeken vanaf zo'n 60° is het echt duidelijk zichtbaar.
Ik heb de kleurzweem onder een hoek niet expliciet getest na kalibratie met de Eizo ColorNavigator software met de ingebouwde kalibratiesensor, maar ik kan wel bevestigen dat die ook dan nog steeds aanwezig is. Iedere keer als ik opstond en dus schuin van boven naar het scherm keek was het duidelijk zichtbaar.
Het zou kunnen dat de kleurzweem wordt veroorzaakt door een moiré-effect tussen het LCD paneel en de Digital Uniformity Equalizer.
Ik heb zelf iets soortgelijks gehad met de CG241W. Maar toen was een hele lichte roodzweem ook zichtbaar recht van voren (maar veel erger onder een hoek zoals jij omschrijft). Als je dan een document in Photoshop aanmaakte en een black fill deed zag je het pas echt goed omdat de randen in Fullscreen dan wel gewoon zwart waren.
Bleek dat de iPro1 niet zo goed om kon gaan met het diepe zwart van 0,10 cd/m2 bij 100cmd. Met een Display2 meting was het probleem weg.
Er schijnt ook een optie in Colornavigator te zijn (no compensation? weet het niet meer precies) die het ook kon oplossen. edit: Je mocht in iedergeval dan geen multi monitor matching gebruiken.
Heb je Eizo zelf al gebeld met het "probleem"? Soms hebben zij ook nog tips en truuks die je niet zo snel op fora of FAQ's kan vinden.
Mooi review in iedergeval
[Reactie gewijzigd door SB[NL] op 16 maart 2015 09:02]
Als het ook recht van voren zichtbaar was gaat het duidelijk om een compleet ander fenomeen. Een rood-groen zweem zou dan het gevolg zijn van een niet goed werkende Digital Uniformity Equalizer en bij een egale kleurzweem zou het inderdaad gaan om een kalibratiefout. Van beide is hier echter geen sprake, het is echt alleen zichtbaar onder een hoek en pas bij extreme hoeken is het echt goed zichtbaar.
Zoals ik in m'n vorige reactie al zei zou het kunnen dat het wordt veroorzaakt door een moiré-effect tussen het LCD paneel en de DUE.
Als je het inderdaad getest hebt zal het er vast niets mee te maken hebben. Desalniettemin zou ik ook Eizo ff bellen of zij dit fenomeen kennen en/of er een oplossing voor bekend is.
Ps gezien je review trek ik je expertise absoluut niet in twijfel 😉
Wist niet dat je zoveel kon testen aan een scherm! Mooi dat je hier zoveel tijd in hebt gestoken, er zullen vast mensen zijn die hier iets aan hebben. Ik niet, ben al blij als mijn scherm het doet (bij wijze van spreken)! Kudo's en +3
En dan is er nog genoeg apparatuur die ik niet heb, anders zou ik nog veel meer / beter / uitgebreider kunnen testen.
Zo zou ik met een oscilloscoop met fotoprobe ook de volgende dingen kunnen testen:
Reactietijden
PWM backlight dimming
Vernieuwingsfrequenties verifiëren
Voor het testen van videobronnen zou een goede Blu-ray speler en een videoprocessor (bijvoorbeeld OPPO BDP-103 en Lumagen Radiance 21xx serie) een stuk beter zijn dan gewoon het signaaltype aanpassen in de drivers van de videokaart. Dat zou vooral beter werken voor het testen van de weergave van de gangbare video frame rates.
Een pattern generator zou ook fijn zijn (AccuPel / Quantum Data), want dat verhoogt ook weer de nauwkeurigheid van de metingen en daarnaast kan dat dan ook voor een deel automatisch gedaan worden.
Is het ook interessant om dit soort testen te doen op mainstream monitoren? Even afgezien van het feit dat je ongetwijfeld liever zoveel tijd stopt in high-end monitoren.
Reactietijden en PWM backlight dimming zijn altijd interessant. Als een beeldscherm PWM backlight dimming gebruikt met een te lage frequentie of te lage duty cycle is het erg vermoeiend om lang naar dat scherm te kijken.
De reactietijden zijn vooral interessant voor gamers, maar als je de apparatuur hebt is het altijd wel de moeite waard om te testen.
Het testen van videosignalen is niet altijd even interessant of zelfs helemaal niet mogelijk. Veel computerbeeldschermen ondersteunen alleen maar RGB-signalen en geen videosignalen met YCbCr 4:2:2 / 4:4:4 chroma subsampling. Ook de gangbare videoframerates worden niet ondersteund door veel beeldschermen, wat voor frame drops / stutter kan zorgen, artefacts kan geven, of zelfs helemaal geen beeld geeft.
Op het moment is deze review juist iets korter (qua aantal tekens en ook woorden) dan die van de q2770pqu, maar deze lijkt langer doordat een aantal onderdelen veel uitgebreider zijn getest. Qua aantal pixels in de hoogte is deze review misschien ook wel al langer, door het grote aantal afbeeldingen.
Zodra het nu nog ontbrekende Deel II: Eizo ColorNavigator 6 - tests na kalibratie is toegevoegd zal deze review wel zonder enige twijfel langer zijn. Dat onderdeel is gelukkig niet zo lang als Deel I, maar 30-40% daarvan kom ik denk ik wel aan (zou net moeten passen qua aantal tekens).
Dat onderdeel zal ook heel veel afbeeldingen bevatten (waarschijnlijk zo'n 80), maar de meeste daarvan (bijna alle screenshots van de Eizo ColorNavigator software) zullen net zo in de review komen te staan als de foto's van het OSD en daardoor niet heel veel ruimte innemen.
Ik moet zeggen, ik klikte uit nieuwsgierigheid op deze review. Ik heb zelf niks met deze kant van ICT en het gaat me ook allemaal iets te ver boven m'n pet uit.
Maar asjemenou wat heeft hier een werk ingezeten zeg, absoluut bizar. Petje af!
Dat zijn natuurlijk de leukste complimenten om te horen: iemand die niet per se in het product zelf is geïnteresseerd en toch zo'n uitgebreide review kan waarderen. Dat hoor ik graag!
Was het maar zo'n feest. Het zou me heel erg leuk lijken om aan de slag te gaan in de beeldschermindustrie, maar deze is in Europa nauwelijks aanwezig. Veel fabrikanten van beeldschermen zitten ook wel in Europa, maar doen hier zeker op beeldschermgebied alleen maar marketing / sales en after sales / support. Ik zou toch graag een iets technischere positie willen hebben, maar die zijn er hier nauwelijks.
In de VS wordt nog wel het nodige gedaan op het gebied van standaarden die betrekking hebben op de beeldschermindustrie en ook wel het nodige onderzoek en ontwikkeling van nieuwe technologieën (zoals bijvoorbeeld het Quantum Dot Enhancement Film). Maar verreweg het grootste deel van de beeldschermindustrie, zeker wat betreft de productie, zit in Azië.
Wat een review!!
Als jij geen review van de maand krijgt weet ik het niet meer... Hoeveel tijd heeft het totaal gekost om de review te maken??
-edit- jouw conclusie is groter dan mijn eerste review
[Reactie gewijzigd door pwillemske op 15 maart 2015 11:14]
Tweakers plaatst functionele en analytische cookies voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Deze cookies zijn noodzakelijk. Om op Tweakers relevantere advertenties te tonen en om ingesloten content van derden te tonen (bijvoorbeeld video's), vragen we je toestemming. Via ingesloten content kunnen derde partijen diensten leveren en verbeteren, bezoekersstatistieken bijhouden, gepersonaliseerde content tonen, gerichte advertenties tonen en gebruikersprofielen opbouwen. Hiervoor worden apparaatgegevens, IP-adres, geolocatie en surfgedrag vastgelegd.
Hieronder kun je per doeleinde of partij toestemming geven of intrekken. Meer informatie vind je in ons cookiebeleid.
Functioneel en analytisch
Deze cookies zijn noodzakelijk voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie.
Meer details
janee
Relevantere advertenties
Dit beperkt het aantal keer dat dezelfde advertentie getoond wordt (frequency capping) en maakt het mogelijk om binnen Tweakers contextuele advertenties te tonen op basis van pagina's die je hebt bezocht.
Meer details
Tweakers genereert een willekeurige unieke code als identifier. Deze data wordt niet gedeeld met adverteerders of andere derde partijen en je kunt niet buiten Tweakers gevolgd worden. Indien je bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je account. Indien je niet bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je sessie die maximaal 4 maanden actief blijft. Je kunt deze toestemming te allen tijde intrekken.
Ingesloten content van derden
Deze cookies kunnen door derde partijen geplaatst worden via ingesloten content. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie over de verwerkingsdoeleinden.
Meer details
:strip_icc():strip_exif()/u/226826/aardblij-60.jpg?f=community){kind=small}
Monitors
Eizo:strip_icc():strip_exif()/u/360886/HL.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/378992/Frozen.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/337760/70x70.jpg?f=community){kind=small}
/u/379620/crop5e1dbb47de6f2.png?f=community){kind=small}