In het najaar van 2004 introduceerde Konica Minolta de langverwachte Dynax 7D, de eerste digitale spiegelreflex van het concern sinds de 2 megapixel Minolta Dimage RD-3000 uit 1999. De Dynax 7D is gericht op het middensegment waar ook de Pentax *ist D, Olympus E-1, Sigma SD10 en de inmiddels verouderde Nikon D100 opereren. De belangrijkste concurrent voor de camera is echter de populaire Canon EOS 20D. De Dynax 7D kenmerkt zich door een 6 megapixel APS-formaat beeldsensor, een solide body met een grote 2,5 inch LCD-monitor, een doordachte ergonomie en de unieke geïntegreerde Anti-shake beeldstabilisatie-technologie van Konica Minolta. Vergeleken met de Canon EOS 20D mist de Dynax 7D twee megapixels aan resolutie en is de framerate in contineous modus iets lager; vijf tegen drie beelden per seconde. Daar staat tegenover dat de EOS 20D geen geïntegreerde beeldstabilisatie heeft. Dat zijn dan ook meteen de grootste verschillen tussen de camera's, afgezien natuurlijk van de verschillen in systemen die gebruikt worden voor objectieven, flitsers en dergelijke.
Body en ergonomie
De body van de Dynax 7D ligt uitstekend in de hand en laat een solide indruk achter. Daarmee schept hij meteen afstand ten opzichte van 'plastic fantastic' camera's zoals de Canon EOS 300D. Op het eerste gezicht lijkt de camera misschien een intimiderende overdaad aan knoppen te kennen. Na enige gewenning zul je merken dat de ergonomie uitstekend is. Konica Minolta (KM) gebruikt een vergelijkbare filosofie als bij zijn eerdere prosumer compactcamera's, namelijk dat alle belangrijke instellingen via fysieke knoppen bereikbaar moeten zijn. Het instellen van belichtingscompensatie, lichtgevoeligheid en witbalans is zodoende een fluitje van een cent. De draaiknoppen voor belichtingscompensatie en de programmamodus hebben een enigszins klassieke uitstraling. De rubberen afwerking biedt veel grip en heeft een goede kwaliteits- uitstraling.
De Dynax 7D heeft een relatief groot zoekerbeeld, zeker vergeleken met de tunnelvisie van budget DSLR's zoals de Nikon D70 en de Pentax *ist DS. De LCD-monitor op de achterzijde van de body is ook royaal bemeten met een diameter van 2,5 inch. KM heeft ervoor gekozen om de status LCD, die zich bij veel camera's op de bovenzijde van de body bevindt, te laten vervallen. Hierdoor is er plaats gekomen voor extra knoppen op de body. De functie van de status LCD is overgenomen door de LCD-monitor op de achterzijde. Deze weet de informatie over instellingen zoals sluitertijd, diafragma, ISO-instelling, vrije ruimte op de flashkaart, belichtingscompensatie, batterijstatus en dergelijke erg duidelijk te presenteren, zowel in licht als donker. Het beeld wordt automatisch geroteerd als de camera in portretstand wordt vastgehouden. Ik vind de weergave op het LCD-scherm erg goed werken en heb de status LCD op de bovenzijde van de body geen moment gemist. De invloed op het stroomverbruik valt erg mee omdat de backlight automatisch wordt uitgeschakeld als de camera voor een bepaalde tijd niet is aangeraakt of als je je oog voor de zoeker houdt.
De body kan uitgebreid worden met de VC-7D vertical grip en de HS-1 handstrap waardoor de toch al niet kleine body tot een indrukwekkend geheel kan worden gemaakt. De handling van de camera is in deze configuratie nog beter omdat je 'm lekker nonchalant aan je hand kunt laten bungelen. Mensen met kleine handen zullen de VC-7D wellicht te groot vinden.
Automatiek
De snelheid van de auto-focus hangt af van de gebruikte lens maar is bij de meeste moderne lenzen voldoende snel. Ik gebruik vrijwel altijd spot AF en dan is de focussing zo goed als altijd accuraat. Over de automatische belichting ben ik minder tevreden. In moeilijke situaties, bijvoorbeeld tegenlicht of vitrineverlichting op beurzen, kan de camera er behoorlijk naast zitten. Spotmeteringen gebruiken op een circa 20% grijs oppervlak biedt meestal soelaas. Gelukkig is de belichtingscompensatie lekker vlot in te stellen via de draaiknop op de body. De responsetijd van de camera is wat mij betreft prima. Ook de opstarttijd is snel genoeg. Als je de knop omzet met de camera voor je is hij paraat zodra je 'm voor je oog hebt getild. Een snellere opstarttijd (volgens metingen is de Dynax 7D enkele tienden van een seconde trager dan de EOS 20D) zou alleen nuttig zijn als je de aan/uitknop pas omzet wanneer de zoeker al voor je oog is.
De Dynax 7D heeft een voldoende grote buffer om ongehinderd rond te kunnen schieten zonder te moeten wachten op het flashgeheugen. De schrijfsnelheid naar het flashgeheugen was bij de eerste firmwareversie nogal matig, wat lange wachttijden tot gevolg had als de buffer eenmaal vol was geraakt. Dit is in de nieuwste versie opgelost. In de praktijk levert het voor mij geen enkel probleem op omdat ik nauwelijks gebruik maak van de contineous modus. De lagere framerate van de Dynax 7D ten opzichte van camera's zoals de EOS 20D is voor mij dan ook geen nadeel.
Een unieke feature van de Dynax 7D is de beelstabilisatie die Konica Minolta heeft geïntegreerd in de camera. In tegenstelling tot andere systemen, die optische onderdelen stabiliseren, werkt KM's Anti-shake direct op de sensor. Anti-shake is daardoor te gebruiken op alle lenzen, zodat het niet nodig is om voor elke lens een peperdure IS- of VR-variant aan te schaffen zoals het geval is bij Canon en Nikon. Anti-shake werkt effectief, hoewel ik het gevoel heb dat het effect minder groot is dan bij de Dimage A2. Dan kan komen omdat de Dimage A2 veel lichter is en daardoor makkelijker trillingsvrij is vast te houden. In de praktijk kun je met Anti-shake groothoekfoto's maken vanaf zo'n 1/10s en (300mm) telefoto's van zo'n 1/30s. Ik heb ook goede resultaten gehad met een Sigma 170-500 (effectief 750mm) op zo'n 1/100s. Anti-shake biedt veel extra vrijheid en ik vind het daarom een groot voordeel van de Dynax 7D.
Beeldkwaliteit
De Dynax 7D heeft een prima beeldkwaliteit met een goede kleurreproductie en behoorlijke goede ruisniveau's. Tot ISO 800 is de ruis acceptabel en op ISO 1600 is het nadrukkelijker aanwezig maar nog wel prima weg te werken met ruisverwijderingssoftware. ISO 3200 heeft erg veel ruis, vergelijkbaar met wat de meeste compactcamera's op ISO 800 produceren, en is dus alleen bruikbaar in noodgevallen. Dankzij Anti-shake is het veelal mogelijk om de lichtgevoeligheid op ISO 800 of lager te houden en worden foto's met bewegingsonscherpte een zeldzaamheid. Het zou mooi zijn geweest als de CCD wat meer resolutie had gehad, maar hinder ondervind ik er niet van. Zo groot is het verschil tussen 6MP en 8MP nu ook weer niet.
Batterijduur
Ik gebruik m'n 7D altijd in combinatie met de VC-7D grip waar twee accu's of zes AA-batterijen in gebruikt kunnen worden. De capaciteit van twee accu's is voldoende om een dag lang onbezorgd te kunnen fotograferen. Het is ook voldoende om te vergeten wanneer je de accu's voor het laast hebt opgeladen als je de camera onregelmatig gebruikt

. Met zes 2100mAh batterijen kunnen ongeveer 280 foto's gemaakt worden. Zonder de VC-7D met twee accu's kom je bij een lange fotoshoot wel toe aan het verwisselen van een accu.
Uitbreidingsmogelijkheden
Hoewel KM een veel kleinere speler is dan Canon en Nikon, is er wat mij betreft voldoende aanbod van nieuwe en gebruikte objectieven. Sigma en Tamron leveren vrijwel al hun modellen in een versie met een Minolta-mount. Daarnaast zijn er nog diverse Minolta-geschikte lenzen van Tokina en budgetfabrikanten zoals Vivitar. Konica Minolta zelf heeft een aantal relatief betaalbare nieuwe lenzen die gebaseerd zijn op designs van Tamron en tevens heeft het bedrijf veel duurdere lichtsterke lenzen gericht op de professionele markt. Veel van de accesoires voor de analoge Dynax 7 zijn ook op de Dynax 7D te gebruiken. Voorbeelden zijn een handstrap, magnifier, angle finder en natuurlijk diverse (draadloze) flitsers.
Prijs
De Dynax 7D is in prijs vergelijkbaar met de Canon EOS 20D. Op het moment van schrijven is hij bij de goedkoopste Nederlandse winkel verkrijgbaar voor 1238 euro, wat 49 euro lager is dan de goedkoopste Nederlandse prijs van de EOS 20D. Naar mijn idee is dat een uitstekende prijsstelling, gezien de features, de solide constructie en de uitstraling van de camera. Niet alle mogelijkheden van de Dynax 7D bevinden zich op gelijk niveau als de concurrentie, maar daar zet de Dynax 7D zijn eigen unieke features (zoals Anti-shake) tegenover. Ten opzichte van budgetcamera's zoals de Canon EOS 350D en de Nikon D70 heeft de Dynax 7D een duidelijk prijspremium, wat je terugziet in de afwerking van de body, de ergonomie en de features.
Conclusie
Konica Minolta heeft het met de Dynax 7D voor elkaar gekregen om een geslaagde rentree te maken in de DSLR-markt. De Dynax 7D is een geweldig stuk gereedschap en een groot plezier om mee te werken. Voor gebruikers van analoge Minolta-camera's is de Dynax 7D een logische keuze. Ook voor mensen die hun eerste spiegelreflex gaan aanschaffen is deze camera het overwegen waard.