![]() |
Review - Super Paper Mario: platte humor In de eerste Paper Mario-games liep de speler met een papieren versie van de besnorde loodgieter in 2d-werelden rond. Met Super Paper Mario kan er voor het eerst overgeschakeld worden naar een 3d-perspectief. |
Gemiddelde gebruikersscore
Wat de game voor mij zo leuk maakt is het nostalgische mario gevoel met een extra puzzelelement. De vinding om met 1 knop van 2d naar 3d te gaan is naar mijn mening geweldig, het biedt hele nieuwe mogelijkheden. Het puzzelen afgewisseld/in combinatie met 'bevechten' van vijanden is zeer onderhoudend. Ook de grote variatie aan mogelijkheden als het leggen van bommen, switchen van karakter, 'Plat' worden, etc maakt een arsenaal aan mogelijkheden om vijanden te ontwijken of puzzels op te lossen. En dit allemaal met een goed doordachte interface en besturing.
Het gebruikte Engels is ronduit hilarisch, ik ben er nog niet uit of dit expres is gedaan, maar het draagt wel bij aan de sfeer.
Grafisch gezien blinkt het spel niet uit. De meeste graphics zijn zeer in orde en passen prima in het spel. Maar sommige karakters waaronder een van de hoofdpersonen (count bleck) hadden zelfs met als doel een eenvoudige dimentie neer te zetten toch beter kunnen worden uitgewerkt.
Een andere minpunt vind ik de dialogen tussen de chapters door. Ze hebben feitelijk alleen als doel om een rode draad in het verhaal te maken en te vertellen wie het volgende karakter is waartegen je strijdt. Maar iets vlotter had wat mij betreft wel gemogen. Het is...