Grappig dat dit komt na een artikel over publishers die geen vrouwen willen als hoofdpersonage
Wat ik ten eerste nooit heb begrepen is de link tussen de verhouding van mannen en vrouwen die spelen en de verkoopcijfers van een bepaalde game met een bepaalde sexe main character.
Vrouwen en mannen hebben de neiging om andere
genres tespelen. Vrouwen spelen bijvoorbeeld vaker "The Sims" dan COD. Dit is niet meer dan logisch lijkt me, aangezien jongens vaker de neiging hebben naar LEGO te grijpen en meisjes vaker naar poppenhuizen. En dat is niet puur op basis van ouderlijke verwachtingspatronen, kinderen weten heel goed wat ze wel en niet willen.
Wat echter totaal geen invloed heeft op de keuze voor een spel, is of het character een vrouw of man is.
Wat wél impact heeft, is of de vrouw of man geloofwaardig is in de context van het verhaal binnen de game. Wat wél impact heeft, is hoe verschrikkelijk goed of slecht de voice acting is, of andere geluidseffecten van de man of vrouw. Wat ook impact heeft, is het estetische. Hoe voelt een character? Beweegt het natuurlijk, ziet er vloeiend uit?
En natuurlijk; Is het een goede game?
Mijn inziens zijn het de publishers die om de verkeerde redenen vrouwen als hoofdpersonages 'eng' vinden. Eigenlijk een absurde gedachte, als je bedenkt dat de afgelopen jaren gigantische stappen zijn gemaakt op het gebied van multi-geslacht mains in games. Bioware maakt daarbij toch redelijke stappen, alhoewel ik het soms wel eens 'in your face' vind.
Als ik naar een game kijk, dan baseer ik mijn aanschaf niet op mijn puberale neigingen binnen stereotypes. Lara Croft is niet langer alleen maar die pixel sexpop. De evolutie vindt al plaats en verloopt simpelweg geleidelijk met het volwassen worden van de games industrie. Als een game goed is, verkoopt ie. Man of vrouw aan het stuur is daarbij irrelevant.
zolang jongens van 12 en ouder gewoon toegang tot het internet hebben, zal er altijd óók in bepaalde mate op een bepaalde manier over vrouwelijke characters gesproken worden. Niet de enige manier, maar het zal niet verdwijnen. Dat heeft alles met sex te maken en dat is maar goed ook. Zonder die impulsen zou het een saaie boel worden.
Een nog veel groter risico dan het toevoegen van vrouwen aan games, als hoofdpersonages, is de invulling van die characters. Want ze staan onder zwaar toezicht vanuit de "Feministische" hoek. Ik quote feministisch daar even bij, omdat Westers Feminisme niet meer gelijkheid nastreeft, maar vooral prosecution van idealen die zij afkeuren.
Vrouwelijke characters zijn te slap, niet slap genoeg, te sterk, niet sterk genoeg, te emotioneel, niet emotioneel genoeg. Zoals elke vrouw voor de spiegel staat, zo moet ook elk game-character een weerspiegeling zijn van de ideale vrouw. Waar een man, hoe lelijk ook, geaccepteerd kan worden op basis van karakter, lijkt dit bij vrouwen precies het tegenovergestelde te zijn. Kortom; Het is nooit goed.
Lara Croft die ontsnapt aan een bijna-verkrachting is voor mij het lichtend voorbeeld van deze idioten. Mensen worden sterk door de tegenslagen die ze ervaren, man of vrouw is daarbij niet relevant, maar de tegenslagen die we mogelijk tegen komen in ons leven zijn wel degelijk anders. De kans dat ik verkracht wordt door een dolle vrouw is aanzienlijk lager dan visa versa. Ik vind het juist goed dat hier een vrouw bijna-slachtoffer is en daarna op sterke wijze wraak neemt. Echter, de kritiek op deze game vanuit feministische hoeken is enorm. WAnt; Stereotype verkrachting!
Er is geen ontkomen aan, een vrouw als hoofdpersonage is alleen maar vragen om drama. Maar dit komt niet door gamers en de vraag is zelfs of het komt door de publishers. Het komt door de 'Crowd with Pitchforks', die elke goede doorbraak omarmen in een wurggreep.
[Reactie gewijzigd door Oyxl op 22 juli 2024 21:53]