Poll

Ik ben zelf begonnen met de MSX 2 en als ik de weinige spelletjes die ik gezien heb op de Commodore 64 (bij anderen) vergelijk met spellen als Penguin Adventure, The Maze of Galious, SD-Snatcher en Nemesis/Gradius dan waren de spelen op de MSX toch vaak beter van kwaliteit.

De MSX is ook de computer waar het genre 'tactical espionage game' begonnen is met Metal Gear en Metal Gear 2 - Solid Snake. Uiteindelijk is hier Metal Gear solid uit voortgekomen.

Overigens is het de vraag of je de Commodore Amiga op eenzelfde niveau kan/mag zetten als de MSX, de Amiga was toch meer een computer die een generatie later uitgebracht is.

Ik mis in het rijtje overigens ook de Acorn BBC/Electron, nu is deze nooit superpopulair geweest in Nederland, maar Acorn was wel het bedrijf dat aan de wieg gestaan heeft van de 'Acorn RISC Machine (ARM)'-processor. En de ARM-processor zit zo'n beetje in 95% van de gebruikte smartphones en in meer dan 85% van de gebruikte tablets...

* Little Penguin vind het wel jammer dat de MSX altijd in de 8-bit-wereld is blijven hangen en nooit 16-bit en 32-bit is geworden, met het vasthouden van compatibiliteit waar nodig zoals ook op de PC gebeurt is...

Anders: Commodore VIC 20

De voorloper van de C64. Al mijn communie geld bij elkaar gelegd en toen kon ik hem kopen. ( ik was 7 jaar, dat is dus al weer 30 jaar geleden :-) )

Mijn zoon heeft het toch een stuk makkelijker. Hij is nu ook 7 en krijgt al mijn afdankertjes.

Na de VIC20 heb ik de MSX 1, MSX 2 (NMS8250), Commodore PC1 en daarna een rits 286,386,486 pentium etc...

Mijn vader heeft nog ooit voordat hij zijn eerste computer kocht, zelf een computer gebouwd uit de Elektuur. Je kon met een hexadecimaal toetsenbord direct de opcodes invoeren, die je met behulp van een mnemonics kaart kon vinden. Zo kon je assembly programmeren. Een reeks 7 segmenten displays vormden je beeldscherm. Dit was eind jaren 70. Geen idee welke cpu er gebruikt werd. Dat zal ik hem nog eens vragen.

De Amiga, zonder twijfel. Heb zelfs nog eens een 'metal bashing' demo in pure assembly geschreven; en dat was ook meteen het laatste project dat ik in assembly heb gedaan—wat een ***werk. Debuggen als je weer een Guru Meditation om je oren geslingerd kreeg was zonder speciale cartridge in de expansiepoort zo goed als onbegonnen werk; en je moest werkelijk alles zelf doen: copperlists aanmaken, interrupts omleiden, de blitter aansturen, ..., brrr. En zelfs in C was het een rampenplan door het ontbreken van wat voor MMU-gebaseerde bescherming tussen processen ook. Als je ook maar één pointer verkeerd zette en die derefereerde, trok het programma je hele systeem mee, en kon je, als je pech had, ook nog eens te maken krijgen met een gecorrumpeerd file system. Ik werd dat zo zat dat ik uiteindelijk naar Linux (toen nog versie 2.0) ben overgestapt.

't Is wel een beetje jammer dat de machine aan haar einde is gekomen zoals het is gegaan; aan de andere kant was het softwareontwerp zodanig verweven met de hardware dat die twee uit elkaar halen een ondankbare monnikenklus was die Commodore zelf waarschijnlijk ook nooit was begonnen. Slechts met uitermate veel hangen en wurgen is het Hyperion uiteindelijk gelukt om dat in AmigaOS 4 voor elkaar te krijgen, maar toen was de machine allang geflatlined tot op het punt dat je je ontwikkeltijd beter in x86-land kon steken, eventueel op basis van een virtual machine. Maar na, zeg, 1998 of zo, had men de Amiga stil ten onder moeten laten gaan: het geruzie in die nadagen over wie de rechten had, had vaak meer weg van een soap. En dat om een computer die in geen velden of wegen ooit nog commerciëel succesvol zou worden.

Maar zeer veel technieken die hedentendage gemeengoed zijn heb ik op de Amiga in rudimentaire vorm wel eens onder handen gehad. Écht nieuw is parallelisatie; maar voor de rest was het OS met de kennis van nu, fenomenaal geavanceerd voor de prijs van de machine. Jammer dat niemand zich dat toen realiseerde... Maar goed, dat gebeurt wel vaker.