Tweakers aan het werk - Even wandelen is heerlijk!

Menonv (27) werkt als it-consultant in de financiële sector. Daarvoor heeft hij vier jaar gewerkt als it-engineer bij een productiebedrijf. Hij reageerde uitgebreid op een forumtopic over omgaan met werkdruk. Wij vroegen hem naar zijn ervaringen.

Wat doe je precies?

‘Ik werk nu een paar maanden in de financiële sector. Op het it-vlak regelen we de binnenkomende datastromen en hiervoor verzorgen we redundancy en informatiebeveiliging.’

Is er in jouw huidige baan veel aandacht voor werkdruk en de balans tussen werk en privé?

‘Bij deze nieuwe werkgever is het echt een stuk beter geregeld dan in mijn voorgaande baan. Zo wordt er vanuit het management flink op gehamerd om je pauze van vijftig minuten volledig te nemen, en ik heb hier veel profijt van. Even wandelen en fris weer beginnen in de middag is heerlijk!’

Profiel

Naam: Menonv
Leeftijd: 27
Woonplaats: Limburg
Opleiding: Hbo - ict
Werkervaring: Vier jaar relevante it-ervaring
Werkgever/branche: Financiële sector
Functie: It-engineer / consultant
Werklocatie: Limburg
Uren per week: 37,5
Reistijd: 15 minuten auto, 25 minuten e-fietsen

Was dat bij je eerdere werkgever niet het geval?

‘Nee absoluut niet, eerder het tegenovergestelde. Weliswaar kon je de pauze variabel nemen tussen elf en een, maar de tafel was dan ook te klein om samen te eten. In principe had je dertig minuten pauze, maar er werd al op het horloge getikt als je naar de supermarkt was gegaan voor een broodje, terugkwam en dit begon op te eten.’

‘Daarnaast werd op it-gebied samen met developers volgens een agile methode gewerkt. Zo werd het in ieder geval genoemd. Onze projectleider verdeelde de taken en schatte de tijd met de natte vinger. Het moest maar af binnen de vastgestelde uurtjes. Fouten of vertragingen die ontstonden, werden hard afgestraft. Op deze manier werden problemen in stand gehouden om maar werk te hebben en erkenning te krijgen. De agile methode was meer een vermomd problem management. Deze hele werkstructuur is fout, je zou moeten belonen op de criteria preventief en op tijd.’

Hadden collega's hier geen last van?

‘Ik had zeer fijne collega's, iedereen had echter te maken met een te hoge werkdruk, en inefficiënte en onredelijke planningen. Fouten herhaalden zich continu, omdat er geen tijd was voor fundamentele aanpassingen. Verschillende collega's werden geacht na vijf uur door te werken. Standaard werkte iedereen in het team over, meestal ook nog zonder urenregistratie, omdat we continu te horen kregen: we zijn projectmatig over de uren, we staan in het rood voor dit project, het gaat niet goed, laat dat maar liggen, dit moet vandaag af.’

Waar lag het omslagpunt?

‘Dit hele werkproces heeft mij flink tegen een burn-out aangedrukt. Ik sliep slecht, m'n relatie ging bergaf. Communicatie met familie en vrienden ging op een laag pitje. Je komt vermoeid thuis en gaat vermoeid naar je werk. Alles wordt grijs, je hebt weinig puf en weinig te lachen. Ik wist niet meer waarvoor ik het allemaal deed. Ik verloor zelfs m'n tijdsbesef omdat het alleen nog maar werken was. Ook in het weekend. Ik had op een gegeven moment persoonlijke urenregistraties van tachtig uur per week met het bijbehorende ritme: werken, thuiskomen, eten en op de bank in slaap vallen tot elf uur en vervolgens in bed verder slapen om ’s ochtends weer te gaan werken. In het weekend volledig futloos, rare spierpijn. Zo is het twee weken gegaan. In de derde week heb ik mijn ontslagbrief ingeleverd. Ik kon niet meer. Overigens van de projectleider nooit een gebaar of bedankje gehad, zelfs niet op het einde met nog een moordende volledige netwerkmigratie op de laatste twee werkdagen. Zo gaat dat.’

Heb je de nieuwe werkgever specifiek uitgezocht op werkdruk? Of wist je dit niet van tevoren?

‘Het bedrijf heeft wereldwijd ongeveer honderd brancheoffices, afwisselend met en zonder productie. Alleen daardoor al zijn een hele hoop basale dingen veel beter geregeld. Maar dat het zoveel beter zou zijn, had ik niet gedacht. Je hoort weleens: overal is stress, nergens is het gras groener. Nou, dat is dus niet waar. Sfeer doet ook een hele hoop. Hier is positieve humor op de werkvloer en het werk is wel om vijf uur klaar. Er is vooral geen mentaliteit om 's morgens aan het bureau van iemand te gaan staan en te verwachten dat iets van de vorige dag magisch klaar is.’

De favorieten van Menonv

Favoriete apps: YouTube, Teamspeak, Steam
Favoriete websites: Tweakers, Nu.nl
Favoriete gear: Logitech Gaming Gear
Favoriete film: Fast & Furious-reeks
Favoriete muziek: Top 50 / Dance

Wat is voor jou de grootste verandering geweest?

‘De enorme stressvermindering, een gigantische 180- gradendraai wat mijn eigen stemming betreft. Ik heb een positieve wending aan mijn relatie kunnen geven, heb weer fut om dingetjes in en om het huis in orde te maken. Ik kan weer genieten van mijn vrije tijd.’

Hoe zit het met je salaris? Ben je erop vooruitgegaan en kwam de salarisschatting van Tweakers Elect overeen?

‘De Tweakers Elect-salarisschatting geeft aan dat ik tussen de veertigduizend en vijftigduizend euro waard ben. Ik zit hier net een beetje onder, maar dit ligt aan de provincie waarin ik werkzaam ben. In de Randstad zou ik eenvoudig dertig procent meer verdienen, maar het leven in het geweldige Limburg heeft wel iets. Daarbij ga ik binnenkort met de fiets naar mijn werk, waardoor ik een beetje kan besparen en iets aan mijn conditie kan gaan doen. Bij de vaste aanstelling zal gegarandeerd een extra percentage worden aangeboden, zodat ik volledig in de range val die ook Tweakers Elect aangeeft. Ik zie binnen dit bedrijf nog genoeg mogelijkheden om door te groeien, dus het gaat helemaal goed komen!’

Dit artikel is geen redactioneel artikel, maar een advertorial. Mocht je ideeën met ons willen delen over deze vorm van adverteren, dan horen wij dat graag. Hierover kun je met ons in gesprek via [Discussie] Reclame algemeen, daar zullen collega's aanwezig zijn om jouw vragen en/of opmerkingen te bespreken/beantwoorden.

Reacties (32)

[maddog4004]

Nou ik kan helemaal aan jouw verhaal relateren, met 1 verschil: ik raakte helaas wel overspannen. 4 jaar lang voor twee stressvolle werkgevers gewerkt waarvan de laatste absoluut de ergste was. Wij kregen in weekbrieven zinnen naar ons hoofd toegesmeten als: "een weekend is slechts voor een gedemotiveerde werkgever" en "Ziek zijn overkomt je, verzuim is een keuze". Dus ook ik op zoek naar een andere baan en die vond ik. Baan netjes opgezegd en helaas, met nog 2 werkdagen te gaan krijg ik een breakdown. De details zal ik sparen maar waar het op neerkomt is, ik kon niks meer. Zes weken vrij genomen en startdatum nieuwe baan een maand opgeschoven. Het begin was spannend, maar het ging. Wat een wereld van verschil zo een nieuwe werkgever waar het wel goed geregeld is. De eerste week zat ik, en mijn lijf bleef maar zeggen: waar blijft de stress? Maar die kwam niet. Nu 4 maanden verder en helaas blijkt toch dat ik langer rust nodig heb. Nog teveel stress in mijn lijf blijkbaar, die 4 jaar heeft toch zijn tol geëist. Mijn veel pijn in mijn hart moest ik genoodzaakt bij deze werkgever ziekmelden, hoe graag ik ook wilde blijven. Maar dat gaat niet.
Dus mensen, als je symptomen hebt zoals Menonv aangeeft, trek aan de bel. Je leven is te kostbaar en te kort om je kapot te werken.

[wica]

Ik heb die crash ook ervaren. Na ongeveer 10 jaar sysadmin te zijn.
Ik maakte altijd veel uren, vaak omdat ik de enigste syadmin was of omdat ik mijn team niet wou teleur stellen. En altijd bereikbaar, want had toch een mooie iphone van de zaak,, waar alle meldingen op binnen kwamen.

Mijn manager wist dit, omdat ik bij dat bedrijf mijn overwerk uren kon indienen (gelukkig). Maar ik verzette veel werk, dus hij zei er niets van.
Tot dat ik een project van iemand overnam, Waar ik meer dan 80 uur per week in stopte en veel stress, om het project tot een goed einde te brengen, wat gelukkig gelukt is. Daarna had ik 2 weken vakantie en de klap kwam. 3 maanden ziek geweest en langzaam weer opgestart.

Wat ik achter af eigenlijk het ergste vond, was niet eens mijn falen (voor mijn gevoel) maar het onbegrip van de manager en daardoor van mijn collega's.

Vandaag de dag, moet ik zelf er hard op letten, dat niet de zelfde fouten maak, als toen. Ik trek tijdig aan de bel, bij mijn werkgever.
En ben van instelling veranderd. Ik geef nog steeds heel veel om mijn systemen, maar als mijn werkgever "niets" om mij geeft. Ren ik echt veel minder hard voor zijn bedrijf. En ik zoek wel weer een andere werkgever.
Veel werken hoeft niet slecht te zijn, als het leuk blijft

Veel managers/eigenaren zien het donders goed, als iemand zich een ongeluk werkt, maar geven er jammer genoeg te weinig om.

Deze presentatie op NLNOG van dit jaar vond ik zeer goed.
https://www.youtube.com/watch?v=7areInUXbyo

@Verwijderd Dank je, dat je dit onderwerp, bespreekbaar maakt op de frontpage en hopelijk hiermee een taboe doorbroken wordt.

[maddog4004]

Wat goed dat het goed gaat ! En inderdaad, bewaken dat het niet nog een keertje gebeurd. Bij mij duurt het iets langer helaas, ik heb nu een hele goede mee-levende werkgever en vondt het vreselijk dat ik mij ziek moest melden. En ik heb ook nog een tijdelijk contract omdat ik in Mei begonnen ben. De druk dat ik dat vast contract MOEST halen(en nog wat andere zaken) is mij blijkbaar teveel geworden. Nu gaat het weer wat beter door om te denken van het "moet" niet allemaal. Wat ook aan de stress bijdraagt zijn de wachtijden voor een psycholoog. Mensen wat is het volk ziek op het moment, schrikbarend..Er zijn voor sommige aandoeningen al wachtijden van 44 weken !! Niet normaal meer.

Maar zo zie je weer, het kan elders wel degelijk beter zijn, dus mensen, ben je niet tevreden neem gewoon die stap !

[wica]

Goed is relatief, ik ben sinds dien een stuk sinisterder geworden.

Zo'n 9 jaar geleden, werd ik niet door verwezen naar een psycholoog. Moest van de huisarts maar gaan wandelen, wat het eigenlijk erger maakte. Grappig genoeg, kan ik mij niet meer herinneren, hoe ik "hersteld" ben. Dat zal spijtig genoeg, nog wel een klap opleveren. Maar vandaag de dag is mijn werk niet meer mijn hobby. Waar ik wel de nodige energie uit kan halen en belangrijkste voldoening uit haal.

Maar zo zie je weer, het kan elders wel degelijk beter zijn, dus mensen, ben je niet tevreden neem gewoon die stap !

Bij mijn huidige werkgever ben ik 2 jaar te lang gebleven, omdat ik een vast contract moest hebben om een huis te kunnen kopen. Is mij nu gelukt en ook direct een andere baan gevonden.
Wat ik hiermee wil zeggen, is dat het niet altijd een mogelijkheid is om een andere baan te zoeken.

[Verwijderd]

Voor mij persoonlijk dus ook heel herkenbaar en daarom mooi dat we dit onderwerp met elkaar kunnen delen. Graag gedaan dus @maddog4004

[JackBe]

Dank je, ik herken dit goed. Ik werkte ooit bij een bedrijf, waar ook het bestaan van een prive leven ongewenst onbekend was. Als ik ruim van te voren vakantie wilde aanvragen dan kreeg je te horen: "Dat kunnen we pas tegen die tijd bepalen". En dan: "Nee dat kan niet, er zijn teveel anderen op vakantie". En "Je moet dit en dat doen, er is niemand anders beschikbaar". Blijken ze niemand anders gevraagd te hebben, maar eerst de sukkel gevraagd te hebben die toch nooit nee zegt. Dat is namelijk wel zo makkelijk. Heel leerzaam, loyaliteit in eenrichtingsverkeer, zeg maar. Momenteel werk ik gelukkig bij een super-werkgever. Groot, maar het voelt toch als een fijne familie. Ik ga met plezier naar mijn werk, heb geen stress, en we hebben elke dag lol. 40 uur is het streven, als het iets meer wordt, komt het vanwege het plezier. We kijken ook niet op een uurtje meer of minder. Wil je om privé reden iets eerder of later beginnen, of even ertussen uit, dan hoor je daar niemand over. "Ga snel", lachen ze dan, als je je tijd lijkt te vergeten. Zo kan het ook. Ik ontwerp elektronica en schrijf software, op het "mecha-tronics" gebied, heb van mijn hobby mijn werk kunnen maken.

[Verwijderd]

Dit verhaal trok mij ook erg aan omdat ik persoonlijk ook zo'n periode heb meegemaakt. Gelukkig was mijn huidige werkgever heel erg meewerkend ;-) Ik ben het helemaal met je eens dat je leven te kostbaar is en te kort om je kapot te werken. Dank voor het delen!

[menonv]

Toppie voor je bericht! Zeer sterk dat je je hebt kunnen herpakken. Soms kun je niet aan de bel trekken omdat je dan je kopje boven het zand uitsteekt. En worden er toch wel redenen gevonden om niets te veranderen. Het enige wat je dan kunt doen, is het op tijd aanvoelen - en dat voel je snel genoeg aan je rikketik.
Respect in ieder geval!

[OxWax]

mooi die omslag (spijtig dat de bedrijven niet genoemd worden )

[Verwijderd]

Als jij eigenaar zou zijn van een bedrijf zou jij dat dan fijn vinden? Het is maar de vraag of de leiding van het betreffende bedrijf op de hoogte is van de werkomstandigheden. Ik heb in het verleden situaties gekend waarbij dit niet het geval was. Toen de leiding op de hoogte werd gesteld van de misstanden werd daar ook actie op ondernomen.

[OxWax]

Er zijn veel dingen die ik niet fijn vind en toch gebeuren ...

[Verwijderd]

Misschien wordt het dan tijd jezelf af te vragen in hoeverre je daar zelf debet aan bent en hoe je met de situatie omgaat. Zaken niet fijn vinden en vervolgens geen actie ondernemen die leidt tot verandering staat gelijk aan stilstaan of erger achteruit hollen. Ik had tijdens mijn leven al ontelbare keren in een slachtofferrol kunnen kruipen, daar kies ik niet voor. Het is reuze makkelijk om bij problemen de hele wereld te beschuldigen zonder daar je eigen verantwoordelijkheid in te nemen. Er is maar één persoon verantwoordelijk voor alle keuzes die je maakt en dat ben jij. Niet het weer, je schoonmoeder, de verbroken relatie, et cetera.
Hier genoemde tweaker heeft zelf actie ondernomen door een andere werkgever te zoeken. Op dat moment neem je de regie weer in eigen handen.

[Verwijderd]

Helemaal eens om de regie in eigen hand te nemen! Uiteindelijk ben je zelf verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt.

[OxWax]

Wohoo, hold your horses Dr Katz.
Ik had het over de maatschappij en niet mijn persoonlijk leven

[Devaqto]

Het is ook de taak van de leiding om te weten hoe er gewerkt wordt en hoe fijn werknemers het hebben. Meestal zijn mensen uit het management alleen maar bezig met cijfers, deze bedrijven verdienen het dan ook om aan de schandpaal gehangen te worden. Daarnaast mogen bedrijven die het goed voor elkaar hebben ook wel in het zonnetje gezet worden

[Verwijderd]

Persoonlijk zou ik het ook heel mooi vinden als bedrijven die dit goed regelen in het zonnetje worden gezet. Misschien zouden we hier nog iets mee kunnen met Tweakers Carrière ;-) Tweakers Certified Workplace o.i.d. Mochten er ideeën zijn?

[JackBe]

"Tweakers best place to work"?

[Travelan]

Dat is toch het hele principe van reviews? Die zijn waardeloos als er niet vermeldt wordt om welk product het specifiek gaat.

Nu is deze advertorial geen review, maar toch.

[MIB75]

Vergeet niet dat dit de mening is van één werknemer (ook al zegt hij zelf dat meerdere collega's hetzelfde voelden). Niets ten nadele van hem, ik zeg niet dat hij onzin verkoopt, maar het blijft één mening. Dan zou het niet terecht zijn wanneer een bedrijf middels een artikel op Tweakers (wat iets anders is dan een mening op Glassdoor bijvoorbeeld) aan de schandpaal wordt genageld.

[Verwijderd]

Het is zeker niet de bedoeling van Tweakers Carrière om een bedrijf middels een artikel aan 'de schandpaal te nagelen'.

[MIB75]

Nu doe je net of ik beweer dat dit wel jullie bedoeling is... Ik reageer op iemand die het spijtig vindt dat de bedrijven niet genoemd worden. Dat vind ik volkomen terecht, want al klopt het wat de geinterviewde zegt, het is slechts de ervaring van één persoon. Dus is het volkomen logisch dat de bedrijven niet genoemd worden. Jullie doen het prima wat dit betreft!

[Verwijderd]

Ok, dan had ik je verkeerd begrepen

[Jerie]

Is prima, en ook netjes. Naming & shaming heeft niemand iets aan; de symptomen benoemen daarentegen des te meer. Ook omdat het ook elders kan gebeuren.

[AlphaRomeo]

Het zou wel kunnen, maar dan op basis van hoor en wederhoor. Het bedrijf (en liefst de desbetreffende manager) moet dan ook de gelegenheid hebben om te reageren. Maar dat is ook niet helemaal de scope van dit artikel.

[multikoe]

Juist goed dat de bedrijven niet genoemd worden. "Trial by media" is een vreselijke ontwikkeling.

In dit geval lezen we het verhaal van één medewerker. Het kan heel goed zijn dat hij dit allemaal werkelijk zo gevoeld heeft en ik wil niets afdoen aan de problemen die hij daarvan ondervond. Maar ik heb situaties genoeg meegemaakt waarin de verhalen van collega's (op dezelfde afdeling!) over de sfeer, de werkdruk, de leidinggevende en de organisatie ver uit elkaar liepen.
Let we dit lezen als een voorbeeld van iemand die zich realiseerde in welke situatie hij terecht was gekomen en daarin gedurfde keuzes heeft gemaakt die ook nog goed uitpakten.

[jbdeiman]

Ik herken me hier ook wel in, alleen zit ik nog wel bij dezelfde werkgever en dat zonder (veel) stress, dit hoort er soms wel bij, maar continue voor een langere periode is niet gezond.

Ik was product-owner van een nieuw software pakket. Daarnaast zijn we gestart met het migreren van deze software (Live) naar een nieuwe omgeving, waarbij ik de kar trok en ben ik tijdens die overgang gevraagd om Manager van heel productontwikkeling te worden.
Naast het managen (waar al snel bleek dat ik er geen energie van krijg, maar het mijn energie slurpt) ben ik ook iemand die als hij ergens voor verantwoordelijk is, dit probeert zo goed mogelijk te doen. En als ik (door omstandigheden/ kennis) voor mijn gevoel de enige ben die het kán doen, dit was ook het geval omdat we alle ontwikkeling van de nieuwe in het buitenland deden, en binnen het bedrijf zelf aan een andere applicatie (met andere technische basis) werd gewerkt, kon ik ook niet echt hulp krijgen.
Dit heb ik al met al 4 maanden gedaan, waarbij we eerst de nieuwe omgeving (hosting) zijn gaan voorbereiden, gaan opzetten, en de applicatie geschikt maken om te schalen en op te knippen over verscheidene lossen onderdeeltjes ieder met een eigen taak.
Je voelt het ws al, de overgang ging niet bepaald soepel, het bedrijf die de techniek (hosting) deed was duideiljk minder professioneel dan ze zich voordeden en we liepen tegen allerlei problemen aan.
Daarbij optellende dat ik de ontwikkelaars in het buitenland als product-owner moest vertellen wat er moest gebeuren, en ik als manager ook te horen kreeg dat het team vanwege budgettaire redenen in moest krimpen, maar aan de andere kant wel meer werd gevraagd aan ontwikkeling ben ik dichtbij overspannen (of burn-out) terecht gekomen. Gelukkig kreeg ik een griepje, waarbij ik merkte dat deze veel heftiger was dan ooit tevoren. 2 dagen echt ziek geweest, en normaal gesproken ben ik er dan wel weer, nu koste het me nog dagenlang moeite naar de WC te gaan, wat maar een paar meter lopen was
Gelijk bij terugkomst heb ik aangegeven dat het teveel was, anderen hebben taken van me overgenomen en er is nu iemand die alleen manager is over team productontwikkeling en iemand die allleen product-owner is.

Ik ben weer gaan focussen op wat ik leuk vind, doordat ik zaken die mij energie kosten niet meer hoef te doen en werk nog steeds (we zijn alweer 2 jaar verder) met veel plezier voor deze werkgever. Lopen deden we altijd al wel in de pauzes, en doen we nog steeds. Werkt vaak wel verfrissend.

Wat alles betreft heb jij duidelijk een goede stap gezet, en is het goed dat je voor jezelf bent opgekomen.

[Reactie gewijzigd door jbdeiman op 24 juli 2024 07:03]

[Verwijderd]

Mooi dat je dit signaal hebt weten op te vangen en dat het niet 'te laat' was. Bijzonder om te lezen dat je de regie weer in 'eigen hand' hebt genomen en weer bent gaan focussen. Iets doen waar je energie van krijgt is heel belangrijk voor je werkplezier!

[jbdeiman]

Dankjwel! Dat proefde ik bij jouw verhaal ook best wel terug, mijn baas heeft er gelukkig echt wat van opgestoken en er is daarmee organisatorisch e.e.a. veranderd. Anders had ik hier ook niet meer gewerkt.
Uiteindelijk gaat het er mij om dat anderen de signalen leren te herkennen en deze situatie voor zijn, bij mij was het puur geluk dat ik griep kreeg (zal ook door de stress/ vermoeidheid en verminderde weerstand zijn geweest), maar anders was ik waarschijnlijk gewoon doorgegaan.

Wat ik altijd jammer vindt en sterk terug lees in jouw verhaal is dat het allemaal om prestatie lijkt te draaien, zoveel en zo snel mogelijk. Kwaliteit voor kwantiteit . Personeel krijgt daarmee vaak het gevoel iets niet goed te doen, of niet goed genoeg te zijn wanneer ze een onverwachte deadline niet halen.
Gezien de cultuur bij je oude bedrijf denk ik ook dat een groot deel van de schuld bij de werknemers ligt: Immers als je steeds meebeweegt en het 'toch maar weer doet', gaat het bedrijf en het management er ook vanuit dat het allemaal wel kan en niet zo erg is. Vaak moet het eerst gruwelijk misgaan wil duidelijk worden dat het niet kan. Veel werknemers zijn niet erg mondig is mijn ervaring en laten veel te veel toe, het is niet erg om af en toe open te zijn richting leidinggevenden in wat (volgens jou) wel of niet kan. Een enkele keer overwerken bij calamiteiten is niet erg, stelselmatig overwerken betekend gewoon dat er teveel werk is en er eigenlijk iemand bij moet.

[Verwijderd]

Het is niet mijn verhaal overigens maar van Menonv! Heb alleen zelf ook eens een burn-out periode meegemaakt en dus veel dingen uit bovenstaande voor mij heel herkenbaar en is het mooi om dit met elkaar te kunnen delen.

[Artaex]

En toch is fietsen op een e-bike minstens net zo goed voor de beweging als een gewone fiets. Een recent onderzoek heeft namelijk aangetoond dat mensen met een e-bike grotere afstanden fietsen dan 'gewone' fietsers en dus meer bewegen.