Ik snap het wel hoor, daarom zei ik ook meteen dat ik het me in het algemeen afvroeg en het niet persoonlijk was, en het is ook gewoon jouw mening, dus op zich niets mis mee.
Ik snap ook (en ben het ook eens) met het tegenwoordige feit dat mooie graphics erbij horen en een game helemaal afmaken, maar wel ben ik persoonlijk van mening dat als een game een taart zou zijn, dat de graphics dan de slagroom (of de versiering erop) is, en niet de bodem (engine/gameplay) of de vulling (verhaal/characters), dus de graphics blijven ten allen tijde van
ondergeschikt belang, en
dat probeerde ik aan te tonen.
En zoals het oude spreekwoord zegt: van een mooi bord kan je niet eten, want als een game er prachtig uitziet maar een flutverhaal heeft en slecht speelt, dan is het toch ook niets.
Vroeger moesten ze noodzakelijkerwijs een game ook wel meer toespitsen op gameplay aangezien die vette graphics toen niet mogelijk waren, en in mijn ervaring was er vroeger ook veel minder shovelware dan nu, maar dat kan ook aan mijn roze bril liggen...
Wat betreft je zoontje van 4: kinderen in mijn familie (heb er zelf geen) variëren een beetje van leeftijd tussen 4 en 11 jaar en stuk voor stuk kunnen ze zich net zo goed vermaken met een Wii als met een Xbox 360, en uiteraard hebben ze bijna allemaal een DS of een 3DS (over graphics gesproken... ) in plaats van een Vita. (waarschijnlijk ook omdat pa en ma die te duur vinden, maar ik hoor de kids er ook niet naar vragen)
En ook in mijn vrienden/kennissenkring hebben kinderen vooral als ze wat jonger zijn
lol in bijna alles en is het meer het idee van de ouders dat het kind een mooi speeltje wil of het beste moet hebben, maar zoals je zelf als vader vast ook wel meerdere malen hebt ervaren, werkt kinder logica nou nèt iets anders als die maatschappelijk verzwaarde gedachten van de gemiddelde volwassene...