Met Dune II in 1992, Warcraft in 1994 en Command and Conquer een jaar later, behoorde rts tot één van de populairste genres in de jaren negentig. Microsoft, relatief laat op het feestje, deed in 1997 ook een duit in het zakje met Age of Empires. De serie werd een succes, met ruim 25 miljoen verkochte exemplaren.
De reeks onderscheidde zich van andere rts-games met zijn historische thema waarbij spelers zich ontwikkelen door de eeuwen heen. Wapens, volken en huizen sloten daarbij aan bij de tijdsgeest en waren redelijk realistisch. Deel één verscheen in 1997 en speelde zich af in de periode van jagers en verzamelaars tot het einde van het Romeinse rijk. Deel twee uit 1999 richtte zich op de vroege tot late middeleeuwen, en het laatste deel ging over ontdekkingsreizen, kolonisatie en handel, en eindigde vlak voor de industriële revolutie. Van de drie was het tweede deel altijd het meest populair. Het was meer divers dan het eerste deel, mede dankzij nieuwe ontwikkelingen als pistolen, kanonnen en kastelen. Deel drie, dat we in deze review bespreken, werd in 2005 minder enthousiast ontvangen, hoewel het grafisch gezien een flinke vooruitgang was. In deze review kijken we naar de 'remaster' van dat derde deel.