Erg stoutmoedig ten aanzien van het zwaardere schroefwerk was ik in eerste instantie niet. Aanvankelijk overheerste vooral de angst dat de onderdelen die ik uit elkaar had gehaald nooit meer als een geheel zouden gaan functioneren. De eerste mobo-upgrades werden derhalve met de hulp van ervaren sleutelaars uitgevoerd. Halverwege 1997 was mijn systeem inmiddels geëvolueerd tot een Cyrix 6x86 PR150+. Deze zetelde op een DFI-moederbord, dat beperkt overklokbaar was door settings van snellere cpu-modellen te selecteren. Na het lezen van de artikelen op Tom's Hardware Guide ontstond de onweerstaanbare drang om de mogelijkheden van gratis performance te exploreren. Enige moed moest verzameld worden om de jumpers om te zetten naar de posities van een Cyrix 6x86 PR166+. Toen bleek dat vuurwerk en rookwolken achterwege bleven en mijn machine nog keurig kon booten, was de tweaker in mij geboren. Het tweaken bleef niet beperkt tot een schamele overklok. Al snel onderging de behuizing zijn eerste modificaties, eerst door een aantal metallic blauwe accenten aan te brengen. Later moest ook de rest van de behuizing eraan geloven, toen deze in de douchecabine van mijn studentenkamer zilver metallic werd gespoten en voorzien werd van extra openingen voor ventilators.
Na het behalen van mijn vwo-diploma kon ik augustus 1997 beginnen aan het eerste jaar Interaction Design aan de faculteit Kunst, Media & Technologie van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. De faculteit KMT bevond zich in Hilversum en aldaar werd een kamer betrokken. De HKU bood niet alleen een opleiding met een boeiende inhoud, maar ook een inspirerende omgeving waarin het individu zich optimaal kon ontplooien. Was het niet op creatief vlak, dan wel in het spelen van Command & Conquer of Quake. Niet onbelangrijk was bovendien dat er een dikke internetpijp aanwezig was. Gevrijwaard van een sociaal leven buiten de Quake- en Red Alert-sessies en levend op brood en yoghurt kon ik me maximaal focussen op het knutselen aan studieprojecten en buitenschoolse activiteiten zoals het semi-professioneel ontwerpen van websites. Zonder de afleiding van een vriendin, een huis dat voortdurend schoongemaakt en opgeruimd moest worden, lange reistijden en het continue gedoe dat noodzakelijk is om fatsoenlijk eten te bereiden laat een leven zich veel efficiënter indelen. De mogelijkheid om op de faculteit tot tien uur 's avonds gebruik te maken van de internetverbinding werd optimaal benut. Vanuit mijn studentenhok moest er immers ingebeld worden, wat schreeuwend duur en tergend traag was.
HKU faculteit Kunst, Media & Technologie anno 2008
Ondertussen lurkte ik de buitenlandse hardwaresites af en was ik actief op het inmiddels ter zielen gegane forum van Webwereld, dat toen dé it-site in Nederland was. Er waren geen Nederlandstalige hardwaresites die dagelijks werden onderhouden, waardoor de Nederlandse tweakers zich nog niet hadden kunnen verenigen. Onder de Engelstalige sites trokken naast de eerder genoemde hardwaresites met name Slashdot en het eigenzinnige Voodoo Extreme van de in 2005 overleden Billy Wilson mijn belangstelling. De stijl van Voodoo Extreme zou men tegenwoordig typeren als weblog, een term die toen nog niet wijdverspreid was. Interessant aan Slashdot was de ver ontwikkelde interactie tussen gebruikers in de vorm van reacties en de mogelijkheid om nieuwssuggesties in te dienen.
