Operation Market Garden
Gearbox Software is een ambitieuze studio. De Amerikaanse ontwikkelaar telt 180 werknemers en werkt bij voorkeur aan zoveel mogelijk projecten tegelijk. Zo werkt de studio aan Aliens: Colonial Marines voor Sega, Borderlands voor 2K Games en natuurlijk twee Brothers in Arms-spellen voor Ubisoft. Het leek een prestigezaak te worden om al deze games nagenoeg tegelijk uit te brengen, maar Borderlands is inmiddels doorgeschoven naar 2009. Brothers in Arms: Hells Highway verschijnt echter eind augustus al op de PS3, Xbox 360 en de pc.
In een tijd waarin vrijwel alle grote spelseries kiezen voor een moderne setting en de Tweede Wereldoorlog laten voor wat het is, blijft Ubisoft's Brothers in Arms juist hangen in dat tijdperk. Volgens de ontwikkelaar zorgt de Tweede Wereldoorlog verhaaltechnisch nog altijd voor de interessantste onderwerpen. Brothers in Arms: Hells Highway volgt het verhaal van Matt Baker, een fictieve soldaat in een realistische setting. Baker is een officier in het 502e regiment van de 101e Amerikaanse luchtlandingsdivisie.

Hells Highway speelt zich niet af op de stranden van Normandië of de kale vlaktes van de Sahara, maar voornamelijk in Nederland. Het spel richt zich volledig op de - grotendeels mislukte - missies die in en rond het Nederlandse rivierengebied in het kader van Operation Market Garden werden uitgevoerd. Zo zagen we in verschillende trailers dat Baker en zijn team onder meer Veghel en Eindhoven aan doen. Daarbij valt op dat Gearbox veel aandacht heeft besteed aan de identiteit van de Nederlandse dorpen en steden. Denk bijvoorbeeld aan Nederlandse straatnaambordjes, Nederlandse namen boven winkels en realistisch ogende dorpjes. In een van de eerste trailers van het spel is zelfs het marktplein van Veghel herkenbaar.
De soldaten zien er al even realistisch uit. Tijdens een speelsessie op de Ubidays bleek dat veel wat eerder in de trailers werd getoond, ook goed terug te zien is in de gameplay. De bewegingen van de soldaten zijn zeer realistisch, mede door het nieuwe dekkingsysteem dat Gearbox heeft geïntroduceerd in Hells Highway. Soldaten zullen automatisch dekking zoeken achter het dichtstbijzijnde veilige punt. Zelf kun je met een druk op de knop ook snel een veilige beschutting zoeken. Het systeem heeft wat dat betreft iets weg van het alom geroemde dekkingsysteem van Gears of War.
Sterke maag
Dekking zoeken is broodnodig in Hells Highway. Niet voor niets staat Hells Highway voor de door de Duitsers belaagde strook rond de rivieren in Nederland: je kunt op fel verzet rekenen. Op de laagste moeilijkheidsgraad was het schietfestijn dat wij mochten ondergaan betrekkelijk eenvoudig te overleven, maar een niveautje hoger moesten er flink wat tactische elementen worden gebruikt om de Duitsers uit te schakelen. Brothers in Arms heeft zich altijd gekenmerkt door het geven van orders aan teamgenoten, en dat is ook nu weer een belangrijk onderdeel in het spel. Je firesquad een vijand laten onderdrukken, om hem vervolgens zelf te flankeren is een manoeuvre die je maar al te vaak zult moeten gebruiken.

Hoewel orders geven dus nog steeds een grote rol speelt, neigt Gearbox er ook naar om de speler zelf een grotere rol te geven. In de vorige Brothers in Arms-games was het zo dat je zelf wel kon schieten, maar dat was expres lastig gemaakt. De makers wilden immers dat spelers gebruik maakten van hun medesoldaten. Daar is nu wat minder sprake van, met als belangrijkste verandering de terugkeer van je crosshair. Moest je in de vorige Brothers in Arms nog mikken door echt langs het vizier van je wapen te kijken, nu kun je weer 'gewoon' op de ouderwetse manier mikken. Gearbox wil de speler meer vrijheid geven in de manier waarop hij Brothers in Arms: Hells Highway aanpakt. Orders geven kan nog steeds, maar je kunt ook zelf het gros van de vijanden voor je rekening nemen, als je een wat puurder shooter-gevoel wilt krijgen.
Persoonlijk vind ik die optie zonde van het spel. Brothers in Arms: Hells Highway geeft de speler mogelijkheden te over om vijanden op creatieve manieren te verslaan. Simpel wachten tot ze hun hoofd boven een muurtje uitsteken en dan raak schieten, levert niet half zoveel lol op dan als je je bazooka-team in stelling brengt en de vijand, inclusief hun stelling, met grove middelen bestookt. In Hells Highway is het nadrukkelijk te bedoeling van dit soort wapens gebruik te maken. Ik heb zelf altijd de neiging sterke wapens te sparen, om ze later, bij moeilijkere stukjes, in te kunnen zetten. In veel schietspellen loont die aanpak, maar in Brothers in Arms, of in ieder geval in het op de Ubidays speelbare level, is munitie geen probleem. Gewoon knallen dus!

En dat heeft meer voordelen dan alleen het uitschakelen van een vijand. Bij explosies toont het spel zich namelijk van zijn mooiste kant. De gameplay detecteert automatisch spectaculaire momenten en vertraagt daarbij automatisch de snelheid van de actie. Gooi je bijvoorbeeld een granaat naar een groep Duitsers, dan zul je de explosie, alsmede het door de lucht vliegen van lichamen, door een speciale, ingezoomde slow-motion camera zien. Je ziet letterlijk hoe bijvoorbeeld het linker onderbeen van een Duitser zijn eigen weg gaat, terwijl een ander lijk het na een explosie moet stellen zonder hoofd of arm. Brothers in Arms: Hells Highway is niet bedoeld voor gamers met een zwakke maag.
Veghel in puin
Het Ubidays-level, genaamd Black Friday, bood volop mogelijkheden om alle facetten van de gameplay in Brothers in Arms: Hells Highway stevig aan de tand te voelen. Een van de opvallendste gameplay-elementen was het besturen van een tank. Kijkend naar de roots van Brothers in Arms, is een tank-level eigenlijk ondenkbaar. Wel zagen we al eerder een tank-level in Call of Duty. Persoonlijk vond ik, hoewel de besturing van de tank nog wat houterig aanvoelde, de variatie in de gameplay zeer welkom. Bovendien is het gewoon leuk om Veghel in puin te leggen met zo'n metalen monster.
Het is alleen jammer dat dat laatste niet volledig mogelijk is. Er kan veel kapot in de steden, maar lang niet alles. Door de steeds beter wordende hardware wordt er op dit gebied steeds meer mogelijk en ik betrapte mezelf op een gevoel van teleurstelling toen ik er niet in slaagde een huis volledig af te breken met mijn tank. Daarmee is indirect de grootste achilleshiel van Brothers in Arms: Hells Highway genoemd. De techniek, zowel op het gebied van graphics als in de diepgang in physics en mate van vernietiging, voldoet, maar komt niet boven de geldende standaard uit. Brothers in Arms: Hells Highway had oorspronkelijk dan ook al in de herfst van 2007 uit moeten komen. Dat was voor het spel zelf waarschijnlijk beter geweest, aangezien de techniek toen nog behoorlijk up-to-date was.

De speelsessie op de Ubidays duurde ongeveer een half uur, wat uiteraard veel te kort is voor een game als Brothers in Arms, al was het maar omdat de gameplay behoorlijk verslavend is. Elke keer dat de camera weer even in de actie-modus schiet omdat je een spectaculaire headshot maakt of een groepje Duitsers opblaast smaakt het naar meer. Op dat 'meer' hoeven we niet eens zo heel lang meer te wachten; Brothers in Arms: Hell Highway staat gepland voor de laatste week van augustus.
Deze en de nog te verschijnen previews naar aanleiding van de Ubidays 2008 kun je terugvinden in deze special.