Door Daniel Kegel
Feedback • 17-08-1999 20:29 10Na een paar laatste flinke klappen blijf je versuft in een hoekje liggen. Je aanvallers, twee breedgeschouderde figuren bewapend met shotguns bijten je nog een paar
scheldwoorden toe en laten je dan voor oud vuil liggen. Als je weer bent bijgekomen kun je maar aan één ding denken: wraak!!
Je bent lid van een criminele bende, maar omdat je de zaken iets te zelfstandig aan wilde pakken heeft de leider van de gang besloten je een lesje te leren. En dat had hij nou net niet moeten doen...
 |
Tijdens de installatie kom je al snel te weten dat dit geen spel voor watjes is: vanwege het hoge gehalte aan bloed, geweld, scheldwoorden en gevloek wordt spelers jonger dan 18 jaar gevraagd de installatie onmiddelijk af te breken. Naar aanleiding van de recente schietpartij in Littleton hebben de makers nog een extra verklaring toegevoegd dat het spel absoluut ongeschikt is voor kinderen.
Ik ben ouder, dus ik klik op next en vervolgens wordt de keuze geboden tussen een soft en een hardcore versie van het spel. De soft-versie heeft minder "blood, splatter, profanity and gore", zoals dat subtiel heet. Uiteraard kies ik voor de hardcore versie, waarna er 540 Mb aan data op mijn harde schijf wordt gedumpt.
Tijdens het spel wordt niet van de CD gelezen, alle gegevens worden van de harde schijf gehaald zodat de CD alleen tijdens het opstarten nodig is.
Er is geen echte intro: met een filmpje van Xatrix en Interplay (de makers) is het wel gedaan. Zodra het spel is gestart valt meteen de gelijkenis met Quake2 op. Niet zo gek, voor een spel dat op dezelfde enige is gebaseerd, maar Xatrix (bekend van o.m. Redneck Rampage) heeft vrijwel de gehele menustructuur rechtstreeks overgenomen. De gebruikelijke opties voor single player, netwerkplay en configuratie zijn uiteraard aanwezig. Meteen beginnen dan maar: er kan gekozen worden uit maar liefst 5 moeilijkheidsgraden, van Novice tot Real. Ik schat mezelf niet zo hoog in wat dit soort spellen betreft, dus ik begin op Novice-level.
Het eerste wat opvalt is de donkere sfeer: ik moet de helderheid van m'n monitor behoorlijk opkrikken om alles goed te kunnen zien.
Maar dat is het wel waard: de graphics zijn zeer goed! Je ziet duidelijk dat Kingpin op de engine van Quake2 is gebaseerd, maar alles ziet er net even iets gladder uit en loopt iets soepeler. Hoewel de Q2-engine al vrij oud is blijkt dat er toch nog hele mooie plaatjes mee mogelijk gemaakt kunnen worden. Schaduwen en lichteffecten zijn prima voor elkaar, en ook op de achtergrond is genoeg activiteit te zien.
 |
De cutscenes (korte stukjes tussen de levels) zijn een verhaal apart. Ook hier is gebruik gemaakt van de 3D-engine, zodat ze naadloos in het first-person gedeelte overgaan. Bij steeds losse filmpjes is dat een stuk minder het geval.
Let bij de cutscenes trouwens goed op! Er wordt vaak belangrijke informatie gegeven. Als je onverhoopt wat mist is dat geen echte ramp, want de geluidsbestanden zijn in wav-formaat zodat je ze later kunt naluisteren (en het doet het ook leuk als Windows-opstartgeluid)
De muziek voor Kingpin is verzorgd door de rapgroep Cypress Hill. Hoewel ik daar geen liefhebber van ben past het goed bij het spel.
De muziek verandert ook met de situatie: als er geen gevaar dreigt is de muziek rustig, om sneller te worden als het link wordt.
Geluiden van wapens zijn goed, hoewel het soms wat blikkerig klinkt. Vervelend is dat de personages soms nauwelijks te verstaan zijn, wat lastig is bij het inwinnen van informatie. Gelukkig worden de belangrijkste dingen bijgehouden in een notitieboekje.
De gameplay laat zich door één woord kenmerken: wreed, erg wreed. Je kunt elke voorbijganger genadeloos uitschelden, verminken en vermoorden. De lichamen bestaan uit 15 verschillende "onderdelen" waardoor de bewegingen er realistischer uitzien en waarbij elk lichaamsdeel z'n eigen "pain-skin" heeft. Dit houdt in dat een klap op het hoofd ook daadwerkelijk schade toebrengt aan het hoofd, en niet aan de rest van het lichaam. Bij sommige spellen spat na een schot in de knieën meteen de hele tegenstander uit elkaar, maar dat is hier duidelijk niet het geval. Een point-blank schot met de shotgun heeft vrijwel altijd gehele amputatie van het desbetreffende lichaamsdeel tot gevolg. Misschien ben ik te ziek van geest, maar ik had toch graag gezien dat bijvoorbeeld het afschieten van een arm niet fataal zou zijn.
Na eenmaal de tegenstander overwonnen (lees: gedood) te hebben kan hij/zij onderzocht worden op de aanwezigheid van geld. Hoe sterker de tegenstander, hoe meer geld hij/zij op zak heeft. Het beroven van zojuist gesneuvelde personen is meteen de belangrijkste bron van inkomsten. Met dit geld kun je naar de lokale "Pawn-o-matic" gaan om wapens, munitie,
armour en health-upgrades te kopen. Op zich is dit een leuk concept, ware het niet dat in het begin lang niet alle wapens te koop zijn.
Zo ben je voor het wapenarsenaal toch afhankelijk van je vorderingen in het spel en wordt een stuk vrijheid weggenomen.
Verder zul je vrijwel nooit een wapen hoeven kopen, omdat je eenmaal gedode tegenstanders hun wapen kunt afpakken. Deze kun je helaas niet verkopen aan de
pawn-o-matic, hoewel dat wel gesuggereerd wordt ("we buy & sell weapons")
Een ander opvallend element is het grove taalgebruik. De fuck's, shit's en motherfucker's zijn niet van de lucht. In het begin is dat wel gaaf, maar na een tijdje valt het je niet eens meer op er wordt het zelfs een beetje saai.
Je kunt personen zelf ook aanspreken: dit gaat vrij simpel. Je hebt een toets voor positief en een toets voor negatief taalgebruik. Positief houdt in dat je om informatie vraagt, negatief dat je meteen begint te schelden. Dit schelden heeft een wisselend effect: sommige figuren schelden terug, andere vallen je aan en sommigen laten zich intimideren
en slaan op de vlucht. Er zit weinig variatie in de reacties van de personages; als je even doorpraat beginnen ze al snel dingen te herhalen. Het was logischer geweest als ze geïrriteerd zouden raken of je zouden negeren als je steeds hetzelfde blijft vragen.
 |
Een belangrijke optie is het kunnen verbergen van je wapen. Door met een getrokken pistool op iemand af te lopen heb je geen positieve uitstraling (duh!): dit heeft dan ook een onmiddellijke reactie tot gevolg, in de vorm van een tegenaanval. Om info te krijgen zul je je soms
kwetsbaar moeten opstellen, d.w.z. met geholsterd wapen, met de kans dat de tegenpartij onverwacht tot de aanval overgaat.
Halflife was één van de eerste spellen waar je de hulp van sommige personages nodig had om te overleven en verder te komen.
Hierdoor wordt het spel realistischer en krijgt het verhaal meer diepgang.
Kingpin gebruikt een ongeveer gelijke opzet: sommige personages geven informatie, andere kunnen je helpen met het oplossen van een vraagstuk maar er zijn er ook die niets te bieden hebben en die dus zonder scrupules omgebracht kunnen worden. Slechts één keer heb je de hulp van een personage ook daadwerkelijk nodig om verder te komen; meestal bieden ze alleen iets extra's in de vorm van geld of wapens.
In de lokale bars kun je maximaal twee figuren inhuren om je te helpen. In de documentatie bij het spel wordt gesuggereerd dat je een hele gang kunt opzetten, maar dat is dus niet zo: twee is en blijft het maximum.
Bij mij is het leven van deze "thugs" vaak niet al te lang; in het eerste het beste vuurgevecht komen ze al tragisch om het leven, is het niet door vijandelijk vuur dan wel door "frienly fire". Voordeel is wel dat je het geld dat je de gangbangers betaald hebt om je te helpen dan weer terug kunt jatten.
Als je ze goed weet te gebruiken kunnen ze toch van behoorlijk nut zijn: terwijl jij je op de achtergrond houdt zorgen je helpers voor het uitschakelen van de tegenstanders. Als ze gewond zijn geraakt kun je ze weer "healen" door ze de opdracht te geven op een bepaalde plek te blijven wachten. Een tijdje later heb je weer een frisse thug tot je beschikking.
Zoals gebruikelijk is er een flinke hoeveelheid wapens beschikbaar. Ik zal ze hieronder kort behandelen.
Pipe: Loden pijp, zwakste wapen, maar kan bruikbaar zijn in lijf-aan-lijf gevechten en om kisten te openen.
Crowbar: Een klassieker: de koevoet. Zelfde toepassingen als de pijp, brengt meer schade toe
Pistol: het gewone 9 mm pistool. 10 kogels per magazijn. Kan uitgebreid worden met een geluidsdemper, een Magnum-mod voor meer vuurkracht, een hulpstuk voor sneller herladen en een hulpstuk dat de vuursnelheid verdubbelt.
Shotgun: Nog een klassieker, zeer bruikbaar voor close-combat. 8 kogels per magazijn. Grote vuurkracht, maar herladen gaat traag.
Tommy-gun: Automatisch machinegeweer. 50 kogels per magazijn. Handig in groepsgevechten vanwege hoge vuursnelheid. Herladen duurt lang
Heavy Machine Gun (HMG, mijn favoriet): Zwaar half-automatisch machinegeweer. 30 kogels per magazijn, vuurt kogels af in stoten van 3. Meestal zijn 3 kogels genoeg om de tegenstander volledig uit elkaar te laten spatten. Tussen de vuurstoten zit een flinke pauze, dus minder geschikt voor uitgebreide vuurgevechten. Uit te breiden met een cooling-mod om de vuurstoten elkaar sneller te laten opvolgen.
Grenade Launcher: Handig om snel kamers "schoon te vegen". Ongeschikt voor close-combat in verband met terugstuiterende granaten. Magazijn met 3 granaten.
Bazooka: Raketwerper. Magazijn met 5 raketten. Handig voor het op grote afstand neerhalen van tegenstanders. Helaas geen laser-guidance zoals in Halflife. Vrij hoge vuursnelheid. Lange herlaadtijd.
Flame-thrower: Vlammenwerper. Wreedste wapen van het spel. Als de tegenstander eenmaal vlam heeft gevat loopt hij/zij brandend als een fakkel en onder hevig geschreeuw rond. Toch heeft dit wapen een aantal grote nadelen: het is voor jou net zo gevaarlijk als voor de tegenstander. Sta je te dicht bij dan vat je zelf ook vlam, sta je te ver weg dan zal de vuurstraal de tegenstander niet bereiken.
Verder zijn sterkere opponenten niet meteen uitgeschakeld: soms moet je ze tot drie keer toe opnieuw aansteken om ze te overwinnen. Als de vlammen eenmaal gedoofd zijn gaat de tegenstander vrolijk verder met aanvallen. Tot slot is het geld dat een eenmaal getoaste tegenstander bij zich had ook verbrand. Beroven is er dus niet meer bij.
 |
Kingpin speelt zich op een groot aantal locaties af, zoals een achterbuurt, riolen, fabrieken, schepen en wolkenkrabbers. Opvallend is dat het op alle locaties even donker is. Blijkbaar komt daglicht niet voor in de wereld van Kingpin. De levels zijn mooi aangekleed, met veel aandacht voor straatmeubilair en rotzooi. Vooral het laatste level is bijzonder mooi.
Om naar een volgend veld te komen zul je in elk level een bepaald doel moeten bereiken: het vinden van documenten, het doden van een bepaald persoon of simpelweg het vinden van een sleutel. Dit laatste krijgt helaas vaak de overhand: je zit vast aan een bepaald scenario om de sleutel naar het volgende level te vinden. Een voorbeeldje: op een gegeven moment loop je rond op een boot. Je zult iedereen, maar dan ook echt iedereen op die boot moeten doden voordat op magische wijze een deur opengaat. Zo zijn er meer dingen die je MOET doen om verder te komen.
Gelukkig kun je (tot op zekere hoogte) terug gaan naar vorige levels als je daar iets vergeten bent.
Daarmee kom ik op het grootste manco van Kingpin: de enorm lange laadtijden tussen de levels. Soms zit je bijna een minuut te wachten voordat je weer verder kunt spelen, zelfs op een vrij snelle PC met veel geheugen (PII 400 met 128 Mb)
Nu zou dat niet zo erg zijn als dat zelden voor zou komen, maar ook bij het binnengaan van de Pawn-o-matic en de bar moet je wachten. Op een bepaald punt moet je snel achter elkaar een aantal locaties bezoeken: dus de bar binnen, 45 seconden wachten, 30 seconden praten, 45 seconden wachten, naar de Pawn-o-matic, 45 seconden wachten, wapens kopen, 45 seconden wachten. Oftewel: op hooguit 3 minuten spelen ook 3 minuten wachten. Ook het laden van een savegame duurt lang. Erg irritant.
 |
Gangbangen
Kingpin kent twee verschillende multiplayer opties: een gewone deathmatch en een soort Capture-The-Flag variant, BagMan genaamd. Wat die deathmatch inhoudt, mag ik bekend veronderstellen (gewoon zoveel mogelijk frags behalen), maar BagMan vraagt om wat meer verduidelijking.
Het gaat erom dat jouw team zoveel mogelijk geld verzameld. Ergens midden in het veld komt geld naar beneden vallen en dat dien je te transporteren naar de kluis van jouw team. Tegenstanders die geld bij zich hebben kunnen, na gesneuveld te zijn, beroofd worden en de vijandelijke kluis kan geplunderd worden. Natuurlijk doet de tegenstander dit ook en het is nog knap moeilijk om het tot een goed einde te brengen.
Leuk is het grote aantal variaties in uiterlijk van de speler. Er zijn enorm veel combinaties mogelijk voor zowel mannen als vrouwen. Van leren jas tot tank-top, van ontbloot bovenlijf tot details als een sigaar en een cowboyhoed, de variatie is bijna eindeloos.
Ik vind het moeilijk om een goede conclusie te trekken over Kingpin. Aan de ene kant is het een spel met goede graphics en geluid, veel wapens en een lekker sfeertje, aan de andere kant is het verhaal flinterdun. Verder is de interactiviteit niet zo groot als beloofd wordt en zijn de lange laadtijden bijzonder vervelend.
Wat de grofheid betreft: Xatrix heeft moed gehad om zo'n bruut spel uit te brengen, maar het komt allemaal wat simpel over. Je maakt een spel waarin flink gevloekt wordt en het verkoopt wel. Ze zijn een beetje doorgeschoten in hun wil een vernieuwend spel te maken: Je hoort zo vaak fuck en shit dat het bijna komisch wordt.
Ergo: Xatrix heeft een goede FPS afgeleverd maar is niet in staat het niveau van Halflife te bereiken, vooral wat interactiviteit en verhaallijn betreft.
Cijfer: 7
Pro:
- Goede graphics en geluid
- Wreed
- Multiplayerkwaliteiten
- Vette cutscenes
Contra
- Laaaaaaaaaaaange laadtijden
- Gescheld en gevloek gaat je de keel uithangen
- Verhaal vaag en mager
 |
Op dit item kan niet meer gereageerd worden.