Alles moet dood
Geen Ninja Gaiden zonder Ryu Hayabusa en dus keert de jonge held na zijn uitstapje in Dead or Alive 4 terug. Terug in de toekomst, want Ninja Gaiden 2 speelt zich wederom af in een futuristische wereld waar gevochten wordt met dezelfde opvallend oude technieken en wapens als in het vorige deel.
Het avontuur voert Ryu dit keer van Tokyo, via New York naar Venetië en uiteindelijk zelfs naar de duistere Netherworld. Ryu heeft mot met de Black Spider Clan. Genshin, de leider van de Black Spiders, wil niets liever dan Ryu om zeep helpen en zet de leden van zijn clan aan om dat doel te bereiken. Wat betekent dat overal waar Ryu gaat, er ninja's van de Black Spiders opduiken die hem het leven zuur maken. De dood van Ryu is niet het uiteindelijke doel. Genshin is uit op de Demon Statue, een oud magisch voorwerp dat de clan van Ryu verborgen houdt. Met dat voorwerp zijn de poorten naar de Netherworld te openen en is de Archfiend op te wekken. Dat is waar Genshin op uit is, hopende dat hij daarmee niet alleen de clan van Ryu, maar zelfs het gehele menselijk ras kan uitroeien. Het leger afzichtelijke monsters dat de Archfiend op kan wekken moet daar zorg voor dragen. Aan Ryu uiteraard de taak om niet alleen de eer van zijn clan te redden, maar ook de hele mensheid voor de dreigende ondergang te behoeden.

Je weet toch
Om met de deur in huis te vallen, Ninja Gaiden 2 lijkt verdacht veel op zijn voorganger. Dat is in dit geval helemaal niet erg, want het vorige deel was zeer geslaagd. Zo is na de eerste vechtpartij al duidelijk dat de besturing voor ervaren spelers vertrouwd aan zal voelen. Ryu heeft nog steeds een primaire aanval, een secundaire aanval en hij kan aanvallen blokkeren. Er zijn bovendien allerlei combo's mogelijk om je aanval kracht bij te zetten. Ryu heeft bovendien een oneindige voorraad Shuriken op zak, metalen werpsterren die met de B-knop weggeworpen kunnen worden. Met de A-knop kun je Ryu laten springen en hij kan gelukkig ook nog steeds via muren lopen. De linker triggerknop dient om aanvallen te blokkeren, een niet te onderschatten vaardigheid. Ryu kan echter geen aanvallen meer ontwijken door zijwaarts weg te rollen. Daar voor in de plaats kan hij nu via een korte sprint aan zijn vijanden ontsnappen. Het is hooguit een kleine cosmetische aanpassing, want het doel is hetzelfde, het ziet er alleen iets anders uit.
Bloed is goed
Er zijn meer van zulke grafische aanpassingen. Zo is het spel er nog bloederiger op geworden. Het voorgaande deel was al heftig maar, met dank aan de nieuwe grafische engine, zijn er nu nog meer gore details te zien. Het afhakken van arm of been is doorgaans niet genoeg om de gemiddelde ninja tot staan te brengen. Gewonde tegenstanders kun je afmaken met een speciale finishing move, die bovendien meer essence oplevert.

Automatische genezing
Vanaf die eerste aanval is ook duidelijk dat het spel er niet makkelijker op geworden is. Het vorige deel was al pittig, dit nieuwe deel is nog moeilijker. Vooral het Path of the Warrior, de hoogste van de twee moelijkheidsgradaties, is niet mals. Maar ook het Path of the Acolyte, de makkelijke variant, is lastig en datzelfde eerste gevecht kan makkelijk tot je eerste doodervaring leiden. Gelukkig heeft het spel één hele belangrijke vernieuwing, je geneest vanzelf. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar in het vorige deel was dat niet het geval. De auto-heal van Ninja Gaiden 2 is echter iets anders dan je gewend bent. Na een gevecht zal de gezondheid van Ryu automatisch weer herstellen. Niet in zijn geheel echter, een klein deel van zijn gezondheid zal niet terugkeren. Na elk gevecht herstelt er dus steeds net iets minder van de gezondheid van Ryu en het is dus zaak niet al teveel klappen op te lopen.

Ryu kan zijn gezondheid weer in zijn geheel herstellen bij de pilaren die dienen om de voortgang van het spel op te slaan. De dichtstbijzijnde pilaar kan echter nog heel wat ninja's weg zijn. Een slim systeem dat meer uitdaging biedt dan het gebruikelijke, waar gezondheid na verloop van tijd geheel terugkeert. Gelukkig laten de slachtoffers die je maakt Essence achter op het slagveld. Het is een soort energie waarvan twee varianten bestaan. Meestal laat een slachtoffer gele energie achter, die dient als betaalmiddel. Soms laten slachtoffers echter blauwe energie achter, die de gezondheid van Ryu een klein beetje herstelt. De energie is vluchtig en blijft maar een paar secondes boven het ontzielde lichaam zweven. Het kan dus makkelijk gebeuren dat je gezondheid misloopt doordat je bezig gehouden wordt door aanvallende ninja's.
Meer is beter
Een ander groot verschil met het voorgaande deel is dat het spel grafisch gezien er flink op is vooruitgegaan. Het vorige deel zag er prima uit, maar dat was voor ontwikkelaar Tecmo niet genoeg. Voor Ninja Gaiden 2 schreef het een geheel nieuwe grafische engine en dat is te merken. De nieuwe engine zorgt er vooral voor dat de Xbox 360 meer ninja's tegelijk in beeld kan brengen en daar wordt driftig gebruik van gemaakt. Dat maakt meer verschil dan je in eerste instantie zou denken. De auto-heal werkt pas als de rust is weergekeerd, dus langere gevechten betekent wel degelijk meer uitdaging. Tussentijds kun je het spel wel stilleggen en gebruik maken van Leaves of the Thousand Gods, kruiderijen die je gezondheid gedeeltelijk herstellen. De bladeren zijn de zwakste variant. Er zijn sterkere varianten te koop. Je betaalt dergelijke upgrades met de gele essence die je oppikt van je slachtoffers. De verkooppunten zijn echter schaars en de lapmiddelen duur. Gelukkig zit Ninja Gaiden 2 weer vol met geheime plekken, waar dergelijke bladeren en andere verrassingen te vinden zijn.

Snelheid is geboden
Het grotere aantal vijanden maakt dat het loont om vooral snel te handelen tijdens gevechten en het stimuleert om gebruik te maken van alle mogelijkheden die Ryu heeft. Daarom is het maar goed dat wisselen van wapen vereenvoudigt is. Dat maakt het mogelijk snel het juiste wapen te selecteren, wat vooral tijdens bossfights nuttig is. De wapens waar Ryu uit kan kiezen zijn gedeeltelijk vervangen door nieuwe. Ryu begint zoals gewoonlijk met zijn Dragon Sword, maar beschikt al gauw over de Lunar Staff en de Falcon's Talons. Dat laatste wapen is een set messen die Ryu aan handen en voeten kan binden à la Wolverine. Het is vooral geschikt in kleine ruimtes, waar Ryu van dichtbij belaagd wordt. Ryu heeft ook al snel beschikking over de Fiends' Bane Bow, een boog die vooral gebruikt wordt om puzzels op te lossen. Later in het spel krijgt hij ook nog een hele lange ketting met twee knotsen aan het einde en een zeis. Elk wapen is, net als in het vorige deel, op te waarderen.

Bovendien beschikt elk wapen over een zogenaamde ultimate, een aanval die specifiek is voor dat wapen. De aanval is in te zetten door het wapen op te laden. Zodra je de bijbehorende knop op de controller loslaat, zet Ryu een aanval in die vooral effectief is tegen de lagere vijanden. Ryu zal er in één moeite door een aantal van afmaken. De ultimate verloopt automatisch: zonder ingrijpen maakt Ryu een aantal tegenstanders af. De ultimates zijn krachtig, bijna te krachtig. De kunst is echter om de ultimate op het juiste moment in te zetten, want opladen duurt wel even en dat kan dus alleen zodra je vijanden nog op gepaste afstand zijn.
Makkelijk te leren