Introductie
Sommige verstokte gamers treuren nog steeds om de dood van de Dreamcast, Sega’ s laatste stukje computerspelhardware. Tegenwoordig doet het Japanse bedrijf het als pure softwareontwikkelaar echter beter dan ooit. Naast veel nieuwe franchises worden ook oude series als Virtua Tennis en boegbeeld Sonic niet vergeten. Met NiGHTS: Journey of Dreams wordt een wel heel erg stoffige serie opnieuw leven ingeblazen. Wordt het een nacht om nooit meer te vergeten of een regelrechte nachtmerrie?
Flauwe woordgrapjes daargelaten, de huidige generatie gamers zal NiGHTS weinig tot niets zeggen. Het oorspronkelijke spel is dan ook al heel wat jaren oud. Het was in de tijd dat Sega naast games ook nog hardware maakte en Sony’s PlayStation nog niet bestond; de tijd dat het Japanse bedrijf een geduchte concurrent voor Nintendo was. Sonic was bijna net zo populair als Mario, maar ook andere Sega-spelkarakters vergaarden een heldenstatus. Een daarvan was de harlekijn NiGHTS, die na een enkele game en de nodige bijval toch weer in de vergetelheid belandde.
Twee Teams?
Na jaren stilte besloot Sega de olijke nar middels NiGHTS: Journey of Dreams een tweede kans te geven. Journey of Dreams is een vreemd spel geworden. Qua schrijfwijze kan het handen schudden met WipEout en Navy SEALs, waarbij het gebruik van hoofd- en kleine letters ook volstrekt willekeurig lijkt. Afgezien van de vreemde spelling, kun je je afvragen of een ietwat verwijfd narretje gehuld in een pakje uit de tijd dat Prince nog in de Purple Rain danste nog wel levensvatbaar is. Het antwoord luidt ongetwijfeld 'ja natuurlijk, zolang de gameplay in orde is'. En juist hier kan Sega echt vreemd gedrag verweten worden. Het spel laveert namelijk tussen ronduit saaie, lelijke onderdelen naar memorabele, fantasievolle elementen. Het verschil in kwaliteit tussen diverse spelmomenten in NiGHTS anno 2008 is zo verschillend dat het bijna lijkt of er twee verschillende teams aan deze titel hebben gewerkt. Een sterrenteam en een team van beginnelingen.
Vervelende kinderen
NiGHTS: Journey of Dreams vertelt het verhaal van de droomwereld Nightopia die bedreigd wordt door de wereld van de nachtmerries. De kleine kids, Will en Helen, hebben hier al tijden last van. Gelukkig bieden een wijze uil en de harlekijn NiGHTS redding en dus slaat dit kleurrijke gezelschap de handen ineen. Alhoewel, kleurrijk? De onderdelen met de kids zijn onwaarschijnlijk saai. Het voelt alsof men krampachtig aan de verhaallijn wilde vasthouden, maar van mij hadden de kids-onderdelen er uitgesloopt mogen worden. Ik heb overigens niets tegen kinderen, ik ben een jonge vader, maar ik heb me zeer geërgerd aan de onderdelen met Helen en Will. De beide verhaallijnen zijn ietsje anders maar de gameplay is nagenoeg hetzelfde. Het opnieuw uitspelen met een van de andere kids verlengt de gameplay en dat is hard nodig want de singleplayer is behoorlijk aan de korte kant. Toch zie ik niet waarom de kindonderdelen erin zitten. Meestal ren je door redelijk kale werelden, open je wat deuren, los je wat puzzels op en praat je met wezens. Het is echter allemaal zo matig qua sfeer, bij vlagen ronduit lelijk zelfs, dat je je afvraagt hoe Sega dit met droge ogen heeft kunnen goedkeuren.

Besturing en visuele kwaliteiten
Spelende als harlekijntje veert het spel direct op. De werelden zijn een stuk bontgekleurder en de manier waarop NiGHTS door het beeld vliegt en jij hem loopings kunt laten maken is bij vlagen magisch. Om de boel weer nodeloos onoverzichtelijk te maken kun je het spel niet alleen met de Wii-mote besturen, maar is ook controle met de Classic Controller, GameCube-controller en Wii-Mote in combinatie met de Nunchuck mogelijk. Waarom niet één besturing goed uitwerken?
De diverse controlemogelijkheden verraden dat de maker zelf eigenlijk ook niet goed wist welke te kiezen. De besturing met alleen de Wii-mote is op papier het meest intuïtief, maar is jammer genoeg niet exact genoeg. De Wii-mote in combinatie met de Nunchuck is waarschijnlijk het beste. Toch is ook deze niet zo soepel als gewenst. In je vlucht door ringen terwijl je onderweg dingentjes verzamelt, is het vaak zaak om snel de juiste hoek en richting te kiezen. Dat voelt een beetje krampachtig maar na een tijdje went het en dan neemt het dromerige gevoel wel de overmacht. Toch heb je nooit het gevoel dat je volledig controle krijgt over de paarse nar en dat frustreert, zeker als je per spelwereld een beoordeling krijgt. En na een reeks 'net-aan-voldoendes' zakte de moed mij enigszins in de schoenen.

In het beste geval geniet je van uitdagende gevechten met levelbazen, waarbij je echt even moet uitdokteren hoe deze te verslaan. Minder is dat je soms het level opnieuw moet spelen, inclusief filmpjes. Dit is ronduit tergend en hoort niet meer thuis in een videospel anno 2008. Toch zijn de 'boss fights' en bepaalde werelden met veel smaak ontworpen. Daar waar de levels met de kinderen soms pijn doen aan je ogen, is NiGHTS hier visueel op zijn allerbest.
Conclusie
Op de beste momenten steekt NiGHTS zelfs Sonic naar de kroon. Dan hebben we het over Sonic in zijn goede jaren, want de blauwe egel is al jaren uit vorm. Dit lijkt op Sega-bashing maar dat is het niet. Het is alleen vreemd dat de ontwikkelaar in een aantal gevallen niet goed weet wat te doen met haar kroonjuwelen op de huidige generatie spelcomputers.
Maar toch; door cirkels vliegend, door de lucht stuivend en zo nu en dan stijlvol versnellend is het een feest om de cultfiguur NiGHTS in actie te zien. Op andere momenten laat de besturing het afweten en zijn sommige spelonderdelen nauwelijks haalbaar. NiGHTS is dan ook echt een titel met twee gezichten geworden. De eindgevechten en sommige spelonderdelen zijn echter zo speciaal dat deze de mindere en frustrerende momenten overklast. Maar dan ook op het nippertje…
:fill(white)/i/1203328328.jpg?f=thumb)
Score: 6,5
Pluspunten
+ Fraai en psychedelisch ontwerp
+ Sfeervolle muziek
+ Eindgevechten
Minpunten
- Sommige onderdelen slordig en gehaast flanswerk
- Besturing nooit optimaal
- Met 5 a 6 zes uur aan de korte kant
Titel | NiGHTS: Journey of Dreams | 
|
Platform | Wii |
Ontwikkelaar | Sega |
Uitgever | Sega |
Releasedatum | 1 februari 2008 |