Creative MuVo NX
Zoals al eerder aangegeven werd, is het schermpje van de MuVo NX erg klein. Op voorhand lijkt dit een probleem te worden, aangezien we bij de schermpjes van de voorgaande spelers al hebben gezien dat er behoorlijk wat data op zo'n LCD'tje kan worden afgebeeld.
Opvallend aan de opstartsequentie van de MuVo NX is het gebrek aan backlight, de eerste twee seconden. Het backlight wordt daarna ingeschakeld en maakt een kalme indruk. Het licht wordt goed over het hele scherm verspreid. Wel is het jammer, dat het backlight maximaal 15 seconden aan kan blijven. Andere spelers hebben de optie "backlight always on" wel tot hun beschikking.
Het heikele punt van MuVo's LCD'tje: de schermindeling. Deze is van cruciaal belang want het wordt al snel rommelig wanneer je oppervlak zo beperkt is als bij Creative's speler het geval is. Het is daarom ook behoorlijk verrassend te noemen dat je feitelijk weinig hinder ondervindt van bovenstaande beperking.
Hoewel er plaats voor 3 regels tekst is, heeft Creative ervoor gekozen om een groot gedeelte van het LCD te gebruiken voor de timer. Dit was bij de Han-320 een puntje van kritiek waard, omdat het scherm op die manier nogal rommelig overkwam: de focus van de gebruiker kwam op de verkeerde zaken terecht. Juist omdat het LCD van de MuVo NX zo klein van aard is, wordt de kans op afleiding erg klein. De vetgedrukte timer, met ruimte voor uren, minuten en seconden voert weliswaar de boventoon, maar overstemt de rest van de gegevens pas wanneer je de speler van een afstandje bekijkt.
Naast de timer is er ruimte voor icoontjes betreffende afspeelmodus en equalizersetting. Aan rechterbovenkant van het LCD is er nog plaats voor een batterij-indicator, opgebouwd uit drie balkjes. Aan het begin van de onderste regel geeft een icoontje de spelermodus aan (muziekweergave, voicerecording). Verder is de gehele tweede regel gereserveerd voor de trackinformatie. Helaas heeft Creative hier een puntje laten liggen: bij fatsoenlijk getagde files wordt enkel de tracknaam weergegeven. Aangezien de track informatie gewoon scrollend afgebeeld kan worden, was deze beperking niet nodig geweest.
Over scrollen gesproken: er treedt wel enige vervaging op wanneer de track informatie voorbij scrollt, maar erg hinderlijk is dit niet. Mocht je er echt last van hebben, dan kun je het contrast wat omhoogschroeven, echter dan treedt er weer een soort knippereffect op.
Hoewel het vreemd mag lijken, mis je weinig op het schermpje van de MuVo NX. Op de één of andere manier is het toegepaste concept heel bruikbaar en komt het allerminst rommelig op de gebruiker over. Nu heeft Creative wel vaker met het "kleine LCD"-bijltje gehakt, getuige de beperkte schermpjes op hun vorige Zen-reeks en het gaat ze heel aardig af. Wel is het af en toe even lastig dat je geen direct zich op je volumeregeling hebt. Deze wordt apart afgebeeld, wanneer je het volumeniveau aanpast.
De MuVo NX is niet de meest geavanceerde speler van het setje, maar dit heeft ook zijn voordelen. Het optiemenu is heerlijk overzichtelijk: een regel met zeer duidbare icoontjes gepaard met een duidelijke beschrijving geeft aan, welke opties er tot je beschikking staan. Eén van de aardige opties verdient nadere vermelding: je kunt de schermoriëntatie 180 graden draaien, zodat je zelf beslist welke kant de bovenkant is.
Verder is de MuVo NX een wonder van eenvoud. Je vliegt van optie naar optie en dus begeef je jezelf ook met alle gemak naar de voicerecorder-optie. Ook de MuVo schakelt ogenblikkelijk het backlight uit wanneer men wil gaan opnemen. Verder is het ook hier eenvoud troef: enkel de opnameduur, opname-indicator en de batterij-indicator blijven zichtbaar. Een balkje plus tijdsindicatie geven de resterende opnametijd aan.
Aiptek MP-313
De Aiptek beschikt over een wat ruimer LCD dan de MuVo NX. Dientengevolge past er ook meer informatie op, iets waar de fabrikant dan ook gebruik van heeft gemaakt. Na een korte "Power on"-melding doet een aangenaam backlight zijn intrede. Dit backlight neigt iets meer naar groen dan dat van de andere geteste spelers, maar is tegelijkertijd behoorlijk rustgevend voor de ogen. Wel legt de achtergrondverlichting een zwak puntje van het scherm bloot: bij hoge contrastwaardes kun je duidelijk de contouren van de afzonderlijke schermelementen achterhalen.
 |  |  |
Daaruit blijkt dat de onderste drie regels - waarin een hoop informatie in vermeld staat - los staan van de bovenste regel. In laatstgenoemde schermregel kun je de afspeelmodus achterhalen, evenals de resterende batterij-inhoud (in de vorm van vier balkjes). Omdat deze regel op hetzelfde principe boogt als eerdergenoemde LCD-spelletjes, wordt er veel plaats in beslaggenomen door de playmode-indicator: alle mogelijke toestanden moeten immers kunnen worden weergeven, daar de icoontjes statisch van aard zijn.
Draai het contrast van de MP-313 eens flink omhoog, wanneer je bovenstaand verhaal niet begrijpt. Je zult dan vanzelf inzien, dat de bovenste regel feitelijk erg inefficiënt is opgebouwd.
De onderste drie regels zijn opgesteld in een nogal oubollig aandoend lettertype. Verstreken speeltijd (in uren, minuten en seconden), play/pauze-icoon en fileformaat (MP3/wav) bevinden zich op de tweede regel van het LCD. Hieronder vinden we het trackvolgnummer en het totale aantal tracks, plus de gekozen equalizer-preset.
De gehele onderste regel is gereserveerd voor het weergeven van de trackinformatie. Aiptek heeft echter een uniforme schermindeling gemaakt. Op zich goed, maar de opvallendheid van de trackinformatie komt het niet ten goede. Deze informatie "hangt er een beetje bij" alsof het een secundaire rol speelt. De lettertjes zijn niet erg makkelijk afleesbaar en van een afstand wordt dit effect nog eens versterkt door het scrollen van de trackinformatie. De volumeregeling ziet er slordig uit. Een heleboel balkjes nemen het complete scherm in beslag, iets dat niet nodig was geweest. Een tellertje in het hoofdscherm had deze taak prima op zich kunnen nemen.
Het optiemenu bestaat uit een opsomming van duidelijke termen - je zult geen icoontjes terugvinden, maar dat is ook geen vereiste. Het doet allemaal een beetje saai en ongeïnspireerd aan, maar het doet wat het moet doen. Hetzelfde geldt voor de voicerecording-optie: de MP-313 geeft netjes de verstreken tijd, het fileformaat, de frequentiekwaliteit (in Hertz) en de locatie van de file aan.
Er valt vrij weinig te vertellen over het LCD van de Aiptek MP-313. Het is feitelijk hetzelfde verhaal als voor het design gold: het voldoet, en daarmee is voldoende gezegd. Verwacht geen spectaculaire visuele hoogstandjes of kraakhelder backlight - het is al mooi meegenomen dat er een behoorlijk LCD-schermpje in de Aiptek is gemonteerd. Jammer genoeg is het schermpje wel vrij klein, korrelig van karakter en is het lettertype niet erg prettig gekozen.