Inleiding
Grote accu's en enorme schermen: de Mate-telefoons van Huawei hebben altijd een paar kenmerken gehad waardoor ze opvielen tussen de concurrentie. De meest opvallende telg is misschien de Mate 7 van vorig jaar, met een metalen ontwerp, 4100mAh-accu en 6"-scherm. Dat maakt het voor liefhebbers van grote telefoons een aantrekkelijke optie.
Maar dit jaar gooit Huawei het over een andere boeg. De Mate S is een totaal ander beestje. Hij deelt veel kenmerken met de Huawei P8 van eerder dit jaar, waaronder de processor en de camera. Bovendien is het scherm geslonken naar een gangbaardere 5,5" en is de accu maar liefst een derde kleiner.
Een ander groot verschil is de prijs. Waar de Mate 7 verscheen voor rond 500 euro, vraagt Huawei voor de goedkoopste 32GB-variant 649 euro en moet de 64GB-versie liefst 699 euro kosten, waarmee het de duurste smartphones zijn die Huawei ooit in de Benelux heeft uitgebracht.
Als deze Mate S je ergens aan doet denken, kan dat kloppen. Hij heeft qua eigenschappen wel wat weg van de nieuwe Nexus die we afgelopen maanden veel in geruchten voorbij zagen komen. Het zou niet gek zijn als Huawei de Mate S als blauwdruk gebruikt voor zijn aankomende Nexus-toestel: LG gebruikte de Optimus G en G2 als basis voor de Nexus 4 en 5 bijvoorbeeld.
Na de aankondiging konden we op elektronicabeurs IFA in Berlijn gelijk aan de slag met Huaweis nieuwste smartphone en probeerden we onze vinger erop te leggen of deze Android-smartphone de moeite waard zal zijn.
Ontwerp en hardware
De Mate is - kort gezegd - een mooi vormgegeven toestel. Hij heeft een behuizing die vrijwel volledig van metaal is gemaakt met slechts enkele uitsparingen voor kleine lijntjes die dienen als antennes. Hij voelt bovendien stevig. Hij is niet makkelijk te buigen, kraakt nergens en lijkt stevig in elkaar te zitten.
/i/2000667865.jpeg?f=imagenormal)
Maar, je kunt er nauwelijks omheen: Huawei heeft weer eens goed gekeken naar een concurrent en daar de inspiratie vandaan gehaald. De metalen behuizing inclusief de iets anders gekleurde lijntjes, de zwarte rand rondom het scherm en de gebolde afwerking van de achterkant; dat alles maakt het lastig om niet te denken aan de HTC One-serie. HTC had dit toestel kunnen maken en dan had hier gestaan dat HTC voortborduurt op het ontwerp van zijn eigen toestellen.
Aan de andere kant is dit ontwerp ook in de lijn waarin Huawei al dacht met zijn Mate 7 en P8 en het is dus ook weer geen gekke richting die de fabrikant opslaat. Hoe je het ook bekijkt, het toestel is fraai afgewerkt en dankzij het gebolde 2,5d-glas aan de voorkant, bekend van de iPhone 6 en eerder nog van de Samsung Galaxy S3 en Nokia N9 en Lumia-serie, heeft het metaal geen harde rand, maar juist een soepele overgang naar het scherm.
Ook een goede toevoeging is dat de Mate S waterdicht is. Dat gebeurt zonder de poorten met klepjes te hoeven afsluiten. Het touchscreen werkt onder water matig, maar de telefoon is met een beetje water erop nog wel bedienbaar.
Hardware
Huawei heeft gegrepen naar een bekende processor. Waar sommige tweakers misschien gehoopt hadden op een Kirin-soc van een nieuwe generatie, gaat het net als bij een variant van de P8 om een Kirin 935. Dat is een octacore met acht Cortex A53e-kernen. Vier daarvan lopen op 2,2GHz, de overige vier op 1,5GHz. Door de Cortex A57-kernen te vermijden en zelf de Cortex A53 over te klokken met zijn eigen Cortex A53e-ontwerp, wil Huawei het stroomverbruik binnen de perken houden. De processor is gemaakt op 28nm.
De gpu is een Mali T628MP4 van ARM. Dat was bij de goedkopere P8 al niet de meest krachtige keuze voor een grafische chip en voor een duurdere telefoon geldt dat uiteraard nog meer. De combinatie van cpu's en gpu zorgt ervoor dat het al met al geen bijzonder krachtig toestel is, iets dat je in deze prijsklasse wel zou verwachten. De Mate S heeft 3GB aan lpddr3-werkgeheugen aan boord.
Het meest indrukwekkend aan de hardware is hoeveel lte-banden Huawei in het toestel heeft weten te stoppen. De dekking van 4g is in de Benelux optimaal, omdat de telefoon alle gebruikte frequenties ondersteunt. Dat lijkt logisch, maar dat is niet zo, want de door Huawei gemaakte Honor 6 Plus heeft dat bijvoorbeeld niet.
De Mate S ondersteunt dualsim, maar zoals bij wel meer toestellen laat Huawei klanten kiezen, want het tweede sim-slot kan ook dienst doen als micro-sd-slot.
Vingerafdrukscanner
De Mate S heeft net als de Mate 7 een vingerafdrukscanner aan de achterkant zitten. Het gaat daarbij vermoedelijk om de FPC1025 van Fingerprint Cards uit Zweden. De vingerafdrukscanners van het Zweedse bedrijf zitten in Huaweis smartphones sinds de Mate 7 en dit lijkt geen uitzondering.
De vingerafdrukscanner werkt wonderwel goed. Het werkt uit alle hoeken en zelfs met een beetje vochtige vinger, maar bij een natte vinger heeft hij moeite. Op het oog doet hij het even goed of zelfs beter dan die in de toestellen van Samsung en Apple. De plaatsing is een punt van discussie. Omdat hij aan de achterkant zit, moet je het toestel altijd oppakken om hem met de vinger te ontgrendelen. Even snel op tafel je telefoon bedienen is er dan dus niet bij. Daar staat tegenover dat je niet, zoals bij Apple en Samsung, eerst een knop moet indrukken. Nadat je de vinger op de sensor legt, ben je binnen een seconde binnen. Dat is indrukwekkend snel.
Maar Huawei zou Huawei niet zijn als ze er niet wat gekkigheid aan toe hadden gevoegd. De handigste extra functie is die van sluiterknop. Bij het maken van een selfie kun je op de vingerafdrukscanner drukken om een foto te maken en dat is een verdraaid handige positie bij het maken van een zelfportret.
Daarnaast zijn er nog wat andere features, zoals het scrollen door foto's met horizontaal vegen en het verticaal vegen om notificaties te bekijken. Daarbij dient het scanoppervlak als een soort trackpad aan de achterkant. Het werkt prima, maar hoe vaak je het echt gaat gebruiken, is de vraag.
/i/2000667862.jpeg?f=imagenormal)
Scherm en camera
De Mate S is de eerste Huawei-smartphone met een amoled-scherm. Het gaat om en 5,5"-paneel met een resolutie van 1920x1080 pixels. Hoewel Huawei er zelf niets over zegt, troffen we in de software verwijzingen naar een S6E3FA-driver voor het display. Dat typenummer duidt op een paneel van Samsung. De naam amoled verried dat uiteraard ook al een beetje, want LG noemt zijn schermen simpelweg oled.
Het scherm is weliswaar een amoled-display, maar Samsung heeft duidelijk niet de nieuwste generatie van zijn schermen uitgeleverd. Ten opzichte van de Galaxy S6-generatie valt vooral het gebrek aan helderheid op. In het zonnige Berlijn bleek het lastig om het scherm van de Mate S goed af te lezen. Dat is een kwaliteit die we wel verwachten bij een toestel in deze prijsklasse.
De helderheid daargelaten is het op het oog een prima scherm, met voldoende scherpte, uiteraard een hoog contrast en prima kijkhoeken. De kleurweergave is lastig te beoordelen, maar ook bij deze telefoon heeft Huawei weer de optie ingebouwd om de kleurtemperatuur aan te passen.
Camera
Huawei gebruikt voor de camera aan de achterkant de IMX278-sensor van Sony. Deze sensor paste het bedrijf eerder toe in de P8 en werd in geruchten ook al in verband gebracht met de door LG gemaakte komende Nexus 5 en het is niet vergezocht om te denken dat hij ook wel eens in de door Huawei gemaakte grotere Nexus zou kunnen zitten.
De IMX278 is een bijzondere sensor, want elke pixel is opgebouwd uit vier subpixels in plaats van drie; in aanvulling op rood, groen en blauw is er ook een witte pixel op de sensor te vinden. Die moet ervoor zorgen dat de camera meer licht opvangt en bij mindere lichtomstandigheden dus betere foto's maakt.
/i/2000611628.jpeg?f=imagenormal)
Er is een dubbele led-flitser aanwezig met twee verschillende kleurtinten, een idee van Apple dat eerder door onder meer HTC werd toegepast. De camera aan de achterkant maakt plaatjes met maximaal 13 megapixels, hoewel hij standaard op een iets lagere resolutie staat om 16:9-plaatjes te schieten. Huawei heeft er een lens voorgezet met een maximaal diafragma van f/2.0, terwijl de camera beschermd wordt door saffierglas.
Aan de voorkant zit ook een Sony-sensor, een IMX179 met een grootte van 1/3,2" en een lens met een diafragma van f/2.4. Dat is dezelfde sensor als in de P8 en ook in de Mate S functioneert hij prima en kan hij goede zelfportretten maken. Ook Huaweis Beauty-modus, die zelfportretten 'mooier' moet maken, ontbreekt niet.
Software en features
De Mate S draait op Android 5.1.1 en heeft Huaweis eigen skin Emui 3.1 meegekregen. Het is een bekend verhaal inmiddels, maar het gaat om een ingrijpende skin die vrijwel elk onderdeel van Android aanpast. Wie houdt van stock Android, kan dus het best ver van deze telefoon blijven.
Er lijkt weinig gewijzigd aan de skin zelf en de werking ervan ten opzichte van eerdere Huawei-telefoons en gebruikers hebben dus nog steeds geavanceerde mogelijkheden om bijvoorbeeld zaken als accuverbruik in de gaten te houden. De telefoon maakt nu onderscheid tussen verbruik van hardware en software bijvoorbeeld en dat is een opvallende stap, maar hoeveel je eraan hebt, is natuurlijk een tweede.
Wel heeft Huawei een overdaad aan features toegevoegd. Zo is er een manier om, net als op Samsung-toestellen, twee applicaties tegelijk te openen, al zijn er niet bar veel apps die dat ondersteunen. Ook kun je het toestel schudden om het homescreen opnieuw te ordenen, is er een manier om de interface te verkleinen, een functie om hem met een hand te bedienen en zo nog veel meer.
Huawei vertelde tijdens de onthulling van de Mate S trots dat het touchscreen over Force Touch beschikt, de techniek die eerder dit jaar door Apple bij zijn Watch geïntroduceerd werd, en kan detecteren hoe hard iemand op het scherm duwt. Huawei demonstreerde de functie door via het touchscreen een stuk fruit te wegen. Wat je er in de praktijk echt aan hebt, hebben we nog niet kunnen ontdekken, want het zit enkel op een model van de Mate S dat later uitkomt.
De meest opvallende feature die wel in het huidige model zit is Knuckle Touch 2.0. Knuckle Touch lijkt een innovatie van Huawei zelf, maar is in feite een feature van het bedrijf Qeexo, dat het Fingersense heeft gedoopt. Fingersense is een manier om via sensoren, zoals de microfoon en de accelerometer, binnen 10ms te bepalen op wat voor soort manier het touchscreen aangeraakt wordt. Daarbij maakt het onderscheid tussen vingertop, nagel, knokkel en stylus.
Dat vereist geen hardware, iets dat Qeexo toelicht in het patent voor de technologie. Het opvangen van de trillingen door de accelerometer en eventueel de geluiden door de microfoons is voldoende. Knuckle Touch is dus een vernuftige software-feature. Maar dan wel een met beperkingen. Zo werkt het alleen goed als het toestel in de hand ligt en de bewegingssensor dus het verschil tussen een vinger en knokkel kan detecteren. Liggend op tafel lukt dat bijvoorbeeld zelden of niet.
Dat Huawei het Knuckle Touch 2.0 noemt, komt door de toegevoegde features. Zo is het nu mogelijk om bijvoorbeeld een C op het scherm te tekenen om vanuit elke app de camera te openen. Dat is snel en handig. Ook kun je andere letters tekenen voor andere functies.
Waar je Knuckle Touch nog als gimmick zou kunnen beschouwen, geldt dat niet voor signal+ en wifi+. Signal+ is een manier om het bereik te verbeteren als het signaal zwak is, terwijl wifi+ ervoor zorgt dat de telefoon wisselt van internetverbinding als de connectie zwak is. Zo kunnen gebruikers wisselen tussen wifi en 4g, net welke van de twee de snelste is. Deze functie sluit wel goed aan op de filosofie achter Googles Project Fi in de Verenigde Staten. Met Project Fi wisselen gebruikers naar gelang er bereik is tussen twee 4g-netwerken en talloze wifi-netwerken. Fi werkt tot nu toe alleen op de Nexus 6 van Motorola uit 2014.
Tot slot
De Mate S is op de keper beschouwd geen echte Mate-smartphone zoals Huawei die tot nu toe maakte. Daarvoor ontbreken het grote scherm en de enorme accu. Het lijkt meer op een 'P8 Plus', een doorontwikkeling en grotere versie van Huaweis smartphone van dit voorjaar.
Dat is niet erg, maar het is iets om rekening mee te houden. Uiteraard is het onmogelijk om tijdens een preview de accuduur te testen, maar de kans is klein dat de Mate S het even lang vol zal houden als de Mate 7, simpelweg omdat de accu meer dan eenderde kleiner is.
Het lijkt in veel opzichten een geslaagde smartphone. Grootste struikelpunt is de prijs. De instapprijs is 649 euro voor de 32GB-variant en de 64GB-versie kost 699 euro. Wat de prijs zal zijn van de 128GB-versie met Force Touch, mocht die ooit uitkomen in de Benelux, is onbekend - maar die zal niet lager liggen. De Mate 7 kostte bij release rond 500 euro en was dus een stuk goedkoper.
Leg een paar tientjes bij en je hebt een iPhone 6 Plus, terwijl je voor onder 500 euro ook bijvoorbeeld een Samsung Galaxy S6 kan kopen of voor rond 460 euro een P8, met veel van dezelfde componenten. Huawei zal moeite hebben om consumenten ervan te overtuigen juist voor de Mate S te kiezen.
Desondanks heeft de Mate S op het oog veel pluspunten. Dat geeft hoop voor mensen die wachten op de door Huawei gemaakte Nexus. Dit is een prima blauwdruk voor een grote Nexus-telefoon.
/i/2000667869.jpeg?f=imagenormal)