Een paar keer per jaar passeren wij tweakers een bijzondere mijlpaal in het processorlandschap en vorige maand was het de beurt aan processorfabrikant AMD om met de introductie van de Athlon XP 2200+ het teken der vooruitgang te brengen. Van een afstandje bekeken lijkt de XP 2200+ weinig opwindende veranderingen met zich mee te brengen. Het zijn echter niet de 100 extra QuantiSpeed puntjes of de 66MHz hogere kloksnelheid die deze processor bijzonder maken, maar de vernieuwingen onderhuids. De XP 2200+ maakt als eerste telg uit de Athlon familie gebruik van de nieuwe Thoroughbred core, die als eerste AMD processor wordt vervaardigd met behulp van 0,13 micron technologie. AMD zet daarmee een belangrijke stap voorwaarts.
De miniaturisering van 0,18 naar 0,13 micron heeft een aantal voordelen voor AMD. De chips worden kleiner waardoor meer processors per wafer geproduceerd kunnen worden, de productiecapaciteit omhoog gaat en de productiekosten per processor lager worden. De kleinere chips nemen genoegen met minder energie, waardoor zij minder warm worden en op hogere kloksnelheden kunnen werken. Snellere processors kunnen voor een hogere prijs verkocht worden. Nadelen zijn er ook: een overgang van productietechologie vergt enorme investeringen van de chipbakker en ook niet onbelangrijk: de processors produceren meer warmte op hetzelfde oppervlak, waardoor betere koeltechnologiën noodzakelijk kunnen zijn.
Het feit dat AMD nu pas overstapt op 0,13 micron illustreert de achterstand die AMD momenteel op zijn grote concurrent Intel heeft. Intel begon ongeveer een jaar geleden met het produceren van 0,13 micron processors. Aanvankelijk werd de technologie toegepast op de mobile Pentium III, daarna op de server versies van de Pentium III en sinds eind 2001 wordt ook de desktop Pentium 4 op 0,13 micron geproduceerd. Dat laatste betekende een belangrijke kostenbesparing voor Intel, omdat de 0,18 micron Pentium 4 door zijn enorme die-size van 218 vierkante millimeter aanzienlijk duurder was om te produceren dan de veel kleinere Thunderbird en Palomino cores van AMD. De 0,13 micron Northwood Pentium 4 is nagenoeg even groot als de 0,18 micron Palomino core: 136 versus 128 mm^2. Tevens slaagde Intel erin om de toch al goede schaalbaarheid van de Pentium 4 nog verder te verbeteren. Het resultaat is dat een gemiddelde Northwood core zonder problemen naar 2,6GHz of meer kan overklokken.
Bij AMD ging de situatie ondertussen van kwaad naar erger. Tot de release van de Northwood Pentium 4's in januari van dit jaar kon de chipfabrikant uit SunnyVale op prijs en performance meekomen met Intel. Dat was snel afgelopen toen de Northwoods op snelheid kwamen. In maart, toen de 2,2GHz Pentium 4 op de markt werd gebracht, werd AMD definitief ontkroond als performance-leider. In die drie maanden tussen de release van de Athlon XP 2100+ op de CeBIT in maart en de release van de Athlon XP 2200+ in juni, liep de achterstand ten opzichte van de snelste Pentium 4 in rap tempo op. Eind mei had Intel de kloksnelheid van de Pentium 4 omhoog getild naar 2,53GHz, terwijl AMD was blijven steken op een performance-rating van 2100+ en een kloksnelheid van 1,73GHz. De kloksnelheid van de 0,18 micron Palomino had zijn absolute maximum bereikt. Tests bewezen dat er nauwelijks enige speelruimte voor overclocking was overgebleven. Het werd tijd voor AMD om een vers paard van stal te halen.