Door Jurian Ubachs

Redacteur

Europa veroveren in March of the Eagles

04-02-2013 • 08:33

40

Multipage-opmaak

Lekker tussendoortje?

De Total War-serie combineert al enige jaren met succes een lichte management-game met een real-time strategiespel. Hoewel de gevechten natuurlijk het spectaculairst zijn, worden ze op een gegeven moment ook wel erg tijdrovend. Goed nieuws voor de spelers die dat herkennen: March of the Eagles van Paradox bestaat juist alleen maar uit het management-deel op de overzichtsmap. Bij het nog even uitblijven van een nieuwe Total War-game dus even een ander spel om ons de winter door te helpen. En laat dat nou net het seizoen zijn waarin het voor inspirator Napoleon Bonaparte juist behoorlijk mis ging...

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Dev-diary over onder meer het bevoorraden van je legers in March of the Eagles.

March of the Eagles, dat wat betreft de schoonheid van de naam in elk geval al heeft gewonnen van de Total War-reeks, speelt zich af in de tijd van Napoleon. Dat levert dus een bekend strijdtoneel op, want dat tijdperk is in diverse andere games, waaronder Total War, al eens aan bod geweest. Traditionele grootmachten als Rusland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Spanje, Pruissen en de Ottomanen spelen dan ook een centrale rol in March of the Eagles.

Een leuk detail daarbij is dat je niet verplicht bent om voor een van die gerenommeerde naties te kiezen. Je kunt er ook voor kiezen om een van de kleinere volken onder je hoede te nemen, waaronder Nederland. Je komt er daarbij al snel achter dat het verdomd lastig is echt lol te hebben als je geen autonomie hebt en onder het Franse regime valt, maar het kán wel.

De campagnemodus in March of the Eagles begint in 1805, en vanaf dat jaar heb je als speler vijftien jaar de tijd om je doelstelling te bereiken. Wat die doelstelling is, hangt af van het volk dat je hebt gekozen. Het gaat er echter altijd om een bepaald aantal strategisch belangrijke provincies in handen te krijgen. Hoe je aan die provincies komt, dat mag je helemaal zelf bepalen. Paradox prijst March of the Eagles aan als een game waarin de speler wordt vrijgelaten bij zijn keuze voor agressie of diplomatie.

Hoeveel vrijheid heb je daadwerkelijk?

Die vrijheid hebben wij ervaren als een fantoomvrijheid. Correct: je hoeft nooit aan te vallen en je kunt inderdaad best iets bereiken met diplomatie. De realiteit is echter wel dat grote landen om je heen hun legers langs jouw grenzen posteren en die legers ook uitbreiden. Dat kun je best negeren en er als een echte pacifist voor kiezen om geen groot leger op te bouwen, maar een beetje naïef is dat natuurlijk wel. We kunnen immers niet allemaal Zwitserland zijn.

Oorlogsspel

De keuzevrijheid wordt ondermijnd door de agressie van je AI-tegenspelers. Die agressie hangt ook af van de moeilijkheidsgraad, maar zelfs op een laag niveau twijfelen zeker de grotere naties geen seconde om jouw grondgebied binnen te wandelen als ze denken dat ze daar mee weg komen. March of the Eagles wordt neergezet als een diepgaande, open simulatie, maar ontpopt zich dus al snel als een oorlogsspel. Op zichzelf is dat niet erg; Total War heet ook niet voor niets Total War. Uiteindelijk is landjepik en je eigen rijk uitbreiden gewoon leuker dan vriendjes proberen te zijn met iedereen en de status quo in stand te houden.

March of the Eagles

Het probleem is echter dat March of the Eagles niet is bedoeld om alleen maar oorlog te voeren. Gevoelsmatig zou er een bepaalde balans moeten zijn, maar die is zoek. Je krijgt een kleurrijk palet voorgehouden, maar kan daar uiteindelijk maar één kleur van kiezen. Zelfs de grootste meester schildert dan geen indrukwekkend meesterwerk.

Groot leger bouwen

Maar waarom werkt het voor Total War dan wel? Dat is natuurlijk simpel: eigenlijk draait Total War grotendeels om de real-time gevechten die je zelf kunt besturen. In March of the Eagles vindt er, als jouw leger een ander leger tegenkomt, een simulatie plaats. Het aantal troepen, de kracht van die troepen, de vaardigheden van je generaals en een beperkte dosis geluk beïnvloeden die simulatie. Ook kun je de legers bepaalde orders meegeven die van invloed zijn op de gevechten. Dat is leuk, maar uiteindelijk richtten wij ons gewoon op het bouwen van zo groot mogelijke legers. Geld is niet echt een probleem in March of the Eagles, dus met een gemiddeld groot land kun je een immens leger onderhouden. Als je twee keer zoveel goed getrainde soldaten hebt als de rest, maken de orders die je ze geeft ook niet echt meer uit.

March of the Eagles

Ondanks dat we graag meer variatie hadden gezien en gevechten tussen gigantische legers worden gereduceerd tot een simulatie van enkele seconden, levert het veroveren van andere landen nog steeds een goed gevoel op. Je wil opleggen aan je tegenstanders is ook op deze manier zeer vermakelijk. Dat mag natuurlijk ook gezegd worden.

Geen lol met Nederland

Het is jammer dat dat goede gevoel voorbehouden lijkt te zijn aan de grote landen. Het is een afweging tussen realisme en spelplezier, maar het zou wel leuk zijn als je met Nederland ook een potje kon breken. Dat dat niet kan, komt omdat ons land in March of the Eagles een protectoraat van Frankrijk is en zelf dus geen beslissingen mag nemen. Dat is historisch gezien accuraat, maar het zorgt ervoor dat het nutteloos is om voor een kleine natie als Nederland te kiezen. Voordat je zelf iets mag doen moet je eerst je beschermheer verslaan in een oorlog, en met Nederland ga je niet zo heel snel van Frankrijk winnen.

Micromanagement en tijdsdruk

Het pad der verovering leidt in March of the Eagles via vele provincies. Ook dat systeem lijkt op dat van de Total War-reeks. In March of the Eagles strekt de kaart van Europa zich uit naar de oostelijke gebieden van het oude Perzië, en die kaart is in veel kleinere stukjes gehakt dan in Total War meestal het geval is. Dat levert een ontelbaar aantal provincies die je allemaal kunt veroveren en ontwikkelen: een hels karwei. Automatiseren is er namelijk niet bij, dus wie al zijn provincies wil ontwikkelen zal dat handmatig moeten bijhouden. Spelend als Rusland zit je al snel boven de honderd provincies, dus we wensen je alvast veel succes. En tijd.

Overdaad aan micromanagement

March of the Eagles zou gebaat zijn bij een wat simpeler opbouw van de spelkaart. Er zijn zoveel provincies dat de impact van een extra provincie steeds kleiner wordt. Dat komt een game niet ten goede, en datzelfde geldt voor de hoge mate van micromanagement die het grote aantal provincies met zich meebrengt. Voor je het weet, kijk je niet eens meer om naar de provincies die ver van het front liggen. De overdaad aan micromanagement breekt het spel op. Het is niet zo dat je er direct negatieve gevolgen van zult merken, maar wat het is het nut van het hebben van zoveel miniprovincies als je minstens de helft compleet negeert?

March of the Eagles

Natuurlijk past daar nog wel een kanttekening bij. March of the Eagles barst van de instellingen en opties die je nodig hebt als je een hoger niveau instelt. Wij speelden niet op de hoogste moeilijkheidsgraad en lieten de tijd meestal vrij rap doorlopen. Echte organisatiefreaks kunnen ervoor kiezen om elk leger specifieke orders mee te geven, elke provincie zich te laten ontwikkelen en ondertussen ook nog goed op het kasboekje te letten. Voor dat type speler is er waarschijnlijk geen simulatie die zich in diepgang kan meten met March of the Eagles. Feit is wel dat als je niet op een hoog niveau speelt, je al die ingewikkelde instellingen niet nodig hebt. Zorgen dat je een groot, gevarieerd leger hebt en een beetje opletten dat het niet teveel wordt uitgedund door vadertje winter, is meestal al voldoende voor een succesvolle militaire campagne.

Naties verslaan

Na wat uren speeltijd hadden wij onze natie, Rusland, dan ook veranderd in een geoliede oorlogsmachine. Er kwam voldoende geld binnen om een aantal grote legers draaiende te houden en dus werd de aanval op Perzië en daarna Zweden en de Ottomanen geopend. Hierbij liepen we echter tegen een heikel puntje aan: het lijkt niet mogelijk om een natie volledig weg te vagen. Of wij deden iets verkeerd, of het is simpelweg onmogelijk de hoofdstad van een natie over te nemen. Zodoende kon Perzië voortbestaan, zelfs nadat we alle provincies van dat rijk in bezit hadden. Er zat niets anders op dan over de vrede te onderhandelen en genoegen te nemen met een aanzienlijk deel van het Perzische grondgebied, en van Perzië een protectoraat te maken. Maar we hadden de Perzen liever gewoon van de map geveegd.

Een ander in onze ogen onverklaarbaar ding is dat het spel wordt afgekapt na vijftien jaar speeltijd. Waarom? Dat je op dat moment wordt afgerekend op je doelstellingen, prima. Maar waarom laat Paradox niet aan de speler zelf over of het spel op dat moment wel of niet wordt doorgespeeld? Wij zaten nog midden in onze oorlogen in Turkije en Zweden en zouden binnen enkele jaren vermoedelijk een opmars naar de rest van Europa kunnen starten. Om dan de melding te krijgen dat je een 'Minor Victory' hebt geboekt waarna je naar het hoofdmenu wordt teruggestuurd? Dat voelt als een anti-climax. Zo jammer!

Voorlopige Conclusie

March of the Eagles is in potentie een diepgaande simulatie met een net iets diplomatieker tintje dan je gewend bent van games als Total War. De uitvoering weet die potentie echter niet ten volle te benutten. Doordat de speelmap in te veel kleine stukjes is opgedeeld, zit je met veel provincies waar je nooit iets mee doet. Daarbij komt dat het spel uiteindelijk een stuk minder open is dan je verwacht, je beste diplomatieke intenties ten spijt. Uiteindelijk draait het om landjepik en oorlogen. Dat je niet in staat bent naties uit te roeien en dat het spel wordt afgekapt na vijftien jaar, brengt deze game wat ons betreft nog verder omlaag. Dat is jammer, want er zijn genoeg dingen die March of the Eagles wel goed doet. Ze komen op deze manier echter te weinig uit de verf om een meerwaarde te kunnen zijn. Wij speelden weliswaar een vroege versie, maar March of the Eagles komt later deze maand al uit. We verwachten dus geen al te grote veranderingen meer aan de gameplay. Dan toch maar wachten op het hoofdmenu van Sega...

Titel March of the Eagles March of the Eagles
Platform PC
Ontwikkelaar Paradox Development Studio
Uitgever Paradox Interactive
Releasedatum 18 februari 2013
March of the EaglesMarch of the EaglesMarch of the EaglesMarch of the EaglesMarch of the EaglesMarch of the EaglesMarch of the EaglesMarch of the EaglesMarch of the EaglesMarch of the Eagles

Reacties (40)

Sorteer op:

Weergave:

Leuk om van dit spel een preview op Tweakers te lezen, Paradox-spellen krijgen over het algemeen toch wat weinig aandacht. Dat komt denk ik ook door de vele minpunten die in deze review worden opgesomd en die juist kenmerkend zijn voor Paradox. Daarom ben ik het ook niet helemaal met deze preview eens, want hoewel ik het spel nog niet heb gespeeld zijn er volgens mij nog wel wat kanttekeningen te maken bij de conclusies die hier worden getrokken.

Over kleine landen:
[...] omdat ons land in March of the Eagles een protectoraat van Frankrijk is en zelf dus geen beslissingen mag nemen Dat is historisch gezien accuraat, maar het zorgt ervoor dat het nutteloos is om voor een kleine natie als Nederland te kiezen.
Dat is ook weer niet helemaal waar, want niet alle kleine landen zijn afhankelijk van een groter land. De meeste kleine Duitse staten bijvoorbeeld zijn onafhankelijk en die kunnen volgens de ontwikkelaars ook voor een leuke gameplay-ervaring zorgen. Je kan dan wel niet zelf winnen, maar door aan het eind bij de winnende coalitie te zitten kan dat toch.

Volgens mij valt de mate van micromanagement ook wel redelijk mee, het zal volgens mij niet meer zijn dan in Europa Universalis. Er zijn inderdaad enorm veel kleine provincies, maar alleen de steden en forten doen er toe. Steden leveren geld op en forten kunnen niet in één keer door de vijand worden ingenomen maar moeten belegerd worden. De kleine provincies daaromheen bieden alleen manoevreer-ruimte aan je legers. Het micromanagement daarin blijft volgens mij beperkt tot het ontwikkelen van betere wegen, en dat soort zaken zijn door de vele mapmodes die Paradox-spellen kennen erg makkelijk te beheren.
Hierbij liepen we echter tegen een heikel puntje aan: het lijkt niet mogelijk om een natie volledig weg te vagen. Of wij deden iets verkeerd, of het is simpelweg onmogelijk de hoofdstad van een natie over te nemen.
Dat is dus juist iets kenmerkends voor spellen van Paradox. Kleine landen met een beperkt aantal provincies zoals de kleine Duitse staatjes kun je wel in één keer overnemen, maar bij wat grotere landen is dit niet mogelijk. Dit past ook volledig bij de tijd waarin dit spel speelt. Eigenlijk is het nooit in de geschiedenis van Europa gebeurt dat één groot land volledig werd geanexxeerd door een ander land, in ieder geval niet tijdens één oorlog. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog was de gebiedsuitbreiding van het Duitse Rijk zelf niet zo groot, de bezette gebieden waren vele malen groter. Het zou daarom historisch incorrect zijn om als Rusland bijvoorbeeld heel Oostenrijk te annexeren. Het is in het spel wel mogelijk om bijvoorbeeld, nadat de oorlog met Perzië is afgelopen, na een paar jaar een nieuwe oorlog te starten, en, omdat Perzië dan een stuk kleiner is, het wel te annexeren.

Dat het spel na 15 jaar stopt vind ik overigens logisch, omdat het zich positioneert als Napoleontisch oorlogsspel. Het spel kent bijvoorbeeld geen onderzoek omdat het maar een korte tijdsperiode beslaat. In plaats daarvan heb je 'Ideeën' die wel een beetje doen denken aan de Ideas van EU3. Oorlogvoering ontwikkelde zich tijdens de Napoleontische oorlogen in een razend tempo maar toch ook weer niet zo radicaal dat er na de oorlog heel andere wapens werden gebruikt. De verandering was vooral op het strategisch vlak te vinden en dat soort strategische ideeën kun je overnemen met je land. Ik denk dus dat het de gameplay niet ten goede komt om na 1820 door te spelen, omdat het land dat je speelt en de andere landen zich dan al zover hebben ontwikkeld dat het enige wat je kunt doen is om nog meer land te veroveren, zodat het beetje landmanagen dat er nog inzit naast het oorlogvoeren helemaal verdwijnt.
(Die Ideeën vind ik trouwens ook leuk uitgewerkt, je krijgt Idea Points vooral door veldslagen te verliezen, want daar leren je generaals veel meer van dan door ze alleen maar te winnen. Dat is historisch vrij correct, bijvoorbeeld de Pruisen werden in 1806/1807 vernietigend verslagen, maar daardoor ontwikkelden ze nieuwe strategieën die bijvoorbeeld bijdroegen aan Napoleons ondergang bij Leipzig).

March of the Eagles lijkt mij een erg leuke game, ook al is het hele spel vrijwel alleen maar op oorlogvoeren gericht. Ik zie het ook meer als een leuk, snel spel dat je af en toe als tussendoortje speelt. Het is vind ik een goed warmhoudertje voor de échte grote titel die er dit jaar uitkomt, Europa Universalis IV.

Er is overigens ook een March of the Eagles-topic op GoT. En als je een betere indruk van het spel wil krijgen, raad ik aan om bijvoorbeeld Ulm plays March of the Eagles te lezen en verder heb ik in het topic nog een heel aantal handige links verzameld.

Edit: toevoeging over Ideeën / typo

[Reactie gewijzigd door Chris7 op 22 juli 2024 17:52]

Vind het best wel jammer dat het alleen word vergeleken met Total War en niet met andere titels van Paradox Interactive zoals de Europa Universalis, Hearts of Iron, Crusader Kings, Victoria reeksen.
Juist, ik heb de indruk dat de previewer geen enkele ervaring heeft met Paradox games. Bijv. dat je landen niet in 1 keer kan wegvagen is typisch voor oa EU, en daar is een goede reden voor. En tja, als je niet van micromanagement houdt, moet je geen spel spelen wat daar om draait. 8)7

De vergelijking met TW slaat ook nergens op. TW gaat gewoon om de real time veldslagen, het nation building is niet meer dan een randzaak. Dit gaat juist puur om het managen van een land, premier Rutte bemoeit zich ook niet met wat zn leger doet, hij zegt hooguit "jullie gaan naar Afghanistan" Met een zwak land als Nederland presteren is ook juist de ultieme uitdaging. Het juiste moment kiezen en de juiste partners vinden om onafhankelijk te worden.

Kortom, het is jammer dat een hoop nadelen die hier naar voren worden gehaald, juist sterke punten zijn in de ogen van de liefhebber. Het is misschien beter om dit soort games te laten reviewen door een liefhebber van Grand Strategy en niet door iemand wiens horizon niet verder reikt dan TW, wat ook een goed spel is maar echt iets heel anders. Beide zijn strategy games, net als dat bier en wijn alcoholische dranken zijn, maar dan houdt het ook wel op. Een bier liefhebber zal ook geen goede wijn waarderen.
Geen ervaring met Paradox-games en daarnaast geen gevoel voor Paradox-games: als je niet ziet wat de uitdaging van een "minor nation" is, dan weet ik niet of je wel aan zo'n spel moet beginnen. Je kan beter Ulm plays March of the Eagles lezen als je wilt weten waar dit spel over gaat.

Ik sla deze trouwens over, ik ben nog niet klaar met CK2 en EU4 komt al aan het eind van dit jaar.

[Reactie gewijzigd door Shabbaman op 22 juli 2024 17:52]

Ik weet zelf ook nog niet of ik deze ga spelen, op basis van deze preview word ik ook niet wijzer. Ik denk dat ik dit moet zien als een soort Hearts of Iron maar dan in een andere tijd. Ik speel dan ook liever EU3 met Napoleon's Ambition, of tzt EU4, dan heb je ook geen limiet van 15 jaar (dat die limiet als groot minpunt wordt neergezet toont ook aan dat de reviewer geen Paradox games kent). Deze game zoomt in op een korte periode, de EU serie gaat over eeuwen, als je dat wil moet je niet deze game kiezen maar EU.

Jammer dat ik tegenwoordig zo weinig tijd heb, in dit soort games moet je je echt storten en niet af en toe een kwartiertje spelen.

[Reactie gewijzigd door ph4ge op 22 juli 2024 17:52]

Jammer dat ik tegenwoordig zo weinig tijd heb, in dit soort games moet je je echt storten en niet af en toe een kwartiertje spelen.
Dat is volgens mij het sterke punt van March of the Eagles: omdat het spel zich vooral focust op de oorlogvoering hoef je er niet veel tijd aan te besteden. Je kunt ook wel een en ander ontwikkelen aan je land, maar dat beperkt zich grotendeels tot het groter maken van steden, upgraden van forten en betere wegen aanleggen. Onderzoek zit er ook niet in, in plaats daarvan kun je nieuwe Ideeën kiezen, die vind ik goed reflecteren hoe de oorlogvoering zich in de Napoleontische tijd ontwikkelde. Hoewel in deze review wordt aangehaald dat er een enorme hoeveelheid aan micromanagement in zit valt dat volgens mij reuze mee, zeker als je al wat meer Paradox-spellen hebt gespeeld. De grote hoeveelheid provincies is er alleen maar voor het manoevreren van je legers, want alleen de steden en forten doen er echt toe.
Daarom is dit volgens mij juist een spel dat je af en toe tussendoor speelt als je even iets makkelijkers wilt dan EU3 of CK2.
Misschien kan Tweakers jou voortaan inschakelen om Paradox games te (p)reviewen :). van deze post alleen al steek ik meer op dan van de hele preview.

Het is echter niet aan mij besteed, oorlog is voor mij de bijzaak. Daarom vind ik CK zo briljant. Daarnaast vind ik lange termijn ook leuker, HoI is ook niet echt mijn ding hoewel WO2 wel mijn favoriete historische setting is.
Dit spel nog niet gespeeld, maar ik hoop in ieder geval dat er enkele van de oorlogsconcepten worden toegevoegd aan het aankomende EU4. Zodat daar de combat zelf ook wat meer diepgang krijgt. Het moet geen HoI3 worden, maar wat meer diepgang is in ieder geval welkom.
Oa. supply lines, en het kunnen afknijpen daarvan. Waardoor je sterkere legers zonder ammunitie.

Buiten oorlogje voeren lijkt dit ook het paradox spel te zijn waarin allianties continu veranderen. Kan je een grotere (toekomstige) vijand niet aan zoek je zelf wat vriendjes die je helpen. Maar ieder land heeft zijn objectives, en hoogstwaarschijnlijk een groot deel overlappende, waardoor allianties geen lang leven voor zich hebben. Dat er nu geen casus belli nodig is versnelt het starten van nieuwe oorlogen ook alleen maar.

In het algemeen lijkt het wat concepten van HOI3 en EU3 te nemen en er dan nog wat eigen (nieuwe) concepten toe te voegen. Niet zo diep op warfare gebied als HOI3 (maar welk spel is wel zo diep :D ). Maar wel hetzelfde concept, beperkter tijdsbestek, focus meer op 1 grote oorlog.

En zoals andere Paradox Development Studio (de developer, niet uitgever) games zal ook dit spel mogelijkheden hebben tot mods wat de levensduur alleen maar ten goede komt.

Nu moet ik wel zeggen dat ik het spel bij launch (waarschijnlijk) niet ga kopen. Ik heb nog de andere Paradox spellen te spelen, en EU4 zal snel genoeg arriveren. Maar ooit tijdens een steamsale (misschien wanneer er nog een uitbreiding bijkomt). En ik denk ook dat dit geen full priced launch prijs gaat worden.
Het zou zomaar kunnen.

Total war is toch meer een mainstream spel.

Games van Paradox zijn toch een aparte tak van sport en die trekken ook een duidelijk afgebakend publiek. De gamers die ik ken hebben helemaal niets met HoI, EU III enz

Ik ben er weken/maanden mee bezig!
Ik heb hier voornamelijk het gevoel van een pastoor van een zwarte kousen gemeenschap die een xxx film reviewed en probeert niet heel negatief te zijn. No offense naar Jurian, maar dit is duidelijk niet zijn gebied van kennis/ervaring qua games. Dit soort games zijn gericht op een niche en zeker niet op de mainstream...
Misschien heb ik er overheen gelezen, maar weet iemand wat dit spel moet gaan kosten? Voor een klein bedrag (via Steam) zou ik deze game wel willen aanschaffen. Het concept spreekt me erg aan.
Dat is vanmiddag bekendgemaakt in Dev Diary 18 op Paradoxplaza (die ook heel leuk zijn om te lezen en om je een echt goed beeld van deze game te vormen) kost MotE 19,99 USD. In euro's zal dat dus nog wel wat lager uitvallen. Dat is een prima prijs voor zo'n game, die zich vooral op één ding focust (oorlogvoering) en wat minder gericht is op enorm lange single-playersessie's.
Dit is dus nog meer Risk op de PC dan Total War. En hier win je dus als je je opdrachten kaartje voltooid hebt (minor victory :O )

Bij ons speelde we daarna ook altijd door voor de wereld, pas dan had je echt gewonnen :Y) Dus laat de patch maar komen om na 15 jaar door te spelen.
Die 'patch' heet Victoria 2 ;)
Zeker als er nog een converter voor uitkomt, bijvoorbeeld, al verwacht ik dat niet
Victoria 2?
Ik speel met vrienden nog steeds Victoria (het origineel)
gewoon omdat de gameplay zo goed is.
Diplomatie enzo, en strategie.
Volgens mij lijkt het veel meer op Diplomacy dan op Risk.
Zou mijn niet verbazen als bij de final release de 15 jaar limit wordt opgeheven. Wij zullen niet de enige zijn ons aan deze limit storen.
Ik denk niet dat dit in de officiele release aangepast wordt, maar er is waarschijnlijk al een mod die deze limiet opheft.
De officiele pagina op de site van Paradox zegt dat het de periode 1805-1820 is waarin de game speelt, dus ik denk dat het niet langer gaat worden.

Op zich is dit ook geen major release van Paradox zoals Europa Universalis, Crusader Kings en Hearts of Iron dat wel zijn. De focus van het spel zal daarom ook wat minder grootschalig zijn, om toch een zekere diepte in de gameplay te kunnen bereiken. Maar zoals Yoenit al zegt, er komt vast een mod die de speeltijd verlengt.
Tja, dat is toch jammer. Als je maar 15 jaar kunt spelen en niet de naties volledig kan veroveren lijkt het spel mij voor de fanatieke topspelers in management ook niet geweldig. Veel diepgang met matige impact en ook nog een kei harde beperking in speelduur door het max van 15 jaren zal menig fanaat ook afkoelen.

Mindere fanaten zijn misschien beter uit met reeds bestaande spellen op de markt. Ah, stiekem verlang ik terug naar The Perfect General en ik heb inmiddels nieuwe variaties daarop gezien die mij leuk lijken. 'March of the Eagles' (waarschijnlijk verwijzend naar de adelaars-standaarden die Napoleon's legers hadden) valt daar niet onder.
Bij andere games van paradox (Europa universalis en Victoria bijv.) kon je ook een land niet in 1 keer innemen. Je kon een land was volledig veroveren als de Hoofdstad de enige provincie was die de tegenstander nog had. Ik denk dat het bij deze game niet veel anders zal zijn.

Het ziet er ook bijna hetzelfde uit als Europa Universalis. Niet dat dat erg is want dat was wat mij betreft een super game, net als HoI.

Deze game staat al wat langer op mijn watchlist, ik zie dit als een leuk tussendoorte tot eerst East vs. West: A Hearts of Iron Game en daarna Europa Universalis IV uitkomen!
Bij Europa Universalis kan je een land ook als het een vasal is op een gegeven moment annexeren of je kan kleinere landen met maar een paar provincies ook in een keer annexeren maar goed je veroverd niet in een keer alles.
Alweer een uitermate zwakke review van Jurian helaas, heeft gewoon volledig niet begrepen waar het spel over gaat of heeft het volkomen gemist. Dat je het vergelijkt met total war zeg eigenlijk al genoeg. Misschien betere een andere redacteur dit laten spelen, misschien een wat oudere. Die wat meer een open geest hebben en niet hun eigen ideeën op een spel proberen te drukken (Nederland is nutteloos...Nee een uitdaging). Dat jij niet in kan zien hoe dat moet betekent niet dat het niet mogelijk is, probeer anders ook eens informatie in te winnen over dit soort spellen op de officiele fora. Voor de rest laat ik het hierbij, maar Jurian blijf gewoon alle mainstream rotzooi reviewen, dat ligt je want dat snap je (CoD, FifA geen PES dat was een drama review). Maar dit slaat de plank alweer volledig mis, toch jammer.

Wel leuk om te zien dat alle soorten titels is aandacht krijgen maar jammer van de reviewer die het spel gewoon totaal niet wilde/kon begrijpen. En alleen maar bezig is geweest met hoe hij vindt dat het spel moet zijn.

Voor de rest wat Chris7 hierboven zegt. EN EU4 komt uit? Jaaaaaa!!

[Reactie gewijzigd door Postius op 22 juli 2024 17:52]

Alweer een uitermate zwakke review van Jurian helaas, heeft gewoon volledig niet begrepen waar het spel over gaat of heeft het volkomen gemist. Dat je het vergelijkt met total war zeg eigenlijk al genoeg. Misschien betere een andere redacteur dit laten spelen, misschien een wat oudere. Die wat meer een open geest hebben en niet hun eigen ideeën op een spel proberen te drukken (Nederland is nutteloos...Nee een uitdaging). Dat jij niet in kan zien hoe dat moet betekent niet dat het niet mogelijk is, probeer anders ook eens informatie in te winnen over dit soort spellen op de officiele fora. Voor de rest laat ik het hierbij, maar Jurian blijf gewoon alle mainstream rotzooi reviewen, dat ligt je want dat snap je (CoD, FifA geen PES dat was een drama review). Maar dit slaat de plank alweer volledig mis, toch jammer.
Je reactie heeft wat paradoxen (*badum tish*); aan de ene kant moet de reviewer een open geest hebben, maar aan de andere kant moet hij die open geest weer zo snel mogelijk inruilen door zich te informeren door fanboys ;)

Je hebt gelijk als hij enigszins negatief is, maar als je zo'n spel met een open geest bekijkt dan ziet het er ook bijzonder veel uit als total war zonder de gevechten (wat voor mij ideaal is, want die gevachten deed ik toch heel vaak auto-resolve als ik verruit in de meerderheid was). En dan kan ik me ook wel enigszins voorstellen hoe zo'n review tot stand komt. Maar als je hem leest zoals ik deed, met een open geest, en dan voor jezelf denkt 'is dit een nadeel voor mij, zou ik het spel hierom niet spelen?' dan zou ik op basis van deze review toch wel een poging gaan wagen.
Dit spel is net zo goed Total War zonder de gevechten als dat Football Manager eigenlijk gewoon FIFA is zonder dat je zelf kan voetballen. 8)7 Ja, bij FIFA kan je ook een klein beetje managen, maar dat speel je omdat je wil voetballen, dat maakt het nog niet een zelfde spel als FM wat alleen een management spel is. Je doet het spel en het genre enorm tekort met dit soort scheve vergelijkingen. Als je real time wil voetballen met mooie graphics is FM gewoon niet het spel voor jou, als je mooie veldslagen wil dan zijn de Paradox games niet voor jou.

[Reactie gewijzigd door ph4ge op 22 juli 2024 17:52]

Klinkt als een super spel! Helemaal mijn ding. Als ze het langer doorspelen dan 15jaar en het wegvagen van landen erin verwerken haal ik het misch.

Misch ook een idee om te winnen dmv opstelling(tactiek) en gebruik maken van terrein. Ook te veranderen dat je de beschermheer niet moet verslaan maar een x aantal jaar moet afhouden. Dan zou je als nederland bijvoorbeeld ook kunnen spelen.
Gewoon weer een aangepast versie van Europa Universalis zo te zien. Wel interessant om te zien dat ze de provincien/regios hebben aagepast (kleiner gemaakt).

Het is ook niet realistisch dat in 15 jaar landen uitgeroeid worden. Als je dat wil, dan moet je gewoon een andere versie van Europa Universalis spelen.
Voor de liefhebbers van het genre, ik speel sinds een aantal jaren Making History (2),
Graphics zijn niet bijzonder (kleine ontwikkelaar), maar super gameplay :)

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.