Na een paar weken niet meer in mijn hotmail-inbox te hebben gekeken, bleek de teller met nieuwe berichten alweer op 344 te staan. Aangezien ik dit account alleen voor wachtwoorden gebruik en ik die niet heb aangevraagd de laatste tijd, zijn alle 344 berichten dus aan de categorie spam toe te kennen. Vunzige subjects met betrekking tot seks en opdringerige financiële leuzen vullen het scherm. "DO YOU LIKE HOT HORNY WOMEN?", "EARN UP TO $1300 OR MORE PER WEEK", om er maar even twee te noemen. Uiteraard met schreeuwende hoofdletters en afkomstig van een e-mailadres dat zelfs een tien-talige tolk niet zou kunnen uitspreken.
In tegenstelling tot het soms nog interessant zijnde reclamewerk dat via de post binnenkomt, is de inbox-vullende troep eigenlijk niet eens meer reclame te noemen. Bovendien doet zich ook nog het probleem voor, dat er op de mailbox geen mooie NEE - NEE sticker geplakt kan worden. De mogelijkheid tot het blocken van afzenders werkte na een paar weken al niet meer, toen de limiet van 250 mailadressen bereikt was. En zelfs al zou deze limiet er niet zijn, de berichten blijven toch steeds van andere e-mailadressen af komen. De belangrijkste andere optie, het filteren van bepaalde woorden, spreekt mij al helemaal niet aan. Als bijvoorbeeld het woord 'sex' gefilterd wordt, zou ook een net mailtje waar dit woord in een andere context gebruikt wordt niet aankomen. Dan verwijder ik de berichten toch liever zelf, als ik ergens een hekel aan heb is het wel machines die zelf de touwtjes in houden nemen.
Hoe is onze wetgeving op het gebied van spam? De minister in kwestie, mevrouw Jorritsma, is van mening dat de reclame goed is voor de economie en de ontwikkeling van internet stimuleert, zo vertelde zij een tijdje geleden. Ze ziet er dan ook absoluut geen reden toe het versturen van spam strafbaar te maken, met als enige uitzondering het geval waarin de ontvanger duidelijk heeft aangegeven niets meer van een bepaalde persoon te willen ontvangen.
Hiermee maakt Jorritsma toch wel goed duidelijk zelf even vaak achter een computer te zitten als onze minister president. Zou zij wel goed op de hoogte zijn van het irritatie-niveau dat spam bij veel internetgebruikers oplevert, dan was bovenstaande uitspraak namelijk nooit uit haar mond gekomen. Als een onderdeel van het internet de welvaart van een land naar beneden haalt, dan is spam het wel. Voor zover ik weet bestaat welvaart namelijk niet alleen uit een financiële kant, maar moet er bij bepaling hiervan ook rekening gehouden worden met zogenaamde 'externe factoren'. De paar centen die spam misschien oplevert voor de Nederlandse economie wegen volgens mij lang niet op tegen de ergernissen die spam opwekt bij de gebruikers van internet. Kortom; de welvaart daalt er alleen maar van, wat weer negatieve gevolgen voor de economie heeft. Bovendien wordt het internetgebruik naar mijn mening door spam niet bevorderd, maar juist tegengehouden. Een mailtje ontvangen is een stuk minder leuk, als je ervoor eerst door een aantal schermen ongewenste post moet worstelen. En als laatste; de uitsluiting die Jorritsma geeft voor het legaal zijn van spammen is volstrekt belachelijk, gezien het feit dat praktisch elke ongewenste mededeling weer vanaf een ander e-mailadres komt.
Nee, Jorritsma heeft er met deze uitspraak voor gezorgd onder computerend Nederland een soortgelijke populariteit te krijgen als Adelmund onder de "Tweede Fase-jeugd". Neem Amerika dan, daar worden de zaken een stuk beter aangepakt. Door een nieuwe wet die daar waarschijnlijk binnenkort ingevoerd zal worden zullen spammers voortaan een strafbaar feit begaan. Uiteraard zal het erg moeilijk worden de lastposten ook echt een boete te geven, maar de erkenning door de regering is er in ieder geval.
In ons land laat de overheid slachtoffers van spam gewoon in de kou staan. Erkenning van de last die ondervonden wordt door de rotzooimail blijkt de regering totaal niet te hebben. Is dat nou een goed beleid? Niet als je het mij vraagt. Schandalig!