Ik ben niet de enige die er last van heeft. Steeds meer mensen zijn verslaafd, en zeer waarschijnlijk ook een groot aantal van de personen die op dit moment deze letters van het beeldscherm naar hun hersenen transporteren. Hierbij heb ik het niet over de 'ouderwetse' verslavingen zoals drank, drugs en roken, maar over een modernere variant: internetverslaving.
Net als bij andere verslavingen zullen de computergebruikers niet zo snel toegeven dat ze inderdaad verslaafd zijn aan het apparaat. Toch zijn de symptomen in steeds meer huizen te vinden en lastig te camoufleren. Zelf check ik bijvoorbeeld om de paar minuten m'n mail, chat ik met collega's via een forum of een irc-kanaal en lees/schrijf ik ondertussen ook nog wel eens een nieuwsposting tussendoor. Om nog maar niet te spreken over huiswerk en muziek. Kortom: haast geen moment weg te slaan van de door veel ouders en partners monsterlijk bevonden machine.
De verslaafden hebben altijd wel een goede smoes. Om maar weer mezelf als voorbeeld te nemen:
- Maar ik moet toch ook wel m'n huiswerk doen?
- Vinden jullie mijn muzikale ontwikkeling dan niet belangrijk? (ik speel geregeld MIDI's mee op m'n keyboard)
- Sorry, maar het is voor m'n werk.
- Na alle bovenstaande activiteiten wil ik ook wel eens gezellig chatten voor de sociale contacten.
Vooral dat laatste punt is iets wat naar mij mening behoorlijk open voor discussie is. Aan de ene kant kan je het zo stellen dat je socialer bezig bent als je chat met mensen via internet dan als je alleen op je kamer zit. Toch zit het wel iets gecompliceerder in elkaar lijkt me. Door het vele chatten op momenten dat je anders toch alleen zou zijn raak je verslaafd aan de contact-list of een bepaald channel. En dat gaat dan weer ten koste van de normale sociale contacten die minder belangrijk worden bevonden doordat er gechat 'moet' worden. Dat is het punt waarop het mis gaat.
Cyber-contacten zullen namelijk nooit een normaal sociaal leven kunnen vervangen. Een vreemde wereld zou het worden als iedereen voortaan altijd maar alleen achter zijn of haar PC zou zitten. Natuurlijk is dit een behoorlijk overdreven voorstelling, maar je moet toch oppassen niet teveel die richting op te gaan. Het eerste verschijnsel dat duidt op een te grote geestelijke afhankelijk van het internet, is naar mijn ervaringen het meteen aanzetten van de computer op het moment dat je thuiskomt. Heb je eenmaal de drang om op elk moment van de dag 'even' de mail te checken of iets anders online te doen, dan ben je volgens mij al te ver op het verkeerde pad. Overigens vinden wij het niet erg als dat 'iets anders' het checken van Tweakers.net of GoT betreft .
Denk je dat het allemaal nog wel meevalt? Dat zal je dan vies tegenvallen, want volgens een onderzoek van het IVO krijgt al 5 tot 10 procent van de Nederlanders 'ontwenningsverschijnselen' als ze eventjes niet achter de computer zitten. Gevolgen als lusteloosheid, depressiviteit of een lage irritatie-grens bij het missen van een internetverbinding doen zich bij mij gelukkig nog niet voor, maar toch gebeurt dit wel bij veel meer gevallen dan goed zou zijn.
Wat te doen als je al verslaafd bent of die richting op gaat? Mijn adviezen (die je zelf ook wel had kunnen verzinnen) zijn:
- Spreek met jezelf een bepaalde tijd af waarna je niet meer zal internetten. Bijvoorbeeld: als je altijd het journaal van tien uur kijkt zet je de computer daarna gewoon niet meer aan.
- Zorg ervoor dat internet niet je 'primaire levensdoel' is. Werk of school moeten eerst af, voordat de chatbox weer geopend wordt.
- Zoek een andere hobby, zodat je ook wat te doen hebt als je niet op internet zit. Ga breien (avondvullende bezigheid volgens m'n oma), punniken of het woordenboek overschrijven, maar zorg er in ieder geval voor dat je iets te doen hebt
.
- Internet een gedeelte van de dag, niet de hele dag door. Zit je bijvoorbeeld twee uur lang te computeren, dan is dat niet zo erg. Vervelender wordt het wanneer die twee uur over de hele dag verspreid wordt door om de vijf minuten steeds even een minuutje iets op internet te bekijken. In dat geval neemt het internetten namelijk je hele dag in beslag.
Misschien is het wel een idee om je in dit net begonnen jaar aan één of zelfs meerdere van de bovenstaande punten te gaan houden. Of om het in ieder geval te proberen. Voor mij is met name het onderste punt het grootste probleem. Ik heb toch steeds weer de neiging om even te kijken of er ergens nog iets nieuws staat. Maar ik zal gaan proberen mijn leven te beteren. Proberen. Iedereen die hetzelfde gaat doen wens ik veel succes, hoewel ik niet verwacht dat veel lezers van dit stukje daartoe zullen behoren...