Partitioneren is iets dat bij elke harde schijf moet gebeuren. Hierbij wordt de schijf ingedeeld in één of meerdere delen (partities). In geval van meerdere partities wordt de opslagruimte die fysiek op maar één schijf staat opgesplitst in verschillende virtuele schijven, die allemaal een andere driveletter krijgen toegewezen (bij DOS/Windows). Voor degene die niet beter weet lijkt het dus dat er meer dan één harde schijf in de computer aanwezig is. Maar waarom zou je dat doen?
Redenen voor partitioneren
Voor degenen die gebruik maken van FAT16 en een schijf hebben die groter is dan 2 GB is partitioneren verplicht als alle ruimte gebruikt wil worden (en het lijkt me logisch dat dat het geval is). Het 16-bits bestandssysteem kan namelijk zoals al eerder vermeld geen schijven aan boven de 2 GB, maar door meerdere partities te maken kan dit probleem omzeild worden. Ook het bestandssysteem ziet een partitie namelijk als een aparte schijf, zodat je een schijf die groter is dat 2 GB gewoon kan opsplitsen en dan toch alle ruimte benutten.
Door FAT32 is deze reden verdwenen, aangezien dit nieuwere filesystem partities tot 2 TB aankan. Dit lijkt me wel voldoende voor de komende jaartjes.
Ook de tweede reden heeft met het bestandssysteem te maken. Zoals je op de tweede pagina staat uitgelegd groeit de clustergrootte bij een grotere partitie. Vooral bij FAT16 is hierdoor een hoop ruimte te besparen door te partitioneren:
 |
Door te partitioneren is in het bovenstaande voorbeeld gratis 100 MB verkregen. En dan is de hoeveelheid slack in het voorbeeld zelfs nog maar een grove schatting van mij. Afhankelijk van het schijfgebruik kan dit verschil zelfs oplopen tot 500 MB (zeer veel kleine bestanden) of juist tot bijna 0 MB (erg grote bestanden).
Ook deze reden is door FAT32 bijna verdrukt, aangezien bij partities tot 8 GB de clustergrootte constant is. Bij schijven boven de 8 GB (die steeds meer mensen tegenwoordig hebben) is het toch nog wel aan te raden om te partitioneren om de grootte van de clusters op 4 KB te houden in plaats van 8 KB. Nadeel is natuurlijk dan weer wel dat je HD zoals gezegd heel iets langzamer wordt van kleine clusters.
De laatste reden is niet zozeer een technische, maar meer een praktische reden, namelijk overzichtelijkheid. Dit is voor veel mensen belangrijk, omdat het erg onhandig is als je je bestanden niet meer terug kan vinden. Bij een HD met maar één partitie is deze onoverzichtelijkheid snel een feit aangezien de hele bestandsstructuur op één root-directory gebaseerd is, die van de C-partitie.
Het is dus aan te raden om een overzichtelijke schijfindeling te maken. Een aantal voorbeelden:
 |
Er zijn dus meerdere redenen om de HD in meer dan één partitie op te delen. Welke verdeling hierbij voor jou het beste is kan je nu vast wel zelf beslissen.
Hoe te partitioneren?
Als je HD nog leeg is moet je je harde schijf partitioneren, zelfs als je niet meerdere partities wilt gaan gebruiken. In dat geval maak je via het programma FDISK alleen een primaire partitie aan. Wil je meerdere partities, maak dan eerst een primaire partitie die kleiner is dan de HD, dan een uitgebreide (extended) partitie met de resterende ruimte als grootte. Vervolgens moet je in de uitgebreide partitie nog één of meer logische partities zetten. Als je dus bijvoorbeeld 3 partities wil hebben, maak je een primaire partitie en een uitgebreide partitie met hierin 2 logische partities.
Als je HD al vol is zal FDISK alle gegevens vernietigen bij een herpartitionering. De makkelijkste manier om toch te partitioneren zonder gegevensverlies is via het programma Partition Magic van Powerquest. Deze utility is echter niet gratis, maar wel erg handig. Alternatief is het freeware progje Presizer, wat alleen een stuk minder praktisch werkt. Toch heb ik hier al meerdere keren met succes m’n HD mee geherpartitioneerd.