Titel |
Pragmata |

|
Platform |
Windows, PlayStation 5, Xbox Series X/S |
Ontwikkelaar |
Capcom |
Uitgever |
Capcom |
Releasedatum |
2026 |
Kun je je nog vaag iets herinneren van een trailer waarin een man in een ruimtepak door de verlaten straten van New York loopt en daar een klein meisje tegen het lijf loopt dat een hologram van een kat lijkt te willen aaien? Wanneer de man en het meisje elkaar ontmoeten, begint ineens de lucht boven New York te storen. Het blijkt een soort scherm te zijn, waar seconden later ineens een satelliet doorheen crasht. De man en het meisje worden naar boven gezogen, door het gat heen. Even later zien we ze op het oppervlak van de maan staan, kijkend naar de aarde. "Wat is dat?", vraagt het meisje. "Vrijheid. Onze vrijheid", antwoordt de man in het ruimtepak. Het was de eerste trailer van Pragmata, gepubliceerd tijdens de online editie van de E3 in 2020, met de boodschap dat de game in 2022 uit zou komen voor de PlayStation 5.
Sta mij toe de meest open deur ooit in te trappen: dat is niet gelukt. De game werd meermaals uitgesteld, wat gepaard ging met een grappige blogpost van het team waarin Capcom zijn excuses aanbood voor het opnieuw uitstellen van Pragmata. Dat was in 2023 en daarna werd het stil, tot de game eerder dit jaar weer eens opdook in een State of Play-stream van PlayStation. In de nieuwe trailer werd aangegeven dat de game in 2026 zou moeten verschijnen. Eerst zien, dan geloven, maar dat de game speelbaar was op gamescom is in elk geval een goed teken.
Lunafilament
De game speelt zich af in de nabije toekomst, in een wereld waarin de mensheid Lunam Ore heeft ontdekt. Dit is een materiaal waarmee Lunafilament gemaakt kan worden. Met dat geheimzinnige goedje kan alles nagemaakt worden, zolang de benodigde data maar voorhanden is. Op de website van de game is bijvoorbeeld te zien hoe een futuristische auto ogenschijnlijk uit het niets verschijnt.
Pragmata is een game waarin je als speler twee hoofdpersonages bestuurt: de man en het meisje die we al in 2020 in de eerste trailer zagen. De man heet Hugh Williams, het meisje heet Diana. Hugh maakt deel uit van een team dat naar een maanbasis is gestuurd waarmee eerder het contact is verbroken. Op die maanbasis werd onderzoek gedaan naar Lunafilament. Wanneer er een maanbeving plaatsvindt, raakt Hugh zijn team kwijt en dreigt hij het niet te overleven. Het androïdemeisje Diana redt hem. Vanaf dat moment moeten mens en androïde samenwerken om een weg terug naar de aarde te vinden. Saillant detail, dat de website van de game ook alvast verklapt: Diana is niet zomaar een androïde, ze is een Pragmata, gemaakt met Lunafilament. Wat dat precies betekent, weten we op dit moment nog niet.
Hoewel de maanbasis verlaten lijkt, zijn Hugh en Diana zeker niet alleen. Het tweetal stuit al snel op allerlei robots en drones, die hen aanvallen. Pragmata is in de basis dan ook een thirdpersonshooter. Dat gedeelte wordt verzorgd door Hugh, die vijanden met zijn pistool kan beschieten en later ook met indrukwekkender wapentuig. Dat haalt echter weinig uit, want de robots beschikken over armor die ervoor zorgt dat Hugh ze nauwelijks schade kan toebrengen. Dit is dan ook waar Diana om de hoek komt kijken. Zij kan verbinding maken met vijanden en door succesvol een klein puzzeltje op te lossen, hun armor uitschakelen. Dat is het moment dat Hugh het vuur kan openen met zijn wapens, die dan wél effectief blijken te zijn.
Snaken op een grid
Diana kan dus robots hacken en dat gameplayelement is de belangrijkste feature van Pragmata als het gaat om wat de gameplay een eigen stijl geeft. De basis is simpel. Zodra Diana een hack begint, krijg je rechtsboven in beeld een grid te zien. Op dat grid is een einddoel te zien, waar je moet komen door de cursor ernaartoe te 'snaken'. Onderweg kun je optionele panelen raken die de hack krachtiger maken. Dat kan leiden tot een verhoogde staat van kwetsbaarheid, waardoor Hughs wapens meer schade doen, of tot een langer werkende hack. In dat geval duurt het langer voordat de vijand in kwestie zijn schilden weet te herstellen.
:strip_exif()/i/2007701350.jpeg?f=imagearticlefull)
Het is een simpel systeem dat ingewikkelder wordt naarmate vijanden sterker worden. De eerste robots die je ziet, hebben een grid van negen vakjes, maar iets sterkere varianten hebben grids met vijfentwintig vakjes. Daarnaast kunnen er ook andere vakjes in zo'n grid zitten. Blauwe vakjes verhogen de effectiviteit van de hack, maar raak je een roodgekleurd vakje, dan mislukt de hack en moet Diana opnieuw beginnen. Dat is op zich niet erg, maar het zorgt er wel voor dat de vijand langer zijn gang kan gaan voordat Hugh hem kan afstoppen. Diana's hacks gebeuren namelijk in real time, tegelijk met de combat. Je zult Hugh dus aanvallen van die vijand moeten laten ontwijken als Diana er nog niet in is geslaagd de schilden neer te halen. Dit voelt in het begin chaotisch, maar als je een paar vijanden verslagen hebt, wordt het heel snel een automatisme.
Vechten tegen een mech
Op dat moment wordt Pragmata al heel snel leuk om te spelen. Het tempo ligt lekker hoog, doordat je je in gevechten tegelijkertijd moet richten op schieten en op hacken. In de op gamescom speelbare demo lag de moeilijkheidsgraad daarbij trouwens niet al te hoog. Er werden steeds maar een paar vijanden tegelijk op Hugh en Diana afgestuurd. De sterkste vijand bleek uiteindelijk een soort mech, die Diana dan meerdere keren moest zien te hacken voordat Hugh hem definitief kon verslaan. Dit gevecht vond ik tof om te spelen. De mech, een supersterke maar niet al te snelle unit, wist me een paar keer goed te raken. Dat komt ook doordat Hugh niet snel is. Je kunt je boosters gebruiken om te ontwijken, maar wegblijven bij vijanden is soms best lastig. Dat is de bedoeling, want het creëert een dilemma in hoeveel tijd je neemt om een hack te voltooien. Hoe langer je pad in het grid, hoe meer bonussen je meepakt, maar hoe meer tijd je ook kwijt bent. Soms gaat het echt om fracties van seconden en ben je net op tijd met schieten voordat een vijand Hugh een enorme klap verkoopt.
:strip_exif()/i/2007701370.jpeg?f=imagearticlefull)
Voorafgaand aan het baasgevecht krijgt Hugh trouwens de beschikking over twee nieuwe wapens. Eentje zorgt ervoor dat vijanden even gevangen worden in een soort net, waardoor ze kort niet kunnen bewegen. De ander lijkt het meest op een futuristische versie van een shotgun, die veel schade doet. Beide wapens bleken onmisbaar in dat eindgevecht. Het even stil kunnen zetten van vijanden maakt hacken met Diana ook wat makkelijker. De wisselwerking tussen wat Hugh en Diana kunnen lijkt in Pragmata dus steeds te evolueren.
Behalve vechten zit er ook wat verkennings-, platform- en puzzelwerk in Pragmata. Hugh en Diana bevinden zich in een verlaten maanbasis die voor een groot deel in lockdown is. Je komt regelmatig obstakels tegen waar je je ook weer een weg langs moet hacken. Soms is een simpele knoppencombinatie voldoende, op andere momenten moet je bijvoorbeeld schakelaars vinden om een bepaalde deur te openen. Daarbij kan Hugh de boosters van zijn pak gebruiken om hoger te springen of stukjes te zweven en zo langere sprongen te maken. Uitvinden waar je heen moet en hoe je daar precies komt lijkt dus ook een gameplayelement van Pragmata te worden.
RE Engine
Heel veel meer zat er niet in deze demo, die ik grafisch trouwens behoorlijk overtuigend vond. Oké, de maanbasis ziet eruit als elke andere ruimtebasis die je ooit gezien hebt, maar ik heb er vertrouwen in dat daar wel meer variatie in komt. Denk nog even aan die eerste trailer, waarin Hugh rondloopt in een nepversie van een Amerikaanse stad. Als dat soort zones ook voorkomen op deze maanbasis, gaan we dus nog heel andere omgevingen zien. De robots vond ik ook een beetje generiek, maar Hugh en Diana zelf zien er dan weer fantastisch uit. Pragmata maakt gebruik van de RE Engine. Het is grappig om te zien hoe die engine zowel de spookachtige look van Resident Evil: Requiem fantastisch neerzet, maar ook de cleanere en veel lichtere omgevingen van Pragmata haarscherp op het beeld brengt.
Ik had Pragmata vooraf niet per se op mijn gamescom-lijstje staan, maar de speelsessie was zo leuk dat ik er toch even een preview aan wilde wijden. De combinatie van schieten en hacken werkt uitstekend. Ik ben benieuwd hoe lang het leuk blijft. De grids kunnen lastiger worden en er kunnen meer vijanden tegelijkertijd komen, maar wat Capcom verder in petto heeft? Geen idee. Dat is een belangrijke vraag, want deze feature draagt de hele game. De prima graphics en interessante setting helpen zeker mee, maar het komt aan op hoe de gameplay zich staande houdt. Hoe Pragmata het ervan af gaat brengen, zullen we volgend jaar zien, want de game verschijnt in 2026 voor Windows, PlayStation 5 en Xbox Series X/S.
Redactie: Jurian Ubachs Eindredactie: Monique van den Boomen