Racegame met een vleugje Smash Bros.

Eerst even naar school

Titel	Kirby Air Riders
Platform	Nintendo Switch 2
Ontwikkelaar	Nintendo
Uitgever	Nintendo
Releasedatum	20 november 2025

Fans van Kirby hebben een goed jaar. Afgelopen week kwam Kirby en de Vergeten Wereld al uit voor de Nintendo Switch 2 en later dit jaar duikt de roze 'puffball' nogmaals op in een eigen game, want op 20 november verschijnt ook Kirby Air Riders. Die titel kan je bekend voorkomen, want dit is de opvolger van Kirby Air Ride. Dat spel verscheen in 2003 op de GameCube en deze nieuwe game bevat veel elementen die daar ook al in aanwezig waren. We zijn inmiddels ruim twintig jaar aan technische ontwikkelingen verder, dus dat de game een heel nieuw jasje heeft, is logisch.

Meer weten? Hierboven kun je de Nintendo Direct-stream over Kirby Air Riders terugkijken.

Kirby Air Riders is een racegame, maar toch ook weer niet. De game bevat namelijk races, maar ook veel andere content die weinig met racen te maken heeft. De gemene deler is dat je altijd een personage kiest, zoals Kirby zelf of een van zijn vriendjes, en dat je op een voertuig zit. Wat je daar vervolgens mee doet, kan sterk verschillen. De Air Ride-modus is op racen gericht. Hier speel je met maximaal zes spelers en is het simpelweg de bedoeling om als eerste over de finish te komen. In de andere modus, City Trial, ligt dat allemaal heel anders en varieert wat je uiteindelijk doet met je voertuig sterk.

Geen gas geven

Een game met voertuigen, deels gericht op racen: dat maakt het voor de hand liggend dat de vergelijking met Mario Kart World wordt gemaakt. Die vergelijking kan wat mij betreft direct de prullenbak in, want Kirby Air Riders voelt in alles totaal anders. Dat begint al met een simpel maar ingrijpend verschil: er is geen acceleratieknop. In Kirby Air Riders hoef je geen knop ingedrukt te houden om vooruit te komen. Dat klinkt logisch, maar voelt raarder dan je denkt. Ik kreeg het tijdens mijn speelsessie op gamescom niet voor elkaar de B-knop niet veel meer ingedrukt te houden dan noodzakelijk is. Je gebruikt die knop om boosts op te bouwen, bijvoorbeeld door te springen of te sliden, maar je moet hem dus juist niet de hele tijd indrukken.

Kirby Air Riders

Nintendo liet me, voor ik begon aan het echte werk, eerst even wat onderdelen van de uitgebreide tutorialmodus spelen. Dat is aan te raden, want Kirby Air Riders ziet er misschien simpel uit, maar de game is dat verre van. Zo zijn er allerlei manieren waarop je boosts kunt opbouwen en dat is de sleutel tot succes. Dit kan een pijlsnelle game zijn, maar alleen als je snapt hoe het werkt. Een boost opbouwen door de B-knop in te houden of door te sliden spreekt wel tot de verbeelding, maar dat je bij het landen na een sprong moet zorgen dat je voertuig parallel aan de grond is, omdat je dan ook een boost krijgt? Dat zijn dingen die je toch wel even wil weten – en oefenen – voor je aan races begint. Datzelfde geldt voor het aanleren van hoe je andere voertuigen overneemt en hoe je vijanden kunt opslokken, waarmee je sterren verdient die ook weer voor een boost zorgen. Het blijft natuurlijk een Kirby-game.

Waag je je dan aan een race, dan laat Kirby Air Riders zich vermoedelijk van zijn meest vaardigheidsgerichte kant zien. Hier winnen vond ik pittig; er is zeker sprake van een leercurve die ik duidelijk nog moest doorlopen. Ergens is het heel simpel: je doet alles met de B-knop, op het inzetten van je speciale aanval na − dat gaat met Y. Hoe en wanneer je B indrukt, wat je dan doet met stuurbewegingen en hoe je dat allemaal doet qua timing, dat is waar de moeilijkheid zit. Ik kreeg scherpe bochten, die je door te sliden op hoge snelheid kunt nemen, best redelijk onder controle, maar vloog af en toe ook lekker uit de bocht of verloor juist snelheid doordat ik jumps miste of vergat mijn boost op te laden. Racen was dus nog niet helemaal mijn ding in Kirby Air Riders. Gelukkig is er ook nog City Trial en dat ging een stuk beter.

City Trial: verrassend en veelzijdig

De City Trial-modus is waar het in Kirby Air Riders om draait. Deze spelmodus, die je met maximaal zestien spelers kunt spelen, bestaat uit twee delen. Eerst is er een vijf minuten durende fase waarin je vooral moet zorgen dat je veel power-ups verzamelt. Die power-ups verbeteren je voertuig op verschillende manieren. Hier geldt 'meer is beter', maar je kunt ook proberen gericht specifieke power-ups te zoeken. Zo kun je je voertuig pijlsnel maken, sterk in aanvallen of juist heel stevig, zodat je veel kunt hebben. In deze fase kom je trouwens ook allerlei andere voertuigen tegen, die zelf ook al sterke en zwakke punten hebben.

Eindspel

De reden dat je die voertuigen wilt hebben en power-ups verzamelt, is dat er na afloop van de vijf minuten een eindgevecht plaatsvindt, waarbij je 'gevecht' niet letterlijk hoeft te nemen. De spelers krijgen namelijk de keuze uit vier minigames en mogen dan zelf kiezen welk eindspel ze spelen. Daarbij kunnen verschillende spelers ook verschillende spellen doen: het gaat erom dat je een spel kiest waarin je denkt de beste score neer te kunnen zetten. De minigames zijn erg verschillend en vragen steeds andere kwaliteiten van je voertuig. Een race gaat natuurlijk vooral op snelheid, maar een spel waarbij je zo snel mogelijk zoveel mogelijk vijanden moet zien te verslaan, vraagt meer aanvallende vaardigheden. Je kunt daar in de eerste fase dus alvast rekening mee houden door een voertuig te zoeken met specifieke sterke punten en power-ups te scoren die daarbij passen.

Kirby Air Riders

De keuze voor een voertuig is dus al de eerste stap naar de eindoverwinning. Ongeacht met welk personage je speelt, begin je altijd met een standaardvoertuig, dat je het liefst zo snel mogelijk inruilt voor een ander. Er zijn twee manieren om aan een beter voertuig te komen: je kunt ze vinden in de omgeving en je kunt ze afpakken van andere spelers. Om dat mogelijk te maken, moet je ze wel eerst wat schade toebrengen door ze aan te vallen, wat op verschillende manieren kan. Zo kun je power-ups pakken die aanvallen opleveren, de special van je personage gebruiken of tegen ze aan beuken. Wanneer je dan dicht in de buurt van zo'n beschadigd voertuig rijdt, kun je het afpakken van de huidige eigenaar. Geen zorgen: je krijgt zelf dan een hagelnieuwe, onbeschadigde versie onder je kont.

Chaotisch

De 'verzamelfase' van City Trial is chaotisch, en dat is een understatement. Er gebeurt heel veel. De omgeving zelf bevat een heleboel verborgen stukken die het verkennen waard zijn, power-ups verschijnen en verdwijnen en er zijn allerlei activiteiten waar je aan mee kunt doen om extra veel power-ups op te pikken. Die activiteiten zijn steeds tijdelijk beschikbaar, en je moet zorgen dat je op tijd in een bepaalde zone bent om mee te doen. Hoe je het allemaal doet, mag je helemaal zelf weten, zolang je er maar voor zorgt dat je na die vijf minuten een flinke sloot aan power-ups verzameld hebt en een voertuig hebt bemachtigd waarmee je iets kunt in de volgende fase.

Kirby Air Riders

In die volgende fase heb je dus de keuze uit vier minigames, en die zijn heel verschillend. De game plakt steeds een advies op een of twee van die spellen om aan te geven dat het voertuig en de power-ups die je verzameld hebt, waarschijnlijk het best bij die games passen. Je hoeft daar niet naar te luisteren, maar dat is wel zo verstandig. Mij leek een game waarbij je met je voertuig zo lang mogelijk moest zien te zweven bijvoorbeeld wel grappig, maar ik had even niet door dat mijn exemplaar helemaal niet kon zweven, dus een normale race of een gevecht waarbij ik zoveel mogelijk vijanden moest uitschakelen waren logischere keuzes. Het leuke is dat je altijd kunt winnen, hoe slecht de eerste fase ook ging. Ik kwam mijn tweede potje door met een schandalig laag aantal power-ups, maar koos voor een spel waarbij je zoveel mogelijk stukken voedsel moet verzamelen in de omgeving. Dat bleek zo goed te doen dat ik het potje won, ook al hadden de anderen in de eerste fase veel betere set-ups gebouwd. Je bent dus nooit kansloos. Toen ik vroeg hoeveel verschillende minigames er waren, antwoordden de Nintendo-medewerkers: heel erg veel. Hier valt dus flink wat variatie te verwachten.

Super Smash Bros.

City Trial lijkt dus de voornaamste spelmodus in Kirby Air Riders te worden, en heel verrassend is dat misschien niet eens. Het was in Kirby Air Ride namelijk ook al de belangrijkste modus. Daarnaast doet het ook sterk denken aan Smash Run, een spelmodus uit Super Smash Bros. voor de Nintendo 3DS, die ongeveer hetzelfde werkt als City Trial. Toeval? Zeker niet: Super Smash Bros. en Kirby komen beide uit de koker van Masahiro Sakurai, een van de toonaangevendste ontwikkelaars binnen Nintendo.

Wat nog rest, is een kleine blik op de visuele prestaties. Dit vind ik lastig. Kirby Air Riders heeft met zijn snelheid een stabiele framerate nodig, en die lijkt de Switch 2 ook te bieden. Ik vond daarnaast het kleurgebruik aantrekkelijk, wat natuurlijk geen verrassing is voor een Nintendo-game. Met name de specials, de beste aanval die elk personage in huis heeft, zorgen voor fraaie speciale, vaak kleurrijke effecten. Dat is allemaal positief. Toch ben ik over de hele linie enigszins teleurgesteld in wat de game laat zien. Met name de omgevingen vind ik wat te simpel ogen. Het gras in Skyah bijvoorbeeld doet me denken aan graphics van games uit vorige generaties. Wat dat betreft oogt Kirby Air Riders wat gedateerd. De speciale effecten maken veel goed, maar niet alles.

Kirby Air Riders

Voorlopige conclusie

Kirby Air Riders komt over als een wat minder complexe game dan Mario Kart World, en dat is het in bepaalde opzichten ook wel, maar in andere opzichten juist weer niet. Het is bovenal een game die veel plezier biedt. Zelfs als de Air Ride-modus nog een tikje te uitdagend is, kun je in City Trial al snel succes boeken. Dat betekent niet dat je daar niet beter in kunt worden, maar door de manier waarop deze modus is opgezet, kun je al snel meedoen om de winst. Het is daarnaast een knotsgekke, chaotische modus die ook om die reden zeer vermakelijk is om te spelen. Ik ben blij dat de game de beloofde 60fps goed lijkt vast te houden, want dat is belangrijk bij een game waarin je zoveel snelheid kunt ontwikkelen, maar ik ben iets teleurgesteld in de verdere graphics. Zeker de omgeving van Skyah oogt bij vlagen wat gedateerd. We weten allemaal dat het bij Nintendo vaak niet echt om graphics draait, maar ik had gehoopt dat de Switch 2 grafisch net wat meer in zijn mars zou hebben dan dit. Ook zonder fantastische visuals kan Kirby Air Riders echter een heel leuke game zijn, met een goede mix van racen aan de ene kant en een soort 'Super Smash Bros. met voertuigen' aan de andere kant. Kirby Air Riders verschijnt op 20 november voor Nintendo Switch 2.

_{Redactie: Jurian Ubachs Eindredactie: Monique van den Boomen}