Prinses Zelda in de hoofdrol

The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom Preview

Zelda, Tri en de echo's

Titel	The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom
Platform	Nintendo Switch
Ontwikkelaar	Nintendo
Uitgever	Nintendo
Releasedatum	26 september 2024

Het blijft een leuk instinkertje voor mensen die minder diep in de wereld van games zitten: wie is het hoofdpersonage in The Legend of Zelda? Eind deze maand verschijnt een game die een andere invulling geeft aan het antwoord op die vraag. In The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom is het eens niet zwaardvechter Link die de hoofdrol opeist, maar Prinses Zelda zelf. Het is de eerste keer dat Zelda het voornaamste speelbare personage is in een echte The Legend of Zelda-game. Eerder was de prinses wel speelbaar in Zelda-games van andere ontwikkelaars en in spin-offs als Hyrule Warriors, maar nooit eerder vertolkte ze de hoofdrol in de legende die toch echt haar naam draagt.

Wie kijkt naar Echoes of Wisdom, herkent waarschijnlijk de stijl van de Nintendo Switch-remake van The Legend of Zelda: Link’s Awakening uit 2019. Dat is meteen waar de relatie tussen dat spel en Echoes of Wisdom ophoudt. Los van het feit dat de games zich in hetzelfde universum afspelen, hebben de verhalen niet met elkaar te maken. Het verhaal van Echoes of Wisdom draait om vreemde scheuren die overal in Hyrule zijn verschenen. De scheuren slokken hele delen van de wereld op en verplaatsen deze naar een andere dimensie; hetzelfde geldt voor de mensen die er wonen. Sterker nog: de persoon die normaliter in dit soort situaties zou ingrijpen, Link dus, is ook in geen velden of wegen te bekennen. Daarom is het aan Prinses Zelda om zelf op onderzoek uit te gaan.

Bed scannen

Dat begint aanvankelijk in een gevangenis, want Zelda wordt verantwoordelijk gehouden voor de scheuren. De prinses weet de kerker echter al snel te verlaten en kan dan haar eerste stapjes richting de redding van Hyrule zetten. Dat doet ze niet alleen, want Zelda wordt bijgestaan door een geheimzinnige fee genaamd Tri, die haar een staf geeft. Die staf is het belangrijkste voorwerp in de hele game, want hij is de basis voor alles wat Zelda gaandeweg het spel leert. De staf stelt Zelda namelijk in staat om voorwerpen uit de omgeving te scannen waarna ze die objecten kan reproduceren. Dit zijn de Echoes uit de titel van het spel. Stel je hebt een bed gescand, dan kun je dat bed daarna meermaals namaken. Stapel er een paar op elkaar en je hebt een trap gebouwd, bijvoorbeeld. Deze kracht is niet onbeperkt, maar hangt af van hoeveel kracht Tri heeft. Naarmate je verder komt in de game, groeien de krachten van Tri en kan Zelda dus meer objecten tegelijk inzetten.

Het verzamelen van bruikbare objecten en het gebruiken daarvan bij puzzels is de manier waarop de game het systeem aan spelers aanleert. Je hebt een gat waar je niet overheen kunt springen, maar hebt inmiddels geleerd een soort boom te maken die precies in dat gat past en waarover je dan naar de overkant kunt lopen. Simpel genoeg. Natuurlijk loopt de moeilijkheidsgraad geleidelijk op en zul je soms echt goed moeten kijken en nadenken hoe je ergens komt. Daarbij is het vaak zo dat er meerdere wegen naar Rome leiden. Tijdens het spelen bleek ik erg fan van het stapelen van bedden om makkelijk een trap te bouwen, maar op veel plekken had ik ook andere objecten kunnen gebruiken.

Vijanden gebruiken als echo

De spelwereld schotelt spelers allerlei puzzeltjes voor, waarbij ook al snel vijanden komen kijken. Zo leer je hoe je vijanden het zicht kunt ontnemen door op strategisch handige plekken dozen neer te zetten. Wat later zul je de objecten die je kunt plaatsen ook echt tegen vijanden kunnen gebruiken. Zodra je de echo van een steen kunt maken, kun je die oppakken en op vijanden gooien, bijvoorbeeld. Maar het wordt pas echt leuk als je eenmaal vijanden scant en die als echo kunt inzetten. Jazeker: de vijanden die je in het spel tegenkomt, kun je, zodra je ze voor het eerst verslagen hebt, toevoegen aan je arsenaal van in te zetten echo’s. Zo voeg je dus binnen de kortste keren een Keese of Sea Urchin toe aan je mogelijkheden en nog veel meer bekende wezens uit het Zelda-universum.

Dit is waar het plezier echt begint. Vijanden bestoken met vijanden is grappig, zeker als het gaat om exacte kopieën van die vijanden zelf. Dat werd vooral leuk bij de Darknut, een ridderachtig wezen met een schild en een zwaard. De Darknut slaat nogal traag, dus als je er twee tegenover elkaar zet, kijk je ineens naar een hartstikke koddig gevecht tussen twee toch wel vrij incapabele ridders. De Darknut is een voorbeeld van een echo die meer kost dan een van Tri’s krachtpunten. Sterkere wezens kosten meer punten, wat ervoor zorgt dat je maar één zo’n soort wezen tegelijk kunt neerzetten, in elk geval totdat Tri meer kracht heeft en je meer punten kunt gebruiken. Het verschilt per gevecht welk wezen het best werkt om in te zetten. De Keese zijn bijvoorbeeld veel zwakker dan de Darknut, maar vallen vanuit de lucht aan en zijn sneller. Door rondjes om een vijand heen te rennen en steeds vanuit een andere hoek een Keese af te vuren, kun je vijanden die alleen in hun rug kwetsbaar zijn bijvoorbeeld goed te grazen nemen. Dat gaat de Darknut niet lukken.

Hoewel we wat spelen met echo’s betreft nog maar het topje van de ijsberg hebben gezien, beviel dit systeem nu al erg goed. Het is typisch een spelelement dat je mag verwachten van een Zelda-game: origineel, doeltreffend en in de basis vrij simpel, maar toch goed voor oneindig veel mogelijkheden. We roemden de laatste The Legend of Zelda-game om de mate waarin creativiteit wordt beloond en dat gevoel krijg ik hier ook wel weer bij. De game nodigt uit om creatief om te gaan met de uitdagingen op je pad en dat maakt het leuk om allerlei dingen uit te proberen.

Onoverzichtelijk

Daarbij stuitte ik overigens nog wel op een puntje van kritiek en het is hetzelfde als bij de vorige The Legend of Zelda-game. In Tears of the Kingdom kon Link ook veel mogelijkheden verzamelen in de vorm van objecten waarmee hij allerlei zaken kon bouwen. Het menu waarin je al die objecten en voorwerpen kon terugvinden, vind ik niet overzichtelijk. Het leidde ertoe dat ik lang niet altijd een goed beeld had van wat ik allemaal bij me had. Echoes of Wisdom heeft hetzelfde probleem. Je echo’s worden weergegeven in een lang menu en tenzij je op zoek bent naar een specifieke echo, is de kans klein dat je vaak helemaal naar het einde scrollt. Je kunt de manier van sorteren wel aanpassen en dat verandert welke echo’s je eerst ziet, maar dan nog is het lastig om een goed overzicht te krijgen van al je opties. In de menu’s is dat overzicht beter, maar tijdens de gameplay zul je vooral van het quickmenu gebruikmaken en dat werkt soms wat onhandig.

Koppelen en haperingen

In de twee uurtjes waarin ik met Echoes of Wisdom aan de slag kon, maakte ik ook kennis met een ander belangrijk element voor puzzels in het spel. Zelda kan zichzelf namelijk koppelen aan objecten en die dan met zich meesleuren. Denk aan een rotsblok dat in de weg ligt: koppel jezelf eraan vast en de rots zal dezelfde bewegingen maken als Zelda. Loop een stukje naar de zijkant en het blok schuift mee: voilà, pad geopend. Daarnaast kan Zelda ook een omgekeerde koppeling maken, waarbij zij zich laat meenemen door de beweging van een object. Zo kun je een bewegend platform gebruiken om over een grote kloof te komen.

Zelda heeft daarmee al aardig wat mogelijkheden om door de spelwereld te komen. Het wordt interessanter als je bedenkt dat die elementen, zoals het maken van echo’s en het creëren van koppelingen, ook samen kunnen werken. Zelda kan een echo maken en zich vervolgens aan die echo vastmaken. Dat is handig, want zo kan Zelda ook meevliegen met een Keese, bijvoorbeeld. Ook hier merk je dat het aankomt op de creativiteit en fantasie van de speler. De speelsessie eindigde kort na het verkrijgen van deze koppelkrachten, dus veel heb ik er nog niet mee kunnen experimenteren, maar het biedt duidelijk veel mogelijkheden.

Eindbaas

De speelsessie eindigde niet voordat er afgerekend moest worden met de eindbaas van de eerste dungeon in de game. Op weg naar die eindbaas was er een kleine verrassing: Zelda wordt ineens geconfronteerd met een duistere versie van zwaardvechter Link, die je met behulp van je echo’s moet verslaan. Interessant, vooral omdat deze versie van Link een zwaard achterlaat dat Zelda extra krachten geeft. Ze kan, als de meter met energie vol genoeg is, zichzelf kort veranderen in ‘de zwaardvechter’. Ze kan dan tijdelijk vechten met een zwaard en het voelt dan tijdelijk alsof je met Link speelt in plaats van met Zelda. De aanvallen met het zwaard zijn sterk, maar de tijd die je in deze modus kunt spenderen, is erg beperkt. De meter hervult zichzelf niet automatisch; je zult op zoek moeten naar zwevende stukjes blauwe energie, zodat je de speciale aanvallen later nog eens kunt inzetten.

Het zwaard was een fijn extra hulpmiddel om te gebruiken in het gevecht tegen de eindbaas van de eerste grote grot waar je met Zelda terechtkomt. Dit baasgevecht kent meerdere fasen en per fase zijn er andere manieren die het best werken om hem schade toe te brengen. Hoe je dat doet, is niet zo moeilijk uit te vogelen, want een groot oplichtend onderdeel op zijn lichaam schreeuwt nog net niet letterlijk ‘schiet op mij!’ Het lukte dan ook om dit monsterlijke wezen vrij snel te verslaan. Voor deze eerste uren van Echoes of Wisdom geldt trouwens toch al wel dat de game niet overdreven moeilijk is, maar de kans dat dat later in de game een stukje anders wordt, is natuurlijk aanwezig.

Haperingen

The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom heeft een vrolijke, kleurrijke grafische stijl, die je dus al kunt kennen van de remake van Link’s Awakening uit 2019. De game zal ongetwijfeld verbeteringen hebben ten opzichte van het grafisch niveau van dat spel, maar het is lastig om dat in dit stadium goed te vergelijken. Wat ik wel opvallend vond, is dat de Switch het af en toe best lastig had met deze game. Ik merkte meermaals kleine haperingen in de framerate en dat is wel jammer. We speelden een prelaunchversie, dus je moet er dan altijd bij zeggen dat de performance nog verbeterd zou kunnen worden. Dat kan, maar Nintendo’s games zijn in deze fase, zo kort voor de release, vaak wel gewoon helemaal af. Dan nog kan een toekomstige patch best verschil maken, maar het zou ons niet verbazen als de lichte haperingen voorlopig nog wel even een punt van aandacht blijven.

Voorlopige conclusie

Ik heb me heel goed vermaakt in de twee uurtjes waarin ik The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom kon spelen. Dit is zo’n game die spelers een gereedschapsset geeft om vervolgens maar gewoon af te wachten wat de speler daarmee doet. De game houdt daarbij even je hand vast, zodat je weet hoe het werkt en wat er mogelijk is, maar laat je daarna vooral vrij om je eigen oplossingen te verzinnen. Natuurlijk geven de eerste uren nog lang niet alles prijs, maar het begin heeft mij, zeker niet de grootste fan van The Legend of Zelda, heel positief verrast. The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom verschijnt op 26 september, uiteraard alleen voor de Nintendo Switch.

Reacties (44)

[i7x]

In The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom is het eens niet zwaardvechter Link die de hoofdrol opeist, maar Prinses Zelda zelf.

Wellicht eerste Zelda game met Zelda in de hoofdrol, maar niet de eerste waarin Link niet de hoofdrol heeft: in BS Zelda Ancient Stone Tablets speel je met de 'Hero of Light.' Dacht wellicht interessant te delen. (misschien dat er nog meer voorbeelden zijn, maar daar weet ik niet vanaf)

edit: het lijkt erop dat er zelfs 2 CDI games zijn waar Zelda al wel het hoofdpersonage was: Wand of Gamelon en Zelda's Adventure.

[Reactie gewijzigd door i7x op 4 september 2024 17:20]

[Kusanagi]

Als het aan de hardcore Zelda fans ligt tellen die twee games niet mee xD

[Cid Highwind]

Eigenlijk ben je pas echt hardcore als je ook die games hebt gespeeld.

Ik beschouw mezelf overigens niet als een hardcore fan.

[Linksquest]

Ik heb alle 3 de CD-I gespeeld, sterker nog, ik heb alleen een CD-I voor die 3 Zelda games en heb toevallig ook Hotel Mario erbij gepakt, maar als het niet om die Zelda games ging, dan had ik nu ook geen CD-I meer gehad

[TV_NERD]

Ik vergeet die dag nooit meer. Ik stond met m'n vader in een (begin jaren 90 electronikawinkel, naam vergeteten). Lieten ze ons de CD-i zien. Toen hebben we een PC gekocht

[cmegens]

Maar die Rollerball Mouse was zo handig!

[Linksquest]

Die 2 CDI games moet je eigenlijk niet meetellen, zijn niet door Nintendo gemaakt, maar het klopt wel dat je in die games met Zelda kon spelen.

[bursche]

Ik kan me ze ook nog herinneren. Nintendo heeft daarna gezworen hun eigen franchise nooit meer uit handen te geven. En gelukkig maar

[ultimasnake]

‘Nooit meer’? Mwaaahh, regelmatig nog wel maar wel door continu als een helicopter parent er boven te hangen (directora/producers)

Zelda oracle of ages/seasons zijn gemaakt door ‘flagship’ can capcom en ‘Mario & Luigi’ series zijn allemaal gemaakt door AlphaDream tot ze failliet gingen waarmee ‘brothership’ de eerste wordt die niet uit hun stal komt. Dan zijn er ook nog ‘second party’ studios zoals Hal lanoratory met de oa de Smash Bros series

De Mario Movie is ook een mooi voorbeeld waar ze het wel kunnen met veel succes, en dan hebben we nog Nintendo World in Universal studios, Lego Mario… ongetwijfeld vergeet ik nog wel wat zaken naast merchandise dat onder licentie wordt gemaakt

En blij toe btw, allemaal geweldige games! En the Mighty Bowser is wel een van mijn tofste lego sets.

[Reactie gewijzigd door ultimasnake op 7 september 2024 11:42]

[Linksquest]

Mooie preview, heb zelf ook heel veel zin in deze game. Wel jammer om te lezen dat er iets van haperingen aanwezig zijn, en zeker gezien dat de game niet zo groot zal zijn als bij een Tears of the Kingdom. Hoop dat er nog een patch uitkomt die dat gaat fixen, maar ik heb enorm voor zin in deze game.

[L23]

Ik vraag me dat wel af omdat Link's Awakening ook last heeft van haperingen en het daar nooit is opgelost.

[Linksquest]

Als het zo is als bij Link's Awakening, dan zal het denk ik wel meevallen, want heb het daar nauwelijks gemerkt en heb de game 3x uitgespeeld.

[L23]

Ik vond het behoorlijk opvallen omdat als de game onder de 60 fps komt het gelijk overschakelt naar 30 fps (double-buffered v-sync). Gewoon zonde voor een Switch exclusive. Wellicht was een vaste 30 fps logischer geweest. Maar het maakt voor mij de game niet onspeelbaar. Met plezier uitgespeeld, toffe game. Het is me niet duidelijk of het in deze preview om dezelfde soort haperingen gaat als bij Link's Awakening en het is inderdaad per persoon verschillend in hoeverre je je er aan stoort. In de trailer leek het overeen te komen met Link's Awakening.

[Reactie gewijzigd door L23 op 4 september 2024 19:15]

[_-= Erikje =-_]

Velen van ons hebben links awakening in zwart groen op de achterbank onderweg naar Frankrijk gespeeld, hopen dat de batterijen het nog net lang genoeg uithouden op een langzaam verblekend scherm, denk ik. Toen gaf je niets om frames per second ik vond de cartoon style van de remake ook erg prima overigens

[Cid Highwind]

Toen was het vanzelfsprekend dat het 60 fps was. Iets wat dus ook in grote mate aan de speelbaarheid bijdroeg, zelfs al stond je er niet bij stil.

Met de PSX en N64 generatie ging het pas mis. Daar was je al blij met 30, of beter gezegd 25 fps, want PAL.

[FloggingHank]

Huh waarom is jouw username rood?

[Linksquest]

Omdat ik Moderator van Spielerei ben

[germania]

Kijk langzaam maar zeker wel uit naar dit spel!
Merkte dat ik eerst wel teleurgesteld was dat er geen remake van de Oracle games op deze engine kwam. Maar na de gameplay reveal heb ik wel het idee dat dit een vette interessante mix wordt tussen TotK en LA.

[McBacon]

Oracle remakes komen denk ik nog wel. Link's Awakening was origineel ook de basis van die games, dus waarom zouden ze dat met de nieuwe LA niet ook gaan doen?

[Cid Highwind]

Dat zou echt een leuke manier zijn om die games te kunnen spelen. Ze kwamen namelijk enkel voor de GBC uit.

En daar waar Link's Awakening in totaal een goede 6 miljoen keer was verkocht voor de GB en GBC, zouden de Oracle games tezamen "slechts" 4 miljoen keer verkocht zijn.

Ik heb ze zelf eigenlijk nooit gespeeld, want geen nostalgische gevoelens er bij, in tegenstelling to Link's Awakening. Maar gezien de kleurrijke thema's lijkt me een remake van deze games enorm voor de hand liggend.

Ik ben benieuwd of Nintendo ze in dat geval apart wil gaan slijten, of er toch een leuke package deal van maakt.

[sdziscool]

Danku voor de (p)review, ik was inderdaad al bang dat ze een van de main features (weer) gewoon een scrollfest zouden maken.
Ik had er ook last van in Tears of the Kingdom bij het boogschieten dat je op gegeven moment 30+ opties had om aan je arrow van je boog te plakken, en daar moest je dan in het midden van de gameplay maar even doorheen scrollen om bijvoorbeeld de bommen te vinden, of het electriciteitsding etc, echt bizar onhandig, haalde me erg uit de game en ook helemaal niet wat ik gewend ben van het Zelda team. Schijnbaar hebben ze niets geleerd en is het hier weer exact hetzelfde maar dan met een nog belangrijkere feature (de echos), heel jammer :c

[Reactie gewijzigd door sdziscool op 4 september 2024 16:11]

[WORPspeed]

Misschien gebruikte jij veel meer opties dan ik, maar de sorteer functie bij die lijst die t op meest-gebruikt sorteerde zorgde er bij mij voor dat ik bijn a nooit lang hoefde te scrollen

[rayhvh]

Jammer dat het niet The Legend of Link heet. Gemiste kans

[Jahe1990]

Ligt het aan mij, of is die voiceover van de Nederlandse trailer een beetje misplaatst? Mist voor mij diepgang en drama, waardoor het een wel érg kinderlijk gevoel geeft bij de beelden.

[Heedless]

De Engelse voiceovers van dit soort Nintendo videos (net als Nintendo Direct) zijn al erg, maar deze Nederlandse is al helemaal verschrikkelijk ja! Ben maar even naar YouTube gegaan om de Engelse versie te kijken ipv de de Nederlandse die in de preview stond (hierzo, mocht iemand die nog willen kijken: YouTube: The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom — Into the Still World, a Jour...)

[Jahe1990]

Oh ja inderdaad, de Engelstalige is beter maar ook niet zo heel veel. Lijkt er dus op dat ze het meer als stijlkeuze doen (voor de trailer).

[Heedless]

Ja het is een ding van Nintendo volgens mij; als je de vorige Nintendo DIrect kijkt valt het op dat ze voor (bijna) elke game dezelfde stem gebruiken, ook al past die compleet niet bij de spellen. Heel storend vind ik zelf (maar compleet offtopic verder natuurlijk ).

[Kusanagi]

Ik vind top down altijd geniaal om te spelen. Als kind had ik de andere Zelda games al, maar deel 4 was de eerste die ik met mijn verjaardagsgeld zelf had gekocht en daar was ik als koter heel blij mee.

Link's Awakening heeft een hele leuke sfeer en die is op de Switch ook weer goed neergezet. De stijl is ook heel leuk neergezet ook al had ik zelf een andere art stijl ingeslagen met deze gameplay, maar toch is het echt goed gelukt.

Daarom kijk ik ook heel erg uit naar deze game; dit is er echt zo'n eentje waarvan ik nu al weet dat ik deze 100% ga uitspelen en verslaafd aan ga raken van begin tot eind.

[MIQ_be]

Well done Nintendo, al is het natuurlijk nog maar de preview. De zoveelste toevoeging aan de rijke Switch catalogus en het Zelda-universum. Dat ze vanuit één reeks zo divers durven denken om enerzijds een 3D-wereld met de gekste mechanics uit te brengen en dan weer een old school top-down waarin alles relatief basic verloopt ... wie doet het Nintendo na? Ze recyclen maar tegelijk blijven ze innoveren. De hardware is echt aan vervanging toe (men ventilator lijkt ook op zen einde te gaan lopen, hij ratelt, 2017 launch model) maar dit is by far de mooiste generatie tot nu toe

[Reactie gewijzigd door MIQ_be op 4 september 2024 19:55]

[kujinshi]

Zelda: I finally have my own game!
Link: Forget it, I jumped half the game by starting directly in the dark world.

[QwaftZefoni]

Nou deze bijna om de hoek en ondertussen de port van The Legend of Zelda Ocarina of Time Ship of Harkinian, da's wel een fijne nazomer zo hoor!