Children of the Sun
Children of the Sun is een sniper-puzzelgame met een opvallende comicstijl en keiharde actie. Het verhaal draait om 'het meisje' dat wraak neemt op een sekte en de leider van die sekte, die haar familie veel leed heeft aangedaan. De gameplay is origineel en kenmerkt zich door het feit dat je in elk level maar één kogel afschiet, die je met telekinetische gaven vervolgens van slachtoffer naar slachtoffer stuurt, alsof je een 'verbind de punten'-puzzel aan het maken bent. De game is in ongeveer vijf uur uit te spelen en je kunt er nog wat langer mee bezig zijn als je alle uitdagingen wil halen en goede scores wil neerzetten voor de leaderboards. Heel veel langer zou ook niet goed zijn, want dan zou de game waarschijnlijk flink in herhaling gaan vallen. Al met al een fijn en vooral origineel tussendoortje, met een prijs die daarbij past.
:strip_exif()/i/2006624312.webp?f=thumblarge)
Kun je je de film Wanted uit 2008 nog herinneren? Die vertelt het verhaal over Wesley Gibson, gespeeld door James McAvoy, die van Mr. Sloan (Morgan Freeman) leert dat kogels niet altijd een rechte baan hoeven te hebben. De kunst van een curve aanbrengen in een schot speelt een grote rol in de film, waarin verder onder anderen Angelina Jolie en Chris Pratt meespelen. Children of the Sun, een game van de Duitse ontwikkelaar René Rother, neemt dat als uitgangspunt en gaat er in alle opzichten overheen en voorbij. Meer dan de doelwitten en meer dan het meisje dat ze afvuurt, zijn het de kogels zelf die in deze opvallend gestileerde, soms zelfs wat absurdistische sniper-puzzelgame de hoofdrol opeisen. Het spel is inmiddels verkrijgbaar via Steam en vooralsnog is dat het enige platform waarop de game te spelen is.
Opvallende comicstijl
Children of the Sun vertelt het verhaal van een meisje dat wraak neemt op een sekte die had beloofd het leven van haar familie en bekenden te verbeteren. In plaats daarvan werden hen de verschrikkelijkste dingen aangedaan. De game vertelt dat verhaal niet in woorden, maar toont steeds nieuwe stukjes van de nachtmerries die het meisje en haar geliefden moesten meemaken. Die beelden behoren tot de aantrekkelijkste onderdelen van het spel, niet omdat ze keihard en expliciet zijn, maar vanwege de opvallende stijl. De cutscene-art is gemaakt door tekenaar en illustrator Nil Vendrell. Je kunt Children of the Sun dan ook als een interactieve comic omschrijven, want de beelden zijn van het niveau dat je ze had kunnen afdrukken en als stripboek in de winkel had kunnen leggen. Vendrell heeft overigens ook stripboeken gepubliceerd. Hij is de tekenaar achter onder meer de Shirtless Bear-Fighter-comics.
De grafische stijl van de tussenscènes is niet hetzelfde als die van de gameplay, maar de twee stijlen passen goed bij elkaar. In de gameplay valt vooral het kleurenpalet op. De wereld is over het algemeen donker, met veel donkerblauw en bruin. Daarin zie je steeds een aantal vijanden, die geel oplichten terwijl lichtblauwe stukken van hun lichaam aangeven waar hun zwakke plekken zitten. Tijdens de actie vallen verder de rode en gele effecten, en onderdelen van de interface lekker op in de donkere omgevingen, met het dramatische 'Dead' in grote gele letters aan het einde van elk level dat je succesvol hebt afgerond. Hoe snel je dat hebt gedaan, welke elementen je hebt gebruikt en waar je je vijanden hebt geraakt, zijn elementen die bijdragen aan een eindscore per level en die score zie je terug in leaderboards, waarop je jouw score kunt vergelijken met scores van andere spelers.
Sekte uitroeien
Het zijn de opvallende grafische stijl en het bijbehorende kleurenpalet die de aandacht trekken, maar het is de gameplay die ervoor zorgt dat je de game moeiteloos in één ruk kunt uitspelen. Alles begint bij het meisje, dat nooit bij naam wordt genoemd, en haar sluipschuttersgeweer. De traumatiserende gebeurtenissen voorafgaand aan de game hebben ertoe geleid dat het meisje furieus is en vastbesloten om de hele sekte, met The Leader aan het hoofd, compleet uit te roeien. Zo begint een avontuur dat uiteindelijk langs 26 verschillende levels leidt, waarin je als speler steeds alle vijanden moet zien te vermoorden. Dat dat steeds iets uitdagender wordt, spreekt voor zich. Het wordt dan ook steeds belangrijker om aan het begin van elk level de omgeving goed te bekijken en vijanden te taggen. Je kunt vaak redelijk vrij positie kiezen rond je doelwitten en veel vijanden zijn niet meteen vanaf je beginpunt te zien, dus het helpt wel om even rond te lopen en het gebied vanuit verschillende hoeken te bekijken.
:strip_exif()/i/2006624302.jpeg?f=imagearticlefull)
Het begin van de game is redelijk rechttoe rechtaan, maar toch ook weer niet. Het meisje beschikt namelijk wel over een sniperrifle, maar niet over veel kogels. Sterker nog, per level vuur je eigenlijk maar één kogel af. De telekinetische krachten waarover het meisje ook blijkt te beschikken, doen de rest. De basis is dat je elke keer dat je een doelwit raakt, vanuit dat punt de kogel naar een nieuw doelwit kunt leiden. Zolang dat doelwit direct in je gezichtsveld is, is dat niet heel lastig. Kwestie van mikken met je muis - de hele game is uitstekend speelbaar met alleen je muis - en klikken en je hebt je volgende headshot binnen. Het is hooguit even kijken in welke volgorde je de vijanden af moet gaan, alsof je een ‘verbind de punten’-puzzel aan het maken bent, alleen wat bloediger.
Kogels laten afbuigen
Nadat je de eerste paar levels gedaan hebt, krijg je je eerste speciale kracht. Je kunt vanaf dan afgevuurde kogels laten afbuigen door de rechtermuisknop ingedrukt te houden. Je hebt op die manier redelijk veel controle over het precieze pad van een kogel. Je hoeft een doelwit dus niet meer te zien en kunt om hoekjes of over obstakels heen, op weg naar het volgende slachtoffer. Hier wordt Children of the Sun snel interessanter, want de puzzels nemen toe in moeilijkheid en dus in uitdaging.
Dat effect wordt nog groter als je ook de andere twee speciale krachten krijgt en meer verschillende typen vijanden, die het noodzakelijk maken om die nieuwe krachten ook te gebruiken. Je komt bijvoorbeeld vijanden met bepantsering tegen. Om die bepantsering te doorboren, moet je een kogel onderweg versnellen en om dat te kunnen doen, moet de afstand die de kogel aflegt, groot genoeg zijn. Van dichtbij schieten op een sektelid met armor heeft dus geen effect.
Andere sekteleden kunnen een soort kinetisch veld opwerpen waarmee ze je kogels uit hun baan kunnen duwen. Ze verliezen op dat moment wel even hun krachtveld en zijn dus kortstondig kwetsbaar. Om daar gebruik van te kunnen maken kun je, door eerst twee vijanden in hun kwetsbare delen te raken, een speciale kracht krijgen waarmee je een kogel een nieuwe richting kunt geven. Je laat de kogel dan niet afbuigen zoals op de hierboven beschreven manier, maar kunt eenmalig een totaal andere kant op. Zo kun je een door zo’n krachtveld afgeketste kogel snel weer omdraaien en het verantwoordelijke sektelid uitschakelen.
:strip_exif()/i/2006624282.jpeg?f=imagearticlefull)
Het steeds complexer worden van de schietpuzzels die je moet oplossen, leidt natuurlijk ook tot mislukte pogingen. Wanneer mislukt een poging? Nou, je had maar één kogel, dus zodra je een vijand mist of als je kogel afketst op de bepantsering van een vijand, moet je opnieuw beginnen. Daarvoor straft de game je totaal niet. Sterker nog, je behoudt alle tags van vijanden. Dus elke keer dat je verder komt, heb je een net wat beter idee van hoe je het level wél kunt voltooien. Ik had zelf meestal weinig moeite de levels snel door te werken, met het laatste level als uitzondering. De game gooit daarvoor de complexiteit ineens aardig omhoog, wat een en ander een stuk uitdagender maakt.
Het beste komt (te) laat
Dat bedoel ik als kritiekpuntje, maar niet om de reden die je misschien zou verwachten. Ik vind het helemaal niet erg dat de game een sprongetje in moeilijkheidsgraad maakt; ik vind het vooral jammer dat het zo lang op zich heeft laten wachten en dat het daarna direct afgelopen is. Het laatste level heeft alles. Je moet kogels om hoekjes laten afbuigen, kogels tijdens hun vlucht laten omdraaien, een snel bewegend doelwit raken en enkele krachtvelden vermijden, tot je deze hebt kunnen uitschakelen. De speciale krachten die je hebt en de uitdagingen die Children of the Sun in de puzzels stopt, kwamen hier op een fijne manier samen. Er zijn een paar levels die bij dat niveau in de buurt komen, maar ik had er graag meer van gewild.
Toch weet ik niet of de game er beter van zou zijn geworden als er nog tien levels extra aan waren toegevoegd. Ik vind de look interessant en uitnodigend, en de gameplay fijn werken en best verslavend. Tegelijk kun je niet weerleggen dat de look in elk van de levels hetzelfde is en dat de gameplay na een paar uur ook steeds meer een herhaling van zetten wordt. De latere, uitdagendere levels vragen wat meer trial-and-error, maar feitelijk verandert er dan niets meer. Wellicht is het dus juist wel goed dat Children of the Sun niet langer dan dit wordt gerekt.
:strip_exif()/i/2006624288.jpeg?f=imagearticlefull)
Tussendoortje
Children of the Sun voelt zo vooral aan als een ultiem tussendoortje en hoeft voor de net geen 15 euro die je er voor betaalt, ook niet heel veel meer te zijn dan dat. De game belooft spelers tussen de vijf en negen uur bezig te houden. Ik had hem na exact vijf uur uitgespeeld, maar had nog niet in elk level de ‘challenge’ gehaald en mijn scores konden zich in de meeste levels ook niet meten met de beste scores van de wereld. Wil je meer uit Children of the Sun halen, dan zit in die indirecte competitie nog wat extra speeltijd.
Wat ik hierbij sterk zou hebben gevonden, is de optie om de prestaties van anderen te bekijken. Op welke manier heeft de beste van de wereld het gedaan? Dit voelt aan als een game waarin elkaars pogingen bewonderen een meerwaarde had kunnen zijn. Uiteraard is dit een kleine game van een kleine maker; de beperkingen die dat met zich meebrengt, verklaren waarschijnlijk waarom zo’n feature ontbreekt. Ik merkte echter dat ik soms best benieuwd was naar hoe anderen een level te lijf waren gegaan, maar daar kun je in het spel dus niets mee. Je aanpak kunnen vergelijken met de beste spelers bevordert waarschijnlijk ook de mate waarin spelers pogingen ondernemen om hun scores verder te verbeteren. Dat competitieve element voegt nu al iets toe, want je kijkt toch steeds even waar je staat in de rangschikking, maar daar had dus nog meer ingezeten.
Conclusie
Kom voor de originele, soms een tikkie absurdistische beelden en blijf voor de verrassend vermakelijke, zelfs wat verslavende gameplay; dat is wat Children of the Sun is. Dat het verhaal alleen aan de hand van comicbeelden en zonder dialoog wordt verteld, maakt het soms wat lastig om de details exact te volgen, maar aangezien het overkoepelende verhaal niet al te ingewikkeld is, is dat niet zo erg. De gameplay is origineel en weet de simpele basis effectief uit te bouwen door nieuwe vaardigheden toe te voegen en de uitdagingen steeds iets lastiger te maken. De prijs van iets minder dan 15 euro maakt de game aantrekkelijker als tussendoortje, al is pakweg vijf uur speeltijd niet veel, ook niet voor een wat goedkopere game. Meer levels zouden Children of the Sun overigens niet per definitie tot een betere game hebben gemaakt, want dan zouden de stijl van de game en de gameplay wellicht wat te veel in herhaling vallen. Ik had graag gezien dat de moeilijkheidsgraad iets eerder omhooggegooid werd, maar heb me ondanks dat alsnog prima vermaakt met Children of the Sun.
:strip_exif()/i/2006624268.jpeg?f=imagearticlefull)
:strip_exif()/i/2006624312.webp?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/u/1454528/crop5f6239efda858_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/247150/SOnic_ava.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/461729/crop599f421965b1d_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/576397/crop667b60a7d50ce.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/44074/avatar001.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/171862/Stonehawk%2520icon%252060x60%2520wit.jpg?f=community){kind=small}
/u/217510/crop660db19c1cf7b_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/85747/crop5e3491f382a9e_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/116600/crop5be04a1ae3ded_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/257022/crop629738e7a7bae_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/266273/crop5e26d80cce2b0_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/21673/crop65674aee06c6d_cropped.jpg?f=community){kind=small}