Pogingen om Sonic in een 3D-omgeving rond te laten rennen bleken tot nu toe weinig succesvol. Is The Black Knight de topper die wel een gouden combinatie tussen de blauwe egel en een 3D-wereld smeedt?
Getest op: Wii (exclusieve titel)
De cijfers liegen er niet om. Sla Metacritic of een andere vergaarbak van recensies er op na, en het is meteen duidelijk dat maar weinig recente Sonic-games jubelend zijn ontvangen. Dat is niet onterecht; Sonic was top toen zijn spelwereld nog zo plat als een duppie was, maar met de uitbreiding naar drie dimensies is daar verandering in gekomen. SEGA’s blauwe egel is veranderd van een 2D-held in een 3D-clown, die zich een weg stuntelt van de ene naar de andere game. Soms gaat dat goed, maar veel vaker wordt de plank faliekant misgeslagen. SEGA houdt echter moed en komt met een nieuwe poging om Sonic succesvol in een driedimensionale spelwereld te proppen.
In The Black Knight wordt een originele draai gegeven aan de legende van Koning Arthur en de ridders van de Ronde Tafel. De schede van het zwaard Excalibur heeft Arthur onsterfelijk gemaakt, maar de koning blijkt niet zo netjes met deze macht om te gaan. Het feit dat hij niet langer kan worden verwond heeft de eens rechtvaardige heerser veranderd in een sadistische dictator. De ridders van de Ronde Tafel en tovenares Merlina zitten met hun handen in het haar. Uiteindelijk wendt Merlina daarom haar magische krachten aan om hulp van buitenaf in te roepen. Kennelijk heeft het lot gevoel voor humor, of de telefoonlijn werkt niet goed, want Merlina’s smeekbede om een nobele ridder wordt beantwoord met een blauwe egel die uit de lucht komt storten.
Imposant
Het zal duidelijk zijn dat het verhaal achter The Black Knight weinig om het lijf heeft. SEGA heeft de legende van Koning Arthur tot op het bot gestript en vervolgens is Sonic er met een schoenlepel in gewrikt. Je moet echter een onrealistische zuurpruim zijn om je hier aan te ergeren. Een Sonic-game met een diepgaand verhaal produceren is net zo'n onzinnige onderneming als het maken van een realistische thriller die zich afspeelt in Marioland. Veel belangrijker dan het verhaal is de imposante vormgeving van de game. Dit begint met het hoofdmenu, dat een sprookjesachtige uitstraling heeft. De tussenfilmpjes en de tekeningen die het verhaal vertellen, zijn eveneens erg mooi. Gelukkig zijn het geen uitzonderingen, zo blijkt bij het bezichtigen van de spelwereld.