Codename Panzers - Cold War - Review

Phase Three

De ontwikkelstudio StormRegion heeft zich ooit gespecialiseerd in games die zich afspelen in de Tweede Wereldoorlog. De Hongaren zijn vooral bekend geworden met hun twee Codename Panzers-titels, en na Phase One en Phase Two is nu het derde deel in deze realtime strategy-serie uitgebracht. De ontwikkelaars hebben de release van hun nieuwe titel helaas niet mee mogen maken; in het kielzog van de oorspronkelijke uitgever - 10Tacle Studios - moest ook StormRegion vorig jaar de deuren sluiten. De ontwikkeling van de game werd overgenomen door InnoGlow en uiteindelijk heeft Atari de titel opgepikt en uitgebracht.

Getest op: pc (exclusieve titel)

De nieuwste Codename Panzers heeft niet de logische ondertitel 'Phase Three' gekregen, maar 'Cold War'. Blijkbaar vonden de ontwikkelaars het tijd voor vernieuwing in de verhaallijn, en die vernieuwing bestaat er uit dat Cold War zich niet tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar in de jaren erna afspeelt. Nadat de Russen in 1949 Berlijn isoleerden, organiseerden de Westerse geallieerden een luchtbrug om de bevolking te bevoorraden. Volgens de echte geschiedschrijving liep dit goed af, maar in de alternatieve geschiedenis van Codename Panzers leidt deze actie tot een confrontatie tussen de Westerse geallieerden en de Russen. Het gevolg is een nieuwe wereldoorlog.

Codename Panzers Cold War

Hakken en zagen

In deze derde CP zijn de mogelijkheden om een strijdmacht naar je hand te zetten verder uitgebreid, maar de opzet van het spel is nog steeds 'des Codename Panzers' en dus opmerkelijk eenvoudig. Voor wie de serie niet kent: in Codename Panzers hoef je je, anders dan bij de meeste rts-games, niet druk te maken over het verzamelen van resources om er units mee op te bouwen. Je krijgt een beperkt leger ter beschikking en vevolgens is het 'gaan met de banaan'. Door locaties op de map te veroveren en de vijand in de pan te hakken verzamel je prestigepunten, waarmee je je leger zowel een kwantitatieve als kwalitatieve boost kunt geven. De gameplay heeft hierdoor soms een zeker 'hakken en zagen'-gehalte; de belangrijkste reden om gas terug te nemen, is dat je je 'held' - een hooggeplaatste soldaat in je strijdmacht - in leven moet houden. Als je held overlijdt, is je missie direct ten einde.

Codename Panzers Cold War

Points of Interest

Iedere map kent verschillende PoI's - 'Points of Interests' - die, afhankelijk van het type, verschillende voordelen opleveren. Zo zijn er bijvoorbeeld radarstations waarmee de positie van vijanden aan de 'fog of war' - de dikke mist over het vijandelijk deel van de map - kan worden onttrokken, en helipads waar je versterkingen in kunt laten vliegen. Handige hulpmiddelen, die zorgen voor een van de vleugjes strategie in de game. Afhankelijk van de vijandelijke weerstand en je eigen middelen, loont het de moeite om een prioriteitenlijst te hanteren met de PoI's die het meeste voordeel opleveren.

Eenheden aanpassen

Met prestigepunten kun je nieuwe eenheden aankopen en bestaande eenheden van upgrades voorzien. Zo kun je tanks bijvoorbeeld een anti-luchtdoelgeschut of extra bepantsering geven, of hun loop vervangen door een vlammenwerper. Die laatste aanpassing kan zijn nut al snel bewijzen; door de bemanning van een vijandelijke tank te roosteren en jouw soldaten vervolgens achter het stuur ervan te zetten, voeg je gratis een pantserwagen toe aan je leger. Een andere zinvolle opwaardering bestaat uit het toevoegen van een reparatiekit aan je APC-pantservoertuig. Stuur je je tanks het slagveld op en je opgewaardeerde APC is in de directe omgeving, dan repareert hij de schade. Een paar extra-bepantserde tanks en een opgewaardeerde APC vormen een dodelijke combinatie.

Codename Panzers Cold War

Infanterie

Uiteraard beslecht je de strijd niet alleen met pantservoertuigen. Ook in Cold War speelt infanterie weer een belangrijke ondersteunende rol. Het is daarbij zaak om goed gebruik te maken van de mogelijkheden die verschillende soldatenklassen hebben. Engineers kunnen mijnen leggen en reparatieposten opzetten, medics kunnen collega-soldaten op de been houden en een noodhospitaal optrekken, er zijn anti-tankeenheden en er zijn commando's die ongezien achter de linies kunnen komen. Al kun je de neiging hebben om de strijd vooral gepantserd te voeren, het blijft om verschillende redenen zinvol om zuinig te zijn op je manschappen. Met enige regelmaat krijg je bijvoorbeeld de beschikking over pantservoertuigen die door de vijand zijn achtergelaten - of waarvan je de bemanning hebt gegrild - en die kun je alleen overnemen door er je eigen soldaten in te zetten.

Verschroeide aarde

Bij dit alles leent Codename Panzers: Cold War zich - geheel conform de serie - niet voor uitgebreide strategische overpeinzingen. Zowel in de campagne als in skirmish ontkom je er meestal niet aan om je troepen simpelweg de 'fog of war' in te sturen, om vervolgens maar af te wachten wat ze tegen het lijf lopen. Soms word je daarbij geholpen door icoontjes die aangeven dat je soldaten bijvoorbeeld een vijandelijke tank horen rijden, maar het verrassingseffect blijft groot. Het is daarom zinvol om af en toe een soort 'tactiek van de verschroeide aarde' toe te passen, door luchtsteun aan te vragen en een belangrijk stukje van de map plat te laten gooien met napalm of raketten. Vooral in het begin van de campagne kom je gemakkelijk weg met een tamelijk ongenuanceerde aanpak. Dat klinkt alsof het spel weinig uitdaging biedt, maar dat valt mee. In het begin krijg je alle tijd om, zonder dat je je druk hoeft te maken over een diepgaande militaire strategie, alle mogelijkheden van je leger te bestuderen. Na de eerste missies vergt de oorlog in deze Codename Panzers alsnog een meer serieuze aanpak.

Oorlogsfilmpjes

Zelfs met de moeilijkheidsgraad op 'hard' zijn die eerste missies dus een eitje, maar daarna wordt de tegenstand venijniger en vooral ook massaler. Ondanks het feit dat het spel nooit echt de strategische diepte induikt, komt er steeds meer denkwerk aan te pas, met name over de toewijzing van prestigepunten. Gebruik je ze voor napalmbombardementen, om extra eenheden te bestellen, of om je bestaande leger te versterken?

Picture in Picture

Een aardige toevoeging aan de serie is de mogelijkheid om camera's op te stellen in veroverd gebied. Met 'Picture in Picture' kun je op een minischerm in de gaten houden of er vijandelijke troepen in aantocht zijn, zodat je niet alle toegangswegen tot jouw gebied fysiek hoeft te bewaken. Bovendien kun je daardoor je tegenreactie afstemmen op de vijandelijke slagkracht, waardoor je voorkomt dat je tien tanks naar een locatie stuurt die slechts wordt aangevallen door een handvol soldaten. Zo behoort ook PiP tot de strategische elementen in het spel. Uiteraard hoort het feit dat je eenheden ervaring opdoen tijdens een missie daar ook toe. Door kersverse manschappen en tanks de 'fog of war' in te laten marcheren, kunnen eenheden die vorige missies overleefden hun ervaring uitbouwen door de boel daarna - letterlijk - af te maken. Daarmee kies je uiteindelijk voor militaire kwaliteit in plaats van kwantiteit.

Codename Panzers Cold War

Kunstmatige intelligentie

In singleplayer wordt de tegenstand langzamerhand steeds weerbarstiger, maar de AI loopt toch niet altijd over van inzicht. Een voorbeeld hiervan zie je als je met skirmish-gevechten begint. Na de singleplayercampagne valt skirmish een beetje rauw op je dak. De campagne kent - precies volgens het boekje - een vriendelijke opbouw, maar bij een skirmish-gevecht word je vanaf het begin getrakteerd op slagregens van zware tankgranaten en napalmbommen. Als je deze muur van dood en verderf wilt omzeilen, stel je je pantserwagens op rond je basiskamp en laat je een groep engineers mijnen leggen op de belangrijkste toegangswegen.

Terwijl de strijd zich vervolgens concentreert rond je basiskamp, stuur je een groepje commando's ongezien op PoI-veroveringstocht. De AI reageert daar weinig accuraat, en in ieder geval veel te traag, op zodat je prestigepunten kunt binnenslepen en daarmee extra pantsers en manschappen kunt aanschaffen. Met een aardige overmacht is het vervolgens geen grote klus meer om het Victory!scherm op je monitor te krijgen. Voor wie klaar is met de singleplayercampagne en -skirmishmode, wachten overigens nog vier multiplayermodi, waarvan er drie lijken te draaien rond het behalen van een hoeveelheid prestigepunten en het inpikken van PoI's. Dit onderdeel hebben we helaas niet kunnen testen, bij gebrek aan bevolkte servers tijdens het reviewen.

Codename Panzers Cold War

Fraai geweld

Ondanks dat het spel soms wat plat is en een AI kent die af en toe een steekje laat vallen, is Cold War een verslavende game. Dat komt voor een deel door de uitgebreide gameplaymogelijkheden, maar wellicht belangrijker is dat de game uit zijn voegen barst van de grafische hoogstandjes. Tanks kunnen vrijwel alles kapot rijden; muurtjes spatten in puin uiteen, bomen knappen om, hekwerkjes worden platgewalst en een pasgemaaid gazon krijgt een realistisch ogend rupsbandenspoor. Explosies en vuurhaarden worden prachtig weergegeven, en de prima ingerichte mappen zijn een lust voor het oog.

Het is de moeite waard om op een van de schaarse rustige momenten eens goed rond te kijken. Dan zie je bijvoorbeeld de kenmerkende hittetrillingen bij de motor van een aanvliegende helikopter, pantserwagens die hun remlichten realistisch gebruiken en een wereld die is voorzien van prachtige real-time schaduwen. Het zijn details, maar de optelsom ervan leidt tot een indrukwekkende wereld. En dan hebben we nog niet genoemd dat Cold War, net als zijn voorganger, verschillende weersomstandigheden kent. Behalve op het uiterlijk heeft het weer ook invloed op het zicht van je troepen, en daarmee op bepaalde keuzes in het spel. Als het stortregent en je zicht wordt belemmerd, kan het bijvoorbeeld een aardig idee zijn om eerst een radarstation in te pikken voor je verder gaat.

Voice-over

Keerzijde van al dat grafisch geweld is wel dat het spel - ook op een pc met een forse configuratie - soms kleine haperingen toont. De irritatie hierover wordt versterkt door de auto-savefunctie, die er met zeer grote regelmaat voor zorgt dat het spel even stokt. De game kent ook nog een ander smetje. De ontwikkelaars hebben zich maar ten dele iets aangetrokken van de kritiek op de stemmen in de vorige Codename Panzers-games. Het geluid van wapens en explosies is in Cold War zonder meer prachtig, maar het stompzinnige commentaar van je soldaten had men beter weg kunnen laten. Net als de one-liner "Our units are under attack, commander", die voortdurend klinkt als je de aanval inzet en de vijand het lef heeft om terug te schieten. Dat is niet alleen irritant maar ook bijzonder overbodig, al was het maar omdat je op je minimap voortdurend kunt zien waar de strijd zich afspeelt.

CP Cold War Review

Conclusie

Codename Panzers: Cold War is een prachtig strategiespel geworden. De game is inhoudelijk wat platvloers en houdt daarbij de lijn van de serie vast, maar hij biedt voldoende vernieuwing en verbetering om de doorgewinterde fan aan te spreken. Voor nieuwkomers heeft het spel een prettig lage instapdrempel, terwijl het voldoende mogelijkheden biedt om een tijd lang interessant te blijven; zo niet in singleplayer dan wel in multiplayer - al hebben we niet de kans gehad om die modi te testen. Dat het spel niet altijd even soepel loopt, om de haverklap automatisch opslaat en voorzien is van een irritante voice-over, wordt ruimschoots gecompenseerd door de grafische pracht en praal. Daarmee doet Cold War niet alleen recht aan de Codename Panzers-serie, het is bovenal een lust voor het oog.