Shaun White Snowboarding

Vliegende tomaat

Snowboardgames zorgen al jaren voor veel vermaak. Populaire spelseries als Coolboarders, SSX en Amped hebben door de jaren heen hun goede en minder goede versies gehad, maar ze hadden een ding gemeen: ze kenden geen echte snowboarders en hadden weinig binding met de realiteit. Ubisoft komt nu met Shaun White Snowboarding, een snowboardspel waarin 'The Flying Tomato' Shaun White centraal staat, die momenteel als een van de dominerende extreme sporters geldt, zowel op een snowboard als op een skateboard.

Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: Playstation 3, pc
Afwijkende versies: Playstation 2, Nintendo Wii, Nintendo DS, Playstation Portable

Lekkere binnenkomer

De man met de rode bos haar is op de piste een sporter met wereldklasse, maar dat betekent uiteraard niet dat het spel dat zijn naam draagt automatisch hetzelfde niveau heeft. Toch is de aanwezigheid van de beroemde boarder een bonus, en bovendien een lekkere binnenkomer. Shaun introduceert je direct in het begin van het spel in wat er te doen is en waar je heen gaat. Het doel is natuurlijk om op zijn niveau te kunnen boarden, maar voordat je dat niveau hebt gehaald is er behoorlijk wat werk aan de winkel.

Dat werk vindt plaats op een viertal bergen, elk in een ander gebied. Je begint in Park City, maar verruilt die omgeving al snel voor Alaska, Japan of Europa. Elke berg heeft een eigen karakter en een of meer onderdelen die je niet op de andere bergen tegen zult komen. Dat karakter vind je zowel terug in de opbouw van de berg als in het uiterlijk ervan. Waar Park City een aardig gecultiveerd wintersportpark is, oogt Alaska veel wilder. In Japan vind je onder de berg een kinderparkje vol grote, idiote poppen, waardoor je haast in een paddotrip lijkt te zijn beland.

Sick Airs

De opbouw is echter interessanter dan het uiterlijk. Globaal kent elke berg dezelfde ingrediënten. Vanaf de top krijg je eerst een gebied waar de natuur redelijk ongestoord zijn gang heeft kunnen gaan. Daarna volgen, afhankelijk van de berg, aangelegde pistes en bebost gebied. Het leuke hiervan is dat elke zone zijn eigen uitdagingen biedt. Op de pistes vind je bijvoorbeeld heel veel netjes aangelegde ramps die je kunt gebruiken voor sprongen, maar voor de echte 'sick airs' moet je eigenlijk naar het hoogste gebied, waar je over diepe kloven kunt springen - wat dan ook nog bonuspunten oplevert.

Behalve globale gelijkenissen kent elke berg ook een aantal unieke eigenschappen, die bepaalde mogelijkheden met zich meebrengen. Denk daarbij aan een door de natuur gevormde half-pipe, restanten van een gecrashed vliegtuig waar je overheen kunt boarden of een oud mountainbike-parcours dat zich leent voor ellenlange grinds. Deze unieke elementen zorgen ervoor dat het de moeite waard is om elke berg te verkennen, en dat zorgt er dan weer voor dat je niet overdreven snel raakt uitgekeken op Shaun White Snowboarding. Het duurt namelijk wel even voor je elke berg helemaal uit je hoofd kent.

Multiplayer beats singleplayer

Zo kun je een tijdje lol beleven aan vrij rondboarden op de bergen, maar uiteraard heeft het spel meer te bieden. Zo vind je op elke berg 'Euro-munten', die je verder laten komen in je carrière als je ze allemaal op een bepaald niveau hebt verzameld. Interessanter zijn de vele wedstrijden die je her en der op de bergen tegenkomt. Deze vormen eigenlijk het hoofdmenu van Shaun White Snowboarding; hierin verdien je geld voor nieuwe, betere spullen en laat je uiteindelijk zien dat je de snelste of beste snowboarder bent.

King of the Hill

Challenges zijn er in allerlei vormen, van onderdelen die alleen op snelheid zijn gericht tot wedstrijden waarbij het aankomt op het scoren van zoveel mogelijk punten. Al deze wedstrijden speel je in principe offline tegen de computer, maar Shaun White Snowboarding beschikt hier over een sterk punt. Je zult op elke berg een flink aantal multiplayer challenges tegenkomen, die je alleen kunt uitvoeren als je bent verbonden met internet, zodat je met andere gamers kunt boarden om te laten zien wie de enige echte King of the Hill is.

De multiplayer-modus van Shaun White Snowboarding gaat echter dieper dan het boarden in wat simpele wedstrijdjes. Je kunt de hele singleplayer ook doorspelen terwijl je online met maximaal vijftien andere boarders op dezelfde berg bent verbonden, waardoor je dus niet meer alleen bent en meer interactie zult hebben met boarders om je heen. Waar de computer je voornamelijk met rust laat, zullen andere spelers je trakteren op een sneeuwbal in je gezicht, terwijl je net die seven-twenty - twee rondjes om je as - maakt.

Wintersportgevoel

Zonder gekheid: het is duidelijk dat de makers van Shaun White Snowboarding het nabootsen van het wintersportgevoel hoog in het vaandel hadden staan. Het spel is daarom vooral leuk als je met wat vrienden via Xbox Live een berg onveilig maakt. Dat gegeven zegt helaas meer over de singleplayer dan dat je in eerste instantie zou denken. De singleplayer wordt namelijk, ondanks de afwisseling in de wedstrijden, toch wat saai. Dat komt voornamelijk doordat er uiteindelijk niet zo heel veel is te doen op elke berg. Met een paar competities per berg heb je het wel gehad, aangevuld met wat je per niveau nog vrij speelt.

Toch niet zo realistisch

Daar komt bij dat Shaun White Snowboarding niet overdreven moeilijk is. Het spel is redelijk vergevingsgezind en laat je behoorlijk wat snelheid behouden als je op je muil gaat. Daarmee wil ik niet beweren dat het in Shaun White Snowboarding heel gemakkelijk is om alle trucs uit te voeren. Zeker in het begin is het erg wennen aan de besturing, die in de basis wel iets weg heeft van de besturing van Skate. Zo voer je de trucjes uit met de thumbsticks. De besturing voelt niet slecht aan, maar kent desondanks twee minpunten. Ten eerste maak je snelheid door de linker-thumbstick naar voren te duwen. In de lucht betekent dezelfde actie echter dat je boarder naar voren gaat leunen, wat in het begin onherroepelijk resulteert in een aantal 'face first'-landingen. Verder is het niet handig dat je jezelf afzet met de rechter-trigger, want dat voelt een beetje onlogisch.

Idiote trucjes

Daarmee is de besturing genoemd, maar het belangrijkste is nog onbesproken: het boarden. Tijdens elke presentatie van het spel riepen Ubisoft-medewerkers dat Shaun White het heel belangrijk vond dat gamers een authentieke snowboard-ervaring zouden kunnen beleven. Het is jammer dat dit zo van de daken werd geschreeuwd, want of Ubisoft hier echt in is geslaagd valt te betwijfelen. Het spel begint weliswaar - voor het oog van een leek - redelijk geloofwaardig. Naarmate je verder komt en zowel betere spullen als speciale gaven krijgt, kun je echter steeds idiotere trucjes uithalen, die nog maar weinig met de realiteit hebben te maken.

Dat komt het realisme niet ten goede, maar het is overkomelijk; elke extreme sports-game uit het verleden liet de speler op een bepaald moment onmogelijke stunts uithalen. Kwalijker is dan ook dat het boarden bepaalde elementen uit de realiteit mist. Zo kloppen de physics niet met hoe het in het echt zou gaan. In Shaun White Snowboarding verliest je boarder in eerste instantie al veel teveel snelheid als hij een ramp op gaat, om daarna in de lucht nog meer snelheid kwijt te raken. Dit zorgt ervoor dat je boarder vaker in een verticalere lijn landt dan een boarder in werkelijkheid zou doen.

Carven

Behalve de physics zijn er ook andere, meer snowboardtechnische zaken die in Shaun White Snowboarding niet helemaal lekker voor de dag komen. Zo kan je boarder zich belachelijk hard afzetten van een railing, terwijl je in het echt al blij mag zijn als je er gewoon met je neus naar voren vanaf weet te glijden. Een ander puntje zit in het zogenaamde 'carven' voor een jump. Wil je op een snowboard om je as draaien, dan steek je je board op een bepaalde manier in, nog voordat je boven de schans uitkomt. In het echt doe je dit in de meest ideale situatie door in de aanloop naar je sprong een soort 'S' te maken, waarbij het laatste bochtje voor je boven de schans uitkomt enorm kort en agressief is, zodat je je draai met snelheid inzet. Shaun White Snowboarding pretendeert deze techniek in het spel te ondersteunen, maar niets blijkt minder waar. Je kunt slechts een 'C' carven, wat inhoudt dat je de ramp met een flauwe bocht opdraait, en daar moet je in het spel dan de snelheid voor je spin uit halen. Elke snowboarder zal je vertellen dat dat toch echt niet realistisch is.

Deze puntjes zullen wellicht alleen de echte snowboarders opvallen en het is absoluut de vraag of een gemiddelde gamer er een boodschap aan heeft, maar als je een realistische snowboardgame uit wilt brengen moeten zulke zaken in orde zijn. Het is overigens wel goed om te zien dat de makers beter scoren waar het gaat om de animaties. De boarders bewegen zeer realistisch, wat het gevoel van realisme toch weer wat versterkt.

Conclusie

Shaun White Snowboarding is geen slechte game, maar het spel gaat een beetje gebukt onder een identiteitscrisis. Het spel wil een realistische snowboardgame zijn, maar bevat teveel onrealistische elementen om dat waar te maken. Dan doelen we zowel op de onmogelijke trucjes die je na het verkrijgen van speciale krachten kunt uitvoeren, als op snowboardtechnische onjuistheden. In de basis levert het spel genoeg plezier op, alleen blijft dat, zeker als je in je eentje speelt, niet zo heel lang het geval. In multiplayer is het spel beter te pruimen, omdat Ubisoft het 'met z'n allen van een berg af knallen'-idee goed heeft weten na te bootsen. Of dat voldoende is om de gemiddelde gamer over de streep te trekken, is de vraag.

Een speciale vermelding gaat uit naar de Nintendo Wii-versie van het spel, genaamd Shaun White Snowboarding: Road Trip. Deze versie is speelbaar met het Balance Board van de Nintendo Wii. Helaas hebben we deze versie niet kunnen testen.

Pluspunten

+ Vier grote, verschillende bergen
+ Mooie animaties
+ Sick airs
+ Vooral leuk in multiplayer

Minpunten

- Te onrealistisch om realistisch te kunnen zijn
- Irritante dingetjes in de besturing
- Singleplayer gaat snel vervelen

Cijfer: 7,0

Titel	Shaun White Snowboarding
Platform	Xbox 360, PS3, pc (Afwijkend: DS, PSP, Wii, PS2)
Ontwikkelaar	Ubisoft
Uitgever	Ubisoft
Releasedatum	Inmiddels verschenen

Laagste prijzen voor: Shaun White Snowboarding, PS3

Winkel	Beoordeling	​	Prijs	Totaal	​
bol Plaza	3 van 5 sterren (9 shopreviews) (9)		€ 9,50	€ 9,50	Bekijk

Laagste prijzen voor: Shaun White Snowboarding, Xbox 360

Winkel	Beoordeling	​	Prijs	Totaal	​
bol Plaza	3 van 5 sterren (9 shopreviews) (9)		€ 48,90	€ 48,90	Bekijk

Reacties (42)

[maximus1]

Niet realistisch?

K denk dat dat juist een keypart is in zo'n spel.
Zouden ze het realistisch maken dan is er volgens mij geen bal aan of wordt het rete moeilijk.

Nu kun je trucs die je normaal zo goed als niet kunt doen het echt en dat is juist vet, als het maar niet te overdreven is.

Kga het zeker proberen, lijkt me echt wel vet

[yzf1kr]

Deze review is redelijk, maar is de reviewer ook een echte snowboarder?

Ik was van plan dit spel te kopen met een paar vrienden, maar door alle slechte reviews waren we een beetje bang geworden en hebben een illegale copy gedownload.

Om kort te zijn, we hebben het spel allemaal gekocht.

Ik board nu al dik 18 jaar, en ik durf de weddenschap best aan dat er niemand op deze site is die langer board. Ik kom nog uit de tijd dat er 2 sporen onder de sleeplift stonden waar je overheen moest balanceren , en dat je aan het eind van de week alle 10 de andere boarders in het gebied bij naam kende.
Tot zo ver mijn board ervaring.

Een echte realistsche game kunnen ze nooit maken, want dat is er gewoon geen reet aan. Maar Shaun white slaagt er erg goed in.

Besturing:
De negatieve aspecten kloppen, maar zijn dan ook meteen realistisch. In het echt maak je ook snelheid door je gewicht voor op je bord te houden, en pas flak voor een jump stabiliseer je.
Ook de rechter trigger komt als control het beste overeen met een echte afzet, laat je snel los spring je, laat je langzaam los dan strek je je benen.

Het probleem met het insturen op de jump klopt wel enigszins, maar naarmate je verder in de game komt krijg je betere boards, en word het springen makkelijker en beter te controleren.

Maar de "learning-curve" van dit spel is vrij stijl. Het duurt echt 4 -5 uur voordat je het een beetje onder de knie begint te krijgen. En er is geen tutorial of handleiding, maar dat is in het echt ook niet.

Maar wat mij het meeste aanspreekt is gewoon de wintersport feel. Zet de muziek op 0 en je surround zet flink hard en geniet van het geluid en het echte wintersport gevoel. De omgeving is prachtig en het geluid is gewoon net echt.

Ik ben het met de reviewer eens dat de niet-snowboarder snel uitgekeken zal zijn op deze game, maar voor de echte snowboard fan is dit toch wel de game die het dichtst bij het echte werk komt.

Het enige waar ik me in zou kunnen vinden is dat de single player "snel" gaat vervelen, maar wat is snel. Bij de gemiddelde shooter komt je tegenwoordig ook niet verder als 4 - 5 uurtjes, en dan is de single player uit, bij Shaun White duurt het toch wel langer voordat je hem verslaat.

Nog een tip voor de snowboardliefhebben: Huur/koop "First Descent" voor een goede snowboardfilm, en een leuke les over de historie van het snowboarden.

[Floor-is]

18 jaar is niet eens zo heel lang... 1986 ben ik begonnen, over hoe goed of slecht ik ben kunnen we het nog wel hebben, nadat je met de nederlandse top hebt gesproken

Ik stam nog uit de tijd voordat er bordjes bij liften kwamen 'verboten fur snowboarder' en er afdalingen waren waar je niet mocht komen. Nog voordat er speciale snowboard-parks werden ingericht. Toen je nog met je skischoenen op een snowboard moest

BTW: zowel Blerf als ik hebben Jurriaan af en toe wat tips gegeven over hoe het spel zich verhoud tot de werkelijkheid.

[Reactie gewijzigd door Floor-is op 23 juli 2024 07:10]

[Blerf]

De jaren.... Hmmmmz lang genoeg om sponsers gehad te hebben en aardig wat wedstrijden gereden te hebben... Jammer alleen dat me knie in puin ligt al aardig wat jaren en dat ik al lang niet meer mag rijden van de doctoren... Neemt niet weg dat ik het nog wel doe... Allleen geen wedstrijden etc meer.

Dus denk dat je hier je antwoord wel hebt.


Oooh ja @Floor-is
Je weet wel toen er nog schansen op de borstel baan stonden... en toen we nog konden landen in een water bak. Met je hardboots en je bananeplank

[Reactie gewijzigd door Blerf op 23 juli 2024 07:10]

[Floor-is]

In Soesterberg! Dat was briljant, wel vrij koud

[Blerf]

Ja daar ja... Echt briljant koud! Maar wel een leuke baan opzich vond ik
Net zoals dat je zo een kleine 10spijkerbroeken per jaar slijt en 15paar handschoenen

[Floor-is]

Om over je boards nog maar niet te spreken, je base ging er compleet aan. Heb meerdere boardjes daar letterlijk zover versleten dat de base helemaal weg was en de kanten gewoon lossprongen.
Wat ik wel altijd irritant vond was dat zo'n Nederlands jeugd ski-team daar ook oefende en die namen altijd zo'n beetje de hele baan in beslag. Oh en die schans, daar heb ik heel wat blauwe plekken en kneuzingen aan overgehouden
Die pannekoek tussen je benen van die lift... Dat was echt niet goed voor je ballen

[Blerf]

Goeie ouwe tijd! Toen Fakie rijden nog gewoon niet echt te doen was heerlijk.
Maar inderdaad die base die hadden ze net zo goed niet kunnen maken hahahaha.
Nou volgens mij is het nu wel duidelijk ook dat die niet de enige is

[Rob Coops]

Mijn probleem met zo'n beetje alle reviews van de laatste tijd is het zinnetje, single player gaat snel vervelen. Ja en pak eens een stapeltje spelen vaan een paar jaar geleden en vertel me dat het daar niet het zelfde is. Of beter nog wijs eens een recent spel aan waar dat niet het geval is.

In deze tijd waar in vrijwel iedereen een internet verbinding heeft waarom nog zeuren over een single player die snel gaat vervelen. Mensen die zich daar aan storen kopen of geen computer spelen of spelen online.

Anders dan dat ziet de review er goed uit en denk ik dat er best wel een leuke tijd mee te beleven is. Oh, en zijn de knoppen niet in te stellen in de opties of zo. De meeste spelen laten dat wel toe dan zou je bijvoorbeeld het afzetten naar links kunnen verhuizen....

[Anoniem: 134818]

Wat een onzin! Ik speel juist mijn spellen voor de single player. Ik heb totaal geen zin om met andere mensen te moeten spelen, die niet serieus spelen, ja dat komt voor en nee niet miepen dat je dan maar een goeie server moet vinden. Heb ik helemaal geen zin in. Of juist helemaal afbreuk doen aan de wereld waarin ik speel.(Hobbelt een H4axsorus voorbij in WoW... jah... dat is een naam die voorkomt in een fantasy magie wereld). Ik wil een goed verhaal spelen. In een geloofwaardige wereld. Ik wil ge-entertaint worden. Ik wil in het spel gezogen worden. Ik wil stoppen en starten met het verhaal wanneer IK wil. Ik speel niet voor het competitieve element. Dat doe ik wel op het veld met echte sport. Zie je dat, nergens we/wij, dat wil ik helemaal niet in mijn spel!

Wijs een spel aan waar dat niet zo is? Fall Out 3. Neverwinter Nights 2. Half Life series. Portal. Call of Duty 4.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 134818 op 23 juli 2024 07:10]

[simen]

Toch klopt het ergens wel; singleplayer verveelt snel. Fallout3 is fantastisch maar na een tijdje realiseer je dat de differentiatie in in de omgeving niet veel meer is dan een kleurtintje en andere WAV bestandjes voor de dialogen. Neverwinter Nights 2 was super, tot je bij een bruut slecht einde komt; ik heb het spel in ieder geval niet opnieuw willen spelen. Half-life series zijn mijn favoriete spellen; echt waar! Toch geen haar op mijn hoofd die er nu aan denkt om HL2 nu nog eens een 5e keer (uit) te spelen, en de episodes zijn bar kort. Portal is een uitzondering omdat dat het perfecte spel is, no questions asked. CoD4 heb je in singleplayer ook wel gehad na 1 of 2x. De multiplayer voorziet je dan van de entertainment value.

Anderzijds is het zo dat voordat we de luxe van online multiplayer kregen, dat we veel sneller voldaan waren met de uitdaging van een spel. Tegenwoordig krijsen we veel te snel over slechte singleplayer ervaring omdat het je niet genoeg bezig houdt als de multiplayer waardoor dat laatste meteen aanvoelt als een goedmaker, of juist het doel van het spel.

[Sinester]

Als jij Half life 5x hebt uitgespeeld, kan je moeilijk stellen dat de singleplayer snel verveeld lijkt me
5x hl2 zijn heel wat uurtjes, en is het je geld dubbel en dwars waard geweest

en hoe jij over fallout 3 denkt is natuurlijk persoonlijk, er zijn genoeg mensen die daar al 50+ uur in hebben zitten, dus die singleplayer verveeld in het algemeen ook niet snel

eigenlijk maak je geen punt, want alle spellen die je noemd hebben interesante singleplayer, (wat je zelf ook zegt eigenlijk) die geen momend verveeld, en daar ging het om dacht ik zo

[Anoniem: 263877]

COD4 had toch een fantastische singleplayer, al was ie snel uit.

[Vytek]

Inderdaad. Voor mij is het ook belangrijk dat men in een review bespreekt of de singleplayer de moeite is.

Juist om dat tegenwoordig veel op multiplayer gericht is, zijn de singleplayers dikwijls niet veel soeps. Dus zeker een belangrijk punt om aan te kaarten...

[The Zep Man]

Mijn probleem met zo'n beetje alle reviews van de laatste tijd is het zinnetje, single player gaat snel vervelen. Ja en pak eens een stapeltje spelen vaan een paar jaar geleden en vertel me dat het daar niet het zelfde is. Of beter nog wijs eens een recent spel aan waar dat niet het geval is.

Paar jaar geleden: Nethack. Recent spel: Fallout 3.

Nethack spreekt voor zichzelf. En in Fallout 3 heb je zo'n uitgebreide wereld waarvoor je eigenlijk het spel meerdere malen moet spelen om alles te ontdekken.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 23 juli 2024 07:10]

[Tatchi]

Min punt voor onrealistisch??

Enige realistische spel dat ik ken is flightsimulator...

Denk verder wel dat ik deze op ga pikken zodra die in de budget bak komt te liggen. In januari ofzo.

[pieterdebie]

Off topic: Zelfs niet, mijn neef die nu volwaardig piloot is mocht in zijn opleiding flight simulator niet aanraken

On Game topic: Ziet er best wel een vermakelijk spel uit, realisme dat het touw spant tussen een TH pro skater en skate. Ik denk dat ik deze zeker is ga spelen.

On sp topic: Ik speel persoonlijk alleen maar single players eigenlijk. Enkele goeje voorbeelden (imo) zijn toch: Max Payne (1&2), Serious Sam, Fallout 3, SoF, splinter cell, ...

[Kingh]

Ik heb de Wii versie en ben er behoorlijk hooked aan. :-)

De grafx zijn niet te vergelijken met een PS3 of Xbox, maar gaan er op de Wii zeker erg goed mee door. Tijdens de game is het uitstekend te doen en mis je high res pix helemaal niet.

De lol is zeker het balanceboard. Het bewegen, trucks uithalen etc tijdens de afdalingen en de half-pipe vind ik ontzettend leuk. Je speelt op het board trouwens met je controler ook in de hand, om special moves te doen.

Op dit moment ga ik wel erg snel door de games/opdrachten heen, zit in 1 week al op 30% ofzo, dus ik hoop dat ik het niet al te snel uitspeel. Maar goed, dan heb ik nog een een hele Co-Op wereld te ontlocken samen met mn broer en/of vrienden. ook lachen.

[leeuwtje1]

Veel mensen lopen tegenwoordig vaak te zeuren over te korte singleplayer en blabla, enz. Meestal merk ik op dit soort 'fora' dat dit mensen zijn die weinig kennis hebben, nooit hebben gespeeld, enz. maar alleen de meningen van anderen kopieren. Dat is jammer want veel mensen gaan niet zelf op onderzoek uit, of geven een echt goed onderbouwde mening.

Mensen die bijvoorbeeld over de 'korte' singleplayer van games praten zijn meestal de mensen die het spel gewoon op makkelijk spelen. bij veel van die games (cod4,5 crysis (warhead)), die ik op moeilijk tot zeer moeilijk heb uitgespeelt ben ik uren bezig geweest. Veel van dat soort uitspraken zijn niet onderbouwd, en alleen van horen zeggen, en das jammer.

Ook over drm enzo in games zijn er veels te veel mensen die zeuren. Ik koop ook gewoon de meeste games, (cod4,5, fallout3, crysis warhead, o.a.) en nooit de problemen tegengekomen die iedereen maar naar elkaar schreeuwt. Altijd wel appart dat die mensen altijd 3 punten voor hun reactie krijgen.

so far my point.

on topic: ben niet zo bekend met wintersport, en zal dit hoogstwaarchijnlijk nooit spelen.

[Reactie gewijzigd door leeuwtje1 op 23 juli 2024 07:10]

[Kingh]

Je hebt het zelf over "Veel mensen", "Tegenwoordig", "blabla, enz", "meestal"...
Je geeft aan dat mensen weinig kennis hebben, games nooit gespeeld hebben, meningen copieren, men niet zelf op onderzoek gaat, mensen de makkelijke levels spelen.... etc.

Je geeft aan dat "men" niet onderbouwt.

Waar is jouw onderbouwing voor al die "feiten" ?

[leeuwtje1]

lees jij verder nooit reacties op nieuwsitems die gaan over games, drm, enzovoort? volgens mij zou jij dan wel weten waar ik over spreek. Dat hoeft natuurlijk niet perse, jij kan misschien een andere mening hebben.

Als je die reacties zou lezen, en zelf veel games zou spelen, en ook kopen, zou je zien dat veel mensen meningen hebben die nergens anders op gebaseerd zijn dan de meningen van een enkele zwartkijker, die zijn probleem het probleem van de massa maakt.

'Feiten' kan ik niet geven op deze manier, dan zou ik erg veel mensen moeten gaan citeren, en daarop mijn onderbouwde mening moeten geven. Dat zou toch wel eens erg veel werk gaan kosten.

Mijn reactie is moet je dan ook als mijn! algemene visie zien op het gros van de negatieve reacties op games en drm.

hoop je voldoende ingelicht te hebben zo.

[Reactie gewijzigd door leeuwtje1 op 23 juli 2024 07:10]

[rickyy]

Ik vind het zeer vooruitstrevende graphics, zeker voor de Wii, ik denk het mooiste Wii spel tot nu.

[vgroenewold]

De shots zijn niet van de Wii volgens mij

[Tweakjur]

Klopt. De Wii staat dan ook genoemd als 'afwijkende versie'. De screenshots zijn dan ook niet representatief voor de Wii-versie.

[simen]

Los van de kennis is het ook makkelijk te zien. De vouwen in de kleding, zijn resultaat van "normalmapping"-techniek, waarmee iedere consolegame tegenwoordig compleet ondergesmeerd is. De schaduwen zijn scherp en er word een DOF(Depth-Of-Field) blur effect gebruikt. Allemaal features die de Wii evenals de Gamecube weliswaar support, maar niet tegelijkertijd, en zeker niet op HD resoluties.

[Zapato]

Heb de Wii-versie voor mijn zoontje gekocht voor Sinterklaas, maar kijk er zelf ook naar uit om op de balanceboard 'naar beneden' te razen.

[vgroenewold]

Is het bij een spel als deze ooit om realiteit gegaan? Dat is namelijk een groot kritiek-punt bij deze review, maar een snowboard-simulator lijkt mij toch minder vermakelijk. De omgeving, besturing en de graphics zijn bij dit type spelen doorslaggevend. En het spel is, net als iets als Halo, alleen lang leuk als er multiplayer aanwezig is... which it has.

[Wii4all]

Ik vind het jammer, komt er eindelijk weer eens een snowboard game uit en dan is ie toch niet helemaal realistisch. Als je zo'n spel uitbrengt dan kies je of voor arcade (zoals SSX) of je gaat voor wat meer realisme (amped / x-games snowboarding).

Er is gewoon een gemis aan een goeie realistische snowboard game. Wat ik bijv. in alle snowboard games mis is een goed boardercross, waarin je zsm. als eerste over de finisch moet. Dit zou de game denk ik een stuk aantrekkelijker maken. Met het vallen etc. kun je supergoeie 'races' kunnen rijden.

Jammer dat ook deze game toch weer de plank mis slaat.

[Anoniem: 263922]

Onder de jeugd is carvboarden, wat jij bedoeld, in zn geheel niet bekend of totaal onpopulair , het freestylen is wel erg populair omdat dit in de praktijk nogal wat ervaring (enkele jaren oefening) vergt, en het in een spelletje veel makkelijker is om te doen, als het realistisch was zou iedereen het na een uurtje al wegleggen.

Ik zelf ben al een kleine 3 jaar regelmatig in snowworld en in het begin had ik toch vaak knieën als een stel bowlingballen, misschien dat het element blessures wat meer aandacht zou kunnen krijgen, in de zin van verminderde accuraatheid, reactievermogen, snelheid en af en toe een totale misser bij moeilijke truuks door het verloren zelfvertrouwen en enige angst

Lijkt me een leuke game maa doe het toch liever "for real"

[Jasperrr]

Waarom worden multi-console spellen altijd op de xbox 360 getest?

Dit vindt ik persoonlijk gewoon enorme onzin, spellen spelen altijd anders op verschillende consoles.

Daarnaast is het veel interessanter om de wii versie van Shaun White Snowboarding te reviewen...

[Rafe]

't Is maar net wat de uitgever opstuurt, vaak is dat voor de 360.