Nikon D5200 + AF-S DX NIKKOR 18-55mm f/3.5-5.6G VR Zwart

Inhoudsopgave: Inleiding en referentiekader Specificaties Nikon D5200 body AF-S DX NIKKOR 18-55mm f/3.5-5.6G VR objectief WU-1a Wifi module Conclusies

Inleiding en referentiekader:

In verband met de introductie van de nieuwe Nikon D5200 digitale spiegelreflexcamera zocht Tweakers vijf vrijwilligers die twee weken lang een exemplaar van deze camera aan de tand wilden voelen om vervolgens een uitgebreide userreview te schrijven. Nieuwsgierig als ik ben heb ik me meteen aangemeld en met succes: hieronder volgen mijn ervaringen met deze mooie camera.

Voor ik de Nikon ga reviewen wil ik schetsen wat mijn referentiekader is, omdat dat van belang kan zijn geweest voor mijn beeldvorming.
Ik ben nu zo’n 18 jaar lang een Canonian. Die keus heb ik destijds gemaakt vanwege een aanbieding die paste bij mijn budget. Ik ben toen begonnen met een EOS 1000fn en schoot het ene na het andere rolletje dia’s vol met voornamelijk natuurfoto’s, die steeds vaker gedigitaliseerd moesten worden. Begin 2006 stapte ik over op digitale fotografie met de EOS 350d en daarmee werd de kwaliteit van mijn foto’s –naar mijn mening in ieder geval- snel beter en ik kreeg er meer plezier in. Spoedig volgde er toen een goede walk-around lens (Tamron 17-50mm), een Sigma 105mm macro-objectief, een Canon 70-300mm telezoom, een Canon 50mm f/1.8 prime, een flitser en een sloot aan andere accessoires (statief, filters, draadontspanner, tussenringen, teleconverters, image tank). In 2012 volgde een volgende upgrade, naar de EOS 600d, die als voornaamste nieuwe opties had dat de camera over live view en een kantelbaar scherm beschikte. Bij die upgrade heb ik eigenlijk niet serieus overwogen om over te stappen naar Nikon. Niet omdat ik denk dat Nikon me niet tevreden kan stellen, maar simpelweg omdat ik immers al een tas vol Canonobjectieven en –accessoires heb en de bijkomende kosten van een overstap naar Nikon mijn budget ver zouden overschrijden. En natuurlijk ook omdat ik gewoon ontzettend tevreden was over mijn ervaringen met Canon.

Omdat ik de overstap naar Nikon nooit serieus overwogen heb, heb ik me ook nooit heel erg bezig gehouden met welk merk “beter” zou zijn of wat Canon of Nikon “anders” doen. Aangezien er 2 kampen zijn die ieder de keuze voor hun (succesvolle) merk met hand en tand verdedigen ga ik er gewoon van uit dat Nikon net als Canon in staat is erg goede camera’s te produceren. Toen mij de kans werd geboden eens goed kennis te maken met een Nikon D5200 heb ik die kans met beide handen aangegrepen. Gewoon omdat het een geweldige kans is eens goed (en vrijblijvend) te zien waar Nikon op dit moment staat.
Voor het reviewproces betekent dit dat ik de nodige kennis heb van fotografie en de consumentenrange van Canon, maar dat ik op het gebied van Nikonproducten slechts weet wat ik toevallig gelezen of gehoord heb.

Bij deze wil ik Nikon en Tweakers hartelijk bedanken voor de kans om uitgebreid kennis te maken met deze nieuwe camera.


De inhoud van het pakket dat voor de review werd bezorgd. Grote doos: Camera + objectief, acculader, kabels, documentatie en software. Klein doosje: WU-1a, keycord, opbergdoosje. Verder zijn zichtbaar een SD-kaart, sleutelhanger en lanyard met instructieboekje voor de WU-1a.



Specificaties:

Nikon D5200 + AF-S DX NIKKOR 18-55mm f/3.5-5.6G VR Zwart
Nikon WU-1a Wifi-adapter

Samenvatting van de belangrijkste specificaties van de D5200:

Nikon D5200 body (bron: http://nikon.nl/nl_NL/pro...ameras/slr/consumer/d5200)
Afmetingen (B x H x D)	Circa 129,0 x 98,0 x 78,0 mm
Gewicht	Circa 555 gram met batterij en geheugenkaart, maar zonder objectief
Sensor	24,1 miljoen pixels CMOS beeldsensor van 23,5 x 15,6 mm
ISO-gevoeligheid	ISO 100 - 6400 in stappen van 1/3 LW. Kan ook worden ingesteld op circa 0,3, 0,7, 1 of 2 LW (equivalent met ISO 25.600) boven ISO 6400; automatische instelling van de ISO-gevoeligheid beschikbaar
Fotoformaat (pixels)	6000 x 4000 (Groot) 4496 x 3000 (Middel) 2992 x 2000 (Klein)
Bestandsindeling	NEF (14 bits RAW) en / of JPEG
Videoformaten	1920 x 1080: 60i (NTSC) / 50i (PAL) / 30p / 25p / 24p 1280 x 720: 60p / 50p 640 x 424: 30p / 25p
Videocompressie	H.264/MPEG-4
Opslagmedium	SD- (Secure Digital) en UHS-I-compatibele SDHC- en SDXC-geheugenkaarten
Zoeker	Spiegelreflexzoeker met pentaspiegel op ooghoogte
Monitor	Kantelbare TFT-monitor van 7,5 cm (3 inch) met circa 921.000 beeldpunten (VGA), kijkhoek van 170 °, beelddekking van circa 100% en instelbare helderheid
Autofocus	Nikon Multi-CAM 4800DX-autofocussensormodule met DDL-fasedetectie, 39 scherpstelpunten (waaronder 9 kruissensoren) en AF-hulpverlichting (bereik van circa 0,5 - 3 m)
Autofocusmodi	Enkelvoudige servo-AF (AF-S) Continue servo-AF (AF-C) Automatische AF-S/AF-C-selectie (AF-A) Handmatige scherpstelling (MF)
Lichtmeting	DDL-lichtmeting met RGB-sensor met 2016 pixels
Meetmethode	Matrixmeting: 3D-kleurenmatrixmeting II (G- en D-type objectieven), kleurenmatrixmeting II (overige CPU-objectieven); centrumgerichte meting: gewicht van 75% wordt toegekend aan een cirkel van 8 mm in het midden van het beeld; spotmeting: meet een cirkel van 3,5 mm (circa 2,5% van het beeld) in het midden van het geselecteerde scherpstelpunt
Opnamestanden	Automatische standen (Automatisch, Automatisch (flitser uit)); automatisch programma met flexibel programma (P), sluitertijdvoorkeuze (S), diafragmavoorkeuze (A), handmatig (M); onderwerpstanden (Portret, Landschap, Kinderen, Sport, Close-up, Nachtportret, Nachtlandschap, Party/binnen, Strand/sneeuw, Zonsondergang, Schemering, Dierenportret, Kaarslicht, Bloesem, Herfstkleuren, Voedsel); stand voor speciale effecten (Nachtzicht, Kleurenschets, Miniatuureffect, Selectieve kleur, Silhouet, High-key, Low-key)
Batterij	Eén oplaadbare Li-ionbatterij EN-EL14

Nikon D5200 body:



Beeldkwaliteit
Hieronder staat een kleine serie testfoto's die ik met de D5200 gemaakt heb. Ik heb wel geprobeerd verschillende lichtomstandigheden op te zoeken (binnen en buiten, tegenlicht, avondlicht) maar ik heb niet alles kunnen testen (bijvoorbeeld geen opnamen met lange sluitertijden of creatieve effecten). Ik fotografeer bewust in RAW (in dit geval NEF) omdat ik dan nog alle mogelijkheden open heb om belichting achteraf te tweaken, maar daarnaast laat ik alle foto's ook door de camera opslaan als "fine jpg" om te zien wat de camera er zelf van maakt. En dat valt me niks tegen! De kleuren zijn levendig, de scherpte is prima, weinig ruis in de donkere partijen behalve bij de ietwat onderbelicht zonsondergang. Helaas beschik ik niet over lichtmeters of meetapparatuur waarmee ik kan kwantificeren hoe goed de beeldkwaliteit van de D5200 nu precies is. Ik kan alleen afgaan op mijn mening als hobbyfotograaf en die mening is heel positief.

	1/320 sec. f/5.6 ISO-100 35mm		100% crop
	1/30 sec. f/5.6 ISO-400 48mm		100% crop
	1/640 sec. f/5.6 ISO-100 55mm		100% crop
	1/4000 sec. f/5.6 ISO-400 55mm 1 stop onderbelicht		100% crop

Gebruiksgemak:
De D5200 is (voor een dSLR) klein en licht, je neemt hem makkelijk overal mee naar toe en hij is makkelijk te hanteren. De kleine afmetingen verhinderen wel dat al je vingers goed om de grip van de camera heen passen (de pink valt onder de body in plaats van er omheen) maar omdat de camera zo licht is en de grip overigens prettig en degelijk aanvoelt hoeft dat niet direct een probleem te zijn, tenzij je bovengemiddeld grote handen hebt. Bij mijn Canon EOS 600d is de greep vergelijkbaar (fractie groter en zwaarder) en heb ik er uiteindelijk toch wel voor gekozen om de camera met de optionele battery grip te gebruiken om de hanteerbaarheid te verbeteren. Wellicht zou ik bij de D5200 dezelfde keuze maken, zeker bij gebruik van zwaardere objectieven dan de kitlens.
Sommige knopjes zitten wat mij betreft op een wat onhandige plaats. Het belangrijkste voorbeeld hiervan is + en - (in- en uitzoomen op liveview en fotoweergave). Deze knopjes zitten helemaal onderaan de achterkant van de camera. Ik maak vaak macrofoto's vanaf statief en zoom dan in op liveview om handmatig nauwkeurig scherp te stellen. Omdat de camera zich dan bijna altijd lager bevindt dan ikzelf (uitklapbaar scherm ftw!) is het dan het handigst als die knopjes bovenaan de camera gepositioneerd zijn.
Een ander puntje van kritiek is dat er gekozen is bepaalde veelgebruikte functies niet direct onder een knop te zetten. Correcte belichting van een foto wordt voornamelijk door drie parameters bepaald: sluitertijd, diafragmaopening en de ISO-waarde. “Vroeger” werd voor een fotoshoot een fotofilm gekozen met de juiste lichtgevoeligheid en hoefden slechts sluitertijd en diafragma aan de lichtsituatie te worden aangepast. Tegenwoordig is het helemaal niet ongewoon om per foto de ISO-waarde aan te passen. Hoewel camerasensors langzaam minder ruisgevoelig worden wil je als fotograaf toch het liefst met de laagst mogelijke ISO-waarde werken om het cleanste beeld te krijgen. Het bevreemdt mij dan ook enigszins over dat de D5200 niet over een knop beschikt om direct de ISO-waarde aan te passen. Dat moet via een omweg (<i>-knop 2x indrukken, ISO-veld selecteren, waarde kiezen) of door middel van het duimwiel in combinatie met de custom function (Fn) knop die 'by default' deze functie heeft maar die je het liefst vrij zou hebben voor andere functies. Bijvoorbeeld voor het instellen van de witbalans, waar eveneens geen eigen knop voor aanwezig is.
Op deze kritiekpunten na vind ik dat er over het bedienen van de D5200 prima is nagedacht. Je merkt aan knopjes wanneer je ze diep genoeg hebt ingedrukt om ze te bedienen. De knoppen op de bovenkant zijn makkelijk blindelings te vinden en bedienen met de wijsvinger van de rechterhand, de knopjes op de achterkant (op de menu-knop na, maar dan heb je de camera toch niet tegen je gezicht) zijn allemaal bedienbaar met de rechter duim. Draaiknopjes (modusknop, duimwiel) hebben een prettige textuur en klikken foutloos naar de volgende modus of waarde zonder er snel voorbij te schieten. Instellingen zijn prima terug te lezen onder- en bovenin de zoeker en ook het scherm geeft duidelijke visuele feedback van wat je aan het doen bent.
Bovendien geeft de camera zelf in veel gevallen aan wat je beter zou kunnen doen om tot een optimale belichting te komen: regelmatig verschijnt er een "?" in het beeldscherm en als je dan op de "?"-knop (dubbelfunctie met de uitzoom-knop naast het display) drukt krijg je aanwijzingen voor wat er mis zou kunnen gaan onder de gegeven omstandigheden. Zeker voor beginnende fotografen is dit een handig hulpmiddel.

Focus:
Net als andere cropfactor-camera's heeft de D5200 een kleine zoeker die het, zeker bij mindere lichtomstandigheden, moeilijk maakt geheel op het oog handmatig scherp te stellen. Bij gebruik van MF (Manual Focus) geeft de camera wel focusbevestiging.
Het AF (AutoFocus) systeem van de D5200 is gerust geavanceerd te noemen voor een 'consumer'-dSLR. De camera heeft 39 AF-punten waarvan 9 van het accuratere cross-type. Tijdens het fotograferen kun je makkelijk met de duim van de rechterhand via de "multi-selector" (pijltjesknop rond de "OK"-knop) selecteren welke scherpstelpunten er moeten worden gebruikt, alleen of in clusters van 9 / 21 / 39. Je ziet de informatie over de geselecteerde punten duidelijk terug op het display en in mindere mate (clusters zie je niet terug, alleen het middelste punt van het cluster) ook in de zoeker.
Ik heb de AF niet geprobeerd in sportsituaties (snel bewegende voorwerpen). Wel getest tijdens het filmen, zie verderop.
Al met al is de autofocus van de D5200 snel en accuraat en een van de sterkste punten van deze camera. Merk wel op dat de D5200 geen focusmotor in de body heeft en veel oudere objectieven (zonder eigen focusmotor) alleen manueel gebruikt kunnen worden op deze body.

Kantelbaar scherm:
De D5200 is voorzien van een mooi helder scherm, waarvan de helderheid in 7 stappen is aan te passen vanuit het cameramenu. In de volle zon is het al gauw nodig de helderheid van het scherm op de maximale waarde te zetten om te zorgen dat het display goed afleesbaar blijft. Het scherm geeft alle relevante informatie over de instelling van de camera in een duidelijke interface weer. Het bovenste deel van het scherm geeft in grote beeldelementen de belangrijkste instellingen weer: batterijstatus, sluitertijd, diafragma en ISO-waarde, daaronder de gekozen AF-punten, belichtingsschaal en het aantal foto's dat bij de huidige instellingen nog op de geheugenkaart past. Daaronder staan met kleinere symbolen de andere camera-instellingen als fotokwaliteit, autofocusmodus, flitsmodus, flash exposure compensation etc. Al deze waarden zijn met behulp van de <i> knop te selecteren en dan aan te passen zonder het cameramenu in te hoeven duiken maar net zo goed worden er voor sommige instellingen nieuwe schermen geopend om de waarde aan te passen.
De interface (en dan met name de drie centrale parameters sluitertijd, diafragmaopening en ISO-waarde) lijkt erom te vragen, nee schrééuwen! om met de vingers te worden bediend maar helaas heeft Nikon er niet voor gekozen om het scherm aanraakgevoelig te maken. Met zo'n prachtige, duidelijke interface met grote beeldelementen is dat wat mij betreft echt een gemiste kans.
Een handige optie is dat er, als er geen live view wordt gebruikt, verschillende grafische interfaces kunnen worden gekozen voor P/A/S/M enerzijds en de andere standen anderzijds. Dat verkleint de kans op fotograferen met de verkeerde modus aanzienlijk. Gekozen kan worden voor Classic of Graphic display, elk in 3 kleurstellingen (donkergrijs, blauwtinten, champagne). Als er wel live view wordt gebruikt kan er gekozen worden voor verschillende informatie-overlays, bijvoorbeeld voor filmen (inclusief indicator voor geluidsniveau van elk van beide interne microfoons) en een overlay met een raster (vreemd genoeg geen 3x3 maar 4x4 raster, 3x3 zou handiger zijn voor de vele fotografen die willen vasthouden aan de 'rule of thirds').

donkere interface "Graphic"	lichte interface "Classic"	liveview interface
	keuzescherm interface

Het scherm is via een scharnier aan de linker kant bevestigd aan de camera en kan dus naar voren en naar 180° links worden geklapt. Daarna kan het ook nog om de horizontale as worden gedraaid (180° in de ene richting, zodat het scherm dezelfde kant op wijst als het objectief en 90° in de andere richting, zodat het scherm naar beneden wijst). Er kan door combinatie van deze beide bewegingen ook voor worden gekozen om het scherm dicht te klappen (beschermd tegen de boze buitenwereld) of om het juist zo te klappen dat het scherm de achterkant van de camera vormt.
Op mijn eigen camera zit een vergelijkbaar kantelbaar scherm en ik zou niet meer zonder willen! Ik gebruik mijn camera vaak laag bij de grond vanaf statief en dankzij het draaibare scherm hoef ik me dan niet meer in onmogelijke bochten te wringen om recht achter de camera te komen. De combinatie van draaibaar scherm en liveview is ideaal bij zowel filmen of fotograferen vanaf statief als bijvoorbeeld boven het hoofd (concerten / mensenmassa's) of met gestrekte arm, om een hoek of laag bij de grond.
Ideaal aan liveview is voor mij als macrofotograaf verder dat je heel nauwkeurig handmatig kunt scherpstellen. Dat is nodig in verband met de kleine, relatief donkere zoeker van cropcams, zeker omdat je bij macrofotografie zo'n kleine scherptediepte hebt dat een millimeter te ver naar voren of achteren focussen kan betekenen dat de hele foto mislukt is. Liveview geeft de mogelijkheid om sterk in te zoomen op het scherm en dan kun je heel secuur met de focusring van het objectief scherpstellen op de details die je scherp op de foto wil hebben.
Liveview geeft overigens een blackout tijdens het wegschrijven van je foto’s en daar heeft de camera tijd voor nodig. Ik fotografeer standaard (vanwege mijn workflow) met de instelling RAW + fine jpg en dat levert zo’n 30MB aan data op, iedere keer dat ik afdruk. Voor deze review heeft Nikon een class 4 SDHC-kaart meegeleverd en daarbij duurt het wegschrijven van die 30MB
bijna 9 seconden. Al die tijd is het liveview beeld zwart! Bij gebruik van een Sandisk class 6 SDHC-kaart klokte ik onder dezelfde overige omstandigheden 6 seconden en bij gebruik van een Philips class 10 SDHC-kaart lag die meting op 4 seconden. Het belang van een snelle SD-kaart is hier meteen duidelijk.



Filmfunctie:
Aangezien ik weinig ervaring heb met filmen met een dSLR en dus weinig referentie (ik heb mijn dSLR toch primair voor foto's gekocht) heb ik de filmfunctie van de D5200 ook niet enorm uitgebreid getest, maar helemaal genegeerd heb ik hem uiteraard niet. De D5200 is in staat film te schieten met een resolutie van 1080i bij een maximale frame rate van 60fps (indien NTSC) of 1080i / 50fps (PAL).
Aangezien tijdens het filmen de spiegel is opgeklapt en de normale AF-sensors daardoor niet bruikbaar zijn, moet de camera aan de hand van het beeld dat op de beeldsensor valt bepalen of het scherp is en net als bij andere dSLRs met filmfunctie betekent dat dat de autofocus maar beperkt bruikbaar is. Zo kun je tijdens het filmen (of sowieso tijdens gebruik van liveview) geen AF-A of AF-C gebruiken. AF(-S/F) werkt maar wel aan de trage kant en niet erg accuraat, er treedt “focus hunting” op. De focusmotor van het geteste objectief is goed hoorbaar in de interne microfoons. Ook wind is duidelijk te horen, afhankelijk van hoe die op de camera staat (zijwind lijkt het meest storend). En het kan aan mijn gebrekkige ervaring liggen met filmen (camera verkeerd ingesteld? Met dezelfde instellingen gemaakte foto's waren goed scherp) of bijvoorbeeld aan het gebruikte objectief maar ik vind de gemaakte testopnamen wat aan de softe kant.
Gemaakte opnamen kunnen, inclusief geluid, worden afgespeeld op de camera zelf. Jammer genoeg kan er bij de afspeelfunctie niet worden ingezoomd op de opname, om bijvoorbeeld te beoordelen of die goed scherp is gesteld. Misschien is dat ook niet gebruikelijk (Canon EOS600d staat inzoomen op opgenomen film ook niet toe) maar het lijkt mij niet overbodig.


Testfilmpje, bestaande uit 3 aan elkaar gebreide fragmenten. Nabij Sexbierum (Friesland) gefilmd in 1080i H.264/MPEG-4 formaat vanaf statief. Fragment 1 en 2 zijn vooraf scherpgesteld met autofocus. Bij fragment 2 wordt handmatig uitgezoomd van 55 naar 18 mm. Fragment 3 is handmatig scherpgesteld op de insecten en halverwege (tijdens het filmen) door middel van autofocus scherpgesteld op de meest linker molen (focuskader in liveview vooraf op de molen geplaatst). De autofocusmotor is duidelijk te horen (net als de wind overigens) en te zien is dat de autofocus niet direct raak schiet. Fragmenten zijn aan elkaar geëdit met behulp van Windows Movie Maker.



AF-S DX NIKKOR 18-55mm f/3.5-5.6G VR objectief:

Nikon levert met deze kitlens een prettig objectief mee. Mijn ervaring met Canon-kitlenzen is dat ze vaak aan de softe kant zijn omdat er bezuinigd wordt op goede lenselementen maar bij de Nikkor 18-55 merk ik daar heel weinig van. De lens levert prima scherpe foto's op, zonder kleurzweem of opvallende chromatische abberatie. Hij heeft een kort focus path, mooie zachte bokeh en de Vibration Reduction (die je in staat stelt bij mindere lichtomstandigheden toch nog vrij lang vanuit de hand te blijven fotograferen) is onhoorbaar. De lensmount is van kunststof, wat vaak een punt van kritiek is maar waar ik nog nooit problemen mee heb meegemaakt. De focusring is wat mij betreft wel wat aan de kleine kant, bij handmatig scherpstellen grijp ik regelmatig mis. Maar als je veelal gebruik maakt van het uitstekende AF-systeem is dat natuurlijk geen issue.
Bij het scherpstellen draait het frontelement mee, wat onhandig kan zijn bij gebruik van filters.



WU-1a Wifi-module:
Behalve de camera zelf mocht ik ook de WU-1a adapter aan de tand voelen. Deze adapter (met ongeveer de grootte van een 10ct-munt) wordt in een opening achter het I/O-flapje op de linker kant van de camera geplugd en maakt zich dan bekend als Wifi access point. Om contact te kunnen maken met dit access point heb je een app nodig die beschikbaar is voor iOS en Android. Ik heb de app geïnstalleerd op mijn HTC One X+, dus de Android-versie. De app (Wireless Mobile Utility) is gratis en gemakkelijk te installeren.
De app heeft een duidelijke, eenvoudige interface, met grote knoppen en weinig zichtbare functies. Maar achter de schermen valt er nog behoorlijk veel in te stellen (bijvoorbeeld beveiliging van de Wifi-verbinding, energiebeheer, cameraklok automatisch syncen met je smart-device, grootte van te downloaden thumbnails).
Als je de app opstart krijg je de keuze tussen foto’s maken of bekijken (van device of camera). Als je kiest voor foto’s maken gaat de camera in liveview en verschijnt het liveviewbeeld op je smart device. Je kunt dan op je device aangeven waar de camera moet focusen (door een groen/rood kadertje op de juiste plaats te zetten) en afdrukken. Daarmee zijn de mogelijkheden voor foto's maken eigenlijk opgenoemd. Je kunt geen instellingen wijzigen (sluitertijd, diafragma, ISO-waarde, onder- of overbelichten, focusmethode, flitsen, etc.) en daarmee moet ik concluderen dat de functionaliteit van de WU-1a eigenlijk maar heel beperkt is. Het is ook niet mogelijk om filmfuncties te bedienen. Jammer!
Kies je voor de mogelijkheid om foto's te bekijken, dan downloadt je device eerst "information" van de camera. Vervolgens krijg je een thumbnail-overzicht van de foto's op de camera te zien, waarbij ook wordt aangegeven welke bestanden RAW (NEF) zijn en welke niet. Je kunt nu foto’s selecteren en downloaden naar je device. Als ze op je device staan kun je ze bekijken, er op in- en uitzoomen, ze weggooien of sharen via andere apps. Ook is er een "details"-knop die een pop-up geeft waarin eigenlijk nauwelijks interessante informatie staat (wel bestandsnaam en -formaat, datum en tijd van opname, bestandsgrootte maar geen EXIF-informatie bijvoorbeeld).
Bij de WU-1a wordt een klein opbergdoosje meegeleverd dat je aan de neckstrap van de camera kunt bevestigen en een keycord die aan de adapter zelf vast kan worden gemaakt middels een oogje in de behuizing.
Gezien de geringe verkoopprijs beschouw ik ondanks de beperkte functionaliteit de WU-1a nog als een aantrekkelijke accessoire voor je Nikon-camera. De adapter is ideaal om bijvoorbeeld 's avonds op je hotelkamer even foto's te bekijken op je tablet of smartphone, zonder dat je extra kabels, een card reader of zelfs een laptop hoeft mee te nemen. De mogelijkheden om je camera remote aan te sturen zijn echter extreem beperkt en dat is wat mij betreft een gemiste kans: hier had zoveel meer mee gekund!

WU-1a op een 10ct-munt	WU-1a in de D5200 geplugd	Wireless Mobile Utility in de Play Store
downloaden thumbnails	thumbnails	"details"
selecteren	foto's downloaden	bekijken en sharen

Conclusies
Met de D5200 heeft Nikon een prachtige, complete camera op de markt gebracht. Hij heeft een beeldkwaliteit, featureset en geavanceerd autofocussysteem waar kort geleden zelfs gebruikers van professionele camera’s slechts van konden dromen. De camera is gebruikersvriendelijk en gemakkelijk onder de knie te krijgen. Hij is zeer geschikt voor beginners, want de camera geeft zelf aan wat je in diverse situaties kunt doen om tot een beter resultaat te komen. Voor wie het zichzelf moeilijker wil maken beschikt de camera over een heel arsenaal aan geavanceerdere opties en alles kan handmatig worden ingesteld. Enthousiaste hobbyfotografen zullen deze camera niet snel ontgroeien schat ik zo in.
En voor mij? Is de Nikon D5200 de camera die mij doet overstappen van Canon naar Nikon? Nee, dat niet. De grote pluspunten van de D5200 (snelle, nauwkeurige autofocus, hogere resolutie) wegen voor mij niet zwaar genoeg op tegen de investering die ik zou moeten doen om al mijn accessoires ook te vervangen, voor dat geld zou ik binnen het Canon-assortiment ook een flinke upgrade kunnen doen. Maar dat was voor mij ook niet de insteek van deze reviewperiode. De insteek was om eens uitgebreid kennis te maken met een moderne Nikon dSLR en dat is zeer geslaagd. Ik heb veel plezier aan deze camera beleefd en kan hem beslist aanraden aan iedere aspirant creatieve fotograaf met een budget van zo’n €650.
De WU-1a Wifi-module is een leuk extraatje, handig om foto's te bekijken op een smart device maar erg beperkt als het gaat om het remote aansturen van je camera. Gezien de lage prijs wel een aanrader maar ik hoop dat Nikon de mogelijkheden ervan nog via software weet uit te breiden.