Sony Cyber-shot DSC-F828

Sony Cybershot DSC-F828 geflitst tegen 8 megapixels

De Sony Cybershot DSC-F828 is de lang verwachte opvolger van de DSC-F717 welke ongetwijfeld een van de beste prosumer camera's is van Sony - zoniet een van de beste prosumer camera's die er is. Misschien moeten we 'was' zeggen, want de 717 is ondertussen wel verouderd en nieuwere exemplaren bieden tal van nieuwe features. Ook de F828 is niet van de nieuwste camera's, maar vooralsnog heeft Sony geen opvolger klaar zodat in het prosumer-segment van Sony deze camera nog steeds actueel is.

[img=620]WxjXuSNd[/img]

De F828 is een camera met twee gezichten die het publiek in tweestrijd heeft gebracht. Door unieke features weet de camera velen te bekoren, maar enkele tekortkomingen en imperfecties zijn anderen diep in het verkeerde keelgat geschoten. Terecht of niet, dat zullen we in deze review trachten uit de doeken te doen.

Featureset

De Sony presenteert zichzelf met een indrukwekkende 8 megapixels sensor. Over het nut van zoveel pixels voor normale gebruikers valt te discussiëren. Feit is dat meer megapixels beter verkopen - net zoals meer megahertzen bij processors de verkoop stimuleren ongeacht van het feit of dit nu beter is of niet. 3 tot 4 megapixels zijn in principe reeds voldoende voor uitvergrotingen tot A4 formaat. Hoe dan ook, met 8 megapixels zul je nooit verlegen zitten om uitvergrotingen...

De sensor maakt in tegenstelling tot de meeste andere sensors geen gebruik van slechts drie kleuren, maar vier. Naast rood, groen en blauw kan de sensor ook smaragdgroen waarnemen wat de kleurreproductie ten goede moet komen. De camera is uitgerust met een opvallend prominent Carl Zeiss T* objectief. De T* toevoeging duidt op een speciale coating op de lens die reflecties moet tegengaan en tegelijk de scherpte en het contrast moet verbeteren. Omdat er geen versie is zonder de T* kunnen we dit niet beoordelen, maar we zullen de mensen van Carl Zeiss maar geloven.

Het objectief heeft een 7.1x zoombereik. De brandpuntsafstand gaat van 28mm (groothoek - wide) tot 200mm (tele) - beide 35mm equivalenten. Zeker de groothoek focal length van 28mm is indrukwekkend te noemen waar de meeste andere prosumer camera's het met een aanzienlijk langere brandpuntsafstand moeten doen. Voor het fotograferen van wijdse - panoramische landschappen of kleine ruimtes is de F828 in principe zeer geschikt. Natuurlijk zullen de SLR-gebruikers hier hun neus voor ophalen omdat zij vaak kunnen beschikken over lenzen met een veel bredere groothoek, maar bij de Sony zit je met een vast niet-uitwisselbaar objectief. Door de zoomfactor van 7.1 is het telebereik met 200mm naar moderne maatstaven ietwat beperkt. Veel modernere prosumer camera's pronken met tele-brandpuntsafstanden van 300 tot 400mm. Voor wildfotografie waarbij je niet dicht bij het te fotograferen object kunt komen is dat natuurlijk interessanter, maar daar staat weer tegenover dat deze camera's bijlange na niet zo'n brede groothoek hebben als de Sony. Dus, bij de aankoop zul je de afweging moeten maken tussen groothoekbereik en telebereik...

Het objectief is ondanks de toch wel sterke zoomfactor buitengewoon lichtsterk met 2.0-8.0 stops in het wide-bereik en 2.8-8.0 stops in het telebereik. Daar kan menig camera een voorbeeld aan nemen. Het objectief is voorzien van een macrostand waarbij de brandpuntsafstand van 50 tot maar liefst 2cm is. Voor mensen die graag met hun neus op de feiten geduwd worden is het dus leuk om weten dat de Sony dit eveneens kan. Het probleem is wel dat je bij een brandpuntsafstand van 2cm doorgaans een groot probleem hebt: de schaduw van de camera die over het te fotograferen object valt. De Sony VCLM3358 close-up opzetlens biedt hierbij uitkomst. Deze verlengt de afstand tot een dikke 30cm.

[img=620]XkBi3xl6[/img]
Macro van een takje paarse heide (zonder close-up lens). Let op de mooie scherptediepte.

Jammer genoeg biedt de camera geen beeldstabilisatietechnieken. Wil je foto's maken in minder lichtsterke omgevingen dan kun je best een stabiele hand hebben. De camera beschikt over een 1.8" LCD display met 134.000 pixels. De kwaliteit van het display is zonder meer goed te noemen. Ook is een Electronic View Finder (EVF) voorzien met een resolutie van 235.000 pixels. Waar bij veel digitale camera's het display of niet beweegbaar is, of volledig kan kantelen los van de camera, gebruikt de Sony een vrij uniek ontwerp. Niet het display kantelt, maar de volledige body ten opzichte van de lens. De lens kan zo 30° omlaag en 70° omhoog kantelen. Dit lijkt op het eerste zicht gek, maar het is een bijzonder goed doordacht systeem waardoor de camera steeds in een natuurlijke en comfortabele hoek vasthoudbaar is terwijl de lens een andere hoek op kijkt.

Voor het fotograferen in donkere omgevingen heeft Sony geen klassiek bijlicht voorzien. De F828 pakt uit met een laserholografisch focussysteem. In begrijpbaar Nederlands betekent dit dat de camera in donkere omgevingen met een ingebouwde laser een raster projecteert over het te trekken onderwerp. Op dit raster kan de camera zich dan scerp stellen. In de praktijk werkt dit systeem buiten verwachting goed en is mijns inziens minder storend dan een bijlicht. Voor mensen verkeerde ideeën opdoen van smeulende in schijfjes gesnede lichamen of permanente blindheid door de laser kan ik iedereen gerusstellen dat het om een bijzonder zwakke laser gaat die bovendien gedifracteerd wordt. Hoewel niet aangeraden is het volgens Sony veilig om langdurig in de laserbundel te staren.

Naast de laserfocus heeft de Sony ook een infrarood bijlicht waarmee in de zogenaamde nightshot mode in volstrekt duister zonder flits foto's gemaakt kunnen worden. Natuurlijk gaat het dan om zwart-wit foto's (eerder zwart-groen eigenlijk). Het praktische nut hiervan lijkt wat beperkt, maar in situaties waarbij absoluut geen flits gebruikt kan worden, je geen lange sluitertijd kan gebruiken en niet voldoende licht aanwezig is om met een hogere ISO-instelling te schieten kan de nightshot-mode uitkomst bieden.

Zowel de laserfocus als de nightshot-mode werken overigens enkel op relatief korte afstanden vergelijkbaar met het flitsbereik.

Natuurlijk is de camera voorzien van een ingebouwde flits. Deze is standaard verborgen, maar vouwt automatisch gemotoriseerd uit wanneer de camera vindt dat het te donker is voor een serieus kiekje. Natuurlijk kun je ook instellen dat je geen flits wil, of net geforceerd wil flitsen. De flash komt vrij hoog boven de lens uit, wat natuurlijk positief is, maar een echte aparte flash zal toch steeds de beste resultaten geven. Daarom is de camera tevens uitgerust met een flitsschoen voor een externe flash.

Waar Sony in het verleden ook halsstarrig vasthield aan hun eigen (dure) Memory Sticks is het nu een opluchting te zien dat de camera ook probleemloos Compact Flash accepteert.

Ergonomie & bedienings- mogelijkheden

De toch wel aparte vorm van de Cybershot F828 doet velen zich afvragen of de camera wel comfortabel in de hand ligt. Raar maar waar is ondanks de vorm de camera bijzonder comfortabel in gebruik. Met de linkerhand ondersteun je de lens en met de rechterhand houd je de camera vast bij de grip. Dit geeft vrijwel automatisch een stabiele positie. De camera is voor een prosumer relatief groot van afmetingen en ook de grip is ruim bemeten. Dit zullen mensen met grote handen weten te waarderen. Als je met kolenschoppen al eens een EOS 350D hebt vastgehad, dan weet je hoe vervelend een te kleine grip kan zijn bij een voor de rest puike camera. De F828 is met 900 gram ook een van de zwaarste camera's op de prosumer markt. Hoewel ik in eerste instantie bang was dat dit het gebruiksgemak zou belemmeren, valt dit zeer goed mee. Het hoge gewicht geeft de camera zelf wat extra stabiliteit.

Ook het feit dat de hele body kantelt ten opzichte van de lens zullen mensen die vaak vanuit gekke houdigen fotograferen weten te waarderen. De lens kan wel niet helemaal ronddraaien. Het is dus niet mogelijk om jezelf in het display te zien voor een zelfportret. Dit lijkt een tekortkoming ten opzichte van camera's waarbij de display helemaal rond kan draaien, maar de kantelbare body maakt ergonomisch schieten wel een stuk plezieriger. Ik hoop deze opzet dan ook in de toekomst vaker terug te zien bij andere camera's.

Opmerkelijk is het zoommechanisme. Waar dat bij vrijwel alle compact en prosumer camera's motorisch is geregeld, is dit bij de F828 volledig manueel door middel van een brede zoomring op het objectief. Terug naar het stenen tijdperk hoor ik sommigen denken? Nee, absoluut niet. Dit geeft de camera een SLR-achtig gevoel en zorgt er voor dat je enorm snel van de ene kant van het zoombereik naar de andere kant kunt gaan en tevens zeer nauwkeurig een bepaald object kan inkaderen. Eens je dit gewend bent frustreer je jezelf mateloos aan digitale camera's waarbij de zoom met Wide- en Tele- toetsjes geregeld dient te worden.

Ook een manuele focusring is voorzien voor die momenten waarbij de automatische focus het laat afweten of je totale controle wenst over de camera. Dit is echter een van de minder bruikbare toevoegingen op de camera. De resolutie van het display of de viewfinder kan niet tippen aan de optische resolutie van een SLR's viewfinder. Wanneer je de camera op manuele focus instelt en aan de zoomring draait dan vergroot de camera het beeld tijdelijk wel tweemaal, maar zelfs dan nog is niet echt duidelijk wanneer je onderwerp echt scherp staat. De manuele focus is dan ook meer een verkoopspraatje want het praktisch nut is beperkt.

Waar de manuele focus wel handig is is wanneer je bijvoorbeeld een snelle actie wil schieten waar je op voorhand de plaats van weet. Je kunt de camera dan automatisch laten scherpstellen op die plaats, de manuele focus instellen en dan maar wachten. Dit heeft als voordeel dat je de sluiterknop niet half ingedrukt dient te houden terwijl de camera toch direct zal trekken als je de knop indrukt omdat niet nogmaals gefocust dient te worden.

De plaatsing van de sluiterknop is nagenoeg perfect en het gevoel erin is goed. Je voelt meteen wanneer de knop half ingedrukt is en een zachte maar duidelijke knik geeft de full press aan. De weerstand van de knop is hoog genoeg dat het slechts zelden voor zal komen dat je per ongeluk wat te snel afdrukt. Ook de rest van de toetsen zijn over het algemeen ergonomisch en logisch geplaatst. Toch vind ik persoonlijk dat hier nog ruimte voor verbetering is. De toetsen onderaan het scherm zijn verzonken zodat je ze niet per ongeluk kunt bedienen, maar dat maakt ze tegelijk ook moeilijker bedienbaar. Zeker in het donker druk je al gauw de verkeerde knop in. Een ribbel of iets dergelijks op de meest rechtse knop had hier al veel geholpen. Jammer is ook dat de viewfinder en het LCD-scherm niet tegelijk bruikbaar zijn. Uit het energiestandpunt is dit een begrijpbare keuze, maar je moet tussen beide wisselen met een onhandig geplaatste schakelaar. Dit terwijl dit perfect automatisch zou kunnen gebeuren zoals op sommige andere camera's terug te vinden is.

Op de zijkant van het objectief prijzen nog een aantal toetsen waaronder die voor het instellen van de macro-mode, nightshot, flits, belichtingsmeting, focus,... Hoewel de toetsen handig geplaatst zijn en duidelijk voelbaar en herkenbaar zullen nieuwe gebruikers de eerste weken toch vaak de camera opzij moeten houden om even te zien welke toets ze ook al weer nodig hadden.

De navigatie in menu's gebeurt door middel van een mini-joystick die voor mensen met normale tot grote handen goed bereikbaar is. Mensen met kleine handen zullen hun greep telkens moeten verleggen tussen de camera comfortabel vasthouden en de joystick bedienen. De joystick voelt prettig aan, maar het bevestigen - wat gebeurt door de stick in te drukken - is ietwat ongevoelig. Soms denk je dat je toch hard genoeg hebt gedrukt terwijl de camera niets heeft geregistreerd.

De menu's zelf zijn wel doordacht en makkelijk navigeerbaar. Wel is het zo dat bepaalde functies ietwat te ver in de menu's zijn ondergebracht. Zo dient de red-eye-reduction vrij omslachtig in en uit geschakeld te worden via het setup menu net als het wisselen tussen de verschillende autofocusmodes. Ook vervelend is dat wanneer je in de review van een foto inzoomt, je eerst de zoom weer moet afzetten eer je de foto kunt verwijderen. Voor dat soort triviale taken moet je gewoon op teveel uiteenliggende toetsen duwen. De mode-keuzeknop die op vrijwel alle camera's terug te vinden is, lijkt op de F828 op het eerste zicht wat groot uitgevallen. De knop biedt echter een uistekend gevoel en laat zich makkelijk met enkel de de duim bedienen. Jammer is dat men geen strikt onderscheid heeft gemaakt tussen fotgrafische modes en instelmodes. Die fout wordt helaas op veel camera's gemaakt. Zaken als de setup-instellingen en de weergave van reeds getrokken foto's hebben in mijn opinie niets te zoeken op deze keuzedraaiknop. De camera laat toe vrijwel alles met de hand in te stellen, maar voorziet natuurlijk ook in half- en volautomatische modes voor de beginnende of luie fotograaf.

[img=620]hIoXmy1F[/img]

Snelheid en accuratesse van automatiek

De eerste indruk over de opstarttijd van de F828 is zeer positief. De camera is in hoogstens anderhalve seconde schietklaar. Er zijn snellere camera's op de markt, maar anderhalve seconde is voor een prosumer bijzonder snel. De reden hiervoor moet deels gezocht worden in het manuele zoommechanisme. Bij heel wat camera's dient de lens eerst motorisch uit het toestel gedraaid te worden wat vaak al enkele seconden in beslag neemt.

De camera heeft een zeer lage half-press to full-press shutter lag. Uit metingen in reviews blijkt deze doorgaans op 0.1s te liggen wat de camera zeer responsief doet aanvoelen. Ook de automatische focus doet snel z'n werk. Sony heeft hier trouwens een zeer handige focusmode toegevoegd. Aanwezig zijn natuurlijk de klassieke continue focus die wel bijzonder snel is maar ook batterijtjes vreet en de single focus mode waarbij de camera scherpstelt wanneer je de sluiter half indrukt, maar ook een bijzonder handige monitor mode waarbij de focus automatisch scherpgesteld wordt wanneer het beeld stabiliseert. Dus zolang je de camera beweegt doet ie niets, maar vanzodra het beeld een dikke seconde stil staat zet de camera zich scherp. Hoewel minder snel dan de continue focus, is deze mode toch aanzienlijk sneller dan de single focus en spaart toch de batterijen. De Cybershot biedt een multi-point autofocus met 5 zones. De focus werkt aangenaam snel en correct. Center focus is natuurlijk ook voorzien en voor de foto's waarbij op een bepaald onderdeel gefocust dient te worden dat niet noodzakelijk in het centrum staat is er ook de spot focus waarbij de spot manueel verplaatsbaar is binnen het kader. Alleen als je iets door een raster of tussen takken heen wilt fotograferen wil de automatische focus wel eens roet in het eten strooien.

De belichtingsmeting kan ook in verschillende standen gezet worden. Multi-point meting, gemiddeld gewogen, en spotmeting. De automatische belichtingsmeting werkt over het algemeen goed en betrouwbaar. Handig is dat de camera een histogram op het display kan tonen waarmee meteen de belichtingsverdeling gecontroleerd kan worden. De witbalans kan volautomatisch gebeuren, of manueel of door uit een aantal presets te kiezen. Buiten bij natuurlijk licht werkt de automatische witbalans verbluffend goed. Pas bij kunstlicht krijgt de camera snel een geelzweem. Met een geschikte preset is dit snel verholpen. Manueel de witbalans instellen biedt natuurlijk de beste resultaten. Hoe dan ook zullen de automatische modes de meeste onervaren gebruikers wel weten te bekoren. De automatische modes gaan zelden in de fout zodat ook iemand zonder al te veel kennis van zaken goed ogende foto's kan maken.

Bij het trekken van meerdere foto's na elkaar is de camera in staat om tot 2.6 beelden per seconde op te nemen - ongeacht de resolutie. Jammer genoeg is de buffer van de camera rederlijk klein zodat slechts 7 foto's in de buffer passen. Bij RAW gaat het helemaal mis. De camera ondersteunt RAW, maar het kan makkelijk tien seconden duren om een RAW-afbeelding weg te schrijven. Dit maakt de RAW mode helaas vrijwel onbruikbaar wat bijzonder jammer is aangezien de camera voor de rest wel zeer snel is. JPEG's worden bijzonder snel naar het flashgeheugen geschreven.

Ook via de USB 2.0 interface scoort de Sony overigens goed. De transferrates liggen bijzonder hoog.

Beeldkwaliteit - De doodsteek of overdreven bekritiseerd?

De beeldkwaliteit is het heikele punt van de Sony. Je leest de meest uiteenlopende gebruikerservaringen op dit vlak. Van schitterend tot afgrijselijk slecht. Wat is er nu gaande? De F828 was de eerste populaire 8 megapixel camera op de markt. Naar de nieuwe 8 megapixel sensor werd met hoge verwachtingen uitgekeken. Maar er werden ook bedenkingen bij geplaatst. De sensor is veel kleiner dan bij DSLR-toestellen waardoor de afzonderlijke lichtgevoelige elementen veel dichter bij elkaar staan. Hierdoor beïnvloeden ze elkaar ook sneller en zijn ze gevoeliger voor ruis. Maar hoe erg is het nu eigenlijk?

Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Op ISO 800 zijn de foto's gewoonweg waardeloos. De ruis is dermate prominent aanwezig dat zelfs oppoetsen met retoucheringssoftware weinig zin heeft. Heel wat camerabouwers hebben zich hier later van behoed door simpelweg geen ISO 800 mode te voorzien op hun 8 megapixel modellen. Sony heeft gekozen om de mode er wel bij te laten. De foto's met crop van de ruis van de nieuwe sensor hebben velen doen afgrijsen. Daardoor kreeg de camera al bij de start eigenlijk bijzonder zware kritiek over zich heen. Zelfs op ISO 400 is ruis aanwezig. Pas op ISO 200 en lager is de ruis aanvaardbaar laag. De meeste DSLR camera's met veel grotere sensoren vertonen natuurlijk veel minder ruis. Sommige camera's schieten zelfs op ISO 3200 nog plaatjes zonder noemenswaardige ruis. De eerlijkheid gebied ons dan wel de prijzen van de camera's te vergelijken. De Sony is nog steeds een stuk goedkoper dan een degelijke DSLR met wat glaswerk. Maar voor avond en nachtwerk met korte sluitertijd is de Sony niet zo'n aangewezen keuze.

Maar het bleef niet bij de ruis. De op voorhand geroemde lens van Carl Zeiss bleek ook nog een probleem mee te brengen: Chromatische aberratie en meer bepaald het zogenaamde purple fringing. Bij contrastrijke overgangen zijn paarsblauwe randen zichtbaar. In principe heeft elke lens hier last van, maar bij een goede lens is het effect verwaarloosbaar klein. Bij de Sony durft het onder bepaalde omstandigheden bijzonder erg uit te vallen. Door de ietwat overhitte review van het toonaangevende DPReview (later bekritiseerd door heel wat fotografen) werd de camera door de SLR-gebruikers en meelopers de grond in geboord en de reputatie die Sony in het prosumer segment had opgebouwd met de 717 met de grond gelijk gemaakt.

[img=620]uuajsmRm[/img]
Purple fringing bij contrastrijke highlights en ruis bij hoge ISO-waardes.

Is de camera dan werkelijk zo slecht? Nee, absoluut niet. In de meeste omstandigheden zal de Cybershot F828 uitstekende foto's weten op te leveren, maar de camera heeft zijn gebreken. Als je daarmee kunt leven, en je fotografeerstijl ernaar aanpast dan is er weinig reden tot klagen over de Sony. Ben je fan van contrastrijke foto's met veel tegenlicht of highlights, dan is de F828 wel degelijk geen goede keuze. Foto's met korte sluitertijd maken op nachtelijke optredens; geen goede keuze. Maar in situaties met voldoende licht (of waar een lange sluitertijd kan toegepast worden) is de camera uitermate geschikt. Zelfs de purple fringing waar de camera voor afgekraakt wordt zal in een normale fotocollectie slechts zelden storend optreden. Natuurlijk, als je crops zoals in bovenstaande foto gaat bekijken of specifiek de grenzen van het objectief en de sensor gaat opzoeken, dan zul je slechte foto's krijgen...

Voor Sony is het jammer dat ze de camera misschien wat te vroeg op de markt hebben gebracht. Als eerste 8 megapixel camera met serieuze ruisproblemen en daarenboven purple fringing onder bepaalde omstandigheden heeft de camera letterlijk de 'bonen gevreten' zoals men hier zou zeggen. Latere camera's van concurrenten die weliswaar niet zulk een purple fringing effecten vertoonden, maar dezelfde ruisproblemen hadden werden al veel minder negatief ontvangen. Men moest er gewoon mee leren leven, maar de vloek is over de Sony blijven hangen.

In mijn opinie is de Sony Cybershot F828 onterecht afgeslacht. Gezien het bijzondere gebruiksgemak, de featureset, snelheid,... van de F828 zijn deze negatieve punten zaken die je er maar voor lief bij moet nemen. Let wel, ik praat Sony niet goed. In principe had de camera deze gebreken niet mogen hebben, maar ze zijn er nu eenmaal.

Onder normale omstanidgheden zul je echter weinig of geen last hebben van de tekortkomingen en zullen de foto's die het toestel maakt iedereen weten te bekoren. De eventueel aanwezige purple fringing valt trouwens met nabewerking in programma's als Photoshop met Shay Stephens' Color Fringe Reducer zeer effectief te verwijderen.

Bouwkwaliteit

De bouwkwaliteit van de F828 is zondermeer uitstekend te noemen. Geen goedkope plastic behuizing, maar een zeer degelijk aanvoelende metalen behuizing. Misschien iets te degelijk, want de camera weegt er maar liefst 900 gram door. Ook de knoppen en het kantelmechanisme van lens en body en het manuele zoommechanisme voelen solide aan. De constructie van de F828 is een voorbeeld voor alle camerabouwers. Als enige punten van kritiek wil ik het rubber klepje waar de USB- en voedingsaansluitingen achter verborgen zijn en het deurtje van het Compact Flash compartiment aanhalen. Het rubber afdekplaatje misstaat compleet op een camera als deze. Hoewel het rubber wel steviger aanvoelt dan bij veel andere camera's vrees ik dat dit toch wel een van de eerste zaken gaat zijn die afbreken bij intensief gebruik. Het deurtje waarachter de Compact Flash kaart zit maakt deel uit van de handgreep waar de duim op rust. Dit maakt dat wanneer je de camera met slechts een hand vasthoudt er toch wel wat spanning op het plastic deurtje komt te staan. Bij een camera die voor de rest vrijwel volledig in metaal is, is het een vreemde keuze van Sony om een onderdeel waar toch wel wat krachten op komen slechts in plastic uit te voeren.

Batterijduur

Sony heeft de camera uitgerust met een krachtige 8.5Wh Lithium Ion accu die overigens zelfs wanneer de camera op een tripod gemonteerd is eenvoudig vervangbaar is. Blijkbaar is de F828 een bijzonder enrgiezuinige camera want ik ken geen enkele camera die zonder externe battery grip zulk een standby tijd haalt. Omdat de batteryduur natuurlijk afhangt van vele factoren en bij elke fotoshoot anders zal zijn kan ik er niet echt een tijd op plakken. Maar als je wat vlot aan het schieten bent dan kun je probleemloos twee 1GB kaartjes volschieten op een batterijlading. Ook in DPReview's bespreking van de camera scoorde de Sony hier opmerkelijk hoge ogen. Toch is het interessant om een tweede accu bij te kopen als je vaak weg van huis fotografeert. Samen met de dubbele snellader die optioneel verkrijgbaar is kun je dan zelfs in je wagen snel batterijen opladen en zit je nooit zonder spanning.

Uitbreidings- mogelijkheden

De Sony DSC-F828 is en blijft een camera met een vast objectief. Dat beperkt de uitbreidingsmogelijkheden wel aanzienlijk. Maar aangezien de camera in het prosumer segment geplaatst is heeft Sony toch een aantal zeer interessante accessoires beschikbaar gemaakt. Zo is er de VCLM3358 close up lens die macro-fotografen zullen weten te waarderen, de VF58CPKS polarisatie filterkit, het HVLRLA ringlicht voor macro's, de HVLF32X externe flash, de VCTD680RM tripod met afstandsbediening,...

Prijs en conclusie

De prijs is misschien wat aan de hoge kant. Maar vergeet niet dat je hier een zeer complete camera voor krijgt.

Laat je niet te veel meeslepen door de meelopers die de camera vaak onwetend en onterecht afbreken. De Sony Cybershot DSC-F828 is wel degelijk in staat om schitterende foto's te produceren. Natuurlijk zal een DSLR met wat leuk glaswerk zuiverdere plaatjes weten te schieten met veel minder ruis en negeerbare purple fringing, maar de body van een goede DSLR kost vaak al even veel of veel meer dan de Sony. De F828 heeft daarenboven nog eens een bereik van 28 tot 200mm met een bijzonder lichtsterk objectief. Voor een vergelijkbaar bereik bij een DSLR moet je nog meer geld over de toonbank laten rollen...

Vergeet trouwens niet dat de bepalende factor voor een goede foto nog steeds de fotograaf is die een goede compositie moet kiezen. Het feit dat je een EOS 20D in je handen hebt wil niet zeggen dat er goede foto's uit komen.

Hoe dan ook, als je de tekortkomingen van de F828 in het achterhoofd houdt en tracht deze te vermijden dan is de Sony Cybershot DSC-F828 een toestel dat ik iedereen van harte kan aanraden.