Na ongeveer 4 jaar met Nikon te hebben gefotografeerd (D50 en daarna de D90) was ik toe aan iets nieuws. Ik had dan ook alles verkocht en wachtte op een camera met goede ruisprestaties en een hoog dynamisch bereik. Toen de K5 uit kwam leek me dat een interessante optie. Sinds de aanschaf heb ik ca 4000 foto's gemaakt en weet ik waartoe de camera in staat is. In het kort komt het erop neer dat ik redelijk tevreden ben. vanwege de volgende redenen.
De camera houdt (net zoals de D90) uitstekend beet. De grip is van mooi materiaal. Dit is overigens een van de redenen waarom ik niet zo snel een Canon zou aanschaffen. Ik vind die grips niet zo goed beethouden en het gebruikte materiaal vind ik ook minder prettig (meer plastic).
De camera is redelijk compact voor zo'n geavanceerde camera. Van mij hoeft een camera niet zo groot als bijvoorbeeld de D300, dus dit is voor mij een pluspunt. De afmetingen zijn vergelijkbaar met de D90.
De bedieningsknoppen en functionaliteiten vindt ik erg prettig. De isoknop zit op een erg fijne plaats. Ook ben ik erg te spreken over de mogelijkheid om het diafragma en de sluitertijd vast te stellen en vervolgens de iso waarde door de camera te laten bepalen. Dat is ideaal voor de theaterfotografie wat ik vaak doe. Na het maken van een foto zoom ik vaak in op het scherm om te zien of deze echt scherp is. In de K5 kan je instellen om bijvoorbeeld direct 8 keer in te zoomen met een enkele draai. Een ideale functie. Ook is het mogelijk om ingezoomd naar een volgende foto te scrollen.
De autofocus werkt prima is samenwerking met de Tamron 17-50 lens die ik erbij heb gekocht. Ik maak zelf overigens vaak gebruik van een enkel focuspunt, dus of het er in totaal 11, 39 of 51 zijn maakt mij niet zoveel uit. De focussnelheid is prima, maar niet bijzonder te noemen. Ik had een beter (sneller) gevoel bij de Nikon. Het aantal foto's waarbij de autofocus naar mijn mening niet snel genoeg reageerde is overigens op een hand te tellen. (van de 4000)
Uit de vele foto's gemaakt op het podium blijkt dat de camera tot veel in staat is. Een aantal foto's is in vrijwel volledige duisternis gemaakt, maar deze zien er desondanks prima uit bij iso 1600. De foto's bij 3200 of 6400 iso vielen me iets tegen. Niet zozeer de ruis, maar meer de kleuren. Rood was iets overheersend naar mijn smaak, maar ik moet ook zeggen dat ik daarbij niet verder met de instellingen heb gespeeld om dat te verbeteren. (onder alle overige omstandigheden heb ik hier geen last van.)
De portretten die ik tot op heden gemaakt bevallen me erg goed. Dit is uiteraard mede te danken aan de lichtsterke lens, maar de kleuren en de kleurprofielen van de camera vind ik ook erg goed en zijn goed aan te passen. Nu moet ik zeggen dat ik de kleuren die de D50 produceerde mij nog steeds het meeste aanspreken, waarom is echter lastig uit te leggen en puur persoonlijk.
Verder is het nog het vermelden waard dat de accu erg lang meegaat. Ik heb op 1 accu bijna 1500 foto's gehaald (overigens zonder flits en weinig schermgebruik)
De auto HDR functie is op papier leuk, maar het resultaat kan mij maar matig bekoren. De foto's komen te kunstmatig over. Op de D90 was ik gewend aan de automatische hooglicht correctie. Dat zit ook op de K5, maar het resultaat is iets minder dan op de Nikon. Omdat het dynamisch bereik van de sensor sowieso al erg goed is, is de noodzaak hiervoor overigens ook geringer.
Over het gebruik met een flitser op automatische stand ben ik nog niet zo tevreden. Foto's zijn regelmatig overbelicht of niet erg natuurlijk. Ik flits dus voornamelijk op de M-stand en dan krijg ik precies wat ik wil. De belichting van de D90 die ik gebruikte met een SB400 was altijd prima, dat mis ik wel een beetje.
De shakereduction in body werkt prima. Het voordeel is dat het werkt voor elke lens (dus ook voor de Tamron) Het nadeel is dat het beeld zelf niet wordt gestabiliseerd als je door de zoeker kijkt. Met langere brandpuntsafstanden is dat jammer.
CA en vervorming kan worden gecorrigeerd in de camera, maar alleen voor Pentax lenzen. De Tamron wordt dus niet gecorrigeerd. Ik heb nog grote interesse in de aanschaf van een tweetal primelenzen. Er is een aantal erg leuke en (heel kleine) prima lenzen beschikbaar. Voor de langere afstanden vindt ik Canon overigens nog verreweg het mooiste assortiment hebben. Zo zou ik graag een 70-200 F2.8 of F4 lens van Pentax zien verschijnen.
Concluderend kan ik zeggen dat de Pentax me zeker bevalt wat constructie, gebruiksgemak en bediening en voor het grootste gedeelte ook wat fotokwaliteit betreft. Aan de andere kan spreekt de focus van de Nikon me meer aan en de lenzen op langere afstand van Canon. Het blijft dus altijd een afweging.
Het mooiste systeem lijkt me dan ook een camera met de body en de sensor van deze Pentax, de autofocus en flitstechniek van Nikon met het lenzenaanbod van Canon. Dromen mag...
