Bekijk alle reviews
Mafia II, Windows Review
11 mei 2011, laatste update op 12 mei 2011, 522 views
Rapporteer
+1
Een tijd lang heb ik uitgekeken naar mafia II. Echter had ik een hele tijd er niet aan gedacht of geen tijd gehad om het te kopen. Vorige week zag ik 'm bij de FRS en nam 'm meteen mee voordat ik het weer zou vergeten.
Mafia II heb ik eigenlijk puur en alleen gekocht voor de eyecandy. Op de Xbox 360 vond ik het er al mooi uit zien, moet je nagaan hoe het op de pc zou zijn. In dat opzicht heeft Mafia II niet teleurgesteld.
Installatie
Euh, gewoon, geen kopje waardig eigenlijk, gaat vrij vlot. 10x sneller dan bijv. GTA IV. Maar das ook niet zo moeilijk.
Het verhaal
Je speelt Vito Scaletta, rond 1930 kom je samen met je vader, moeder en zus (frankie) naar empire bay. Een kruising tussen Chicago en New York. Je leert tijdens...
Pluspunten
- Grafisch werkelijk briljant
- Geluid erg realistisch
- Word in het verhaal gezogen
- Joe is fantastisch gespeeld
Minpunten
- Zeer zwak einde
- Uitbreidingspakketen komen over al om de poot uit te draaien.
- Herspeelbaarheid zeer twijfelachtig.
Eindoordeel
4 van 5 sterren (Goed)
Een tijd lang heb ik uitgekeken naar mafia II. Echter had ik een hele tijd er niet aan gedacht of geen tijd gehad om het te kopen. Vorige week zag ik 'm bij de FRS en nam 'm meteen mee voordat ik het weer zou vergeten.
Mafia II heb ik eigenlijk puur en alleen gekocht voor de eyecandy. Op de Xbox 360 vond ik het er al mooi uit zien, moet je nagaan hoe het op de pc zou zijn. In dat opzicht heeft Mafia II niet teleurgesteld.
Installatie
Euh, gewoon, geen kopje waardig eigenlijk, gaat vrij vlot. 10x sneller dan bijv. GTA IV. Maar das ook niet zo moeilijk.
Het verhaal
Je speelt Vito Scaletta, rond 1930 kom je samen met je vader, moeder en zus (frankie) naar empire bay. Een kruising tussen Chicago en New York. Je leert tijdens je jeugd je grote vriend joe kennen. Veel kattenkwaad lijd ertoe dat je word opgepakt en kan kiezen voor uitzending naar sicilie om daar tegen mussolini te vechten of een aantal jaar in de bak. Je kiest voor het eerste. Daarna sluit je je samen met Joe aan bij de Mafia. In het begin voor de clemente familie. Samen met Henry Tomasino. Na een aantal hoofdstukken beland je alsnog in de bak waar je Leo Galante leert kennen, ook lid van de Clemente familie. Zodra je de bak uit komt sluit je je eigenlijk meteen aan bij de Falcon familie. Luca van de Clemente's wilde jou en Joe namelijk 5.000 dollar laten betalen om de familie daar binnen te komen dus vandaar de overstap naar Falcon. Na een aantal hoofdstukken komt de narcotica business om de hoek kijken en vervolgens gaat alles helemaal fout.
Het verhaal is opzich vrij sterk, totdat de narcotica om de hoek komt kijken. Dan wordt het wel heel erg onrealistisch. Je bent namelijk alleen met Joe en je haalt halve families neer. Dit komt in wel meer spellen voor en is daarom ook niet heel erg.
Het einde is wel heel zwak, dat is dan weer wel erg jammer. De enige reden daarvoor is om mensen het uitbreidingspakket te laten kopen. En daarom ga ik dat juist niet doen. Jammer.
Grafisch
Waanzinnig mooi is het. De auto's vallen enigszins tegen, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de gigantische hoeveelheid detail in de personages en de wereld. Tijdens missies kun je gewoon hele gebouwen door gewoon om lekker rond te kijken, alles is gewoon gemaakt. En goed gemaakt.
Ook de personages verdienen een dikke pluim. Het wapperen van de jasjes, de gezichtsuitdrukkingen en animaties zij gewoon briljant. Des te meer jammer is het dat er geen free roam is, ook niet zodra je klaar bent met het verhaal.
Als je een tijdje hebt gespeeld moet je ook weer even bedenken dat je geen Amerikaanse italiaan bent maar gewoon jezelf.
Geluid
Wat daar ook erg belangrijk bij is is het geluid. De afstemming qua geluidsniveaus is erg goed. De stemmen en omgevingsgeluiden zijn zwaar briljant. Tijdens tussen filmpjes in bijvoorbeeld restaurants heb ik een paar keer m'n koptelefoon af gedaan omdat ik dacht dat dat het op straat erg gezellig werd, maar 't was daar doodstil. Je verzinkt echt werkelijk in het verhaal en je personages.
Wederom had het bij de auto's wat beter gekund, de motoren klinken eentonig en er lijkt weinig verschil te zitten tussen de modellen.
Besturing
Dit werkt als verstokte GTA IV speler even wat verwarrend. Het is allemaal net even wat anders. Een auto stelen is bijvoorbeeld F in GTA en bij Mafia moet je dan een keuze maken tussen F en Q, Sla je de bestuurder er uit moet je meermaals F indrukken wat er toe leidt dat de beleving daardoor wel wat wordt aangetast.
Het schieten en vechten is eerst enigszins gewennig, maar went snel. Verder niks op aan te merken.
Prestaties
Ik haalde met mijn systeem 60FPS constant (schommelt tussen 59 en 61...) met alles op z'n hoogst, en dat vind ik heel netjes. Ik heb het niet op andere systemen gechecked. Echter gaat het mij niet om het per se om de hoeveelheid FPS, maar meer om de constantheid. Waar je bij GTA IV uitschieters hebt naar 400 en dalen van 15 blijft mafia II heel mooi constant. En als je een wat minder systeem hebt dan zet je de instellingen gewoon wat lager.
Replaywaarde
Tja, dit is gewoon beroerd.
Het spel kent namelijk één verhaal richting waar je als speler niks tegen in te brengen hebt. En door het zwakke einde wordt het herspelen gewoon ontmoedigd.
Maar aan de andere kant denk ik dat ik wel als ik me heel erg verveel wel eens een chaptertje overnieuw doe om weer even van het grafische werk te genieten.
Prijs
Ik heb het spel uitgespeeld in 3 avondjes (elke avond 5 hoofdstukken doen) en dat is gewoon erg kort. Tel daar de waardeloze replaywaarde bij op en dan begin je toch wel te twijfelen of het die twee tientjes wel waard was. Hoewel voor mij persoonlijk de kwaliteit van de rest het spel behoorlijk goed maakt, weet ik niet hoe dat voor anderen is. (voor mij persoonlijk dus de prijs goed). Had je het spel gekocht in het begin voor +- 50 euro, dan is het het niet waard. Maar 15-20 eurotjes wel.
Edit
Ging net een chapter overnieuw spelen. Als je dat gedaan hebt dan blijf je daar ook steken. Dus ik ben nu opeens weer bij chapter 8. Leuk...