Gears of War: Reloaded

Gears of War kwam in 2006 uit voor de Xbox 360 als een exclusieve titel en was destijds een echte system seller. In 2015 bracht Xbox een geremasterde versie uit, die grafisch beter was en een extra missie bevatte. Nu, tien jaar later, krijgen we een remaster van een remaster. In deze review vertel ik jullie graag of dat een goede zet was, mijn review is gebaseerd op de Xbox Series X versie.

Dat het origineel een meesterwerk was, kan ik wel hardop zeggen. Gears of War was een van de twee games waarvoor ik een Xbox 360 kocht. Toen de game uitkwam, was het een absolute knaller en waarschijnlijk een van de meest besproken games van 2006. Ook de remaster uit 2015 vond ik erg tof, vooral die extra missie was een leuke aanvulling. Hoewel de 2015-versie niet perfect was en een beetje verouderd aanvoelde, hoopte ik dat deze nieuwe versie dat wel zou zijn. Ze kregen tenslotte een herkansing om de game perfect neer te zetten. Helaas kan ik nu al bevestigen dat dit niet het geval is, maar daar kom ik later in de review nog op terug.






Het verhaal speelt zich af op de planeet Sera, veertien jaar na een catastrofale gebeurtenis die bekendstaat als 'Emergence Day', oftewel E-Day. Op die dag kwam een ondergronds ras, de Locust Horde, plotseling aan de oppervlakte en veegde een kwart van de mensheid weg. Als reactie hierop gebruikte de overheid, de COG (Coalition of Ordered Governments), de beruchte "Hammer of Dawn". Dit satellietwapen vernietigt alles wat het tegenkomt, maar kan alleen op specifieke momenten worden ingezet. Door de Hammer of Dawn te gebruiken, vernietigde de COG hun eigen steden in de hoop de Locust te stoppen. Dit zorgde voor enorme verwoesting en liet de overlevenden strijden voor hun bestaan.

Jij speelt als Marcus Fenix, een voormalige COG-soldaat die in de gevangenis zit omdat hij zijn post had verlaten om zijn vader te redden. Zijn beste vriend, Dominic "Dom" Santiago, bevrijdt hem en vertelt hem dat ze hem hard nodig hebben. Marcus sluit zich aan bij het Delta Squad, een team dat de opdracht heeft een bom te lanceren die het hart van de Locust-horde moet vernietigen. Om dit te bereiken, moeten ze eerst een 'Resonator' vinden, een apparaat dat de immense ondergrondse tunnels van het Locust-nest in kaart brengt.

Tijdens hun missie vecht Delta Squad zich door hordes van Locust en andere gevaarlijke wezens, waarbij ze meerdere keren op het randje van de afgrond balanceren. Uiteindelijk ontdekken ze dat de Locust vastbesloten zijn de overlevende menselijke steden van de kaart te vegen. Als ze beseffen hoe groot het netwerk van gangen is, komen ze er ook achter dat de vader van Marcus al precieze data van de tunnels had. Delta Squad wordt verzocht naar het ouderlijk huis van Marcus te gaan om deze data op te halen. Deze informatie is cruciaal voor de inzet van de Lightmass Bomb, wat leidt tot een explosieve finale waarin Marcus en zijn team de bom moeten afleveren en laten ontploffen, wat de Locust een verwoestende slag toebrengt.






Aan de gameplay zelf is niet veel veranderd, en dat vind ik op zich niet verkeerd. De game voelt erg vertrouwd aan, maar ik kan niet zeggen dat hij verouderd is. Ja, de besturing is wat lomp, maar daar staan alle Gears-games bekend om. Ik vind niet dat de game zo verouderd aanvoelt dat hij onspeelbaar is. Het is gewoon een stijl waar je van moet houden. Als je deze game vergelijkt met spellen als Call of Duty, dan mis je de charme van de Gears of War-games.

De gameplay is een standaard Third-Person Shooter waarin je door levels schiet en veel gebruik moet maken van cover. Je hebt verschillende soorten wapens om de Locust uit te schakelen. In totaal kun je vier soorten wapens meedragen: altijd een handwapen en een granaat, en daarnaast twee grote wapens, zoals een kettingzaaglancer, sniper of shotgun. Je vult je munitie op twee manieren aan: door munitieboxen te vinden of door hetzelfde wapen op te rapen. Let op, sommige wapens en handgranaten kun je alleen aanvullen door ze opnieuw te vinden.

Je speelt de game altijd in teamverband, met minimaal twee en soms vier personen. Je kunt orders geven en meestal doet de computer dan wat je zegt. Ik zeg 'meestal', omdat ik merkte dat er een grote fout in de computer-AI zat. Heel vaak bleef Dom bijvoorbeeld staan en vocht hij niet mee. Ik dacht eerst dat het een eenmalig iets was, maar het gebeurde eigenlijk op heel veel punten in de game. Dit is iets wat ik in de Ultimate Edition en het origineel niet heb meegemaakt. Ik heb hiervan verschillende clips gemaakt om deze ook naar Xbox door te sturen, in hoop dat ze dit probleem gaan fixen. Mocht je nu willen zien wat ik bedoel, klik dan hier voor die video. Maar goed, er zijn momenten dat je team moet opsplitsen, en dan kun jij als speler altijd kiezen wel pad je wilt nemen.

Kort samengevat: ik vond de gameplay lekker vertrouwd aanvoelen en had niet het idee dat de game te verouderd was. Wel vond ik het jammer dat de computer-AI op het moment van schrijven dommer is geworden, en dat terwijl we hier te maken hebben met een remaster van een remaster. Wat wel mooi is, is dat deze game cross-play ondersteunt, maar daar kom ik later in de review nog op terug.






Op grafisch gebied zie je zeker verschil, vooral als je het vergelijkt met het origineel. Als je goed op de gezichten en omgevingen let, dan zie je wel dat de game anno 2025 wat verouderd uitziet. Ik heb er tijdens het spelen geen last van gehad, en dacht ook niet: "Wat ziet dit er slecht uit." Gears of War is ook geen game waarin je uitgebreid de omgevingen gaat bekijken, want alles is natuurlijk verwoest. Er had voor mijn gevoel zeker meer ingezeten, vooral omdat dit al een remaster van een remaster is. Wel kan ik bevestigen dat de game heerlijk vloeiend loopt en voor mijn gevoel op een stabiele 60 fps. Ik heb zelf geen apparatuur om dit te meten, maar ik kan je wel zeggen dat ik er op mijn Xbox Series X geen problemen mee heb gehad.

Het enige wat ik wel jammer vond, is dat het geluid wat 'overpowered' klonk, vooral met een headset op of met een soundbar aan. Ik had het idee dat de zware schoenen van de Gears harder klonken dan bijvoorbeeld de schietpartijen. In de multiplayer had ik hier minder last van, maar in de singleplayer viel het me erg op, vooral in stukken waar je veel moest lopen.

Over de stemmen kan ik kort zijn: ik had niet het idee dat er nieuwe teksten waren ingesproken. Het origineel klonk al heel goed en daar hoefde dan ook niks aan veranderd te worden. Het klinkt gewoon goed en de humor zit er nog altijd in.






Ook over de muziek kan ik heel kort zijn: deze is trouw gebleven aan het origineel. De geluidseffecten, het overwinningsgeluid en de muziek zijn allemaal hetzelfde gebleven, en dat klinkt gewoon goed. Ik heb de theme song zelfs in een van mijn Spotify-playlists staan, gewoon omdat ik hem leuk vind. Hij is misschien niet heel bijzonder, maar wel herkenbaar. De bekende Cole Train Rap zit ook nog altijd in de aftiteling, en deze vond ik tof om weer eens te horen, zeker omdat hij nog steeds niet op Spotify staat.





Mocht je het verhaal graag met een vriend samen willen spelen, dan kan dat. Je kunt zowel offline als online co-op spelen met één andere speler. Als je het thuis op de bank samen wilt spelen, kan dat in de split-screen modus. Let op, dit is niet altijd beschikbaar op de PC of PC-handhelds. Bij online co-op zijn er geen problemen. Ik heb dit even kort getest voor deze review en ik moet zeggen dat het goed werkt. Bij mijn test heb ik alleen een Xbox-speler gevonden, maar omdat de game cross-play ondersteunt, zouden PC en PlayStation ook gewoon moeten werken; in de multiplayer werkte dit immers zonder problemen. Ik kan PC in ieder geval bevestigen, omdat ik in het verleden ook al met een vriend de co-op van Gears 5 speelde, ik op PC en hij op Xbox One.






De multiplayer zit ook weer goed in elkaar, en ik ben op het moment van schrijven level 11. Gears of War is een van de weinige multiplayer-games die ik al jaren erg leuk vind en waarin ik redelijk mijn mannetje kan staan. De game kent weer heel wat modi, dus er is keuze genoeg. De game is onderverdeeld in drie categorieën: Social Match, Competitive Match en Private Match. Elke categorie heeft verschillende modi, zoals Warzone, Execution, Annex, King of the Hill en Team Deathmatch. Ik zal ze hieronder kort toelichten.

• Warzone: De klassieke team-deathmatch waarin het team wint dat de tegenstanders volledig uitschakelt. Er is geen respawn.
• Execution: Vergelijkbaar met Warzone, maar spelers kunnen alleen permanent worden uitgeschakeld met een 'execution'-beweging (zoals een schot van dichtbij met een Gnasher of een kettingzaagdood). Als je geen 'execution' uitvoert, kan een neergehaalde speler nog door zijn teamgenoten worden gered.
• Annex: Een objective-based modus waarin teams strijden om de controle over specifieke gebieden op de map. Het team dat het gebied vasthoudt, scoort punten.
• King of the Hill: Een andere objective-based modus waarbij teams moeten vechten om een specifieke locatie op de map te bezetten en vast te houden.
• Team Deathmatch: De standaard team-deathmatch waarin teams vechten om een bepaald aantal kills te behalen.

Ik speel zelf het liefst Team Deathmatch, gewoon lekker knallen zonder veel na te hoeven denken. Wel mis ik de Horde-modus, iets wat ik vanaf deel 3 altijd heel graag heb gespeeld. Nu zat deze ook niet in het origineel en ook niet in de Ultimate Edition, dus heel raar is het natuurlijk niet. Ik had vrij snel verbinding en heb nergens last gehad van lag of een server die offline was.






Ik heb vrij in het begin een keer de livestream aangezet, zodat ik iets van beeldmateriaal had om aan mijn review toe te voegen. Deze is van de single player en laat hopelijk een beetje zien van wat ik allemaal opgenoemd hebt. LET OP, deze video kan spoilers bevatten.





Dan natuurlijk de vraag: wat is er in Reloaded nu precies anders ten opzichte van het origineel en de Ultimate Edition? Afgezien van een grafische upgrade is dat maar heel minimaal, maar dat is niet erg, want de game was in 2006 al een absolute knaller. Zoals gezegd, is Reloaded een remaster van de Ultimate Edition, die al een remaster van het origineel was. In de Ultimate Edition waren de graphics verbeterd en was er een extra hoofdstuk aan de game toegevoegd. In Reloaded heeft men de nieuwste technologie toegepast, zoals cross-play en cross-progression. Verder is hij grafisch nog wat verbeterd en heeft hij een stabiele 60 fps. Meer verschil is er niet.






Heeft deze game een replaywaarde? Dat is toch een 'ja', en ik zal dit even kort toelichten. De game is voor een tweede remaster zeker niet perfect, vooral dat computer-AI-gedeelte moet echt verbeterd worden. Maar voor de rest heb ik me enorm vermaakt met deze game, en is dit een game die ik nog regelmatig zal spelen. Wat ik wel apart vond, was dat ik in deze versie vrij makkelijk door het eindgevecht kwam, iets waar ik bij de vorige versies juist langer op vastzat. De gameplay voelt vertrouwd aan en ik had nergens het idee dat de game niet stabiel liep.






Gears of War: Reloaded is de tweede geremasterde versie van de Xbox 360-klassieker, Gears of War. De game kwam officieel in 2006 uit en is onder Xbox-gamers dan ook niet meer weg te denken. In 2015 bracht Xbox een geremasterde versie uit die grafisch beter was en een extra missie bevatte. Reloaded brengt cross-play-mogelijkheden met zich mee en is grafisch nog wat verbeterd.

Ik ben een liefhebber van deze serie, en misschien ben ik daarom wat minder kritisch geweest dan ik had moeten zijn, zeker omdat er meer ingezeten had. De computer-AI heeft echt last van een bug, waar zeker nog naar gekeken moet worden. Ook iets meer diepgang of een extra missie was welkom geweest. Buiten dat is het nog altijd een fantastische game en zeker een mooie aanwinst voor ook niet-Xbox-gamers.