Panasonic Lumix DC-G100DK + H-FS12032 & DMW-SHGR2 statief Zwart

Inleiding

Voorheen maakte ik op vakanties voornamelijk gebruik van een Panasonic FZ28, een zogenaamde bridge camera met 18x optische zoom en zonder een verwisselbare lens. Dat was een relatief compacte camera, waar ik op zich best tevreden over was. De FZ28 kwam echter al uit in 2008 en daarom leek het me vorig jaar toch wel eens tijd worden om te gaan uitkijken naar een modernere camera met betere specificaties.

Uitgangspunt was om een camera te vinden die klein en licht van gewicht is, maar tegelijk wel scherpere foto’s maakt dan de FZ28 of een high-end smartphone. Ik wilde vooral een zo compact mogelijk camera hebben, omdat ik vreesde dat een groter en zwaarder model het grootste deel van de tijd ongebruikt thuis op de plank zou blijven liggen.*

Nadat ik eenmaal had besloten om voor een systeemcamera te kiezen met verwisselbare lenzen was de volgende vraag voor welk soort sensor ik zou moeten gaan. Mijn keus viel uiteindelijk op het Micro Four Thirds (MFT) systeem, voornamelijk vanwege de betaalbaarheid en het aanbod van nieuwe/tweedehands/third party lenzen. Het sprak me aan dat twee verschillende aanbieders van een zekere naam op het MFT systeem actief waren; naast Panasonic ook OM System (het voormalige Olympus). Verder was ik enthousiast over het gewicht van de MFT camerabodies en vooral dat van de MFT lenzen.

In eerste instantie had ik mijn aandacht gericht op een andere lichtgewicht MFT instapcamera, namelijk de E-P7 van Olympus. Deze body heeft in tegenstelling tot de G100D wel volledige beeldstabilisatie (IBIS) aan boord, maar is een stuk duurder, komt zonder grip aan de voorkant en mist ook een viewfinder/zoeker. Vooral dat laatste was voor mij een echte dealbreaker, met name omdat je bij sterk daglicht anders vaak zo moeilijk je LCD-schermpje af kunt lezen.

Vanwege mijn ervaring met de FZ28 had ik al enige gewenning t.a.v. de menustructuur van Panasonic camera’s, dus toen ik de keus moest maken tussen Olympus/OM System en Panasonic, werkte dat in het voordeel van die laatste.

In mijn zoektocht naar een geschikte camera die zich o.a. op YouTube afspeelde kwam ik al vroeg op het spoor van Panasonics illustere Lumix GM1 en GM5 modellen, de meest compacte MFT-camera’s die ooit zijn gemaakt. Helaas worden deze camera’s allang niet meer geproduceerd en worden er op de tweedehandsmarkt belachelijke prijzen voor gevraagd. Het zou dus sowieso een model moeten gaan worden dat iets groter zou zijn dan deze genoemde camera’s.

De G100/G100D

Uiteindelijk liep ik online tegen de Panasonic Lumix G100(D) aan, een camera die met zijn gewicht van slechts 346 gram (incl. batterij en geheugenkaart!) ruim voldeed aan mijn eisen omtrent compactheid en gewicht. De oorspronkelijke G100 bleek al in 2020 geïntroduceerd te zijn en kreeg destijds een vrij negatieve pers, mede vanwege de insteek die Panasonics marketingafdeling had gekozen om dit model onder de aandacht te brengen. De G100 werd toen namelijk in de eerste plaats geadverteerd als een uitstekende camera voor vloggers, terwijl iedereen die er een beetje verstand van had direct kon begrijpen dat daar juist niet zijn sterkste punten lagen. De kracht van dit model zit eerder bij zijn fotografie-kenmerken dan bij zijn features t.a.v. videografie.

Inmiddels zijn we vijf jaar verder en blijkt de G100(D) toch zijn plek te hebben verdiend binnen het Panasonic assortiment. Het schijnt een van de bestverkopende MFT camera-bodies te zijn, naast de PEN E-P7 van Olympus/OM System. Beide zijn qua prijs als instapcamera’s te classificeren en zullen alleen om die reden al uiteraard grotere verkoopaantallen genereren dan de veel duurdere flagship modellen van Panasonic en OM System.

De G100 kreeg in 2024 een kleine update van Panasonic. Ten opzichte van de originele G100 uit 2020 beschikt zijn opvolger G100D nu over een elektronische zoeker (EVF) op basis van oled- i.p.v. lcd-technologie (2,36 miljoen dots), hetgeen zou moeten resulteren in een beter contrast en een nauwkeurigere kleurweergave. De USB-aansluiting op de G100D is tevens geüpdatet van micro-USB naar USB-C. De snelheid van de USB-verbinding is echter hetzelfde gebleven (USB 2.0).

In de februari-editie van de Consumentengids werd deze camera dit jaar ook getest. Toen de G100D werd meegenomen in een opstelling met acht andere kleine systeemcamera's onder de €1200 viel het testoordeel slechts twee tienden lager uit dan dat van de uiteindelijke winnaar - een 7.4 versus een 7.6.

Lijstje meegeleverde accessoires

- Een sterk verkorte papieren Engelstalige gebruikershandleiding van ca. 100 pagina’s op mini-formaat (14,5 x 10,5 cm) in zwart-wit. Vanwege dat kleine formaat steek je hem makkelijk nog bij je in je cameratas. Een uitgebreidere versie van 500 pagina’s is online te raadplegen/downloaden, zie daarvoor de link elders in deze review.
- SHGR2: handgreep & uitklapbaar statief ineen (alleen meegeleverd bij deze specifieke kit)
- handkoordje om aan het statief te bevestigen (alleen meegeleverd bij deze specifieke kit)
- kitlens (12 -32mm, F/3.5-5.6 ASPH)
- lensdop (voorkant)
- batterij
- AC netadapter
- USB-verbindingskabel
- schouderriem
- plastic afdichtingsplaatje voor de hot shoe

Drie opmerkingen vooraf ter achtergrond:

- Ondanks dat ik de camera nu al bijna een jaar in gebruik heb beschouw ik mezelf nog steeds als een beginnend fotograaf. Ik heb tot nu toe een kleine 900 foto’s gemaakt met de G100D, allemaal in de automatische iA-modus. Ik moet mezelf nog grotendeels wegwijs zien te maken in de ins-en outs van zaken als manual focus, aperture priority, shutter priority, filters, etc. Ik ben daarnaast tot nu toe voornamelijk een fotograaf die er alleen bij enigszins mooi weer opuit trekt.
- Met het maken van 4K-video’s heb ik tot nu toe op deze camera geen enkele ervaring. Zodoende besteed ik in deze review ook weinig aandacht aan het bij mijn versie meegeleverde SHGR2 statief/handgreep.
- Ook met de Lumix-app waarmee je gemaakte foto’s gemakkelijk kunt overzetten naar je mobiele telefoon via een Bluetooth-verbinding heb ik nog geen ervaring.

Kitlens

De meegeleverde kitlens (12 -32mm, F/3.5-5.6 ASPH) heeft een verbazingwekkend gewicht van slechts 70 gram. Het is in het begin even wennen aan het handmatig in- en uitschuiven van deze pannekoeklens. Soms is dat een nadeel wanneer je bijv. bent vergeten om na het aanzetten van de camera en het verwijderen van de lensdop ook de lens nog uit te moeten draaien voordat je je eerste plaatje kunt schieten. Ik ben in het algemeen erg te spreken over de kwaliteit van deze eenvoudige lens die overigens ook nog uitgerust is met optische beeldstabilisatie.

Voordelen:

• Compact en licht van gewicht.
• Relatief betaalbaar.
• Volledig uitklapbaar scherm dat bovendien mooi helder is.
• Uitstekende elektronische zoeker (EVF).
• Programmeerbare knoppen.
• Goede autofocus (voor foto’s).
• Goede grip aan voorzijde, met nog een extra duim-aangrijpingspunt aan de achterzijde.
• Mooi scherpe foto’s met details en goede kleuren.

Nadelen:

• De G100D heeft geen echte in-body image-stabilization (IBIS), maar in hoeverre is dat een bezwaar? Bejubelde Lumix voorgangers als de GM1 en de GM5 beschikten daar ook niet over. Met de juiste technieken kun je als fotograaf nog steeds uitstekende foto’s maken. Bovendien biedt Panasonic ook een (beperkt) aantal lenzen aan die weer wel over ingebouwde beeldstabilisatie beschikken. Toch is het ergens jammer dat ik nu minder snel de aanschaf van een lens van OM System zal overwegen.
• Aantal autofocuspunten is met een waarde van 49 vrij beperkt.
• Geen zogeheten weatherseal, d.w.z. dat de camera niet bestand is tegen vriestemperaturen, regen en mist.
• De behuizing is gemaakt van (stevig) plastic i.p.v. metaal.
• De zoeker steekt nogal uit aan de bovenkant, wat het uiterlijk niet ten goede komt.
• Aan de achterkant zit een ietwat priegelig draaiwieltje i.p.v. een joystick of een set van aparte knopjes. Met dit wieltje bedien je het menu. Dit soort wieltjes schijnt op termijn als eerste onderdeel van de camera slijtage- of responsiviteitsproblemen te kunnen gaan vertonen.
• Volgens sommige berichten is de (plastic) onderkant van de camera gevoelig voor breuken, met name rond de positie waar de ijzeren schroefdraad voor het gebruik van een statief zich bevindt. Heb er zelf nog geen problemen mee ervaren.
• In zijn uitgeklapte staat voelt het schermpje naar mijn mening wat kwetsbaar aan, vooral wanneer hij als het ware “naast” de camera uitgeklapt is i.p.v. er direct tegenaan te rusten (met het scherm naar de buitenkant gekeerd). Je stoot er dan gemakkelijk met je hand of de schouderriem tegenaan.
• Eén tegenvaller: ik kon een vorig jaar nieuw bestelde Olympus lens (17mm F1.8) niet goed aangedraaid krijgen op mijn Lumix G100D; hij klikte simpelweg niet goed vast in de MFT bajonetvatting. Ik heb die lens terug moeten sturen naar de winkel. Deze ervaring maakt me wat huiverig om andere OM System of Olympus lenzen te kopen. Anderzijds, een eerder al tweedehands aangeschafte Olympus 40-150mm leverde in dit opzicht geen enkel probleem op.
• Er is vrij veel kracht nodig om de USB-oplaadkabel in de camera te steken en datzelfde geldt bij het weer uittrekken van die kabel. Inmiddels heb ik een aparte externe Panasonic oplader gekocht, waardoor ik hier niet meer mee te maken heb.
• De aanschaf van minimaal één extra accu is aan te raden omdat je anders halverwege een dagje uit ruime kans loopt tegen een lege batterij aan te kijken.
• Verder had ik graag gezien dat Panasonic een extra voorste lensdop mee had geleverd, omdat je gedoemd bent die op enig moment een keer kwijt te raken. Daarnaast miste ik een dop om de body zonder lens mee af te kunnen dekken. Inmiddels heb ik die ook elders nog aangeschaft, samen met een dop die de achterkant van een niet-bevestigde kitlens afdekt.
• Panasonic biedt een op zijn website een zeer uitgebreide pdf-handleiding aan van maar liefst 500 pagina’s, die standaard beschikbaar wordt gemaakt wordt in een veel te klein
  brochure-formaat. Pas na het printen van de volledige handleiding kom je er achter dat die handleiding in zo’n miniformaatje is aangeleverd, maar dan is het al te laat. Tip: op de volgende website kun je zelf Panasonics digitale handleiding vergroten zodat de print daadwerkelijk een volledig A4 formaat bestrijkt: www.pdf2go.com/resize-pdf Voor iedereen met een leesbril leest dat natuurlijk sowieso al een stuk makkelijker, maar zelfs als je nog goede ogen hebt hebt zijn de details op met name de voorbeeldfoto’s en menu-afbeeldingen uit deze handleiding op een groter formaat veel makkelijker te onderscheiden. Het liefst zou ik trouwens de volledige pdf in full-color laten uitprinten, maar met 500 pagina’s is dat me wat te kostbaar. Het voordeel van het gebruik van de digitale variant is overigens dat je uiteraard zeer gemakkelijk kunt doorklikken wanneer de handleiding naar een elders al behandeld onderwerp verwijst, hetgeen in de fysieke versie juist een hoop heen-en-weer geblader oplevert in een flink boekwerk.

Verdere opmerkingen/observaties/ervaringen

• De Lumix G100D komt naar mijn mening het best tot zijn recht i.c.m. relatief kleine, lichtere lenzen. Dat kunnen primes zijn met een vaste brandpuntafstand (zoals bijv. de 15mm F/1.7 of de 20mm F/1.7) of pancake zoomlenzen zoals de meegeleverde Lumix 12-32 mm of de 14-42mm. Ik zou niet direct willen beweren dat je aan de G100D geen zware professionele lenzen zou moeten hangen, maar zelf zou ik dat er niet zo snel op wagen.
• Gegeven dat de G100D niet over IBIS beschikt, zijn met name Panasonics Power OIS of Mega OIS lenzen de uitgelezen keuze om toch van beeldstabilisatie te kunnen profiteren op deze camera.
• Ik maak tot nu toe bijna exclusief gebruik van de EFV om een foto te nemen, omdat ik het LCD- schermpje op de achterkant zoveel mogelijk wil beschermen tegen wrijving en beschadiging tijdens het lopen wanneer de camera op mijn borst bungelt. Op termijn wil ik dat probleem nog ondervangen met het aanbrengen van een screen protector op het uitklapschermpje.

Conclusie

Ik denk dat de Lumix G100D een uitstekende systeemcamera is voor beginners vanwege zijn betaalbaarheid, compactheid en gewicht. Tegelijkertijd biedt de camera ruim voldoende mogelijkheden om ook de meer gevorderde MFT-fotografen nog aan te spreken die bijv. hun zwaardere en grotere Lumix G9 of OM-1 bodies eens een dagje thuis willen laten. De G100D is in mijn ogen de perfecte compacte reisgenoot en is bij uitstek geschikt voor straatfotografie, architectuur-, en landschapsfotografie. Ik ben er heel tevreden over.

*Het liefst had ik een model gehad dat ik nog in een jaszak zou kunnen steken. De G100D past inclusief de kitlens op zich daar ook nog wel in. In de praktijk gebruik ik mijn camera echter toch vooral vanuit een cameratas waarin ik tegelijk nog twee andere kleine lenzen meedraag, waarmee ik het oorspronkelijke ideaal van een camera die je zomaar even in je jas steekt uiteindelijk een beetje heb opgegeven .

PS:

Deze recensie zal mogelijk in een later stadium nog worden aangevuld, uitgebreid en geüpdatet – bijv. wanneer ik meer ervaring heb opgedaan met de verschillende speciale functies die de G100D ook aan boord heeft zoals 4K Photo, Time Lapse, Live View en andere video-opnamemogelijkheden.

Tot slot nog enkele mooie plaatjes die toch niet mogen ontbreken in een review van een fotocamera . (Onbewerkte jpgs).