Na het succes van de eerste game, en natuurlijk het open einde van deel 1, kon het niet uitblijven dat er een vervolg zou komen. De vraag natuurlijk is wel, is deze net zo goed als de eerste game? In deze review vertel ik jullie dat!
De game is een direct vervolg, alleen enige tijd later. De keuzes die je in de eerste game gemaakt hebt, kun je mee overnemen in deze game. Dit is natuurlijk een vrije keuze en natuurlijk ook als je hem op hetzelfde systeem hebt gespeeld. Je keuzes van bijvoorbeeld een Playstation naar de Xbox mee overnemen is helaas niet mogelijk, omdat deze gekoppeld zitten aan je Savefile. Dus mocht je gebruik willen maken van je vorige keuzes, dan moet je wel je savefile actief laten van season 1.
Het verhaal begint direct na de gebeurtenissen van de eerste game, Clementine hergroepeert zich met Omid en Christa om samen met hun 3e verder te reizen. Tijdens een rustpauze wordt Omid gedood, en dat heeft grote inpak om Christa en Clementine. Zestien maanden later, na deze gebeurtenis, zijn Christa en Clementine (11 jaar oud) van plan naar Wellington, Ohio te reizen, maar ze worden gescheiden wanneer aaseters hun aanvallen. Opzoek naar eten wordt Clementine gebeten door een hond, deze voor een flinke wond op haar arm zorgt. Ze wordt gered van een Zombie aanval, en voegt zich uiteindelijk bij een nieuwe groep toe. De groep bestaand uit Luke, Pete, zijn neef Nick, Alvin, zijn zwangere vrouw Rebecca, Carlos en zijn dochter Sarah.
Nadat Pete is vermoord door een zombie aanval, ontmoet Clementine een man genaamd William Carver, de mogelijke de vader van Rebecca's kind is, en die op jacht is naar de groep. De overlevenden worden gedwongen hun hut te verlaten en vinden een skihut die wordt bewoond door Clementine's oude bekende Kenny, zijn vriendin Sarita en hun vriend Walter. De zombies vallen de lodge aan, waarbij Nick mogelijk wordt gedood. Ze worden gered door de komst van een gewapende groep onder bevel van Carver. Carver executeert mensen van de groep en ze worden uiteindelijk meegenomen.
Uiteindelijk moet de groep zien te ontsnappen en te overleven, dit gaat natuurlijk nooit zonder enige slag of stoot. Maar het belangrijkste doel is het zoeken van veiligheid, mede ook omdat Rebecca op het punt staat om te bevallen. Ik kan nog veel meer over het verhaal vertellen, maar dan hoef je de game zelf niet meer te spelen, dus laten we dat dan ook maar niet doen. Ik vind de game in ieder geval een sterk verhaal hebben, een dikke aanrader.
De gameplay is een soort van point en klik game, maak je kunt gelukkig ook vaak vrij rondlopen. Dat wil zeggen dat om je heen kijkt en je op bepaalde punten, of bij bepaalde personages iets kunt doen. Je hebt soms de keuze uit meerdere handelingen, dit is natuurlijk afhankelijk van de situatie. Niet iedereen vindt deze manier van gamen leuk, omdat het voornamelijk genieten is en minder doen. Ondanks dat je in de meeste point en klik games niet dood kunt gaan, kan dat in deze game wel. En wat meteen opvalt, is dat het respawnen vrij snel gaat.
Elke keuze die je maakt heeft invloed op het verloop van het spel. Of het nu de manier van aanvallen is, of een antwoord dat je geeft, bijna elke keuze heeft invloed op het verloop van het spel. En om het helemaal mooi af te maken, keuzes die je in Episode 1 hebt gemaakt, kunnen nog invloed hebben in deze game, en dat is super uniek. Op deze manier zal je de game vlugger nog een keer spelen om dan andere keuzes te maken. Soms moet je snel handelen met het maken van een keuze, waardoor je niet genoeg bedenktijd hebt, maar dat maakt het juist zo geweldig. Natuurlijk kent de game ook weer meerdere eindes, dus het overspelen en dan andere keuzes maken is natuurlijk ook een pluspunt.
De besturing en knoppen indeling is vrij simpel en allemaal goed te doen. Soms moet je snel een keuze maken door naar links of naar rechts te drukken, en wat ik hieraan goed gedaan vind, is dat je de keuze met zowel de linker als rechter analoge stick kunt doen. Het is verder geen snelle gameplay, dus iedereen kan dit zo oppakken. Echter snap ik ook dat niet iedereen dit soort gameplay even leuk vindt, maar ikzelf heb hier enorm van genoten.
Grafisch gezien is het geen dikke HD game, maar de stijl die ze gebruikt hebben past wel heel goed in deze setting. Ze hebben namelijk een soort cartoon in combinatie met een cel-shading stijl gebruikt, dat er best mooi uitziet in deze game. De afwerking is helemaal goed, ook de emotie komt mooi naar voren. Maar vooral de manier waarop gepraat wordt is heel mooi gedaan, de acteurs hebben er veel moeite in gestoken, en dat zie je ook terug als je deze game aan het spelen bent. Nu denk je misschien van dat er geen bloed of wat smerige stukken aanwezig zijn, maar ook dat zit hier gewoon in. Misschien niet zo extreem als bij andere Horror games, maar het zit er wel in.
Het belangrijkste van deze game vind ik gewoon dat alles goed duidelijk te zien is, in zowel de personages als in de omgeving. Iets wat ik ook belangrijk vind, is dat de game lekker stabiel loopt. Nu heb ik de game wel op een Xbox Series X gespeeld, maar in vergelijking met het eerste deel, heb ik deze keer geen haperingen waargenomen.
De muziek is niet heel bijzonder, tenminste het is geen muziek die ik nu spontaan op Spotify zou draaien. Echter wil niet zeggen dat de muziek niet goed past bij deze game, sterker nog, de muziek past zelfs prima in deze game. Muziek is natuurlijk iets dat je moet horen, en daarom deel ik graag een liedje met jullie, zodat jullie toch een idee hebben hoe het een beetje klinkt.
Als je me vraagt of deze game een replay waarde heeft, dan zeg ik, zeker weten. Ik heb deze game zeker al 3x uitgespeeld, en telkens probeer ik andere keuzes te maken. Zo heb ik de game ook een keer met mijn dochter samengespeeld en haar de keuzes laten maken, erg leuk om dan toch wat andere uitkomsten te zien, aangezien deze game meerdere kanten op kan gaan. En mijn dochter vond de game ook erg leuk en wilt nu al heel graag beginnen aan Seizoen 3.
Hoewel mijn review op de Xbox One versie gebaseerd is, heb ik zelf ook een fysiek exemplaar van de Playstation 4 versie. Doordat hij op Game Pass stond had ik hem van tevoren op afstand al geïnstalleerd. Toch leek het mij leuk om van een fysiek exemplaar een boxart video aan deze review toe te voegen, en daarom heb ik een video gemaakt van mijn fysieke Playstation 4 versie. Dit leek mij wel leuk om met jullie te delen.
Door deze game gewoon uit te spelen kun je al bijna alle achievements behalen, ik heb er zelf op moment van schrijven 38 van de 40, ik heb even gekeken en voor die laatste 2 moet ik de game nog eens spelen en dan een andere keuze maken. Ik ga proberen als ik hem de volgende keer weer ga spelen, om hem 100% te krijgen, gezien dat het een kwestie van een keuze maken is zal dit wel goedkomen.
Ik vond het eerste seizoen al heel sterk, maar ook dit 2de seizoen van The Walking Dead was ijzersterk. Ik vond het vooral leuk dat je keuzes die je gemaakt had in seizoen 1, mee kon nemen naar dit seizoen, waardoor die keuzes nog verder invloed hadden. Ik vond het ook leuk dat je deze keer met Clementine kon spelen, en dat bracht ook iets van een vernieuwing met zich mee. De gameplay is goed en het ook grafische trekt mij persoonlijk wel. Voor mij was dit de 3de keer dat ik hem uitgespeeld heb, en ik vond hem nog altijd even leuk.