Inleiding
Vanaf dag een ben ik al een grote fan van de Assassin's Creed-serie, toen het eerste spel in 2007 uitkwam zei ik al tegen mijn vader dat ik er ooit een in Japan zou willen spelen. Het leek mij namelijk onwijs gaaf om in z'n setting rond te kunnen lopen, want de Japanse cultuur en geschiedenis heeft mij altijd al heel erg aangesproken en om dat dan als ninja of samoerai te mogen gaan ontdekken. Ik ben daarom heel blij met de release van Assassin's Creed: Shadows, maar maakt het spel ook daadwerkelijk de verwachtingen waar? Laat mij je meenemen in mijn ervaring!
Verhaal
Wanneer je aan het verhaal begint van Assassin's Creed Shadows, word je gelijk in het verhaal getrokken, een verhaal dat verteld over verdriet en verlies en uiteindelijk zelfs wraak. Want de hoofdrolspeelster Naoe verliest namelijk haar dierbare en gaat opzoek naar de daders, dit zorgt voor een interessant verhaal vol met verrassingen. Want je ontmoet tijdens je reis een donkere Samoerai genaamd Yasuke en het blijkt dat jullie hetzelfde doel voor ogen hebben, waardoor je met hem samen gaat werken en je ook met hem kan spelen. Het verhaal tussen deze twee hoofdpersonages is heel goed neergezet en laat zien dat zelfs vijanden samen moeten werken voor een groter doel.
Helaas heb ik toch wel een minpunt over het verhaal van Assassin's Creed Shadows want na het eerste hoofdstuk merkte ik dat de grip op het verhaal langzaam weg begon te slippen. Act 1 is krachtig en meeslepend, maar naarmate je verder in het verhaal komt. Voel je gewoon dat het minder sterk is en er een sterke rode draad langzaam los word gelaten, want je doel is alleen nog maar om targets te vermoorden en daarvoor moet je telkens van de ene kant naar de andere kant reizen op de wereldmap. Het mooie afwisselende verhaal word hierdoor opeens heel eentonig en saai.
:strip_exif()/m/215060/1UaPxzuA5g3DeMaJotxOFTLgYSazAHml7WY9sCe4Crbz5WP507.jpeg?f=620xauto)
Open Wereld
De grote open wereld van Assassin's Creed Shadows ziet er grafisch echt heel mooi uit, zelfs mooier dan ik zelf had verwacht. Helemaal in combinatie met de verschillende seizoenen maakt het een plezier avontuur, want bij elk nieuw seizoen ziet de wereld er weer compleet anders uit en wat zorgt voor een afwisselende speelervaring.
Wanneer ik op een missie was en in een dorpje aankwam, stond ik vaak even stil om te genieten van de sfeer en omgeving en vooral 's avonds is daar de belichting ontzettend mooi. In de winter ligt er overal op de daken sneeuw en zie je zelfs sneeuw naar beneden vallen, wat het toch echt wel een onzettend realistisch spel maakt.
Er valt echt genoeg te doen op de grote wereldmap en dit kunnen de volgende activiteiten of locaties zijn:
- Bidden bij heiligdommen.
- Rollen verzamelen bij tempels.
- Kastelen binnensluipen.
- Mediteren (alleen Naoe).
- Kata (alleen Yasuke).
- Horese boogschieten (alleen Yasuke).
- Verborgen paden (alleen Naoe).
- Wilde dieren schilderen.
Om alles te voltooien ben ik zelf gemiddeld 100 uur bezig geweest en toen moest ik Act 1 nog uitspelen van het verhaal. Er wordt online gezegd dat het 100% spelen van Assassin's Creed Shadows ongeveer 85 uur in beslag zou moeten nemen, maar ik snap eerlijk gezegd nog steeds niet hoe mensen dit voor elkaar krijgen.
Toch voelde de wereld soms erg leeg, met veel lege vlaktes of dichte bossen zonder spontane ontmoetingen, zoals een kampvuur of iemand die hulp nodig heeft. Het voelt hierdoor wel als "kopiëren en plakken" en in mijn ogen heeft Ubisoft hierin wel wat steken laten vallen. Meer activiteit in de bossen of op de lege vlaktes zou het spel dynamischer en levendiger maken.
Combat
Het vechtsysteem in Assassin's Creed: Shadows is het bekende systeem uit Assassin's Creed Origins en Odyssey, maar dan met flink wat verbeteringen in de bewegingen en gevechten. Naoe en Yasuke hebben beiden hun eigen unieke bewegingen en vechtstijl, en dit verschil is echt merkbaar. Yasuke is een tank, wat gevechten met hem veel makkelijker maakt, terwijl Naoe meer gericht is op stealth gameplay. Dit zorgt ervoor dat de speler veel vrijheid heeft in de manier waarop ze een kasteel willen veroveren. Ik koos zelf vaak voor de stealth manier.
Ook hier moet ik zeggen dat na een bepaald level de combat behoorlijk repetitief aan begint te voelen, waar het heel erg draait om het goed uitvoeren van combo's. Ik speel zelf op de moeilijkheidsgraad Expert, waar ik er zelfs zonder moeite doorheen speelde. Op een gegeven moment liep ik met Naoe gewoon via de voordeur een kasteel binnen in ging iedere vijand die mij op stond te wachten rust bij langs.
Levelssysteem en Skills
Tijdens het spelen van Assassin's Creed Shadows word je net zoals in de voorgaande spellen steeds beter, doordat je punten vrij speelt waarmee jij je vaardigheden weer een stuk beter kan maken. Er zijn veel verschillende vaardigheden voor veel verschillende speelstijlen, doordat er zoveel keus is heeft iedereen de vrijheid om zijn of haar speelstijl naar wens aan te passen. Gelukkig kan je een keus ook ongedaan maken, dit kost alleen maar een klein beetje geld wat je gewoon in de wereld kan vinden, want stel je voor; Je vrij gespeelde vaardigheid ligt je gewoon niet lekker of is compleet anders dan hoe jij het je voorstelde?
Een belangrijk aspect aan het level systeem in Assassin's Creed Shadows is dat je niet zomaar naar elke regio op de map kunt gaan, want voor de meeste regio's moet je eerst een bepaald level zijn. Je kan er wel heengaan want niemand houdt je tegen, maar het risico is dan ook echt voor jezelf. De vijanden zullen een doodskop bij hun levensbalkje hebben staan en je vaak in een klap uitschakelen, dus verstandig is het zeker niet! Persoonlijk vind deze manier van een level systeem juist een groot pluspunt, dan word je toch een beetje gestuurd maar niet teveel.
/m/215060/1UeJ7bWPE0G7tq2H4y1b9B7LWkdN6pk39S0E12ETGm7fNjL50t.avif?f=620xauto)
Fotomodus
Ik kan altijd heel veel uren kwijt in deze modus die in mijn ogen toch echt wel onmisbaar is geworden in spellen en gelukkig beschikt Assassin's Creed Shadows hier direct over bij release, wat zorgt voor veel mooie plaatjes die ik anders niet had kunnen maken.
Voor wie niet weet wat fotomodus is; Met fotomodus zet je het spel tijdelijk op pauze en krijg je de beschikking over de camera om zo de perfecte shot te maken van je favoriete scene, je krijgtook toegang tot verschillende filters en andere leuke opties om het nog meer naar wens te maken.
/m/215060/1UcdCxhPE2GLlv8JHG2sWfDY5xhjeS5h2wiRmtUSjhKaInbuxV.png?f=620xauto)
Conclusie
Er zijn veel wisselende meningen over dit spel. Ook in mijn vriendengroep vinden veel mensen het geen leuk spel omdat het verhaal snel eentonig wordt of de wereld te groot is. Persoonlijk vind ik het een prachtig spel, dat ik met veel plezier gespeeld heb. Het voldoet aan veel van mijn verwachtingen, die ik zeker had nadat ik hoorde dat het team achter Assassin's Creed Odyssey zou werken aan Assassin's Creed: Shadows. De map is in mijn ogen zeker niet te groot, maar gewoon precies zoals die zou moeten zijn, en ik heb deze met veel plezier 100% uitgespeeld.
Het probleem ligt echter bij Ubisoft, want ze hadden veel meer moeten doen met verrassingselementen in de lege bossen of vlaktes. Hier hebben ze ruim de tijd voor gehad na meerdere uitstellen, en dan leveren ze alsnog zo'n lege wereld af, wat een gemiste kans is. Maar dat is niet eens het grootste gemis! Het verhaal heeft een open einde dat later zal worden aangevuld via gratis updates, iets wat in mijn ogen nooit had mogen gebeuren voor een spel dat me €80 heeft gekost. Een spel in die prijsklasse moet compleet en goed geoptimaliseerd zijn. Als ik nu terugkijk en het samenvat, zou het misschien net €40 waard zijn?
Assassin's Creed: Shadows is een leuke toevoeging aan de franchise. Het biedt een meeslepend verhaal, adembenemende visuals en leuke gameplay, maar het zakt op veel punten gewoon door het ijs en is daarom niet het meesterwerk geworden dat het had kunnen zijn. Mijn bedoeling was om Assassin's Creed: Shadows een 5 te geven (de maximale score op Tweakers), maar het zou niet eerlijk zijn als ik naar de minpunten kijk. Het had gewoon veel beter gemoeten voor €80.