Dat Indie studios steeds populairder aan het worden zijn, is misschien niet zo vreemd. De laatste jaren komen er steeds vaker hele goede games uit, die door kleine Indie studios gemaakt zijn worden. Van al die Indie studios zijn er soms echt van die bepaalde uitschieters bij, met games die een heel bijzonder verhaal willen vertellen. Endling: Extinction is Forever is z'n game en in deze review wil ik daar wat over vertellen.
In Endling: Extinction is Forever zie je de wereld door de ogen van een Vos, dat wil dus zeggen dat je dus ziet hoe de mens de natuur aan het vernietigen is, en wat voor invloed dat op hen heeft. Het spel kent geen intro of iets dat verteld wordt, je speelt het spel gewoon en onderweg zie je dus door middel van geur flashbacks. Flashbacks laat een beetje zien wat er aan de hand is. Dus echt een verhaal heeft het spel niet, maar dat wil niet zeggen dat het spel geen doel heeft.
Het doel van het spel is overleven, meer is het niet. Het spel begint met jou als moeder vos die op de vlucht is voor een jager. Je bent namelijk zwanger en bevalt van 4 welpjes, en deze moet je zien veilig te houden. Aan het begin van het spel wordt een eentje ontvoerd, hier kun je niks tegen doen, dit moet gewoon gebeuren. De andere 3 moet je zien veilig te houden, terwijl je ook probeert het ontvoerde welpje te vinden. Meer is het niet, en dat klinkt misschien heel eenvoudig, maar geloof me dat dit velen malen dieper gaat, vooral richting het einde.
Ik zei het al, het doel van het spel is overleven, en dat betekend ook je kinderen in leven houden. Jijzelf bestuurd de moeder vos, en dat betekent dat jij ook opdrachten kunt geven aan je kinderen. De uitdaging waar je het meeste mee te maken krijgt, is dat je kinderen honger krijgen. Dat betekent dat je continue moet blijven zoeken naar eten, en dat is soms lastiger dan je zou denken. Je ziet aan een balk hoe hongerig je kinderen zijn, en op het moment dat ze wat eten, dan zie je de balk ook bijgevuld worden. Hoeveel erbij gevuld wordt, is afhankelijk van wat je eet. Als ze verhongeren, dan zie je dat ook aan het icoontje dat boven hun hoofd hangt, en dan lopen ze ook zo goed als niet meer.
Als een welpje zou sterven, dan is dit ook definitief. Dit kun je niet meer ongedaan maken, want op moment dat het gebeurt, dan slaat het spel dit ook meteen op. Als de moeder sterft, dan kun je gelukkig die dag opnieuw spelen. Ik weet niet hoe vaak dit kan, want ik ben gelukkig maar 1x doodgegaan. Er zijn namelijk in het spel stropers, die jou graag willen doden voor je vacht. Mocht je door een val of door het wapen van de jager doodgaan, dan heb je dus nog een herkansing.
Je moet een X aantal dagen overleven, en elke dag is anders. Je ziet op de kaart waar activiteiten zijn, deze zijn handig om te verkennen. Door deze te verkennen kunnen je welpjes nieuwe dingen leren, maar kun je ook nieuwe gebieden ontdekken. Het ontdekken van nieuwe gebieden is weer belangrijk om geuren op te sporen van je gestolen welpje. Om de zoveel dagen ze je een aparte geur die je moet volgen, om zo informatie over je welpje te vinden. Over geuren gesproken, naast de geur van je welpje, kun je ook geuren van eten opsporen, deze kunnen helpen bij het vinden van eten.
Soms moet je jagen om eten te krijgen, denk hierbij aan het vangen van een rat, of het vangen van vis. Een andere keer vind je bessen in een bosje, of in het ergste geval afval. Tijdens het spelen zie je dat elke dag weer iets van de omgeving veranderd is, dit moet een beetje voor afwisseling in de game zorgen. Elke dag kent een bepaalde tijd die je kunt doorbrengen, en dat moet je een beetje zien als dag en nacht. Overdag slaap je, maar nachts ga je op pad. Als je nog overdacht wakker bent, dan heeft dat niet direct invloed, maar dan ben je wel vatbaarder voor stropers.
De gameplay kan ik normaal heel goed uitleggen, en hoewel ik best veel opgenoemd heb, is dit toch z'n game die je zelf moet spelen om hem helemaal te snappen. De besturing is heel eenvoudig, en dingen die je moet weten worden goed uitgelegd. Maar het is wel een gameplay die misschien snel eenvoudig of saai kan aanvoelen, en hierdoor wil je misschien wat te snel door de levels heen, en als dat gebeurt, dan merk je ook dat je fouten gaat maken. Ikzelf vond de gameplay goed in elkaar zitten.
Grafisch is de stijl heel eenvoudig, en oogt het misschien niet heel bijzonder. Maar toch weet de game het op grafisch gebied het mooi tot leven te brengen, zelfs met de eenvoudige stijl die deze game gebruikt. Het is een 2D game, met wat 3D elementen erin. Je hebt geen invloed op de camera, maar om heel eerlijk te zijn is dat bij deze bij game geen gemist. De game heeft geen gesproken gesprekken, maar dingen die eventueel verteld worden, worden met tekst beschreven. Gezien jij persoonlijk de wereld door de ogen van een vos ziet, is het ook logisch dat er geen echte gesprekken aanwezig zijn.
De muziek is heel mooi in deze game, en zeker een uitblinker in de game. De componist heeft de muziek heel goed afgesteld, en het brengt het verhaal, maar ook de emotie heel goed over. Het is misschien geen muziek die ik zou afspelen op Spotify, maar het is wel hele mooie en pakkende muziek. Muziek is natuurlijk iets dat je moet horen, en daarom deel ik graag een stukje met jullie.
Ik heb van deze game een fysiek exemplaar, deze had ik met de BlackFriday sale van 2024 gekocht. Ik heb hiervan een short unboxing video gemaakt, omdat ik deze graag wil delen met jullie. Zeker in een tijd waar steeds meer digitaal gaat, leek het mij leuk om een video van een fysiek exemplaar aan de review toe te voegen.
Dan de leukste vraag van elke review, heeft deze game een replay waarde? Ik vind van wel, het was een hele unieke indie game die me erg verrast heeft. De manier waarop de game het verhaal wilde vertellen, vond ik en ook mijn vrouw erg uniek. Het was geen sterke game, maar het had toch wel emotionele momenten erin zitten, en hierdoor merkte je wel dat de focus lag op het neerzetten van dit uniek verhaal. Dus ja voor mij heeft deze game een replay waarde.
Op moment van schrijven bezit ik 19 van de 28 achievements, dat neerkomt op 58%. Ik heb niet van tevoren gekeken wat ik hiervoor precies moest doen, en deze score is gebaseerd op 1 volledige playthrough. Als ik hem een volgende keer weer ga spelen, dan wil ik even tevoren kijken welke ik nog mis, in hoop dat ik de game 100% kan krijgen.
Bijna elke game heeft een verhaal, en de games die dit hebben willen dat dan graag op een z'n mooi mogelijk manier vertellen. Endling: Extinction is Forever verteld het verhaal in een wereld, waarin de vos bijna uitgestorven is. Je ziet en speelt het spel door de ogen van een moeder vos, die er alles aan doet om haar welpjes te beschermen. Het is een hele aparte game, die misschien door de manier hoe je hem speelt, niet door iedereen leuk gevonden wordt. Ikzelf vond het een hele unieke game, en ben blij dat ik deze fysiek in de verzameling heb. Dit is nu z'n game die je misschien zou missen, mede omdat hij door een kleine Indie studio gemaakt is worden. Ik kan deze game dan ook echt aan iedereen aanbevelen.