De start van Cyberpunk 2077 was een ramp, dat is natuurlijk geen geheim. Echter heeft CD Project Red doorgezet en de game toch op een goede manier weten op te lossen. Inmiddels is er een Ultimate Edition uit van Cyberpunk 2077, en in deze review wil ik daar over hebben.
Ik had om de main game een keer te kunnen te kunnen uitspelen 3 pogingen nodig, dit kwam voornamelijk door vast lopers in het spel. De eerste keer heb ik hem op release gespeeld, dit op mijn Limited Edition Xbox One X Cyberpunk Edition, waar dit spel digitaal bij zat. Ik had daar al allemaal gekken dingen die gebeurde, zoals de auto die van zelf stuurde, tot deuren die niet open gingen, of tegenstanders die door de vloer zakte. Ik ben uiteindelijk moeten stoppen omdat hij me in een missie vast liep en ik gewoon niet verder kwam. Een oudere save file pakken hielp niet, en overslaan ook niet aangezien dit een Main Quest was. Ik moest namelijk een key card van een bewaker pakken, echter bleef deze bewaker in de lift vast Glitchen, en hierdoor kwam ik dus niet verder.
Mijn 2de speel ervaring was met versie 1.2, toen helemaal opnieuw begonnen, deze liep gelukkig een stuk vloeiender, wel nog gekke dingen, maar speelbader dan eerst. Maar helaas weer een missie die vastliep, waardoor ik hem weer niet heb kunnen uitspelen. Mijn 3de poging was begin 2024 en deze keer op de Xbox Series X. Gelukkig heb ik hem deze keer wel kunnen uitspelen. Inmiddels is de Ultimate Edition uit en dat betekend ook dat de Phantom Liberty DLC erbij aanwezig is.
Het verhaal van Cyberpunk 2077 speelt zich af in Night City, een grimmige megalopolis stad die wordt geregeerd door schimmige technologiebedrijven en criminele organisaties. Deze stad is natuurlijk een ideale speelterrein bendes, en natuurlijk ook voor jou. Jij speelt als V, en jij bent z’n huurling die alles voor geld doet. Het verhaal begint met een missie die fout gaat, Jackie probeert jou tegen te houden van het stelen van een auto, en dit gaat goed mis, want de politie komt zich ermee bemoeien. Jullie kennen elkaar op dat moment nog helemaal niet, maar er bloeit wel een sterke vriendschap uit deze gebeurtenis.
Jackie en V krijgen uiteindelijk een opdracht die jullie legendarisch zou gaan maken, echter gaat dit zoals verwacht fout en daar zitten hele zware consequenties aan. Jullie proberen een zeer zeldzame chip te stelen, die toevallig de geest van Johny Silverhand bezit, en deze word gespeeld door niemand minder dan Keanu Reeves. Deze Chip maakt uiteindelijk kortsluiting met de hersens van V, en probeert uiteindelijk zijn lichaam over te nemen. Het is aan jou zien te overleven en je bestaanszekerheid te behouden, en dit doe je natuurlijk samen met Johny Silverhand. Dit is zeg maar een beetje in het kort van hoe het verhaal eruit ziet, ik kan er natuurlijk nog veel dieper op ingaan, echter verraad ik dan veel te veel.
Bij de Phantom Liberty DLC gaat het verhaal natuurlijk verder, en krijg je een compleet nieuw gebied erbij. V wordt gecontacteerd door Song "Songbird" So Mi, de assistent van NUSA-president Rosalind Myers. Songbird legt uit dat het vliegtuig van de President gehackt is en op het punt staat neer te storten in de wetteloze wijk Dogtown, geregeerd door krijgsheer Kurt Hansen. Songbird vraagt V om de President te redden in ruil voor haar hulp bij het voorkomen dat de Relikwie V's hersenen vernietigt. Na de redding missie roept President Myers die hulp in van Solomon "Sol" Reed, een NUSA-slaapagent. Reed haalt de president met succes uit Dogtown, waarna Myers V en Reed een nieuwe taak geeft: Songbird redden. Om dat voor elkaar te krijgen moet je echt diep gaan graven, en dat is niet zonder gevaar.
Bij de gameplay blijf ik gemengde gevoelens hebben, maar daar kom ik zo op terug, eerst even in het kort wat over het spel zelf. Cyberpunk 2077 is een first-person actie-rollenspel, en helaas kun je dit niet zoals bijvoorbeeld een GTA of Saint’s Row op Third-person zetten, behalve bij het besturen van een voertuig. Ik noem dit even op, want er zijn zeker momenten dat ik het liever Third-person gezien had, maar ondanks dat past het first-person was prima in dit spel en hindert het niet.
Tegenwoordig kun je in veel games je uiterlijk, gender, vaardigheden en achtergrond van je personage naar smaak aanpassen, en dat is bij Cyberpunk 2077 niet anders. Of je nu een man of vrouw wilt zijn, het kan allemaal, en ik moet zeggen, ze nemen de keuze eg letterlijk, en dat moet ik misschien even toelichten. Bij elke game staat een vanaf leeftijd, en dat is bij Cyberpunk 2077 niet anders, en dat is in dit geval vanaf 18 jaar of ouder. Hoewel ik bij sommige games wel eens twijfel over de leeftijd, is dat bij Cyberpunk 2077 zeker niet, want de geslachtsdelen worden letterlijk in detail getoond. Er komen regelmatig intiemen momenten voor in het spel, en ook daar zie je meer dan je soms bij andere games ziet.
De open spelwereld biedt allerlei lucratieve opdrachten die je op verschillende manieren kunt uitvoeren, je kunt hem brutaal of subtiel, met of zonder geweld uitvoeren. Doordat je dus een keuze hebt, kunnen bepaalde missies iets anders uitlopen dan je zou verwachten. Persoonlijk vind ik dit wel leuk, want dit houdt het wel leuk en zorgt het voor wat afwisseling. Vooral op het einde van het spel, zeg maar na de point of no return, moet je uiteindelijk een keuze maken, en die bepaald de missie die je gaat doen. Zo ver ik gezien heb, zijn dat er 3. Want ik ook mooi gedaan vind is dat je na het uitspelen van het spel, je precies terug kunt naar dat punt of no return, en je dus eventueel een andere keuze kunt maken. Phantom Liberty heeft ook meerdere eindes, maar liefst 4 stuks. Het einde wat je krijgt heeft onder andere te maken met de keuzes die je maakt, en ook hier krijg je na afloop weer de kans om nog verder te verkennen.
Ik heb heel veel opgenoemd, en natuurlijk zit er nog veel meer in, de game biedt heel veel submissies, die zeker leuk zijn, maar vooral ook handig om sterker te worden. Je krijgt namelijk voor het behalen van missies niet alleen geld, maar ook XP punten. Met XP kun je weer bepaalde skills verbeteren of nieuwe dingen leren, echter kun je bepaalde nieuwe dingen kopen door middel van een nieuwe implantaat. Ja je leest het goed, in het spel zijn implantaten een groot onderdeel. Zo zou je sneller en makkelijker kunnen hacken, sterker vuisten krijgen of dubbel jump als optie pakken. Of het nu om je armen, benen of hoofd gaat, je kunt voor bijna alles wel een implantaat vinden, en deze kun je ook, mits je de onderdelen en geld hebt, vaak ook nog meerdere keren upgraden. Bij het plaatsen van implantaten moet je wel rekeninghouden met je werkgeheugen, want je lichaam moet je zien als een PC en alle functies die je toevoegen doet, verbruikt werkgeheugen. Gelukkig kun je ook die door middel van XP upgrades ook verbeteren.
Ik kan nog zo veel opnoemen wat in het spel mogelijk is, maar dan is het denk ik niet meer leuk om te spelen. De game speelt lekker, de besturing is prima, maar helaas niet de beste die ik gezien heb. Helaas word ook na al die updates het spel soms door bugs belemmerd, en ook nu heb ik nog mee gemaakt dat missies vast lopen, echter kon ik het nu vaak fixen door even een oudere save-file te pakken. De game is lang genoeg, bied genoeg afwisseling en is zeker de moeite waard om eens te spelen. Het enige dat me wel opviel, is dat als ik in Dogtown rondloop, de Xbox Series X moeite heeft. Waar de rest van het spel nu vloeiend loopt, merk ik in Dogtown veel frame drops, en dat is wel jammer.
Dat Cyberpunk 2077 Grafisch een beest van een game is, hoef ik je denk ik niet te vertellen. Als je alleen maar al kijkt naar filmpjes of artikelen waarin ze systemen of grafische kaarten vergelijken, dan word Cyberpunk 2077 bijna altijd erbij gepakt, je kunt dit een beetje vergelijken met 15 jaar geleden toen ze dat met Crysis deden.
Maar goed, de game ziet ook op een Xbox Series X erg mooi uit, en ook dat mag gezegd worden. Je ziet dat op grafisch gebied veel werk gestoken is om alles ook zo mooi mogelijk te maken en te laten uitzien. Of het nu gaat om kleine details in een auto, of de neonverlichting in de stad, het ziet er allemaal gelikt uit. De personages ogen ook erg mooi en heel gedetailleerd, en dat kun je ook letterlijk opvatten. CD Project Red heeft ook veel aandacht gestoken in de spraak van de personages, en je ziet ook echt dat de lippen voor 95% van de tijd goed overeen komt met de tekst die gesproken word.
De Frame rate is wel iets dat nog niet vloeiend op 60fps wilt blijven hangen, hoewel je er in het algemeen geen last van hebt, tenminste ik heb het nauwelijks gemerkt. In sommige drukke stukken zie je kleine haperingen, en dan merk je dat de Frame rate wat inzakt. Op Dogtown na dan, daar zakte hij soms heel erg in, en dat merkte ik enorm. Ik heb dit op zowel Quality en performance mode getest, maar in beide gevallen zakt het in dat gebied vaker in.
Ja, en dan de muziek, ook daar blinkt Cyberpunk 2077 voor mij toch echt in uit. De muziek is voor mij persoonlijk al erg tof in deze game, en als je hem ook op de juiste momenten weet in te zetten, maakt het dat alleen maar vetter. Denk hierbij aan een schiet moment met veel actie, en daar een dikke beat eronder. Je zou dit een beetje kunnen vergelijken met Doom, waarin de makers dit ook goed wisten te plaatsen, en voor mij zijn zo momenten gewoon Epic. Als ik eerlijk mag zijn, vond ik het bij Cyberpunk 2077 nog net iets cooler. Echter is muziek gewoon iets dat je moet horen, en daarom deel ik graag een liedje met jullie waarvan ik wel vind dat hij gewoon het luisteren waard is.
Tijdens mijn game sessies heb ik de Livestream vaker aangezet, en deze heb ik natuurlijk ook naar Youtube overgeplaatst, zodat ik tenminste 1 ervan kon gebruiken om aan deze review toe te voegen. Kwaliteit kan door het streamen en dan nog eens omzetten naar Youtube wat minder zijn, maar deze video is bedoeld om een klein beeld te geven van deze game. Ik heb gekozen voor een stuk uit de Phantom Liberty DLC, dus LET OP, er kunnen spoilers aanwezig zijn.
Dan de bekende vraag of deze game een replay waarde heeft? Waar dat een paar jaar geleden misschien nog een twijfel was, kan ik nu wel zeggen dat het een ja is. De main game heeft me goed bevallen en er is nog te doen. De Phantom Liberty DLC is een leuke toevoeging, hoewel deze last heeft van wat Frame Drops. Voor de rest is het een zeer uitgebreide game waarin je bijna alles je kunt bedenken, wel kunt doen.
Op moment van schrijven heb ik 24 van de 57 achievements behaald. Dat is best weinig en ik ben ook heel eerlijk, ik heb ook nog niet gekeken wat ik er precies voor moest doen. Of ik voor een volle 100% ga weet ik nog niet, maar ik wil wel bij mijn volgende game sessie even kijken wat ik nog precies moet doen, in hoop zo het aantal nog te vergroten. Wanneer dat precies gaat zijn weet ik nog niet, maar dat er nog wat bij gaan komen is wel een ding dat zeker is.
Cyberpunk 2077 Ultimate Edition is de meest uitgebreidste versie van Cyberpunk 2077, en dat biedt meer dan genoeg content voor weinig geld. De game had een slechte start, maar heeft zich goed weten te verbeteren. Wat je ook wilt doen, het kan bijna allemaal in Cyberpunk 2077. Naast een grote main story, zijn er ook veel sub-missies die je uren stilhouden. En mocht dat nog niet genoeg zijn, dan is er meer dan genoeg om zo te ontdekken. Het maken van keuzes zorgd ervoor dat er meerdere eindes zijn, maar ook dat bepaalde momenten anders kunnen lopen. Ik raad deze game dan ook erg aan om hem eens te spelen, alleen raad ik wel de Playstation 4 en Xbox One versie af, want die consoles hebben er te veel moeite mee.