Ninja Gaiden 2 Black

In de Xbox Developer direct 2025 maakte Koei Tecmo bekend dat Ninja Gaiden 4 eraan kwam, en om dat te vieren en mensen al een beetje lekker te maken, brachten ze een remaster uit van Ninja Gaiden 2. Ninja Gaiden 2 Black was direct beschikbaar en voor mensen met een Xbox Game Pass Abonnement ook nog eens gratis. Ik heb deze game gespeeld en in deze review vertel ik jullie daar wat over.

Ik heb vroeger Ninja Gaiden (Shadow Warrior bij ons) op de NES gespeeld, en later Ninja Gaiden Sigma 1 op de Playstation 3, maar verder nooit meer eentje gespeeld. Ik vond de setting tof maar het waren vrij pittige games die ik helaas nooit heb uitgespeeld. Ik ben heel eerlijk, vroeger had ik ook iets minder geduld voor zulke pittige games. Maar tegenwoordig ben ik best in staat om ook zulke games te spelen. Toen ik op het Xbox Developer direct 2025 zag dat Ninja Gaiden 2 Black direct op Xbox Game Pass stond, wilde ik deze game toch een kans geven.






Laat we met het verhaal beginnen, en daar kan ik best kort over zijn. Ondanks dat er veel interactie aanwezig is, is het verhaal vrij simpel. Het verhaal speelt zich af direct na de gebeurtenissen van deel 1, Ryu Hayabusa wordt benaderd door CIA-agent Sonia voor een missie. Dit blijkt echter een valstrik te zijn van de Black Spider Ninja Clan, die op dat moment bezig zijn “Hayabusa Village” aan te vallen, en het demonenstandbeeld stelen, dat door Hayabusa Clan beschermd wordt.

Naast dat alles wil een nieuwe groep, genaamd “Archfiends” en onder leiding van Elizébet, het standbeeld gebruiken om de machtige oude Archfiend “Vazdah” weer tot leven te wekken. Ryu Hayabusa begint aan een wereldwijde reis en spoort de duivels op met de hulp van Sonia om te voorkomen dat hun duistere plan werkelijkheid wordt. Dit doet hij gelukkig niet alleen, want hij krijgt hulp van onder andere Rachel, Ayane, Momiji en natuurlijk Sonia.






De gameplay is vrij pittig, maar wel goed te doen. Ik begon de game op normaal, maar ik kreeg ze al in chapter One flink op mijn neus. Dus besloten om toch maar opnieuw te beginnen en hem deze keer op Easy te zetten. Ondanks dat ik ook daar flink wat klappen uitgedeeld kreeg, kon ik de game toch goed doorkomen. De game is pittig, maar gelukkig niet zoals wat je bijvoorbeeld van een Souls Game kunt verwachten. Doordat ik hem op Easy gezet had, vond ik de baasgevechten te gemakkelijk. Ik had met bepaalde gevechten soms meer moeite dan met een baas gevecht.

Ik weet dat de game een remaster is, en met die insteek ben ik ook de game gaan spelen. Ik vond de game goed wegspelen, maar merkte op bepaalde punten wel dat de besturing soms nog wat te verouderd aanvoelde. Begrijp me niet verkeerd, de game loopt lekker vloeiend en ja het kan er soms erg hard aan toe gaan, maar het voelt soms iets te verouderd aan. Vooral als je kijkt naar het camera werk, dat soms niet helemaal lekker wilt meebewegen, daaraan merk je toch dat het om een remaster gaat. Ik had vaker dat ik een bepaald vijand als eerste wilde verslaan, maar doordat de camera naar een bepaalde hoek stond, hij toch iemand anders eerst aanviel.

Wat ik bijvoorbeeld mis, en misschien denk ik te veel aan een Souls game, is een Lock systeem. Ik zou het bijvoorbeeld fijn vinden dat ik kan focussen op een bepaalde vijand, zodat ik deze makkelijker kon aanvallen. Maar ik snap het ook, aangezien je soms tegen 10 man tegelijk aan het vechten bent, dat het niet goed zou werken. Voor de rest werkt het vechten prima, maar je moet rekening houden dat vijanden soms blijven opstaan of nog leven. Ik heb soms een persoon 20 hits gegeven en hem een been afgeslagen, maar hij leefde nog steeds. Je moet om ze snel dood te maken vaak een finish move doen, om hem daadwerkelijk uit te schakelen. Deze move is niet moeilijk, maar je moet het even doorhebben.

Je begint het spel met een zwaard, maar je krijgt naderhand nog veel meer slagwapens. Naast slagwapens krijg je ook een schiet wapen en een power skill. De slagwapens en ook de power skills kun je bij de Smit upgraden, mits je de juiste spullen hebt. Hier is wel een maar bij, dit werkt alleen bij Ryu Hayabusa en niet met de andere speelbare personages. Met die andere personages speel je vaak maar 1 chapter, dus logisch dat je bij hen niks kunt upgraden. Veder kun je nog bij een Smit, dat ook als een winkel dient, onder andere medicijnen kopen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niks gekocht heb bij hem, mede omdat ik ook regelmatig medicijnen uit kratjes kreeg.

De besturing is niet moeilijk, maar zoals ik al eerder zei, merk je wel gewoon dat het soms wat verouderd aanvoelt. Zo had ik soms het probleem dat het rennen tegen de muur niet wilde pakken, mede omdat hij de move anders deed dan ik wou. Het zijn geen grote problemen en je went er op een gegeven moment aan, maar je merkt hierdoor wel dat het om een remaster gaat. Bij het vechten zelf had ik nooit het probleem dat hij een aanval niet deed, of dat iets niet werkte, en daar ben ik erg blij om.






Ninja Gaiden 2 zag al goed uit op de Xbox 360, en als je deze naast Ninja Gaiden 2 Black houdt, dan zie je zeker verschil. Je ziet dat alles scherper is, maar ook veel meer details heeft. Niet alleen in de omgeving, maar ook als je kijkt naar de personages. Iets waar Team Ninja bekend omstaat, is dat vrouwelijke personages altijd flinke voor frontjes hebben. Dat is Ninja Gaiden 2 Black niet anders, en ze zijn soms wel erg pikant gekleed.

Als we even daar vanaf wijken en we naar de omgeving kijken, dan zie je dat dit best mooi gemaakt is. Er zijn veel verschillende plaatsen die je bezoekt, van Italië tot Japan, en waar je ook komt, het ziet er allemaal wel mooi uit. Je ziet wel ondanks dat ze hem flink opgepoetst hebben, dat het hier om een remaster gaat en niet om een nieuwe game.

De gesprekken klinken niet verkeerd, en ik blijf dat Japans wel mooi vinden. Echter gaan sommige gesprekken ook nergens over en zijn deze soms langer dan nodig zijn. Het leek af en toe een beetje op een aflevering van Dragon Ball Z, waarin gevechten door de gesprekken soms onnodig langer gemaakt werden dan nodig was. Maar goed, de game oogt verder gewoon goed en nergens heb ik iets van een frame drop gemerkt.






De muziek in Ninja Gaiden 2 Black is best goed, echter lijkt deze te vaak op de achtergrond te verdwijnen, waardoor je hem niet altijd even goed hoort. De momenten dat het er moet zijn, dan is hij er ook, maar van de andere kant weet de muziek me niet altijd te overtuigen in de gevechten. Soms heb je momenten waarin muziek de scenes gewoon beter maakt, en dat is iets dat ik soms miste in het spel. Muziek is natuurlijk iets dat je moet horen en daarom deel ik graag een liedje met jullie.





Ik zei aan het begin van de review al dat ik het origineel nooit gespeeld heb, maar ik heb wel de moeite genomen om de verschillen met het origineel op te zoeken. Dit heb ik gedaan mede door filmpjes te bekijken en door even op Google wat onderzoek te doen. Naast een grafische boost is ook de gameplay wat aangepast, ze hebben extra soorten vijanden en een verbeterde gevechtssystemen toegevoegd, die sommige spelers zowel positieve als negatieve kunnen ervaren.

Ze hebben ook wat extra content aan het spel toegevoegd, denk hierbij aan nieuwe missies en uitdagingen. Zo had het origineel 14 chapters en heeft deze nieuwe game 3 extra chapters. Verder hebben ze nog de gebruikersinterface aangepast, deze moet verfijnder aanvoelen. Tenslotte hebben ze ook een easy mode toegevoegd, dat er vooral voor moet zorgen dat zowel nieuwe spelers als niet ervaren spelers ook van deze game kunnen genieten.






Dan de leukste vraag van elke review, heeft deze game een replay waarde? Dat is voor mij een nee en dat zal ik ook nader toelichten. Ninja Gaiden 2 Black is een hele toffe game, en ik vond het leuk om deze gespeeld te hebben. Echter is dit voor mij z'n game van ik heb hem gespeeld en dat was leuk, maar het is ook z'n game die ik net niet leuk genoeg vond om hem nog een keer te gaan spelen. Wel ben ik van plan om de andere delen, waaronder deel 4 een keer te gaan spelen.






Ik heb zonder van tevoren te kijken 20 van de 38 achievements behaald, dat zou volgens de Xbox app uitkomen kop 41%. Dat de procent aantal afwijkt heeft te maken met de waarde van de achievements, want als ik naar de game score kijk, dan bezit ik 410 van de 1000 game scores. Ik denk niet dat het er nog meer gaan woorden, zeker omdat ik niet van plan ben deze game nog een keer te gaan spelen.






De Ninja Gaiden serie is terug van jaren weg geweest, en dat werd zeker tijd. Hoewel er dit jaar een nieuwe game gaat uitkomen, maakt Team Ninja ons alvast lekker met een remaster van Ninja Gaiden 2, genaamd Ninja Gaiden 2 Black. Ondanks dat ze redelijk wat vernieuwingen en aanpassingen hebben doorgevoerd, voelt de gameplay zelf en het camera werk soms nog wat verouderd aan. Echter maken de snelle gevechten en de grafische pracht het meer dan goed. De easy mode vind ik een geweldige toevoeging, want zo kunnen veel meer mensen genieten van deze game. Voor de mensen die net als mij Xbox Game Pass bezitten, kunnen al direct met deze game aan de slag, want deze game is op moment van schrijven gratis te spelen met Xbox Game pass Ultimate.