Op 8 november 2022 bracht Atari in samenwerking met Digital Eclipse de Atari 50: the Anniversary Celebration uit. Deze heb ik toen gespeeld en was hier er erg over te spreken. In de zomer van 2024 maakten ze bekend dat ze 2 uitbreidingen gingen uitbrengen. The Wider World of Atari was de eerste, hiervan heb ik al een review gedaan. De 2de DLC van Atari 50: the Anniversary heet “The First Console War”, en in deze review wil ik graag wat vertellen over deze DLC en wat je hiervan kunt verwachten.
De Atari 50: the Anniversary Celebration is een game die de 50ste verjaardag van Atari moest vieren met gamers. In deze collectie kun je heel veel klassieke Atari games op een modern console en tv spelen, ook had het spel een zeer uitgebreide documentaire aanboort. Van die game heb ik in 2023 al een review geschreven,
klik hier als je daar meer over zou willen weten.
In oktober 2024 kwam de eerste uitbreiding uit, en zoals de naam het al zei, ging deze dieper op de geschiedenis van Atari. Er werden niet alleen 19 nieuwe games toegevoegd, maar er werd ook een nieuw gedeelte aan de documentaire toegevoegd. Wil je meer weten over deze DLC,
klik dan hier voor mijn review.
De naam zegt het misschien al, maar de The First Console War DLC gaat letterlijk over de eerste soort van console oorlog die er was. Men noemt het console oorlog, omdat Atari toen letterlijk competitie kreeg. Naast de Atari 2600, dat toen de meest populaire console was, kwam ook Intellivision van Mattel Electronics in beeld. Hoewel de Intellivision op papier grafisch krachtiger was, en dus in veel gevallen ook mooier uitzag, was deze ook duurder en door zijn aparte controller minder prettig in gebruik. In deze documentaire wordt voornamelijk gesproken hoe de Intellivision een beetje tot stand was gekomen en wat dit voor invloed had op de Atari 2600.
Een van de dingen die het tot een soort van console oorlog heeft gemaakt, is de manier waarop reclame gemaakt werd. Je zag vaak bij reclames van de Intellivision dat ze hun games naast die van de Atari 2600 hielden, en dan aangaven dat deze mooier en beter zouden spelen. Hoewel dit misschien voor ons in Europa niet zo bekende reclames waren, was dit wel iets waar men hoopte gamers weg te halen bij Atari. Hoewel de documentraire het over een console oorlog heeft, en bijvoorbeeld de Odyssey 2 heel kort genoemd wordt, werden de andere concurrenten zoals Fairchild Channel F en de andere grotere concurrent de ColecoVision niet genoemd in het verhaal. Dit vond ik wel jammer, want ook deze systemen waren onderdeel van de 2de generatie spelcomputers en dus onderdeel van de oorlog. De bijdrage van deze systemen was misschien niet zo groot als die van de Intellivision, maar het helemaal niet benoemen vond ik wel jammer.
Naast weer een zeer uitgebreide documentaire, hebben ze ook in deze DLC 19 nieuwe games toegevoegd. Deze keer zijn het voornamelijk games die eerder op de Intellivision waren uitgekomen maar aangepast zijn worden voor de Atari 2600, maar ook prototypes zoals Tower of Mystery en zeldzame M-Network-titels games die nog niet uitgebrachte waren, zoals Swordfight en Anteater. Hier een lijst van deze games:
• Air Raiders – 2600 M Network
• Anteater – 2600 M Network (unreleased, based on Stern IP)
• Armor Ambush – 2600 M Network
• Astroblast – 2600 M Network
• Frogs & Flies – 2600 M Network
• International Soccer – 2600 M Network
• Dark Cavern – 2600 M Network
• Star Strike – 2600 M Network
• Super Challenge Baseball – 2600 M Network
• Super Challenge Football – 2600 M Network
• Swordfight – 2600 M Network (rare, unreleased)
• Sea Battle – 2600 M Network (rare, unreleased)
• Tower of Mystery (unreleased prototype, recently rescued)
• Video Pinball – 2600
• Basketball – 2600
• Hardball – Atari 8-bit (XE)
• Final Legacy (prototype) – 5200
• Xari Arena – Atari 8-bit
• Desert Falcon – 7800
Het probleem van bij een game met meerdere games erop, is dat omschrijven van de gameplay best lastig is, want ieder spel speelt natuurlijk anders. Ik zal het daarom proberen in het algemeen te omschrijven, om op deze manier toch een beeld te geven van wat je precies kunt verwachten. Bijna elke game kan heel makkelijk opgepakt worden, ze kunnen met de analoge stick of D-pad bestuurd worden, in de meeste gevallen kun je beiden gebruiken. In het menu van elk spel kun je de besturing inkijken zodat je kunt zien hoe je hem precies moet bedienen, en waar dat bij het de release game via een handleiding was, vind ik deze nu veel beter en duidelijker uitgelegd. Echter kun je nog altijd niet de besturing naar wens aanpassen, maar ikzelf heb hier geen moment last van gehad.
Als je tijdens het bekijken van de documentaire iets voor een game lezen, en dan kun je direct vanuit dat menu naar het spel gaan om hem te spelen. Dit is natuurlijk alleen mogelijk als de game ook aanwezig is, wat in de meeste gevallen wel zo is.
Op Grafisch gebied is er niks veranderd en is het precies zoals het origineel, en dat is maar goed ook. Ze hebben verschillende filters toegevoegd om het nog een beetje naar je smaak te pimpen, maar ikzelf vond de standaard instellingen meer dan goed. De games die speciaal voor deze collectie gemaakt zijn zien er erg strak uit, een mooie combinatie van klassiek en modern. Het menu ziet er mooi en strak uit, en ook de plaatjes die ze toegevoegd hebben, zijn erg mooi naar voren gekomen. Ik vind het heel leuk om gewoon die hele oude boxarts en foto's nog eens terug te zien, en dat ziet er echt heel goed uit.
Ik vond het ook erg leuk om die oude reclamespotjes te kunnen zien waar ze in de documentaire over hadden, het deed met een beetje denken aan Genisis Does reclames van SEGA, maar dan meer Retro achtig. Je ziet aan de filmpjes dat de oude kwaliteit filmpjes zijn, maar het is wel leuk om ze te zien. Om jullie een beetje een idee te geven hoe dit reclame uit de documentaire toen uitzag, voeg ik z'n reclamespotje toe.
De muziek is prima in orde en klinkt heel erg retro. Ik moet er wel bij zeggen dat ik bij dit soort spellen de soundbar vaak uit zet, want die Atari 2600 games om even als voorbeeld te noemen, komen toch minder mooi door op een Atmos Soundbar. Buiten het menu zit er geen nieuwe muziek in de game, iets wat wel een beetje logisch is. Ik deel gewoon omdat het kan het menu geluid van deze game, want deze klinkt best goed als je het mij vraagt.
De leukste vraag, heeft deze 2de DLC van de Atari 50th Anniversary een replay waarde? Dat blijft gewoon ja, en niet alleen de DLC, maar ook de main game is gewoon leuk om zo even op te starten. Deze DLC was net als de vorige DLC een leuke aanvulling op de de Atari 50: the Anniversary Celebration, en alleen al voor sommige klassieke games zou ik hem zo weer opstarten, dus het antwoord is gewoon ja.
Have You Play Atari Today? Hmm..., ja en nee. Ja ik heb Atari gespeeld maar ook de Intellivision. Toen eind 2022 de Atari 50: the Anniversary Celebration uitkwam, had ik deze meteen gekocht en ik had er enorm van genoten. Vorig jaar werden er 2 DLC aangekondigd, gemaand The Wider World of Atari en The First Console War. Net als de eerste uitbreiding gaat het ook bij The First Console War over de geschiedenis van Atari, en brengen ze meteen weer 19 nieuwe games met zich mee. Je merkt dat deze DLC de focus legt op de komst van de Intellivision en wat dit voor inpakt het had op Atari. De documentaire gaat best diep en legt veel dingen ook goed uit, maar als je het over een console oorlog hebt, dan zou het wel mooi geweest zijn als ze alle systemen hadden benoemd. Dit is nu helaas niet gebeurd en dat vind ik wel jammer, voor de rest is ook deze DLC een leuke aanvullen op een zeer uitgebreid spel.