Jusant, Xbox series S|X

Als je aan Dontnod Entertainment denkt, dan denk je misschien net als mij aan de Life is Strange games, waarvan ze 2 van de 4 in opdracht van Square Enix hebben mogen maken. Jusant is een heel nieuw concept en een hele aparte game, en persoonlijk was ik helemaal vergeten dat hun deze gemaakt hadden. Maar goed, wat is Juasnt precies voor een game en is hij de moeite waard? In deze review vertel ik daar wat over.

Jusant is een vrij rustige game die vooral ook wat geduld en oefening vraagt. Het is een game waarin de omgeving, de sfeer en alles daaromheen centraal staan, en dat is wel iets dat je bij deze game rekening mee moet houden. Als jij iemand bent die alleen van actie games houdt, dan is dit niet de game voor jou. Maar ben je iemand net als mij die van allerlei soorten genres houdt, of voornamelijk van rustige spellen houdt, met eventueel een aparte stijl, sfeer en verhaal, dan zit je bij Jusant goed.






Het verhaal wordt niet verteld, beter gezegd, er wordt niet eens gepraat in deze game, alle informatie over wat er in deze wereld is gebeurd, moet je uit teksten halen. Hoewel het verhaal vrij eenvoudig is, is het ook ontroerend en intrigerend. Jij speelt als een bergbeklimmer, waarvan helaas geen naam bekend is. Hij loopt bij de opening van het spel door de woestijn, samen met een klein schattig blauw diertje. Na een kort filmpje begint het spel meteen met het beklimmen van een hele hoge maar smalle rots toren, deze totaal kaal is. Het doel is uiteindelijk om de top te bereiken, wat nog niemand eerder gelukt is. Tijdens het klimmen kom je vooral informatie tegen over wat het gebeurd is, dit in een vorm van brieven.

Het verhaal kort samengevat, het komt erop neer dat er meerdere generaties vóór de start van het spel, de toren omgeven was door een oceaan. Deze toren werd bewoond door een grote populatie aan mensen, die in de verticale structuur woonde, en zich aanpasten hadden met relatief geavanceerde klimuitrusting. Dit deden ze door overal kabelbanen en grijppunten te plaatsen, deze jij tijdens je tocht ook gebruikt. De toren was ook een thuisbasis van een verscheidenheid aan magische wezens, deze heel veel weg hebben van een walvis. Deze walvisachtige wezens waren schijnbaar uit water gemaakt, en deze hebben te maken met het opdrogen van de oceaan. Het doel van het spel is dus de top te bereiken, en wat daar gebeurt kan ik wel vertellen, maar dan verraad ik ook meteen de kern van het spel, en dat is toch echt iets dat je zelf moet ontdekken.






De gameplay is iets dat wel even oefening vraagt, en ook ik had hier soms wat moeite mee. De kern van het spel is natuurlijk klimmen en het oplossen van puzzels, en met dat eerste had ik soms wel wat moeite. Het zit namelijk zo, met de linker trigger bedien je de linkerhand en met de rechter trigger de rechterhand. Dat klinkt simpel, en in theorie is het dat ook, maar 99 van de 100 games die klimmen hebben, klimmen vanzelf en daar hoef je alleen te sturen. Bij Jusant is dit dus niet het geval en dat betekend dat je dus de hele tijd bezig bent met de triggers in te drukken. Als je er uiteindelijk aan gewend bent, dan werkt dit verder ook prima, en na een half uurtje spelen raak je er ook wel aan gewend.

Gelukkig is het niet alleen simpel de knoppen drukken, want dan zou de game te makkelijk zijn. De game heeft verschillende obstakels, en magische dingen die je nodig hebt om verder de toren te beklimmen. Je kunt soms ook meerdere wegen nemen, dit zorgt ervoor dat als je de game meerdere keren zou gaan spelen, er toch iets van afwisseling in zit. Tijdens het klimmen gaat er een uithoudingsmeter langzaam leeglopen, dit is belangrijk om deze in de gaten te houden. Soms moet je even stoppen en op L3 drukken om je armen te laten rusten, als je dat doet dan krijg je wat uithouding terug. Helemaal leeg gaat hij niet, maar wel zo laag dat je heel veel pauzes moeten maken. Je uithoudingsmeter vult zich weer helemaal bij als je weer op vaste grond staat, of als een soort van geavanceerde klimpunt bereikt, dit zou je als een soort van checkpoint kunnen zien. Je moet soms een beetje stunten of met het touw zwaaien om een grote sprong te maken, en daarom kun je maximaal 4 eigen klimpunten maken. Die klimpunten resetten zich op dezelfde manier als je uithoudingsmeter, dus je kunt ze met een gerust hard gebruiken.

Ja ik noem heel veel op voor een vrij eenvoudige game, maar het uitleggen van deze klim game is toch wel nodig. In theorie is het een hele leuke game die goed wegspeelt, maar op bepaalde punten ook eentonig of saai kan aanvoelen, vooral omdat je alles van het verhaal moet lezen, iets waar niet iedereen telkens zin in heeft. Soms had ik wel het idee dat de gameplay nog iets meer werk nodig had, want ik had toch soms het idee dat hij bleef hangen of niet goed vastpakte. Het komt gelukkig niet vaak voor, maar ikzelf had wel meegemaakt dat ik bijna boven was, en weer een flink stuk naar beneden viel, en ja dus opnieuw kon gaan klimmen, alleen omdat hij niet goed vastpakte. Nu denk je misschien, je kunt het touw toch oprollen en je zo omhoog laten takelen, echter kan het touw ook in de knoop raken, en dan heb je geen keus meer. Kort samengevat, het is een aparte gameplay dat weer eens iets anders is, en dat maakt het best leuk.






Grafisch gezien hebben ze bij Jusant een hele aparte tekenstijl gebruikt, het is net geen tekenfilm, maar ook net geen animatie. Ik zou het willen omschrijven als een heel apart schilderij, want daar heeft het vaak toch wat van weg. Het is een hele aparte stijl en ik vind dat wel mooi, maar je moet er natuurlijk wel van houden. Het oogt allemaal mooi en toch scherp, alles is ook duidelijk te herkennen. Er zijn meerdere gebieden, deze stuk voor stuk uniek gemaakt zijn. Zo is er een stuk in een grot, deze heel mooi verwerkt is met lichten en zwevende kwallen. Je hebt soms een gebied dat erg kaal uitziet, maar zodra je wat unlocked hebt, dan zie je het gewoon tot leven komen. Op grafisch gebied vind ik de game dan ook erg goed gemaakt.






De muziek is erg goed in dit spel, en daar zit naast het grafische ook echt de kracht van dit spel in. De muziek is heel goed afgesteld en lekker rustig. Het is moeilijk om muziek te omschrijven, maar het is echt heel mooi gemaakt. Ik wil daarom graag een stukje muziek met jullie delen, want muziek moet je gewoon horen, en deze is het luisteren echt waard.





Ik heb tijdens het spelen van deze game de stream 2 keer aangezet, en deze naar Youtube omgezet om deze met mensen te delen. Ik wil graag eentje met jullie delen, om zo toch een idee te geven van hoe de game nu een beetje speelt, maar ook hoe mooi de game oogt. LET OP, deze video kan spoilers bevatten.





De vraag die ik altijd graag beantwoord, heeft deze game voor mij een replay waarde? Dat antwoord vind ik een beetje lastig te beantwoorden. De sfeer, de muziek en alles eromheen is erg mooi gedaan. Echter vond ik de gameplay zelf leuk om eens te spelen, maar op bepaalde punten te eentonig voor mijn gevoel. Ik denk zeker dat ik de game nog een keer zou spelen, maar dan wel pas over een paar jaar. Als je me vraag of ik hem op kort termijn nog eens zou gaan spelen, dan zou ik nee zeggen.






Mensen die me al langer volgen of goed kennen, weten dat ik nooit van tevoren kijk naar wat voor achievements er te verdienen vallen. Ook deze keer heb ik gewoon lekker gespeeld en niet van tevoren gekeken welke er te halen vielen. Ik heb de game 1x volledig uitgespeeld en heb 13 van de 21 achievements gehaald, dat uitkomt op 40%. Misschien als ik de game nog eens ga spelen, dat ik van tevoren kijk wat ik nog moet, om zo te proberen hem 100% te krijgen.






Jusant is een hele mooie en rustgevende klim game, en dat is weer eens iets anders dan wat we de afgelopen jaren hebben gezien. De game heeft een hele aparte tekenstijl, die ik persoonlijk erg mooi vind. De game heeft verder ook hele mooie muziek, en die past heel goed in deze game. De gameplay is apart, en is voornamelijk alleen klimmen. Je moet documenten lezen om te weten te komen wat er precies gaande is in de wereld, want er wordt verder niks verteld. De game is niet snel en heeft geen tijdsdruk, dus lekker rustig en ontspannend spelen zou ik dan ook aanbevelen. Het is een hele aparte game, met een aparte soort gameplay, eentje die ik zeker zou aanraden. De game is niet heel lang, ik heb er ongeveer 4,5 uur over gedaan, dus het is het wel een vrij korte game. Op moment van schrijven staat deze op Xbox Game Pass Ultimate.