Assassin's Creed Mirage, Xbox One & Series S|X

Assassin's Creed is een game die ik al sinds het allereerste deel speel, helemaal vanaf de Playstation 3. Dat de serie al heel wat jaren mee gaat en nog steeds populair is, is dan ook geen geheim. Op de VR game na heb ik elke game gespeeld, waaronder ook Assassin’s Creed Mirage. In deze review ga ik jullie wat over Mirage vertellen, en of de serie nog altijd even sterk is.

Voor ik wat meer vertel over het spel zelf, wil ik wel even melden dat ik blij ben dat de game terug naar zijn roots gegaan is, niet dat de vorige 3 games (Origins, Odyssey en Valhalla) slecht waren, maar voor mijn gevoel waren dat geen echte Assassin's Creed games meer, plus ik vond vooral de wereld van Valhalla veel te groot. Mirage is misschien niet vernieuwend, maar het geeft me wel dat klassieke Assassin's Creed gevoel terug.






In Mirage volgen we het personage Basim Ibn Ishaq, die aanvankelijk een straatschoffie is. Mensen die net als mij de serie al langer spelen, zullen Basim meteen herkennen, want Basim had een gast rol als adviseur en was tevens de Assassin-eindbaas van Eivor in Assassin’s Creed Valhalla. Deze game vertelt het oorsprongsverhaal van Basim en speelt zich af in het fraaie Baghdad uit de 9e eeuw. Mirage speelt zich af in het Bagdad van de 9e eeuw, tussen de jaren 860 en 870. Dit historische tijdperk biedt een rijke context voor het avontuur.

Ik zei het net al, Basim is in het begin nog een straatshoffie, die steelt om te overleven. Hij wil zelf heel graag bij de Hidden Ones, en als uiteindelijk een roof in het kasteel niet helemaal volgens plan gaat, word hij opgevangen door de Hidden Ones, die hem dan opleiden tot Assassin. Ik zei het al dat de game terug naar zijn roots is, en dat wil zeggen dat ook de gameplay terug naar zijn root is, en dat merk je meteen, want de focus ligt op “ouderwets” informatie verzamelen om vervolgens ongezien het doelwit uit te schakelen. Een terugkeer naar de kern van de reeks, waarin sluipmoordenaars hun vaardigheden en intelligentie inzetten om hun doelen te bereiken. Zoals bekend is het ook hier weer om The Order te stoppen van het overnemen van hun macht, en tevens ook een intern conflict op te lossen. Ik kan nog veel meer van het verhaal vertellen, maar dan verraad ik misschien te veel, en dat wil ik natuurlijk ook weer niet. De game heeft genoeg missies, maar ook weer een berg aan sub-missies, en vooral die sub-missies houden je wel even bezig, in een positieve manier natuurlijk.






De gameplay moest ik persoonlijk even aan wennen, want hij voelde wat stroever aan dan bijvoorbeeld die van Origins, Odyssey of Valhalla. Deels logisch omdat deze game weer meer op sluipen gebaseerd is en minder op vechten, maar dat wil niet zeggen dat er niet genoeg vechten in het spel zit, sterker nog, het is toch een onderdeel van het spel. Wel wil ik er even bij zeggen, ondanks dat er veel vechten in het spel zit, ik het zo veel mogelijk probeer te vermeiden en toch meer op sluipen ben overgegaan, dat vond ik persoonlijk toch net iets beter passen bij deze game.

Je hebt gelukkig ook weer genoeg speeltjes om je missies weer wat makkelijker te maken, en deze kun je met en met ook nog verbeteren en aanpassen naar smaak. Zo heb je onder andere werpmessen, rookbommen en ook gifpijlen weer tot je beschikking. Je hebt ook weer hulp van een trouwen vleugel vriend, waarmee je van tevoren je gebied kunt verkennen. Echter wilt het ook soms wel voorkomen dat een wachter je vogel uit de lucht schiet, als dat gebeurt dan kun je hem tijdelijk niet gebruiken, je kunt dit fixen door weg te gaan en een tijdje te wachten, of door die wachter uit te schakelen.

Verder zitten er de bekende elementen als klimmen en berucht worden er ook weer in, en het berucht worden kun je natuurlijk weer verminderen door bepaalde figuren om te kopen of door posters te verwijderen. Nu ik het toch over omkopen heb, naast een gewoon betaalmiddel, zijn er ook nog andere speciale munten in het spel, en die heb je in verschillende smaken en hebben allemaal een ander doel. Zo heb je een munt waarmee je bepaalde items kunt kopen, maar ook huurlingen omkopen. De meeste van deze munten kun je verdienen door het zakkenroven, waar tevens ook een submissie van aanwezig om te doen. In het begin kan zakken roven misschien lastig zijn, maar je kunt je skills verbeteren waardoor het wat makkelijker gaat.

De game voelt prima en speelt goed weg, maar zoals gezegd vond ik hem soms wat stroef aanvoelen, ook had ik soms bij het sluipen dat hij net op dat ene kratje vanzelf klom, waardoor ik dus toch gezien werd, en dan weer onbekend worden duurt dan soms even, maar verder vond ik de game prettig wegspelen. Het enige dat me wel opviel aan deze Assassin's Creed, was dat er niks buiten de animus was. Persoonlijk had ik hier geen moeite mee, want ik vind de game zo veel sterker aanvoelen.






Op grafisch gebied is Assassin's Creed Mirage een prachtige game, misschien nog niet een game die op grafisch gebied echt als een dikke 4K game aanvoelt, maar het oogt verder allemaal wel prachtig. Vooral de omgeving zelf vond ik weer een echt hoogte punt van deze game, want je ziet en voelt de sfeer van het oude Bagdad. Soms ben ik op een hoog punt gewoon blijven staan om eens even rustig om me heen te kijken, zo mooi vond ik het. Personages zien er ook mooi uit, alleen daar had ik af en toe toch iets van dat er iets meer in gezeten had, ze zien er niet verkeerd uit begrijp me niet verkeerd, maar er had meer in gezeten. Het is zeker een van de best uitziende Assassin's Creed games tot nu toe, en ik ben enorm benieuwd hoe veel mooier ze het nog gaan maken in toekomstige games.






Muziek is iets dat je gewoon moet horen, en de muziek in Assassin's Creed Mirage is gewoon goed, er zitten best leuke liedjes tussen die gewoon perfect in de stijl van het midden oosten past, zoals in dit geval dus Bagdad. Omdat ik muziek zelf lastig vind om uit te leggen, deel ik graag een liedje met jullie, om jullie een gevoel te geven van hoe het klinkt.





Ik had de Launch Edition van Assassin's Creed Mirage van mijn vrouw voor de kerst gekregen, natuurlijk kon ik het niet laten om er een unboxing van te maken, zodat ik deze met jullie kon delen. Het is geen super bijzondere versie, maar toch leuk om eens te kijken.





Tijdens het spelen heb ik een paar keer de livestream aangezet, en het leek me leuk om eentje met jullie te delen, om zo toch een beeld te geven van wat alles wat deze game te bieden heeft. LET OP: er kunnen spoilers aanwezig zijn, ik heb de video gepakt met de minste spoilers, maar helemaal 100% vermeiden lukt helaas niet.





Dan de bekende vraag, heeft deze game een replay waarde? Voor mij is dit een snellere ja dan bijvoorbeeld bij Origins, Odyssey of Valhalla, en dat heeft voornamelijk met de grote van de game te maken. Het verhaal is goed en de game speelt lekker weg, maar ook de sfeer en de omgeving maken het mooi genoeg om hem gewoon nog eens te doorlopen en zo dingen te doen die ik misschien de eerste keer gemist heb.






Op moment van schrijven bezit ik 45 van de 50 achievements, dat is een gamecore van 890 van de 1000. Ik wil nog gaan proberen hem 100% te halen en bij het nakijken ook wel gezien dat het heel goed te doen is, alleen zijn 1 of 2 achievements makkelijker te halen als ik opnieuw zou spelen. Aangezien de game een new game + mode heeft, ga ik dat zeker een keer doen.






Toen Ubisoft Assassin’s Creed Mirage onthulden en meteen aangaf dat ze met deze game terug naar hun roots gingen, werd ik heel erg blij. Ik vond persoonlijk de oudere games leuker om te spelen en Mirage gaf me dat gevoel weer goed terug. Ik wil Absolut niet zeggen dat Origins, Odyssey of Valhalla slechte games zijn, integendeel, ze waren alleen voor mijn gevoel te groot en het sluipen zat er minder in dan in het origineel. Mirage voelt misschien niet vernieuwd aan en misschien komt dat ook omdat de gameplay wat stroever en verouderd aan, echter was dit wel een game die de serie voor mijn gevoel nodig had. Er zat genoeg in wat mij vermaakt heeft, en de game is ook voor nieuwkomers gewoon goed te spelen, want het verhaal is toch op zichzelf en in dit geval was er ook niks buiten de animus, dus dat is alleen maar mooi meegenomen.