Ghostwire: Tokyo, PS5

Dat ik een liefhebber ben van Bethesda games, is geen geheim. Toen Bethesda en Tango Gameworks het spel Ghostwire: Tokyo onthulden, wist ik in eerste instantie niet wat ik van die game moest denken, ik had vooral mijn vraagtekens bij de gameplay. Toen deze game in de sale kwam, heb ik hem toch maar gekocht, en in deze review vertel ik jullie graag wat over deze game.

Laat ik maar meteen bij de grote vraag beginnen, ja ik heb me vies vergist in deze game, want de game is erg tof. Niet alleen de gameplay, maar ook de muziek, de sfeer en alles eromheen, inclusief het verhaal is gewoon tof. Dit is toch weer precies z'n game die ik gewoon van Bethesda en Tango Gameworks kon verwachten, en hun stelde op geen enkel punt teleur.






Maar goed, laten we beginnen met het verhaal, want dat is natuurlijk een van de belangrijkste elementen van een game. Jij speelt met Akito, een persoon die in het begin van het verhaal dodelijk gewond raakt bij een motorongeluk, hij wordt gevonden en bezeten door een geest die hem doordrenkt met verschillende vaardigheden, waardoor hij tegen spoken en demonen kan vechten. Het is aan jou om de verdwijningen van de bevolking van Tokio te onderzoeken, een kwaadaardig persoon die kwade krachten oproept tegen te houden en je zus van hem te bevrijden.

Dit klinkt allemaal heel eenvoudig, maar het verhaal gaat natuurlijk velen malen dieper dan dit. Tijdens je zoektocht kom je heel veel achtergrondverhaal tegen, van zowel je geest vriend, als van zijn medestrijders. Als je net als mij een liefhebber bent van Japanse Thrilles en/of Horrorfilms, dan weet je precies een goed verhaal voelt, en dat doet Ghostwire: Tokyo allemaal goed.






Als je naar wat eerder werk van Tango Gameworks kijkt, dan zijn hun Horror games meestal Third-person. Ghostwire: Tokyo kiest voor een First-Person mode, en ik moet zeggen dat past best goed, gezien het type gameplay. De gameplay is best snel, er zit schieten en een soort van free runnen in. Als je dat allemaal bij elkaar pakt, dan snap je waarom ze voor deze stijl gekozen hebben. Persoonlijk heb ik ook meer het gevoel dat ik in de game zit en komen de schrik momenten beter naar voren. Je hebt verschillende wapens, zoals Vuur, Water, Magic en een Pijl en boog. Alles wapens hebben een aantal munitie voorraad, het aantal kun je tijdens het spelen vergroten. Tijdens het verslaan van vijanden en items om je heen krijg je van de meeste wapens weer munitie terug, behalve bij die van de pijl en boog, deze moet je vinden of in de shop kopen. Ja je leest het goed, er zijn ook winkels waarbij je items, voedsel en munitie kunt kopen.

De gameplay zelf zit prima in orde, de game voelt vloeiend en speelt ook vloeiend. Ik had nergens het idee dat er iets niet goed in de besturing was. Je verdient tijdens het spelen verschillende skills, deze je natuurlijk kunt upgraden met XP-punten. Je hebt in dit spel 2 soorten XP-punten, eentje verdien je door dingen te doen, en andere moet je vinden. Het vinden doe je door een soort van sub-missies te doen, en geloof me, daar zitten er meer dan genoeg van in dit spel. Missies heb je echt in verschillende soorten, van simpel iets zoeken, tot een groot gevecht aangaan. Er is zelf eens missie waar zelfs ik flinke hartkloppingen van kreeg, zo spannend en zo goed zat het in elkaar. Er is veel te doen in het spel en je verveelt je geen moment, op gameplay een dikke aanrader.






Op grafisch gebied is Ghostwire: Tokyo een pareltje, en een typische Japanse Horror in het midden van Tokyo. Het hele spel oogt mooi en de geesten zijn prachtig gemaakt. Ook de stad zelfs ziet er heel mooi uit, maar het is toch de spooksfeer die de game op alle punten laat schijnen. De filmpjes zijn ook met erg veel zorg gemaakt en ik heb nergens iets van een framedrop gemerkt. De game is voornamelijk donker, maar door de sfeer en de manier waarop het gemaakt is, had ik nergens het idee gehad dat het niet goed te zien was.

De game is volledig in het Japans gesproken, en dat is echt perfect gedaan, hij heeft natuurlijk wel gewoon Engelse ondertiteling. Ik snap dat niet iedereen dit misschien fijn vindt, maar ikzelf ben wel een liefhebber van de Japanse taal, ook al versta ik het niet, dus persoonlijk had ik er geen moeite mee. Mocht je hem echt niet in de originele taal willen spelen, dan kan je hem ook naar het Engels omzetten, hoewel ik dit een game vind die beter klinkt in het Japans.Op grafisch gebied zie je dat Bethesda en Tango Gameworks het spel Ghostwire: Tokyo veel liefde in deze game hebben gestoken.






De muziek is niet verkeerd, maar het is ook geen muziek dat ik nu even op Spotify zou opzetten. De muziek is wel iets dat erg goed in de sfeer van deze game past. Ik noemde al vaker in de review dat ze veel liefde in alles gestoken hebben, en dat geld natuurlijk ook voor de muziek. Naast de muziek zitten er ook genoeg goede geluidseffecten in het spel. Muziek is wel iets dat je gewoon moet horen, en daarom deel ik dan ook graag een stukje met jullie.





Spider's Thread is een gratis uitbreiding voor Ghostwire: Tokyo. Deze DLC is zeg maar in 2 dingen opgebouwd. Er is een apart soort Arena gedeelte waarin je moet overleven, en als je dood gaat je weer opnieuw moet beginnen. Deze soort Arenamode staat los van de main game en al je behaalde skills zijn daarom ook niet aanwezig, je zult dit opnieuw moeten vrijspelen, in een soort van zeg maar. Hoe verder je komt, hoe pittiger het wordt, elk level heeft een doel die je moet uitvoeren, en items die je kunt vinden.

Het 2de gedeelte is zeg maar een zeer uitgebreide extra missie, die voor een groot deel op een school afspeelt, en deze is erg tof moet ik zeggen. Ik noemde in de review al dat ik op bepaalde momenten hartkloppingen kreeg, nou deze DLC is dus een van deze missies. Ik vond deze extra missie en ook de Arenamode een toffe toevoeging, maar ik ben eerlijk, ik heb me voornamelijk vermaakt met die extra missie in de school.






Ik heb meerdere malen de livestream aangezet van deze game, en om jullie een beeld te geven van alles wat ik opnoemde, wil ik graag eentje met jullie delen. LET OP, deze kunnen spoilers bevatten, maar de game is zeer uitgebreid, dus het zal wel meevallen, maar desondanks wil het wel melden.





Dan de bekende vraag, heeft de game een replay waarde? Voor mij heeft de game zeker een replay waarde, echter is de game best groot en uitgebreid, dat ik het niet op kort termijn zou doen, en als dan zou ik alleen de main-missies doen. De game is erg tof, maar hij is ook vrij lang en met alles wat ik nog graag wil spelen is dat de reden dat ik hem niet op kort termijn nog eens ga spelen, maar hij heeft zeker een replay waarde voor mij.






Op moment van schrijven bezit ik 84% van alle tropfies, dat is 55 van de 67. Ik heb niet van tevoren gekeken wat ik precies moest doen en dit is op mijn eerste playtrough. Ik wil nog een keer proberen om voor de 100% te gaan, en in theorie zou dit mogelijk moeten zijn. Dus ik denk als ik een keer veel zin heb dat ik ga proberen om deze game 100% te krijgen.






Toen Bethesda en Tango Gameworks het spel Ghostwire: Tokyo onthulden, wist ik niet wat ik van die game moest denken, ik had vooral mijn vraagtekens bij de gameplay. Maar toen ik een keer begon te spelen, was ik meteen verkocht. Dit is een game die je gewoon moet spelen om te weten hoe hij speelt en aanvoelt. Alles, maar ook echt alles in de game heeft me vermaakt, van het verhaal, de sfeer en de gameplay, alles was gewoon tof aan deze game. Ik weet dat ik erg positief over deze game ben, maar ik kan helaas gewoon niet anders. Ja het main verhaal zelf is misschien wat aan de korte kant, maar de sub-missies en alles eromheen maken de game lekker lang. Ik vergat soms een beetje de tijd, zo goed vond ik dit spel, het is een dikke aanrader en vaak is hij voor minder dan €20,00 fysiek te vinden, en voor die prijs zou ik jullie aanraden deze game een kans te geven.