Death's Door, PS5

Death's Door is een game die helemaal aan mij voorbij is gegaan, en om heer eerlijk te zijn stond deze game ook niet op een van mijn verlanglijstjes. Mijn vrouw kwam deze game tegen toen ze voor mij een kerstcadeau aan het uitzoeken was, en heeft besloten mij de Ultimate Edition voor de Playstation 5 te kopen. Inmiddels heb ik deze game gespeeld en ik moet zeggen het was een hele belevenis. Maar wat is het voor game? Dat vertel ik jullie graag in deze review.




Het verhaal begint een beetje heel droog, jij bent een kraai zonder naam die te laat op zijn werk komt. Het verhaal begint dat jij met de bus aankomt, en je meld je bij je leidinggevende om aan je dienst te beginnen. Jij bent een Reaper in je bent in dienst van de Reaping Commission Headquarters. Jij wordt verzocht om zielen te stelen van een levend monsters, en zo begint ook je avontuur. Tijdens je avontuur merk je op een gegeven moment dat je misleid bent geworden en dat er veel meer bij komt kijken dan je zo denken. Ik wil niet te veel spoilen, maar het komt erop neer dat er een overeenkomst zou bestaan tussen verschillende partijen die niet gehandhaafd zijn, en daar krijg jij flink mee te maken. Misschien klinkt het simpel en goedkoop, maar ik verzeker je, dat is het zeker niet.






De kracht van deze game zit hem misschien niet alleen in de gameplay, maar ook in de muziek, maar daar kom ik later op terug. De gameplay zit erg goed in elkaar, maar kan soms ook heel erg gemeen uitpakken. Ik moet er heel eerlijk bij zeggen, ik heb soms echt even een pauze moment moeten pakken, om zo weer rustig aan een gevecht te beginnen. Je zou de moeilijkheidsgraad een beetje kunnen vergelijken met de Soul games, met het verschil dat het geen 3D game is en je de game makkelijk op pauzen kan zetten.

Naast dat het wat weg heeft va Demon Souls, heeft het ook op het gebied van Gameplay veel meer weg van een klassieke Zelda game. Gewoon gedropt worden en probeer de juiste weg en alle geheimen maar te vinden. Ook het vinden van 4 kristallen om zo je magie of levenspower te vergroten is iets dat veel weg heeft van een Zelda game. Iets wat ze helaas niet hebben overgenomen van Zelda, en dat vind ik wel een grote teleurstelling, dat is dat er geen kaart aanwezig is. Ik heb toch vaker echt onnodig heen en weer lopen zoeken omdat ik gewoon even geen idee meer had van waar ik zijn moest, of waar ik nog eventueel had kunnen zoeken.



Over zoeken gesproken, er komen momenten dat je ergens nog niet naar binnen kunt, dat kan kloppen want voor sommige doorgangen heb je een bepaald item nodig. Ja je leest het goed, net als bij Zelda kun je ook hier bepaalde items krijgen. Zo krijg je items als de pijl en boog, een bom, een vuurwapen en een grijphaak. Naast deze items krijg je ook verschillende wapens, en daar zitten kleine verschillen in. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor een groot zwaard, of 2 kleine dolken, en zoals je misschien al verwacht, zit het verschil in de kracht en de snelheid.

Ik noemde naast Zelda ook als de Souls games op, en dat moet ik misschien toch even toelichten. De game is allesbehalve makkelijk. Sommige gevechten vragen echt wat oefening, maar vooral ook geduld. En ja ik geef toe, ik heb bij deze game soms ook wel eens flink moeten vloeken. Maar ik zeg je er ook bij, als je het gevecht dan gehaald hebt, dan voelt dat wel goed. Een van de dingen waar je rekening mee moet houden, is dat je bijna geen power erbij krijgt. Ja er zijn planten bakken die je levenspower bijvullen, echter zijn deze na 1 gebruiken uitgeput, en dat blijven ze totdat je doodgaat of je de spelwereld verlaat. Als je doodgaat of de wereld verlaat, dan komen alle verslagen monsters weer terug. Dat kan frustrerend zijn, maar van de andere kant behoud je ook de verdiende punten als je doodgaat, deze kun je weer gebruiken om je skills te versterken. Een hele mond vol, maar de gameplay is super, de besturing zit prima in elkaar, maar het vraagt soms wel wat geduld en oefening. En ja, het Game Over scherm is bruut en deze ga je helaas vaker zien dan je wilt.






De grafische stijl heeft op bepaalde punten wel wat weg van een 2.5D Nintendo game, je kunt zeggen dat hij wat weg heeft van de remake van The Legend of Zelda: Link's Awakening voor de Nintendo Switch. Maar toch oogt het spel wat duisterder, en om heel eerlijk te zijn past dat ook heel goed bij deze game. De camera houdt jou voornamelijk in het midden, maar kan met de rechter analoge stick een beetje verplaatst worden. Echter houdt hij wel een vaste hoek aan, en hierdoor kun je soms als je even niet goed kijkt, een hoek missen. Maar als je een hoek hebt waar iets verstopt zit, dan draait de camera gewoon mee.

Er zijn verschillende gebieden die elk een aparte en eigen stijl hebben, en persoonlijk vind ik ze allemaal even uniek gemaakt. Mijn vrouw vroeg me wel eens welk gebied ik het mooiste vond, en om heel eerlijk te zijn, kon ik daar geen antwoord op geven. Ik vond elk gebied op zijn manier mooi gemaakt. Tussen door komen er wel wat filmpjes voorbij, en ook deze zien er erg mooi uit en houden zich goed vast aan de stijl van de game, heel tof gedaan.

Tenslotte nog een ding die mensen misschien belangrijk vinden, er wordt alles met tekst verteld, ook weer iets dat we onder andere in de oudere Zelda games zagen, er wordt dus niet gesproken in de game. Persoonlijk vond ik dat niet erg en vond ik dat zelfs wel passen bij deze game.






Ik noemde het al, naast de gameplay is ook de muziek een van de sterkte elementen in de game. Ik zeg het vaker dat muziek een belangrijk onderdeel voor mij is in een game, en in Death's Door weten ze dat heel erg goed neer te zetten. Ik had bij mijn Ultimate Edition ook de officiële Audio-CD erbij gekregen, deze heb ik inmiddels al meerdere malen volledig geluisterd. Maar muziek kan ik niet omschrijven, tenminste dat vind ik lastig, dat moet je gewoon horen. Ik voeg daarom een van de mooiste nummers uit spel hieronder toe, maar ik moet zeggen dat ik bij het uitzoeken hiervan even heb moeten puzzelen, want er zijn veel mooie nummers.





Tijdens een van mijn Gameplays heb ik ook de livestream aangezet, deze heb als herhaling om gezet naar YouTube om deze zo met jullie te kunnen delen. Hopelijk geeft deze een beetje een beeld van wat je van dit spel kunt verwachten.





Ik zij al aan het begin van mijn review dat ik de Ultimate Edition van mijn vrouw voor de kerst had gekregen, natuurlijk kon ik het niet laten om er een unboxings video van te maken. Voor de liefhebbers deel ik hem hier graag in deze review.





Dan de vraag of de game een replay waarde heeft, en dat antwoord is zeker een dikke ja. Ondanks dat de game erg pittig is, en me soms aan het vloeken gebracht heeft, is de game uitdagend en goed genoeg om hem nog een keer op te pakken. Maar ook een reden om de game nog eens te spelen is toch echt vanwege de hele sfeer, de muziek, en de gameplay. Alles in deze game vind ik gewoon tof, en ja, dan neem ik het vaak doodgaan wel voor lief.






Ondanks dat ik erg me best heb gedaan om alles te vinden, mis ik op moment van schrijven nog 5 trophies. Er zijn in totaal 25 stuks te verdienen en ik heb er 20 behaald, dat uitkomt op een percentage van 86%. Er is een trophie die behoorlijk wat moeite vraagt, maar ik denk wel dat ik dat ooit een keer ga proberen. De andere trophies die ik gemist heb kan ik pas halen als ik de game nog eens speel en ik iets speciaals doe bij een bepaalde baas gevecht. Platinum halen is te doen, maar het vraagt wel wat tijd, energie en vooral geduld.






Als je me vraagt, omschrijf mij Death's Door, dan zou ik zeggen het is een combinatie tussen Dark Souls en The Legend of Zelda. Hoewel de game meer weg heeft van Zelda, heeft het de uitdaging van de Souls games. De game heeft prachtige muziek, oogt mooi en heeft een geweldige gameplay. Echter is de game ook heel erg pittig en straft hij je soms ook best hard. Ondanks dat het een pittige game is, is het allemaal goed te doen. Ja het vraagt soms wat oefening en geduld, maar als het je lukt, dan voelt het ook gewoon geweldig. Ik ben heel eerlijk, deze game is helemaal langs me afgegaan en had de vrouw me deze niet gekocht, dan weet ik niet of ik deze game een keer had opgemerkt. Ik kan niet meer dan zeggen, mocht je de kans krijgen om deze game te spelen, dan geef hem eens kans, hij is het waard.