Surviving the Aftermath - Day One Edition, Switch

Introductie
Afgelopen Black-friday toch maar op zoek gegaan naar een nieuwe game voor mijn Nintendo Switch. Ik kwam uit op dit spel: het zag er online wel leuk uit, en daar ben ik mee aan de gang gegaan.

Het spel speelt zich af na een nucleaire oorlog tussen grote landen, en vrijwel de hele wereld is verwoest. Jij moet een kleine hoeveelheid survivors in leven zien te houden en te ontwikkelen naar een nieuwe samenleving. Hierbij moet je deels city-build doen, en anderszijds de wereld verkennen met specialisten. Dat zijn super-kolonisten die je ook (gelimiteerd) in kunt zetten in jouw nederzetting.

Het begin
Het spel begint met enkele simpele quests die je helpen om basis voorzieningen op te zetten. Hierbij leer je omgaan met de camera, en introduceren ze de mechanics van het spel. De bediening is niet eenvoudig te leren, maar daar kreeg ik snel handigheid in. Wat mij meteen opviel was dat alles lang duurde met laden: survivor aanklikken, door structuren menu's browsen, wisselen naar wereld-camera. Ook is het specifiek aanklikken van een colonist vrijwel onmogelijk (dat hoef je gelukkig ook nooit te doen).

Je volgt de tutorial en die schetsen het beeld van deze post-apocalyptische wereld. Langzaam bouw je watervoorzieningen, vissershutten, hout verwerkingbedrijven, grondstoffen verzameltenten en gammele woningen voor je bewoners. In het begin is dat in orde, maar binnen de kortste keren krijg je te maken met catastrofale rampen: koude winters, flinke droogtes, pandemieen, toxische dampen... Daar krijg je (niet op tijd) notificaties van, en dan moet je alles in het gareel brengen om je kolonie er op voor te bereiden. Dat gaat eigenlijk nooit: want het bouwen van een nuttig gebouw kan al snel 1 dag duren, en dan is de catastrofe allang over je kamp heen getrokken. Het houden van voorraaden bouwmaterialen is een stuk belangrijker dan je zou verwachten.

Enkele uren verder...
Wanneer je er lekker in zit, en steeds meer van de wereld begint te ontdekken krijg je quests die (ogenschijnlijk) heel belangrijk lijken voor de ontwikkeling van je kolonie. Helaas, wanneer je zoveel grondstoffen hebt verzamelen om een bunker te bouwen, of alle specialisten in het gareel hebt gebracht om een naburige colonist te helpen, kom je erachter dat de beloningen vrijwel altijd gering zijn. Kortom, je hebt bijzonder weinig aan dergelijke quests.

Rond deze tijd begon ik mij helaas steeds vaker te ergeren aan het spel in het geheel. Ik zal een korte opsomming maken:
- Elektriciteit aanleggen is belangrijk voor meerdere gebouwen, maar de grondstoffen daarvoor zijn waanzinnig schaars (Components, om precies te zijn). Om deze grondstoffen zelf te fabriceren moet je veel verder in het spel zitten.
- Handel zou volgens internet een oplossing moeten bieden, maar helaas bleken naburige kolonies nooit components te verhandelen. Helaas pindakaas! Het scheen wel een goede oplossing te zijn voor andere grondstoffen
- Ondanks meerdere kleding- en tool-fabrikanten, scheen ik nooit aan de vraag te kunnen voldoen. Steevast handelen was de enige mogelijkheid om de tekorten aan te vullen
- Het spel in de wereld-kaart gaat langzaam, de specialisten lopen elkaar te vaak in de weg, gevechten duren lang en zijn onvoorspelbaar, en nieuwe outposts maken doe je niet zo snel (dat gaan dan weer ten koste van je schaarse specialisten).
- Naarmate het dorp groeide, groeide ook de lag. Rondkijken, van wereld/dorp view wisselen duurde alsmaar langer, en de grotere lijsten aan gebouwen maakten het laden ook niet beter.
- Met voortschrijdend inzicht kom je er ook achter dat sommige gebouwen ongelukkig zijn geplaatst in het begin van het spel. Zomaar een gebouw deconstrueren en elders opbouwen doe ik niet graag: het kost simpelweg teveel grondstoffen. Net iets meer hints/tips voor het plaatsen van gebouwen zou oprecht een goede toevoeging zijn

Ik ben gelukkig een geduldig persoon, en hield vast aan het doorspelen van de game. Eindelijk, na meerdere tientallen uren kon ik mijn componenten maken, en gingen de tech-ontwikkelingen beter. Maar toch blijf je dikwijls tegen de grenzen aanlopen van tekorten in grondstoffen. Wellicht is dat gewoon hoe de game hoort te zijn, maar het duurt soms meerdere dagen eerdat er nieuwe gebouwen klaar zijn. Hoe het spel af gaat lopen, weet ik nog niet. Ik ben benieuwd!

Conclusie
Na tientallen uren gespeeld te hebben, heb ik een duidelijk beeld van de game. De setting is gaaf, en over een lange periode zie je je kleine nederzetting groeien tot een grotere community. Toch loop ik tegen teveel zaken aan waar ik me gruwelijk aan irriteer. Wellicht speelt de game veel fijner op een pc, maar deze console-port is m.i. niet geslaagd. Ik ben geen opgever, ik zal doorspelen tot de game klaar is, maar ik moet toch concluderen dat ik deze game niet kan aanraden op de Nintendo Switch.