Yakuza, PS2

Een game die ik al jaren probeerde te spelen en maar niet aan toe kwam, was Yakuza. Toen Like a Dragon uitkwam, vond ik het toch hoog tijd worden om aan de eerste game te beginnen, en in deze review vertel ik er van alles over.

Ik had natuurlijk gewoon met Kiwami kunnen beginnen, want dat is de remake van deel 1, maar ik wilde gewoon beginnen bij het origineel, en dat is die wat in 2006 was uitgekomen op de Playstation 2. Ik moet zeggen, ik heb enorm genoten van deze game, wel moest ik even mijn verstand op 0 zetten, want het spel is natuurlijk in het jaar 2022 gewoon verouderd. Toen ik dat een keer had gedaan, toen was het zelfs voor nu nog een geweldige game. Het verhaal, het idee, de muziek, en de gameplay, allemaal is het goed uitgewerkt.






Jij speelt het spel met Kazuma Kiryu, hij is een yakuza wiens leven verandert wanneer zijn baas wordt vermoord. Hij wilde namelijk jouw vriendin verkrachten, maar je beste vriend voorkomt dit door hem te vermoorden. Jij neemt de schuld op je omdat je beste vriend met een zieke zus zit, en hierdoor kom jij in de gevangenis terecht. Als je na 10 jaar eindelijk vrijkomt, dan wil jij je leven weer oppakken, echter zijn er yakuza leden die je liever dood hebben. Tevens blijkt er een flink pak geld te zijn verdwenen, waar jouw grote liefde mee te maken blijkt te hebben. Het is aan jou om achter de waarheid te komen, en dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Onderweg gebeurt er natuurlijk van alles en dat zorgt ervoor dat het verhaal leuk en interessante te houden.






De gameplay is eenvoudig, maar voelt soms wat stroef. Vooral in de gevechten zelf heb je soms wat moeite met de besturing, en dat is soms een beetje frustrerend. Uit eindelijk wen je hier wel aan en dan gaat het ook een stuk makkelijker. Het spel is voornamelijk dingen zoeken, onderzoeken, praten, en vechten. Vooral dat vechten is een van de hoofdelementen in het spel, en dit komt soms best vaak voor. Je zou het spel daarom ook echt onder een Beat em up kunnen plaatsen, want uit eindelijk is het dat ook, alleen dan in 3D. Je kunt tijdens je verkenning winkels in gaan, mini spelletjes doen, en ja zelfs de arcade hall bezoeken. Buiten winkels, waar je goederen kunt kopen die je tijdens je gevechten helpt, kun je ook een restaurant in lopen. Als je in een restaurant gaat eten, dan krijg je naast energie, ook XP-punten.

Met XP-Punten kun je sterker worden, en dat is ook wel nodig, want het spel kan op een gegeven moment vrij pittig worden. Gelukkig kun je ook gebruik maken van wapens, deze vaak wel goed van pas kunnen komen. Saven gaat op 3 manieren, in je schuilplaats, in een telefooncel, of door een chapter uit te spelen. Saven gaat niet automatisch, dit moet je echt handmatig doen.






Grafisch gezien is Yakuza voor de Playstation 2 een mooie game, deze game laat ook echt goed zien wat de Playstation 2 grafisch waar kan maken. De game is dan misschien vlak voor de release van de Playstation 3 uitgekomen, maar het is werkelijk een prachtige game voor deze console. De muziek is echt pakkend en past goed in het spel, hoewel ik bij sommige punten soms wel een WTF moment heb, zoals bijvoorbeeld bij het eind liedje, maar voor de rest is het prima. Wat ik zelf ook erg goed vind gedaan is het tot leven brengen van de personages, je ziet echt dat Sega geprobeerd heeft de personages goed naar voren te laten komen, en dat is een heel pluspunt.






Yakuza is een hele toffe game die eigenlijk gewoon in ieder zijn Playstation 2 verzameling thuishoort. Het heeft een sterk verhaal, leuke personages, en goede muziek. De gameplay is prima in orde, maar de gevechten voelen soms wel wat stroef. Ik ben heel eerlijk, dit is het begin van een geweldige serie, en een standaard waaruit veel andere goede games uit voortgekomen zijn. Ik wilde over verhaal nog veel meer vertellen, maar ik wilde ook weer niet te veel spoilen. Hoe dan ook, mocht je de kans krijgen, dan pak deze game echt een keer op.