Sniper Elite 5: France, Windows

Dit is een review van de single-player. Het spel heeft ook coop & multiplayer modes. Ik heb het spel gekocht voor €36.49 via een -27% promotiecode op Green Man Gaming.

Nummer 5 in de serie.

Na avonturen in Duitsland, Afrika en Italië zet je met met Sniper Elite 5 je virtuele laarzen op Franse bodem. Je speelt als Karl Fairburne, een sniper van de Britse OSS die voor de D-Day landing uit wordt gestuurd om het leven van de Nazi's wat minder plezierig te maken.

Grafisch & technisch.

Mijn platform is PC. De specs van mijn PC zijn:

• Ryzen 7 5800x @ 4800MHz
• RX 6800 XT @ 2400MHz
• 32GB DDR4 @ 3200Mts
• 1TB Samsung 980 SSD waar de game op geinstalleerd stond.
• 3440x1440 144Hz monitor.

De game kan er heel mooi uit zien. De water-physics, brandende gebouwen, het detail van water op rotsen en planten in de natuur, allemaal prachtig. Maar de verlichting, zeker binnnen in gebouwen is soms wel erg matig. Schaduwen die té licht of donker zijn, lampen en vuren die te veel of te weinig gloed produceren. Waar buiten gebieden adembenemend kunnen zijn, is het binnen vaak flets. Het is een moment waarop je denkt: deze game zou eigenlijk wel Raytracing kunnen gebruiken, maar dat is er niet.

De anti-aliasing techniek die ze gebruiken is ook niet altijd even goed. Op 100% resolutie gaven de details en randen van gebouwen en objecten een flikkerend effect. Dat was grotendeels opgelost door de game op 110% resolutie te draaien.

De performance van het spel was op mijn PC uitstekend. Nul crashes, een nauwelijks bugs. Na de verschillende fiasco's van games als CP2077 en BF2042 is het helaast niet van zelfsprekend meer dat een game in goede technische staat launcht. Dit spel is op dat vlak gelukkig sterk. De game ondersteund ook zonder problemen ultrawide. Ik haalde tussen de 80 to 120 fps op mijn PC met alle settings op ultra en de resolutie op 110%.

De classieke X-ray slow-motion kogels zijn weer terug. Met nog meer detail. Maar door alle extra details raakt de kern een beetje bedolven. De extra details van bloedvaten, zenuwen, spieren etc. maken het beeld té druk. Waardoor het lastiger is om te zien wat je kogel doet. Het is een situatie die vreemd genoeg beter zou worden van minder detail. Het befaamde less = more.

Maps & speeltijd

De maps zijn heel groot met verschillende mogelijkheden om je missie te voltooien. Ook heeft elke map verschillende side-missies die je ook weer op verschillende manieren kunt aanpakken. Met een gemiddelde speeltijd van 1.5 uur per map, en 8 maps, duurde 1 playthrough van de campaign zo'n 12 uur. Omdat je zo veel verschillende mogelijkheden hebt binnen elke map zul je ze toch wel 2 opnieuw spelen om alles te zien. Waardoor je single-player speeltijd rustig 30 uur zal zijn.

Het uitblinkertje van alle maps is toch wel Missie 3: Beaumont-Saint-Denis. Een kasteel op een schiereiland dat je volledig kunt ontdekken. Niet alleen is het visueel spectaculair. De honderden paden, steegjes, ladders, muren, ziplines, etc. geven je enorm veel mogelijkheden hebt om bij je doelwit te komen. Het is een map die je echt van de diepste kerker tot het hoogste torenpuntje wil uitpluizen.

Gameplay

De vergelijking met de Hitman serie is snel gemaakt. De games lijken in hun gameplay erg veel op elkaar, maar hebben ook hun verschillen. Hitman blinkt uit in de complexiteit van de AI en creatieve mogelijkheden om bij je doelwit te komen en te doden. Sniper Elite blinkt uit in de gameplay van de wapens en gadgets.

In Sniper Elite 5 heb je net als in vorige games 3 wapens tot je beschikking.

• Je Sniper Rifle, voor die prachtige lange-afstand schoten.
• Je SMG, om er lekker op los te knallen.
• Je pistool, om stilletjes rond te sluipen.

Deze wapens zijn ook individueel aanpasbaar met scopes, supressors, magazijnen, triggers, grips etc. die hun gameplay heel anders laat voelen. Daarnaast heb je nog verschillende gadgets en de melee-takedowns (zowel dodelijk als niet-dodelijk). Dit alles bij elkaar geeft je 3 verschillende gameplay stijlen waartussen je kunt wisselen. Lange afstand snipen, stilletjes rondsluipen, en guns-blazin rondrennen. De gameplay van snipen en rondsluipen voelt heel goed en geeft veel speelplezier. Het rondknallen met je SMG daarintegen voelt matig en het spel is er duidelijk niet voor gemaakt.

Het spel geeft je ook heel veel aanpassingsmogelijkheden van de moeilijkheid. Van realistische kogel-fisica en impact-damage tot de oplettendheid van vijanden, je kunt de gameplay precies instellen zoals jij het wilt.

De game heeft ook een axis-invasion mode in de single-player campaign. Een online component waarbij, als je het aanzet, een andere speler jouw single-player wereld in kan komen en op jou kan jagen, en jij wederzijds op hen kan jagen. Deze jacht geeft extra spanning aan het spel. Als het je lukt de andere speler te doden dan krijg je extra xp en unlocks. Dood de andere speler jou, dan vertrekken ze uit je map krijgen zij xp en unlocks. Je game reset zich dan naar een auto-save moment van vlak voor je dood en je speelt de rest van de missie normaal af.

De game heeft, net als de vorige, ook een horde modus met 12 waves. Waarin je moet overleven en bonus-objectives kunt halen. Deze speelt prima. Maar heeft helaas maar 3 maps. Waarvan 1 een gerecycelde campaign map is. De maps hebben wel verschillende manieren waarop de side-objectives georienteerd staan voor variatie.

Verhaal

Als je de vorige games hebt gespeelt, dan weet je je kunt verwachten. De Nazi's hebben weer een Wunderwaffe ontwikkelt en alleen jij kunt kunt ze stoppen. Opzich geen verkeerd verhaal. Maar het stem acteerwerk en de synchronisatie in de cutscenes zijn in dit spel echt ontzettend slecht. Het is lastig in te schatten of het nu expres komisch bedoelt is, of dat het per ongeluk zo slecht is. Het dialoog is kwa inhoud serieus, maar in de presentatie zo slecht dat je soms zit te cringen en soms hardop moet lachen.

Het verhaal in de missies zelf is dan wel weer goed gedaan. Uit het dialoog van patrouillerende soldaten en officieren in overleg vallen de puzzelstukjes langzaam op z'n plaats. Ook kun je met je verrekijker alle vijanden markeren en verschijnt er een korte biografie over hen. Daardoor kun je zelf als judge-jury-&-executioner spelen. Je kunt er voor kiezen de duitse soldaat die voedsel geeft aan weeskinderen in leven te laten. En de SS officier die in z'n vrije tijd honden martelt, op gruwelijke wijzen aan zijn dood helpen. Dit geeft wat extra diepgang en leven aan de wereld.

De missie om Hitler te doden zit helaas achter een dag-1 DLC paywall van €7 (of €35 via de season pass).

Conclusie

Ik heb mij erg vermaakt met dit spel. Het spel een evolutie op de vorige games. Het is dus meer van hetzelfde, maar dan nog een beetje beter. En dat is precies wat ik van dit spel wilde. Als je de vorige games nog niet hebt gespeeld. Dan raad ik uiteraard aan die eerst te spelen. Niet vanwege het verhaal chronologie, maar omdat de games heel erg op elkaar lijken en je de eerdere games goedkoper kunt krijgen. Als je die games allemaal al hebt uitgespeelt en denkt: daar wil ik wel meer van spelen, dan is Sniper Elite 5 zeker iets voor je.

En dan nog even over de vergelijkingen met de Hitman serie: Zeker na het wegvallen van Splinter Cell zijn relatief weinig grote games meer in dit genre. Naar mijn mening te weinig. Daarom is het voor mij ook niet een kwestie van, ik kies voor de een of de ander. Nee. Ik koop en speel beide series en heb er veel plezier aan.