Streets of Rage 4, Xbox One

Eindelijk, na 26 jaar, krijgen we een officieel 4de deel in de Streets of Rage Saga. Ze hebben geprobeerd er een nieuwe game van te maken, maar toch de traditionele stijl aan te houden. Maar hebben de makers het echte Streets of Rage gevoel erin weten te houden? Dat ga ik jullie vertellen in deze review.

Om direct met de deur in huis te vallen, de game is een waardig vervolg. Hij voelt vernieuwd, maar ook weer vertrouwd aan. Hij is misschien niet zo vloeiend als bijvoorbeeld deel 2, maar hij is goed genoeg om het ook echt een deel 4 te noemen. De stijl is een goede combinatie van modern en klassiek samen gevoegd, wat ik persoonlijk erg prettig vind. Het spel heeft net als de vorige delen een kort maar simpel verhaal, maar dat is bij dit soort games ook niet erg. Het complot is dat de kinderen, zoon en dochter, van Mr. X, wraak op Axel en zijn vrienden wilt nemen. Dit willen ze doen door iedereen te hypnotiseren door middel van muziek, maar ook door de Politie tegen je op te zetten. Het is aan jouw om hun te stoppen. Mr X is de tegenstander uit de eerste 3 games.




Gameplay

De gameplay is voor het grootste deel het zelfde als de vorige games, maar tevens ook weer anders. Zo heb je nu telkens bij het starten van een nieuw level 3 levens, in plaats van bij aanvang van de game 3 levens, was 3 levens standaard maar dit kon je via het menu aanpassen. Ook kun je nu na elk level het spel opslaan, wat natuurlijk ook weer een hele pluspunt is. Wat ook nieuws is, is dat je na het voltooien van een level van personage kunt wisselen, dit kan niet tijdens het spelen van een level, maar het is wel mooi dat het kan. De vechtstijl is ook heel anders, veel moderner, maar dit vraagt voor mensen die net als mij de vorige delen helemaal kapot gespeeld hebben, even wat oefening. Ten slotte kan ik melden dat er meer levels zijn dan bij de vorige delen, iets wat ook een hele pluspunt is.




Grafisch

De stijl die ze gebruikt hebben moet je misschien even aan wennen, maar ik vind het persoonlijk wel wat hebben. Het oogt allemaal duidelijk, en dat vind ik erg belangrijk. De kracht van dit spel zit hem ook niet in het grafische gedeelte, maar in de gameplay, en daar is helemaal niks mis mee. De muziek is vrij goed en dat bevalt me om eerlijk te zijn ook erg goed. De korte tussen scenes zijn erg leuk gemaakt.




Co-Up / Multiplayer

In het verleden was het altijd al mogelijk om met 2 man door het verhaal te spelen, nu is het zelfs met 4 man mogelijk. Dit vraagt om goede samenwerking, maar is zeker leuk. Het mooie ervan is dat dit zowel offline als online kan. Het enige dat ik mis, tenminste ik heb het nog niet gevonden, is een gevecht tegen elkaar, iets wat deel 2 wel had. Het is niet echt een min punt, maar het was mooi geweest als dat erin gezeten had.




Conclusie: Awsome vervolg na 26 jaar

Het heeft maar 26 jaar geduurd voor we een deel 4 kregen, maar hij is zeker het wachten waard geweest. De game heeft voor mij alle verwachtingen waar gemaakt. Doordat je tijdens het spelen personage kunt vrijspelen, zorgt dit voor een extra replay waarde. Voor mij persoonlijk is dit een hele geslaagde game, iets waar ik jaren op gewacht heb. Ik zelf fysieke versie van de Limited Run Edition voor de Playstation 4, maar heb hem ook via de Xbox Pass voor Xbox One gespeeld, beide versies voelen perfect. Ik wil me zelf nog, omdat de fysieke versie van Limited Run geen DLC accepteert in Nederland, me de Streets of Rage 4 Anniversary Edition nog aanschaffen.