Medal of Honor: Above and Beyond, Windows

Let op: deze review bevat een paar spoilers betreffende gameplay-elementen. Niets inhoudelijks betreffende het verhaal, slechts enkele elementen die iets leuker zijn als je ermee verrast wordt.

Disclaimer: ik heb de game nog niet volledig uitgespeeld en update deze review naarmate ik vorder in het spel. Mijn voortgang is het begin van missie 5/6, ruim zeven uur speeltijd erop zitten. Ik schat de totale speeltijd op zo'n 10-11 uur.

Alle plaatjes in deze review zijn screenshots die ik in-game heb gemaakt.

La Résistance

Above and Beyond speelt zich af in Frankrijk tijdens WW2. Je speelt een lid van het Franse Verzet en hebt enkele gelijkgestemden waarmee je diverse missies samen uitvoert. De game begint met een introductiescène die meteen de twee grootste zwaktes duidelijk maakt. Je karakter is gewond en zit dus op de grond. Leuk, maar ik als speler sta rechtop. De immersie wordt hiermee direct om zeep geholpen en dit gebeurt op meer manieren. Verderop in de review meer hierover. Het tweede: de scène duurt een paar minuutjes en dan ga je naar een groot "VICTORY"-scherm. Wen daar maar vast aan, want de game heeft ondanks veel lange scènes ook veel korte scènes die één geheel hadden moeten zijn. Dit is ook de reden dat je de game echt op een SSD wil installeren. Bij mij laadt het snel (zie mijn hardware helemaal onderaan) en is het weinig storend maar als je lang moet wachten wordt dit nadeel nog groter. Opgelost in update 1.19! Nog wel word je even geteleporteerd in plaats van dat je aan één stuk door alles zelf aflegt, maar met de laadschermen er tussenuit wordt de immersie een stuk minder opgebroken.

Wat dan wel weer heel goed is: tijdens de introductiemissie word je in-game gevraagd een aantal settings te testen en eventueel aan te passen. Dat is heel soepel geïntegreerd: een arts vraagt het je en je reageert door een duim omhoog of omlaag op te steken.

De rest van de game voer je missies uit die het verhaal voortbewegen. Niet elke missie is hetzelfde en in sommige missies heb je een beetje inspraak over de tactische aanpak (zie "Afwisselende elementen" verderop) maar de in de meeste gevallen volg je de verhaallijn direct. Prima! De variëteit maakt dat de game geen moment verveelt.

Gameplay

Draagbare wapens hanteer je het meest en die werken goed. Er zijn wat rare dingen (zie "VR-keuzes" verderop) maar in het algemeen is de handling prettig. Je kan twee grote wapens over je schouders dragen (links en rechts) en een pistool op je heup. Granaten en missie-items zitten op je borst en alles wat je loslaat beweegt automatisch terug naar waar het zat. Je kan dus niets laten vallen. Wapens wisselen doe je door ze met je linker of rechter hand op te pakken. Ammunitie pak je van je linkerheup en de wapens moet je zelf doorladen. Syringes zitten op je linkerpols. Met rechts pak je er eentje en steek je die in je buik. De geluidseffecten en animatie daarbij zijn heel goed gebouwd.

Er zijn ook andere tools die je moet hanteren, bijvoorbeeld een mijndetector. Qua beweging werkt de game met smooth locomotion, je beweegt dus zonder teleporteren naar voren. Voor immersie is dat het beste en ik kan er gelukkig goed tegen maar het is wel de enige manier van bewegen in het spel. Wel is er een optie om de randen van het beeld uit te faden als je beweegt. Fall-out 4 VR heeft dat ook en dat kan helpen als je moeite hebt met smooth locomotion.

User Interface

Je huidige objective staat op je rechterpols geschreven en daar zit ook een richtingsindicatie. Resterende ammunitie zie je als je een wapen van de zijkant bekijkt. Handig en mooi verborgen zodat je volledig op kan gaan in de game zonder afleidende UI-elementen. Indicaties zoals het aantal resterende granaten verschijnt pas in beeld als je er eentje pakt en het dus nodig hebt.

Levende decors

Dit is een ontzettend sterk punt van de game: decors voelen levend aan. Net als Half-Life: Alyx zijn de locaties waar je komt goed aangekleed. Er zijn veel details te bekijken in bijvoorbeeld bunkers of kantoren. Posters over voertuigen, documenten, schema's... van alles wat je in het echt ook zou aantreffen. Dat maakt dat het geheel geloofwaardig overkomt!

Op de screenshot hieronder heb ik een willekeurige kaart van een bureau gepakt.

Collectables

Om de vergelijking met Half-Life: Alyx door te trekken: ook Medal of Honor bevat dingen om te verzamelen. In de eerste plaats heb je ammunitie en wapens maar daarnaast zijn er ook bepaalde documenten die je kan vinden. De game noemt ze simpelweg "collectables". Ik heb er niet heel goed op gelet maar volgens mij zijn het mappen met Enigma codes. Leuk detail aangezien voordat het mogelijk was Enigma te kraken de enige manier om versleutelde berichten te onderscheppen het verkrijgen van ontsleutelcodes was.

Afwisselende elementen

Voor een shooter is er bijzonder veel meer dan met handwapens in het rond schieten te doen. Soms moet je iets vernietigen met dynamiet, een ander moment saboteer je iets door een controlepaneel te bedienen. Het meeste loop je maar er zijn ook best wat stukken in voertuigen.

Het leukste tot nu toe vond ik een missie die je zelf mocht plannen. Met je medestrijders stond je voor een model van een locatie, waar je kon aanwijzen waar je iemand wilde plaatsen. Meteen gingen ze daarheen en even later in de missie zaten ze ook echt daar. Of het veel invloed had op de uitkomst van de missie denk ik niet maar geinig is het wel.

Voorafgaand aan een missie kan je in de trainingsruimte bepaalde elementen oefenen. Daar staan ook enkele mannequins met verschillende kleding, zodat je weet hoe de verschillende vijanden eruit zien. Middels narration door een instructrice wordt uitgelegd wat de verschillen zijn, ook tussen de wapens.

Onhandige VR-keuzes

Dit is als ik het goed heb de eerste VR-game van Respawn Entertainment. Dat merk je. Veel dingen zijn goed gedaan, sommige dingen minder goed:

• dingen oppakken lastig als er meerdere items naast elkaar liggen
• camera shake bij lopen irriteert (tip: zet "camera shake" op "weapons only")
• ammo "klikt" niet op plek, je moet blind loslaten (in tegenstelling tot de meeste VR-shooters)
• wapen met scope werkt slechter dan de meeste VR-shooters: complete beeld fade over naar zoom-view zodra je wapen beetje naar oog beweegt, in plaats van dat je net als "in het echt" door de scope moet kijken
• beeld uitfaden om knipperen te simuleren: voelt eerder aan alsof de game gaat afsluiten
• staand IRL, zittend in-game bij sommige scènes: breekt immersie
• diverse wild bewegende scènes waarbij je ongevraagd bewogen wordt in een auto/motor/vliegtuig: kans op motion sickness

Conclusie

Ondanks diverse negatieve punten is mijn totale gevoel bij de game heel goed. Ik vind het een van de beste VR-games tot nu toe, net na Half-Life: Alyx en net boven Star Wars: Squadrons. Het complete verhaal is een avontuur dat je beleeft en geen simpele herhaling van missies (zoals bij Zero Caliber VR, hoewel dat ook zeker geen slechte game is). De multiplayer-ervaring heb ik nog niet getest dus daar kan ik weinig over zeggen. Qua cijfer heb ik lang getwijfeld tussen vier en vijf sterren maar gelet op hoe goed feedback wordt opgepakt in updates verdient de game wat mij betreft vijf sterren.